Bart Swings wint goud in de massastart: ‘Ik kreeg een uitnodiging voor een tv-programma, maar wel op voorwaarde dat ik een medaille won’

Hij doet het! Vier jaar na zijn zilveren medaille in Pyeongchang wint Bart Swings de gouden medaille in de massastart. Na een race die hij domineerde van start tot finish gaf hij het niet meer uit handen. Swings hoorde bij de topfavorieten, maar met ambities uitspreken was hij op voorhand voorzichtig: ‘Het is nutteloos. Het enige wat wij moeten doen, is proberen zo goed mogelijk datgene te doen waarin we goed zijn.’ Humo sprak de schaatser samen met skeletoni Kim Meylemans en kunstschaatser Loena Hendrickx vlak voor de afreis naar China.

De winters zijn niet meer wat ze geweest zijn, en België is zo al geen wintersportland, maar toch zetten negentien landgenoten de komende twee weken hun beste schaats of skistok voor op de Olympische Winterspelen in Peking. Snelschaatser Bart Swings (30) verlengde onlangs zijn Europese titel op de massastart en is een zekere medaillekandidaat. Ook kunstschaatster Loena Hendrickx (22) verkeert in bloedvorm: op het voorbije EK blonk ze uit tussen de Russische wereldtop. Zelfs skeleton-sleeër Kim Meylemans (25) flirt tegenwoordig met het podium.

HUMO Vier jaar geleden waren jullie er ook al bij op de Spelen, in het Zuid-Koreaanse Pyeongchang. Wat is er sindsdien veranderd?

LOENA HENDRICKX «Mijn leeftijd! (lacht) Ik was pas 18, alles ging vanzelf. Daarna ben ik in het sukkelstraatje beland. Door blessures heb ik lang niet aan wedstrijden kunnen deelnemen. Het was zelfs onzeker of ik ooit nog mijn niveau zou kunnen halen. Dat het me gelukt is, is heel bijzonder. Ik ben zelfs béter geworden.»

HUMO Als ik je website mag geloven, verkeer je in bloedvorm.

HENDRICKX «Mijn website wordt door een Nederlander beheerd: die zijn altijd iets meer uitgesproken (lacht). Nu, ik héb mooie prestaties neergezet. En ik hoop dat ik die op de Spelen kan herhalen. Maar ik stel me graag iets bescheidener op. Dat siert een atleet, vind ik. Het heeft geen zin verwachtingen te creëren waaraan je toch niet kunt beantwoorden. Maar ik begrijp het wel: een goed verhaal is belangrijk om sponsors aan te trekken.»

KIM MEYLEMANS «Vier jaar geleden had ik nog een erg naïef beeld van de Spelen. Als een sprookjeswereld waarin alles perfect is. Dat heb ik moeten bekopen: mijn deelname werd een ontgoocheling. Al heeft die me wel geholpen om te groeien. Ik heb vooral hard aan het mentale aspect gewerkt. Ik heb leren focussen op de essentie: plezier hebben in het sleeën. Of, om het met de woorden van Jef (Brouwers, sportpsycholoog, red.) te zeggen: ‘Serious play’. Spelen, maar serieus zijn wanneer het moet.»

HUMO ‘Mijn starttijden zijn absoluut wereldtop’, hoorde ik je in ‘Sportweekend’ zeggen. Je speelt geen verstoppertje.

MEYLEMANS «Dat hoeft ook niet: ik weet wat ik waard ben. Maar in het skeletonsleeën bepaalt de start natuurlijk maar 25 procent van het eindresultaat. Er is ook het fysieke aspect, de stuurmanskunst, het materiaal, en het mentale. Fysiek was ik nooit beter dan afgelopen seizoen. Helaas heb ik er door een covid-infectie vervroegd een punt achter moeten zetten.»

BART SWINGS «Mijn medaille in Pyeongchang vier jaar geleden was een vertrouwensboost. Of, juister misschien: een opluchting. Toen ik tien jaar geleden van het skeeleren ben overgestapt op schaatsen, leek een olympische medaille ver weg. Mijn eerste doel was om de Spelen van 2014 in Sotsji te halen. Dat is gelukt. Ondanks mijn vierde plaats volgde er nadien een onrustige periode. Daarom was die medaille in Pyeongchang vooral een opluchting: ‘Ik kán het!’ Pas de laatste twee jaar heb ik rust gevonden. Standvastigheid is belangrijk voor een topsporter. In Heerenveen, waar ik woon en train, heb ik die nu.»

HUMO Rust komt met de jaren.

SWINGS «Ik ben héél lang zoekende geweest (lacht). Zelfs twee jaar geleden nog was ik heel hard op zoek naar de juiste techniek. Het heeft allemaal lang als een zoektocht aangevoeld. Wellicht omdat ik pas laat van het skeeleren naar het schaatsen ben overgestapt.»

HUMO Vlaamse jongens voetballen, meisjes turnen. Wat zegt jullie keuze voor een minder voor de hand liggende wintersport over jullie?

SWINGS «Dat ik niet goed kan voetballen (lacht). Ach nee, als 8-jarige kreeg ik rolschaatsen voor Sinterklaas. Ik ben beginnen skeeleren en heb veel bereikt in die sport (Swings werd meermaals wereldkampioen, red.) maar ik koesterde zoals elke atleet ook een olympische droom. Een overstap naar het snelschaatsen was de kortste weg naar die droom. Thuis stond de televisie vaak op de NOS afgestemd voor het schaatsen. Mijn interesse was al vroeg gewekt.»

HENDRICKX «Ik heb mijn sport zeker niet gekozen vanwege de koude: ik háát de kou! Ik ben er ingerold door mijn broer, die ging kunstschaatsen. Als baby moest ik altijd mee, ik heb nooit iets anders gezien. Het stond in de sterren geschreven dat ik ook de schaatsen zou aantrekken.»

HUMO Een goede wintersporter zijn zonder van de kou te houden: het kan dus?

MEYLEMANS (lacht) «Ja, hoor! Geloof me, er zijn er heus niet veel die van de kou houden. Nu, mocht ik in België gebleven zijn, zou ik nooit met skeleton begonnen zijn. Vermoedelijk was ik dan voetballer geworden.»

HUMO Je ouders verhuisden nog voor je geboorte naar Beieren, in het zuiden van Duitsland, waar ze een dressuurstal uitbaatten.

MEYLEMANS «Tot mijn 14de heb ik gevoetbald. Maar waar ik school liep, in de bergen in Berchtesgaden, was voetbal vooral een indoorsport. Buiten vloog de bal gegarandeerd de berg af als je hem naast het doel schoot. Ik ben toen tijdens het voetballen gescout voor skeleton. Door mijn goede versnelling – ik heb een snelle 30 meter in de benen, belangrijk voor de start – zagen ze potentieel in mij. Ik voetbalde graag, en was ook echt goed, maar woonde niet in de juiste regio om het ver te schoppen.»

HUMO In België is skeleton een volslagen onbekende sport. Er bestaat hier ook geen accommodatie om te oefenen.

MEYLEMANS «We werken er hard aan om een pushbaan (om op de start te trainen, red.) te bouwen. Veel Belgische jongeren doen aan atletiek. Volgens mij is het perfect mogelijk om dat ’s winters te combineren met skeleton. Het is mijn kleine persoonlijke project: ik zou het triest vinden mocht het Belgische skeletonverhaal na mij eindigen.»

HUMO Uitwijken naar het buitenland is het lot van de Belgische wintersporter.

SWINGS «In ons land hebben we geen 400 meter-schaatsbaan: ik kán dus niet trainen in België – best frustrerend. Sinds twee jaar heb huur ik een appartementje in Heerenveen (waar het overdekte ijsstadion Thialf ligt, red.). Vanaf september breng ik daar 90 procent van de tijd door.»

HENDRICKX «Tot mijn 18de heb ik altijd in België getraind. Maar toen werd de ijsbaan in Turnhout afgebroken om er een kinderspeeltuin van te maken. Ik ging al naar de topsportschool in Tilburg, dus de keuze voor Nederland was snel gemaakt. Tegenwoordig train ik op drie locaties: Tilburg, Eindhoven en Deurne.»

SWINGS «Af en toe worden de plannen voor een Belgische 400 meter-ijsbaan nog eens vanonder het stof gehaald, maar er hangt een zwaar kostenplaatje aan vast. Ik begrijp dat daar draagvlak voor moet zijn. Dat is er nog niet. Bergen zijn al helemaal een probleem, natuurlijk. Dat hoef ik Kim niet te vertellen. Maar een pushbaan moet kunnen, vind ik.»

MEYLEMANS (knikt) «Skeleton kun je, net als bobslee, tijdens de zomermaanden perfect in België of pakweg Afrika trainen. Dat bewijzen mijn starttijden. Op een volledige baan hoop ik niet: dat is ook niet nodig om wereldtop te zijn. Maar met een startbaan zouden we nog meer mensen met de sport kunnen laten kennismaken. En ik zou dan minder op stage moeten in Duitsland.»

HUMO Je groeide op in Duitsland, maar komt uit voor België. Hoe komt dat?

MEYLEMANS «Het Duitse systeem lag mij niet. Ik wilde studeren, maar in Duitsland was dat geen optie: als topsporter ga je in het leger of bij de politie. Ik wilde geen van beide.

»Bovendien verdien je geen geld met skeleton, dus kan het beter plezant blijven. Maar Duitsers blijven Duitsers: laat ons zeggen dat fun niet centraal staat in hun oldskool aanpak (lacht). Die stamt nog uit de DDR-tijd en heeft zijn beste tijd gehad. Weet je, het skeleton is een kleine wereld waarin iedereen iedereen kent. Je raakt snel bevriend. Behalve met de Duitsers: die houden zich doorgaans afzijdig. Een beetje zoals de Zwitsers in de film ‘Cool Runnings’.»

RUSSISCHE ROBOTS

HUMO Nu we het over omstreden trainingsmethoden hebben: hebben jullie iets herkend in de verhalen over psychisch misbruik in het turnen?

MEYLEMANS «Wat naar buiten is gekomen, is bijzonder erg. Al valt het hier in vergelijking met landen als Rusland of de Verenigde Staten nog mee – denk ik. Door de maatschappelijke druk zullen de uitwassen hoe dan ook afnemen. Het is goed dat er meer aandacht voor het welzijn van atleten is. Wij hébben privileges, en we leiden een leuk leven. Maar we zijn ook mensen van vlees en bloed, met dezelfde ongemakken als iedereen. Dat besef, dat atleten niet van ijzer zijn, begint stilaan door te sijpelen.»

HENDRICKX «Kunstschaatsen is hier niet zo bekend. Daardoor stelt het probleem zich niet. Ik heb maar een klein team rond me, waarmee ik een persoonlijke band heb.»

HUMO Op het EK moest je het afleggen tegen allemaal Russische schaatsters. Je hebt je daar openlijk vragen bij gesteld.

HENDRICKX «Het is bizar hoeveel voorsprong zij hebben op de rest. Er valt gewoon niet aan te tippen. Wellicht omdat zij van jongs af gedrild worden. Zelf ben ik pas vijf keer per week beginnen te trainen toen ik op mijn 13de naar de topsportschool in Tilburg ging. In Rusland gaat het er heel anders toe: daar staan ze al op 4-jarige leeftijd zes uur per dág op het ijs.»

HUMO Zou jij het ervoor over gehad hebben?

HENDRICKX «Goh, dat weet ik niet. Ik heb meer respect voor atleten die op latere leeftijd presteren dan voor robotjes die iedereen zo jong al wegblazen. Op die leeftijd ben je eigenlijk nog niet bezig met het resultaat. Dat heb ik ook bij mezelf gemerkt op de Spelen van 2018: ik deed gewoon mijn ding. Nu denk ik meer na, en dat maakt het moeilijker.»

MEYLEMANS «Niet vergeten: Loena hééft al medailles gepakt! Het kan dus ook op haar manier.»

HENDRICKX «In de korte kür, ja. Maar dat komt omdat quads (sprongen met minstens vier omwentelingen, red.) daarin verboden zijn. Elegantie is in de korte kür minstens zo belangrijk, en dan valt het voordeel van de Russen weg. Maar in de lange kür mag alles. Als je die punten van die twee reeksen bij elkaar optelt, wordt het erg moeilijk om in de medailles te vallen.»

HUMO Kim, jij hebt het ook niet voor de Russen. In 2017 boycotte je het WK in Sotsji: ‘Ik wil niet sporten in een land dat homoseksuelen in de gevangenis gooit terwijl dopingzondaars vrijuit gaan’, zei je toen. Dat kwam je op doodsbedreigingen te staan.

MEYLEMANS (lacht) «Ik ben voor de vrouwen, en dat vinden ze daar niet fijn. Dus vielen ze mij aan. Maar goed, dat is al lang geleden.»

HUMO De Winterspelen zijn jullie vierjaarlijkse hoogmis, de aandachtspiek is dan navenant. Hoe ga je daarmee om?

SWINGS «Het overkomt ons niet vaak dat tien journalisten staan aan te schuiven voor een interview. Wij moeten de aandacht grijpen als ze er is. Maar het blijft een lastige evenwichtsoefening: de Spelen zijn ons sportieve hoogtepunt. Daar moeten we ons 100 procent op blijven focussen. Die aandacht leidt ons daarvan af.»

MEYLEMANS «Tegelijk hebben we die aandacht absoluut nodig. Anders vinden we moeilijk sponsors. En zonder sponsors kunnen we niet de prestaties leveren die nodig zijn om die media-aandacht los te weken. Het is een vicieuze cirkel.»

SWINGS «Onlangs zag ik een interview met een voetballer. Van de vijf vragen waren er drie waarop hij niet eens een fatsoenlijk antwoord gaf, waarna hij lachend wegliep. Dat kunnen wij ons niet veroorloven, anders krijgen we de volgende keer géén interview. Ooit heb ik het meegemaakt dat ze mij vooraf vroegen of ik te gast wilde zijn in een tv-programma. Maar alléén als ik met een medaille terug naar huis kwam. Bij de grote sporten sméken ze om je in hun programma te hebben. Jammer, want wij werken er ook hard voor. Harder zelfs, denk ik soms.»

HENDRICKX «Er kruipt veel tijd en werk in onze sponsoring en sociale media. Omdat onze sport maar klein is, doen we dat allemaal zelf. Geen makkelijke combinatie, geloof me.»

HUMO Bart, jouw zilveren medaille vier jaar geleden was het eerste Belgische eremetaal op de Winterspelen sinds 1998. Toch was je race niet live te zien op de Belgische televisie.

SWINGS «Dat wist ik niet (lacht). Jammer, natuurlijk. Het is niet dat die medaille helemaal uit de lucht kwam vallen.»

MEYLEMANS «Zo’n straffe prestatie verdient toch méér? Loena staat op dat EK-podium toch maar mooi tussen de Russische meisjes die al jarenlang alles kapot schaatsen. Bart verlengt zijn Europese titel, en zelf stond ik voor het eerst op een wereldbekerpodium. Dat verdient veel meer aandacht. Helaas, we zijn geen wintersportland.»

HENDRICKX «Toch mag ik niet klagen. Tijdens het afgelopen EK had ik het gevoel dat het hele land met mij meeleefde. Goed, nog niet zoals met de voetballers (lachje). Maar ik voelde de steun wel.»

MEYLEMANS (knikt) «Zelfs mijn mama heeft gekeken. Dat doet ze normaal nooit, maar ze vond het fantastisch. Als de mensen zo’n kampioenschap op tv kunnen volgen, zoals bij Loena, zijn ze meteen verkocht. Zeker met zo’n toffe madam (lacht). Alleen blijft het een moeilijk verhaal in België. Veel zendtijd zit er niet in. Doorgaans moeten de kleine sporten het stellen met een bezoekje van ‘Sportweekend’. Maar in zo’n reportage zie je weinig actie. Zo wordt een sport nooit populair natuurlijk.»

HUMO Is er toch geen kentering merkbaar? Ook voor de Paralympics en de vrouwensporten is er steeds meer zendtijd.

SWINGS «Achter de schermen beweegt het, dat klopt. En dan heb ik het niet per se over de klassieke media. Ik zag dat Linde Merckpoel Loena tijdens haar EK toejuichte via haar Instagram-pagina. Zo heeft ze ook de Belgian Cats mee op de kaart gezet. Dat heb je nodig: iemand die zich erachter zet, zodat het begint te leven.»

ZWARTE SNEEUW

HUMO De Winterspelen komen maar om de vier jaar voorbij. Het is dan van moeten. Hoe hou je de druk onder controle?

SWINGS «Ik heb de Spelen al twee keer meegemaakt, en telkens was het vanaf de eerste dag een ongelooflijke ervaring. Ik voelde me opperbest, alles was leuk, ik schaatste goed. Tenslotte zijn het precies dezelfde wedstrijden als op een EK of een wereldbeker. Alleen hangt er meer van af, maar dat probeer ik om te zetten in energie tijdens de wedstrijd. Tijdens de race focus ik me louter en alleen op de rondjes die ik moet afleggen. Dat helpt me om mijn gedachten niet te laten afdwalen naar het feit dat het dé Olympische Spelen zijn.»

HENDRICKX «Een wedstrijd is 30 procent training, de rest is mentaal. Een mental coach helpt om je zelfvertrouwen te boosten. Voor veel sporters is dat nog een taboe, maar niet voor mij: ik vind het heel normaal.»

SWINGS «Ik heb er ook één. Mensen zeggen nogal snel dat iemand mentaal sterk is. Over Wout van Aert, bijvoorbeeld. Maar wat betekent dat? Wat mij betreft, begint het lang voor de wedstrijd. Hoe goed zit je in je vel? Hoe gaat het thuis? Hoe is je relatie met je coaches en ploeggenoten? Ga je met plezier trainen? Dát vooral bepaalt hoe je op het ijs stapt. Wie gelukkig is, gaat veel makkelijker met de druk van het móéten om.»

MEYLEMANS «De Spelen van Pyeongchang waren een catastrofe voor mij! Ik was bezig met alle randzaken, waardoor ik niet meer kon focussen op wat ik eigenlijk het plezantste vind: mijn sport. Dat heb ik moeten leren. Het leven van een topsporter kent veel momenten van stress, en we zijn ook vaak van huis weg. Dan overvalt je soms de gedachte dat het toch niet allemaal zo plezant is. Mijn grootste uitdaging in de aanloop naar deze Spelen is geweest om mezelf ervan te overtuigen dat het een privilege is om dit leven te leiden. Dat het een luxe is om je hobby als job te mogen uitoefenen. Kijk, op de Spelen is iedereen wereldklasse. Of je dan een medaille haalt, hangt af van wat er zich tussen je twee oren afspeelt.»

HUMO Hoe ontdek je dat je nood hebt aan een mental coach?

SWINGS «Ik heb een rampzalig verlopen WK meegemaakt, waar de zenuwen het helemaal van me overnamen. Zodanig zelfs dat ik er fysiek last van kreeg, aan de maag. Dat heeft me wakker geschud.»

HENDRICKX «Bij mij kwam het besef na de Spelen van Pyeongchang. Plots stond ik er alleen voor: mijn broer Jorik stopte met kunstschaatsen, terwijl hij altijd mijn houvast was geweest. Ik trainde met meisjes die ver onder mijn niveau zaten, en daar kwamen ook nog eens blessures bij. Het plezier was weg. Met de hulp van een mental coach is dat teruggekeerd.»

MEYLEMANS «Ook voor mij is Pyeongchang een wake-upcall geweest. Het is uiteindelijk een proces van dik twee jaar geworden alvorens ik de liefde voor mijn sport heb teruggevonden. Wij zijn allemaal al zolang bezig met ons vak dat we soms vergeten hoe leuk het is. Sinds 2020 ben ik aan de beterhand.»

HUMO Tijdens de voorbije Zomerspelen ging het ook over de mentale gezondheid van topatleten. Kim, jij hebt toen je stem laten horen op Radio 1.

MEYLEMANS «Ik kreeg de vraag naar aanleiding van het interview met Nafi (Thiam, red.) na haar gouden medaille, waarbij ze in tranen uitbarstte. Ik las commentaren als ‘wat een watjes’, ‘ze moeten niet zoveel zagen’ en ‘ze krijgen genoeg betaald’. Wat mensen vergeten, is dat al die kritiek in deze tijd van sociale media rechtstreeks bij de atleten zelf terecht komt. Twintig jaar geleden bereikte ons alleen het commentaar op de sportpagina’s van de krant. Nu staat het ook op onze eigen Facebook-pagina. Dat komt veel harder binnen.»

HENDRICKX «Gelukkig krijg ik alleen maar positieve commentaren. Ook na het EK, ondanks dat ik twee keer gevallen was: er werd in één adem bij gezegd dat ik heel mooi had geschaatst. Dat doet deugd.»

HUMO Loena, jij bent vroeger gepest. Heeft dat je verbetenheid om het te maken in de sport aangewakkerd?

HENDRICKX «Dat was in de basisschool. Lang geleden dus. Maar goed, het laat wel zijn sporen na. Mocht ik die mensen nu tegenkomen, zou ik ze geen blik meer gunnen. Ik weet nu dat ik niet moet onderdoen voor hen. Dat dank ik aan het schaatsen, ja.»

MEYLEMANS «Ik merk aan Loena dat haar prestaties haar veel meer zelfvertrouwen hebben gegeven. Sport heeft sowieso een positieve invloed op iemands ontwikkeling. Eén van de beste keuzes die je als ouder kunt maken, is je kinderen aan sport te laten doen.»

SWINGS «Toen ik jong was, draaide alles rond mijn sport. Mijn leven viel er als het ware mee samen. Ondertussen heeft mijn zus kinderen, heb ik een petekindje en ben ik gaan inzien hoe mooi het leven naast de sport ook is. Het is niet meer het enige dat betekenis geeft aan mijn leven.»

HUMO Hoe groot is de angst voor een fatale val of crash?

HENDRICKX «Je mág niet bang zijn. Net dan gebeuren de ergste dingen. Ik denk nooit voor een sprong: wat als ik op mijn hoofd terecht kom?»

MEYLEMANS «Wie angst heeft, gaat op de rem staan. Dat maakt topprestaties onmogelijk. In het skeleton ligt de snelste lijn maar op een millimeter van de crashlijn. Het is een dunne grens, maar toch moet je ze opzoeken als je voor goud of een toptijd gaat.»

SWINGS «Ik ben soms bang om te vallen. Niet vanwege de lichamelijke gevolgen, maar omdat ik de finish dan niet haal: ‘Als ik nu uit de bocht vlieg, is het gedaan!’»

HUMO Zoals in de laatste bocht vier jaar geleden, toen je op veilig speelde en liever het zilver veilig stelde dan nog naar goud te willen jumpen.

SWINGS (knikt) «Precies.»

HUMO Van waaghalzerij gesproken, Kim. Gevraagd naar de risico’s van zijn vak verwees snowboarder Seppe Smits vier jaar geleden naar jou in Humo: ‘Zij raast met 140 per uur over de baan, met haar hoofd 15 centimeter van de grond. Dát is pas zot!’

MEYLEMANS (lacht) «Maar Seppe bréékt wel om de twee weken iets! Dat is mij nog nooit overkomen. Nee, volgens mij zijn de freestylers het zotst. Ik zie Loranne (Smans, red.) weleens bezig ’s zomers op de dry slope in Genk. Dat is zo absurd: mensen zijn niet gemaakt om veertig meter door de lucht te vliegen. Wat ik doe, ziet er misschien gevaarlijk uit, maar het risico is berekend. Trouwens, ik haat rollercoasters en ik haat het om in de wagen te zitten met iemand die te snel rijdt. Ik ben heus niet gek.»

HUMO Door het coronavirus worden het Winterspelen zonder toeschouwers. Een vloek of een zegen?

MEYLEMANS «Vooral een extra stressfactor! Wie in laatste instantie nog positief test, kan de Spelen vergeten. Die stress heb je er liever niet bij, zo kort voor de start. Dat er geen toeschouwers zullen zijn, is nog het minste probleem.»

SWINGS «Dat er een pak wedstrijden wegvielen door corona, gaf aanvankelijk rust. En doordat mijn vriendin van thuis uit kon werken, was ze vaker bij mij in Heerenveen. Dat heb ik als erg aangenaam ervaren. Maar hoe je ’t ook draait of keert: de stress om positief te testen weegt door.»

HUMO Wat mag ik jullie wensen?

MEYLEMANS «Vooral veel plezier. Ik wil met een beter gevoel uit Peking vertrekken dan vier jaar geleden uit Pyongyang.»

HENDRICKX «Een goede prestatie.»

SWINGS «Voeg die twee samen en alles komt goed (lacht).»

HUMO Is echte ambities uitspreken uit den boze?

SWINGS «Het is nutteloos. Stel dat ik nu zeg dat je me goud mag wensen: wat ben ik daarmee? Niets. Het enige wat wij moeten doen, is proberen zo goed mogelijk datgene te doen waarin we goed zijn.»

HENDRICKX «Er is ook nog de concurrentie. Hoe goed is die? Daar heb je geen vat op.»

HUMO Bart, jij wordt 31 deze maand. Worden dit je laatste Spelen?

SWINGS «Peking is een groot doel, verder dan dat kijk ik nog niet. Maar ik heb niet het gevoel dat er sleet op mij zit. Allesbehalve, eigenlijk: mij hoor je niet zeggen dat ik pas voor Milaan (waar in 2026 de Winterspelen plaatsvinden, red.). Ik ben dan 35 en heb geen idee hoe mijn leven er dan zal uitzien. Maar als het kan: graag!»

HENDRICKX «Ik wil nú de beste prestatie ooit neerzetten. Wie zegt dat ik Milaan nog haal? Je weet nooit wat de toekomst brengt.»

MEYLEMANS «In het skeleton zit je op je piek rond je 30ste. Milaan blijft dus zeker een groot doel. Maar het moet financieel haalbaar zijn: skeleton is een dure sport. Loena heeft dus gelijk: we moeten het nú doen.»

HUMO Succes!

Olympische winterspelen. Vanaf 4 februari op Eén en Canvas.

De halve finales van de massastart worden zaterdagochtend vanaf 8 uur geschaatst. Om 9.30 uur begint de finale.