Bal der debutanten: Coely en Delv!s zijn klaar voor de wereld
Hoe swag is dees? Coely brengt met ‘Different Waters’ op 17 maart haar debuutplaat uit, Delv!s volgt in april met de ep ‘No Ending’. Dat houdt in dat beiden na jarenlang teasen en zoet houden, na eindeloze zegetochten op vaderlandse podia én na stevig singlesucces – met respectievelijk ‘Don’t Care’ en ‘Come My Way’ – het veilige etiket van ‘belofte’ eindelijk kwijt zijn: het gaat nu om de knikkers. Wij gingen, nu het nog kan, snel even peilen naar hun verwachtingen. ‘Fuck it, we zien wel. Wat maakt het ook uit?’
'Ik wil niet dat de mensen denken: 'Die is half BV, half zanger''
HUMO Delv!s heet eigenlijk Niels Delvaux. Je artiestennaam heb je al sinds de middelbare school, toen je een Elvis-kapsel had. Ken je...
Delv!s «Ik had geen vetkuif of zo. Ik liet mijn haar groeien en kreeg mijn bijnaam in de tussenfase – toen het lang noch kort was – omdat ik bij wijze van tic nerveux constant met mijn hand door mijn haar kamde.»
HUMO En toch: had je toen voor een Jimi Hendrix-coiffure gekozen, dan zat ik nu met een D!mi te praten. Noem nog eens zo’n schijnbaar banaal moment dat een belangrijke invloed heeft gehad op jullie leven.
Delv!s «Elk moment is belangrijk, denk ik. Het kleinste detail heeft toch een impact? Maar het bekendste voorval is die keer dat ik Selah Sue ontmoette in het café van het Leuvense STUK, waar ik werkte. Ik hoorde mijn nummer ‘Blend’ op haar gsm spelen en we raakten aan de praat. Later heb ik in haar voorprogramma gespeeld, en zo ging de bal aan het rollen.»
Coely «Voor mij is het gemakkelijk: ik heb Niels Van Malderen – mijn producer, manager en partner in crime – leren kennen in het Antwerpse jeugdhuis Habbekrats. Mijn maten van de quartier in Borgerhout hadden vooraf gezegd: ‘Spreek met die kerel, hij kan je helpen.’ Maar ik mocht van mijn mama helemaal niet naar de Habbekrats. Als ik toen naar haar had geluisterd – als ik niet het huis uit was geslopen – was alles anders gelopen. Zonder Niels had ik mijn liefde voor rappen nooit ontdekt. Dan zat ik nu nog op de hogeschool, woonde ik thuis, ging ik elke week naar de kerk en zat ik braaf te wachten tot iemand mij ten huwelijk vroeg. Echt waar.»
HUMO Soms loont het dus om niet naar je moeder te luisteren.
Coely «Ik zie mijn moeder doodgraag, we hebben een supersterke band. Ze is mijn steun en ze pusht me, maar helemaal in het begin zei ze: ‘De muziek brengt je nergens heen.’ Het clichéverhaal, eigenlijk.
»Vroeger was ik superbraaf, echt een ouderwets kindje – altijd flink, altijd luisteren. Ik wist niet wat festivals waren, ging nooit naar feestjes. De naam Couleur Café kende ik, maar alleen omdat ik die flyers altijd in de Fnac zag liggen. Wanneer mijn broer en ik ergens op bezoek waren, zeiden de mensen altijd tegen mama: ‘Wauw, uw kindjes zijn braaf.’ We zaten kaarsrecht, raakten niets aan en namen nooit snoep aan, tenzij moeder het ons expliciet had toegestaan. Flink, flink, flink. Maar het gaat snel: op mijn 14de begon ik een heel klein beetje te rebelleren, tegen mijn 16de was ik een ramp. Ik dronk nooit, maar ik ging feesten, lang en met volle teugen. Nu kan ik dat niet meer. Tot zes uur ’s ochtends blijven gaan? Zot! Dat komt door het vele optreden.
»Wat ik wou zeggen: soms moet je risico’s durven te nemen. Maar je moet ook voorzichtig zijn.»
HUMO Drie jaar geleden tourden jullie samen door Nederland: Delv!s in het voorprogramma van Coely. Welke herinnering komt het eerst als jullie daaraan terugdenken?
Delv!s «Die avond in de Paradiso in Amsterdam. Weet je nog, Coely? De zaal zat vol, de stemming was goed. Vóór ons had een andere groep gespeeld, en zij hadden iedereen meegekregen. Toen kwam je me zeggen dat je keizenuwachtig was.»
HUMO Wat een mooi moment.
Delv!s «Maar ik kon dat maar niet begrijpen: Coely stráált normaal altijd van het zelfvertrouwen.»
Coely «Ik dacht toen nog: in Nederland ís er al zoveel hiphop, wie zit daar op mij te wachten? Ik was bang dat het publiek zou denken: ‘Wat zij brengt, kennen we hier al.’ Bovendien was ik een grote fan van de show van Delv!s: zo’n mooie stem, een goede band erbij... Zeer cool, maar moeilijk om daarna het podium op te moeten.»
undefined
'Misschien ben ik over drie, vier jaar een rijke bitch, misschien heb ik nog altijd helemaal niets'
undefined
HUMO Ondertussen heb je toch al een beetje naam in Nederland.
Coely «Ja! Of nee. Ik weet het niet. Ik mocht onlangs een sessie doen voor 101Barz, een platform voor Hollandse hiphop waarmee ik opgegroeid ben, gepresenteerd door een kerel die ze Rotjoch noemen. Artiesten mogen er laten zien wat ze in hun mars hebben, en dat wordt achteraf vaak onvoorstelbaar veel bekeken. Eén, twee miljoen views. Zeer populair. Mijn sessie zit nu aan ongeveer 100.000 views: nog niet zo veel, maar dat is niet erg: de reacties zijn fantastisch. Eén iemand schreef: ‘Er is dan tóch nog coole hiphop.’ (lacht)»
HUMO Dat gevoel – dat je het publiek nog moet veroveren, de mensen voor je winnen – heb je in Vlaanderen niet meer?
Coely «Ja en nee. Er zijn in Limburg nog steeds mensen die mijn naam niet kennen. Ik probeer altijd harten te veroveren.»
Delv!s «Dat moet ook: de mensen vergeten snel. Elke artiest kent de constante druk om te presteren, om te blijven onderhouden wat hij in het verleden heeft opgebouwd.»
Coely «Ik wil daar verder niet over nadenken. Ik stap gewoon een podium op en ik amuseer me rot: dat trekt automatisch mensen aan.»
HUMO Ik heb de indruk dat jullie platenfirma’s Warner en Universal veel verwachten van jullie platen. Voelen jullie dat?
Delv!s (haalt de schouders op) «Verwachtingen horen bij de job. Dat houdt je scherp. Enfin, ik zég dat nu wel, maar het kruipt toch sneller in je hoofd dan je denkt. Na een slecht optreden voel ik me een week slecht. Dan heb ik geen goesting om nog buiten te komen.»
HUMO Verkrampen jullie soms ook tijdens het optreden zélf?
Coely «Soms hou ik tijdens een concert monologen in mijn hoofd. ‘Waarom ben je vandaag zo loom?’ Of: ‘Ik ben niet goed, ik ben niet goed, ik ben niet goed!’ Mensen zien dat niet, maar intern sta ik dan aan mezelf te sleuren. Tot ik tegen de vijfde, zesde song besef dat het vanzelf goed komt als ik er maar mee ophoud mezelf te pushen. Als ik zeg: ‘Fuck it, we zien wel. Wat maakt het ook uit?’ gaat het automatisch beter.»
Delv!s (knikt) «Soms is het moeilijk: het geluid zit niet goed, net voor het optreden is er iets vervelends gebeurd, je bent wat afgeleid... Voor je het weet, voelt zo’n concert als wérk. Dat mag niet: om goed te zijn moet het als een hobby blijven voelen.»
Een eigen huis
HUMO Jullie zijn jong, hip en populair: het gedroomde vehikel voor de reclamewereld, kortom. Drink ik straks eerst Coely-cola of Delv!s-wodka?
Delv!s «Ik heb daar een goed management voor: die filteren alles. Het is heel gemakkelijk om je te laten vangen door lucratieve aanbiedingen: wie financieel moet krabben, verdient graag snel geld. Ik wil niet dat de mensen denken: ‘Die is half BV, half zanger.’ Of: ‘Ha, dat is die van de wodka.’ Zoiets blijft aan je plakken.»
HUMO Ik associeer Helmut Lotti inderdaad nog steeds met de Helmut Lotti Voice Pearls die hij jaren geleden verkocht.
Delv!s «Voilà. Die Voice Pearls, die je nota bene bij de apotheek moest halen, deden niet eens wat ze beloofden. Het bleken gewoon suikerbolletjes.»
undefined
'Het studiowerk, de repetities, alle voorbereidingen die eraan te pas komen: dat is werk. Het podium is daar de bekroning van.'
undefined
HUMO Een recente tweet van Sylvestre Salumu, breder bekend als Woodie Smalls: ‘My advice to all Belgian rappers that want to rap in English: don’t do it if you can’t hold a decent conversation in that language’. Is het zo erg?
Delv!s «Ik denk nochtans dat het in Vlaanderen net redelijk goed meevalt, in vergelijking met andere landen. Maar hij zal wel een punt hebben. Vrijblijvende tip: lees eens een Engels boek, nog steeds de beste manier om je vocabulaire uit te breiden.»
HUMO Smalls is een bekende Sint-Niklazenaar. Coely is drie jaar geleden van Antwerpen naar Dendermonde verhuisd, en Delv!s is in Landen gaan wonen. Waarom wonen de prominentste urban muzikanten van Vlaanderen op plaatsen die allesbehalve urban zijn?
Delv!s «Ik héb in Gent, Brussel en Antwerpen gewoond, en telkens genoot ik er vooral de eerste twee jaar van: de dynamische sfeer, superveel creatieve mensen en altijd van alles te doen. Maar op den duur ging het lawaai op mijn zenuwen werken. Claxons, sirenes, schreeuwende mensen... Ik moet mijn oren, en wat ertussen zit, af en toe rust kunnen geven. In Landen moet ik maar tweehonderd meter wandelen om compleet alleen te zijn. ’t Is hier chill. En goedkoper.»
Coely «Ik vind het nu leuker in Antwerpen dan toen ik er woonde. En tijdens de treinrit terug naar Dendermonde voel ik dan de kalmte weer over mij komen: win-win!»
HUMO Onlangs werd je 23, en dat vierde je op Twitter met het zinnetje: ‘Van lil dreamer tot big dreamer’. Heb je andere dromen dan ten tijde van ‘Ain’t Chasing Pavements’?
Coely «Ik heb nu vooral heel veel verschillende dromen. Ik wil nog meer bereiken als artiest. Ik wil ooit eens een show brengen met groot orkest: violen, contrabas, blazers. Dat mag gerust nog twintig jaar duren, als het er ooit maar van komt. Ik droom op lange termijn.
»Ik droom er ook en vooral van een eigen huis te bezitten. Omdat ik financieel niet afhankelijk wil zijn van iemand anders. Als er straks iets gebeurt en ik heb geen geld meer, dan heb ik tenminste nog altijd dat huis. Thuis hadden wij vroeger bijna niets. We waren gelukkig – meestal – maar we moesten wel altijd schrapen om rond te komen. Op mijn 13de zei ik al tegen mijn moeder: ‘Als ik later rijk ben, krijg jij van mij een huis. En een auto, zodat je overal naartoe kan.’ Ik heb mijn ouders altijd zien lijden en struggelen. Het is nu beter, maar die constante strijd zit nog steeds in mijn hoofd. Ik droom ervan om het leven beter te maken: voor mezelf, voor mijn twee broers, voor mijn moeder, voor onze familie in Congo...»
undefined
'Ik geniet van het leven, maar ik ben altijd op mijn hoede. Ik verwacht het gevaar uit elke hoek'
HUMO Is dat waar je je energie uithaalt?
Coely «Ik denk het. Veel mensen snappen niet waarom ik altijd over dat eigen huis pieker: ‘Je bent nog zo jong, hou je daar toch niet mee bezig. Geniet van het leven!’ Maar ik heb iets totaal anders meegemaakt dan de meesten van mijn leeftijd. Niemand moet mij zeggen wat ik moet doen. Er zijn dingen gebeurd, en nu moet ik vooruit. Ik móét. Misschien ben ik over drie, vier jaar een rijke bitch, misschien heb ik nog altijd helemaal niets. Ik weet alleen dat ik moet sparen, sparen, sparen.
»Ik geniet van het leven, maar ik ben altijd op mijn hoede. Ik verwacht het gevaar uit elke hoek. Wellicht denk ik er te veel over na.»
Delv!s «Ik ben ook nog heel erg op zoek. Al mijn kameraden zijn nu kinderen aan het maken. Voor hen is dat nu het doel: hun kind onderhouden, ervoor zorgen dat het geniaal wordt, dat ze fier kunnen zijn. De kleine zaken waar ze zich voorheen in opjaagden, hebben nu ineens geen belang meer. Daar ben ik nog niet.»
Coely «Had je mij een paar jaar geleden gevraagd: ‘Wat wil je later worden?’ dan had ik sowieso ‘Zangeres’ geantwoord. Maar ik had erbij gezegd dat ik ook mijn diploma wilde halen. Want als het dan met mijn zangcarrière niet goed zou lukken, kon ik tenminste ander werk zoeken. Dan had ik ook nog gezongen, maar gewoon voor mezelf.»
HUMO Toen je vijf jaar geleden door Humo werd geïnterviewd, zei je precies hetzelfde. Héb je dat diploma gehaald?
Coely «Natuurlijk.»
Delv!s «Ik heb geen diploma. Al toen ik jong was, voelde ik me zo’n beetje ‘de kunstenaar’. Ik deed mijn zin en de rest boeide me niet – de toekomst al helemaal niet. Maar nu ik Coely zo enthousiast hoor praten, krijg ik toch een beetje spijt.»
HUMO Je bent 29. Het is nog niet te laat om een diploma te halen.
Delv!s «Dat geloof ik. Maar ik heb nog steeds geen goesting (lacht).»
Blijven oefenen
HUMO Binnenkort liggen jullie debuten in de winkel. Volgens veel muzikanten is dit de frustrerendste periode: je kunt niets meer aan de plaat veranderen, terwijl je dat heel graag wil, en tegelijk kunnen de fans er nog niet naar luisteren.
Delv!s «Dat is zo. Terwijl je aan een plaat werkt, zijn er alleen maar goeie vibes. Iedereen vindt het plezant, iedereen doet wat hij graag doet. Maar als ze af is, komen de twijfels. En die gaan aan je vreten. Ik ben blij dat de single in elk geval goed is ontvangen.
»Je moet het kunnen loslaten. Ik heb nu een lief dat niet met muziek bezig is en als ik ’s avonds thuiskom, moet ik er dus niet over beginnen te praten. Dat helpt enorm.»
Coely «Mijn vriend heeft al veel meegemaakt: ik vier al mijn frustraties bot op hem (lacht).»
HUMO ‘Ain’t Chasing Pavements’ staat als bonustrack op ‘Different Waters’. Heb je lang getwijfeld om die oude hit op je nieuwe plaat te zetten?
Coely «Já, ik heb getwijfeld. ‘Pavements’ is de wieg, het begin. Wat we nu gemaakt hebben, is compleet anders. Next level. Ik wil niet klinken als een dikke nek, maar we hebben de lat hoog gelegd. Leg daar ‘Ain’t Chasing Pavements’ naast en je denkt: ‘Goh, andere tijden.’ Mijn stem is om te beginnen al helemaal anders. Maar uiteindelijk hebben we het er net daarom tóch opgezet: omdat het de evolutie mooi illustreert. Omdat het binnen die context – ‘Kijk eens waar ik vandaan kom’ – weer goed past, als uitsmijter.»
Delv!s «De enige goede keuze, vind ik.»
HUMO Blijft een stem veranderen, of heeft ze onderhand haar definitieve vorm gevonden?
Delv!s «Een stem is een spier: hoe meer je ze gebruikt, hoe sterker en beter ze wordt.»
Coely «Vijf jaar geleden was mijn stem zo... mini. Ik kan niet eens nadoen hoe ik toen klonk. Nu is ze voller én veelzijdiger: ik heb verschillende stemmen in één. Op de plaat zul je mij bij momenten niet eens herkennen.»
HUMO Een deel van ‘No Ending’ is geïnspireerd door de dood van een goede vriendin van Delv!s, en veel van ‘Different Waters’ gaat over Coely’s moeilijke verleden. Hebben jullie ook songs zonder ernstige thematiek, maar met een heel banale kiem?
Coely «Grappig dat je dat vraagt: ik ben daar inderdaad lang naar op zoek geweest. Ik had eerst alleen maar songs over mijn achtergrond, over wat ik heb meegemaakt. Altijd zwaar, altijd ernstig – en ik wou ook iets luchtigs op de plaat. Iets leuks! Zo is ‘No Way’ ontstaan: een typische meisjestrack over een player, zo’n jongen die van het ene liefje naar het andere trekt.»
Delv!s «Hetzelfde hier. Meestal schrijf ik teksten over mezelf, maar onlangs heb ik allemaal Engelse spreekwoorden opgezocht en opgelijst, en daar een liedje rond gemaakt. En er is een oud nummer dat ik live altijd speel: ‘Human Trumpet’: geen woorden, alleen klanken, een fonetische brij.»
undefined
'Had ik naar mijn mama geluisterd, dan zat ik nu op de hogeschool, ging ik elke week naar de kerk en zat ik braaf te wachten tot iemand mij ten huwelijk vroeg.'
HUMO Vlaanderen heeft geen rijke traditie in muziek die tegelijk soulvol en hitgevoelig is, of in zwarte muziek in het algemeen. Zijn jullie hier iets nieuws aan het opbouwen?
Delv!s «België was vroeger meer rockland, dat klopt. Maar er hoeft niets meer in gang gestoken te worden. Het ís er al. Door het internet, door YouTube, komt alles uit Amerika zonder vertraging binnen. Hiphop en soul zijn hier al mainstream, ondanks dat gebrek aan plaatselijke traditie.»
HUMO Journalisten kunnen nog steeds niet over jullie schrijven zonder naar het buitenland te kijken. Volgens De Standaard is Coely ‘een Antwerpse versie van Beyoncé’. Peter Van de Veire noemde je de ‘Nicki Minaj van Vlaanderen’. Van welke vergelijkingen krijgen jullie stenen kloten?
Coely «Vroeger zei iedereen: ‘We hebben nu onze eigen Lauryn Hill...’ Dat zijn mooie complimenten, maar het mag niet blijven duren. Je moet je eigen stempel kunnen drukken. Met mijn single ‘Don’t Care’ is dat volgens mij ook gebeurd. Ik heb onlangs ‘Freedom’ gecoverd, maar mijn versie klinkt in het geheel niet als het origineel van Beyoncé.»
Delv!s «In artikels over mij beginnen ze meestal met: ‘Hier, de Jamie Lidell van Vlaanderen.’ Ik snap dat: het grijpt naar iets wat de mensen kennen, dat is gemakkelijk. Ik doe dat zelf ook. Bij sommige vergelijkingen denk ik weleens: ‘Wat zeggen ze nú?’ Maar als ik er wat langer over nadenk, snap ik het wel. Ik word ook soms de Vlaamse Jamiroquai genoemd. Oké: hij maakt ook funky muziek, treedt ook op met liveband. En net als hem zing ik een beetje hoger, wat androgyner – ik kan dat plaatsen.»
HUMO Binnenkort staan jullie allebei in de Ancienne Belgique: Delv!s op 16 maart, Coely op 30 maart.
Delv!s «Ik sta ‘maar’ in de Club, zij vult de grote zaal. (Tegen Coely) Stréssss... (lacht)»
Coely (zucht) «Ik blijf maar denken: ‘Ik ben nog maar 23, komáán...’ Mensen van mijn leeftijd gaan nu naar de hogeschool of de universiteit, of ze werken. Ik heb zelfs een vriendin die al getrouwd is. En ik ga hier efkes de AB bijna uitverkopen?! Ik vind dat zot. Gisteren stond ik daar als voorprogramma van Kendrick Lamar en Snoop Dogg, nu is het echt aan mij. Ik ben blij én trots én een beetje bang én superzenuwachtig...»
Delv!s «Het is je job geworden, hè.»
HUMO Hadden we daarnet niet vastgesteld dat het vooral níét als een job mocht voelen?
Delv!s «Het studiowerk, de repetities, alle voorbereidingen die eraan te pas komen: dat is werk. Het grote podium mogen vullen is daar de bekroning van. En tijdens het concert zelf zou het pure fun moeten zijn.»
HUMO In een vorig interview vertelde Coely hoe star-struck ze was toen ze Kendrick Lamar backstage in de AB in zijn boxershort zag staan. Doen júllie fans soms raar?
Delv!s «Ja (lachje). Coely ondervindt dat al veel langer, maar ik begin het nu toch ook hard te merken: de selfies, de vriendschapsverzoekjes... En veel mailtjes van zangers en zangeresjes die me vragen: ‘Geef eens tips voor wat ik moet doen om er te geraken?’ Pfff, als ik het wist, had het bij mij zo lang niet geduurd (lacht). Ik stuur altijd hetzelfde: ‘Nooit stoppen, altijd blijven oefenen.’ (lacht)»
HUMO Coely, je familie is lid van de Kimbanguïstische Kerk, een Congolese christelijke beweging die het zingen van wereldse muziek niet toestaat. Daarover zei je moeder ooit in Humo: ‘Ik heb me vaak boos op haar gemaakt, maar haar liefde voor de muziek is zo groot, die kan geen mens tegenhouden. Tenslotte heeft God zelf haar die gave gegeven.’
Coely «Dat is zo. Ik ga nu wel niet meer zo vaak naar de kerk. Gebrek aan tijd. Niet erg: de kerk zit nog in mijn hart, ik ben nog steeds gelovig.»
HUMO Geloof jij, Delv!s?
Delv!s «Ik geloof in het lot. Of beter: ik zou er gráág in geloven. Dat alles op de één of andere manier de Bedoeling is, is een mooie gedachte. In elk geval mooier dan het nuchtere ‘Tja, de ene mens heeft nu eenmaal meer geluk dan de andere.’»
HUMO Héb je geluk gehad?
Delv!s «Dat wel. Ik mag mijn brood verdienen met iets dat ik graag doe. Als dat geen chance is, weet ik het ook niet.»
‘Different Waters’ van Coely verschijnt op 17 maart bij Universal.
Coely speelt op 30 maart in de AB in Brussel.
undefined
undefined
‘No Ending’ van Delv!s verschijnt in april bij Warner. Delv!s speelt op 16 maart in de AB Club in Brussel.
