Barst België? De toekomstscenario's van Etienne Vermeersch, Bea Cantillon en Luc Huyse
Het gaat slecht met dit land, maar hoe slecht? Dreigt een regelrechte regimecrisis als er op 15 juli geen communautair vergelijk ligt? Is België terminaal? Of zijn er nog uitwegen? En is er in dat verband enige wijsheid te halen bij onze topintellectuelen?
undefined
undefined
undefined
'Solidair zijn met een bodemloze put is heel ontmoedigend'
Dan is het begin van de wijsheid: wie zijn onze topintellectuelen? Als je - zoals het weekblad Knack eerder dit jaar deed - in de geleerde wereld rondvraagt welke intellectuelen het meest wegen op het maatschappelijk debat, komen drie namen met stip bovendrijven: Etienne Vermeersch (74), filosoof, emeritus van de Gentse universiteit, Luc Huyse (70), socioloog, emeritus van de Leuvense universiteit, en Bea Cantillon (51), sociologe, vicerector van de Antwerpse universiteit. Dit is hun communautaire leerstof, zoals ze die me bij hen thuis dicteerden, in Wetteren, Lubbeek en Mortsel, in de spannende zomer van 2008.
undefined
Wordt de deadline van 15 juli gehaald?
Bea Cantillon «Ik weet het echt niet. Er is een groot verschil tussen het publieke discours van de politici en wat er intussen echt aan het gebeuren is in hun cenakels. Het zou kunnen dat men over de grote lijnen een compromis vindt: ik vermoed dat er van alles voorbereid wordt in de duikboot, zonder dat journalisten kunnen meekijken, maar ik weet niet hoe ver men staat.»
Luc Huyse «Ik zou minder twijfels hebben als deze regering in het verleden deadline na deadline gehaald had. De politieke klasse is duidelijk nog aan het aftasten, eigenlijk is de regering van lopende zaken van Verhofstadt opgevolgd door een regering van afwachtende zaken. Je kan je trouwens afvragen of de regeringsformatie al wel afgelopen is.
»Het publiek is ook minder en minder geboeid, terwijl het afwachten nog een jaar kan duren. Want is juni 2009 niet de échte deadline? Dan zijn er regionale en Europese verkiezingen, maar er gaan stemmen op om dan ook het federale parlement te vernieuwen. Het is nog de vraag of men wel genoeg aantrekkelijke lijsttrekkers vindt als er zoveel verkiezingen samenvallen, maar als ze alledrie tegelijkertijd worden gehouden, ontstaat er wel een nieuwe situatie: de politici hebben dan toch een periode van een jaar of drie, tot aan de gemeenteraadsverkiezingen van 2012, waarin ze minder verkrampt over de toekomst van België kunnen onderhandelen. Nu zitten ze in de lichtbak van die komende verkiezingen te staren.»
Etienne Vermeersch «Yves Leterme kán niet slagen. Dat heeft niets met zijn persoon te maken; de standpunten zijn gewoon onverzoenbaar. Iedereen die de politieke propaganda de afgelopen jaren gevolgd heeft, ziet dat. Toen Didier Reynders na de verkiezingen in juni 2007 zei dat we vermoedelijk tegen 21 juli een regering zouden hebben, heb ik tegen mijn vrouw gezegd: 'Leeft die mens wel in de werkelijkheid?'
»En als Leterme zo briljant zou zijn dat hij tóch een oplossing vindt, dan wordt die afgeschoten. Een compromis dat de Vlaamse basis bevredigt zal de Franstaligen op hun achterste poten doen staan, een oplossing die de Franstaligen bevredigt zal in Vlaanderen hetzelfde lot ondergaan als het Egmontpact. Dat pact was niet eens zo verregaand, het werd verdedigd door de grote strijders van de Vlaamse beweging, Wilfried Martens, Hugo Schiltz incluis, maar het is er niet gekomen.»
(ms)
undefined
'De Belgische natie bestaat niet meer'
undefined
Etienne Vermeersch: 'Als er een verrottingstrategie uitgespeeld wordt, kunnen de Franstaligen die het langst volhouden.'
Bea Cantillon: 'De splitsing van België niet aan de orde, daar blijf ik bij.'
Luc Huyse: 'Desnoods moeten we Brussel maar laten schieten, lijken sommige Vlamingen nu te redeneren. Komaan zeg, en meteen met de productie van koekoeksklokken starten?'
undefined
U vindt het volledige artikel vanaf dinsdag 8 juli in Humo 3540
undefined
TerZake: De toekomst van België
Canvas, maandag 7 tot vrijdag 11 juli, 20.10
