Bé De Meyer, bordjesdraaister in ‘Het rad van fortuin’: ‘Hij maakte duidelijk avances. Ik dacht: ‘Jij onnozele aap, ik heb je vrouw vorige week nog op een feestje gezien’’

Marlène de Wouters vertrok bij VTM na een MeToo-verhaal, vertelde ze bij Jani Kazaltzis en Otto-Jan Ham in ‘Viva la Feta’. Ze was zeker niet de enige: Bé De Meyer viel amper negen maanden in voor Aurore Dobbelaere als bordjesdraaier bij ‘Het rad van fortuin’, maar dat volstond om met ongepaste avances te maken te krijgen.

BÉ DE MEYER «Ik was aan de slag als model toen ik een telefoontje kreeg van Martine Prenen, een goede vriendin. Zij deed de casting voor een proefopname van de nieuwe BV-quiz 'Wie ben ik?' en zocht iemand om visuele hints te tonen in het raadspelletje. Dat was meteen mijn eerste verschijning op het kleine scherm. Een paar jaar later vroegen ze mij om Aurore te vervangen tijdens haar zwangerschap. Ik heb niet getwijfeld, hoewel ik bordjes omdraaien moeilijk mijn droomjob kon noemen. Mijn passie lag toen al in mode en styling, maar ik ging ervan uit dat een opdracht in een bekende televisieshow me meer modellenwerk zou opleveren. Maar ik was plots zo bekend in Vlaanderen dat ik tijdens castings al op voorhand uit de boot viel. Vaak zochten ze neutrale meisjes voor fotoshoots of catwalks. Met mijn stempel van Bekende Vlaming was ik niet meer zo gegeerd. Dat was een wrang gevoel, temeer omdat 'Het rad' helemaal niet zo goed betaalde als die modejobs.»

HUMO Hou je ook goeie herinneringen over aan je tijd bij 'Het rad'?

DE MEYER «Het was een toffe ploeg. Ik vond er snel mijn draai en was best wel goed in mijn werk. Op zich is bordjes omdraaien een onnozel jobje, maar probeer het maar eens op een naturelle manier te doen, én zonder een woord te zeggen. Mij een tekstje laten aframmelen moesten ze niet proberen: echt presentatiewerk was niets voor mij.

»De kledingsponsors zal ik nooit vergeten. Ik kreeg voortdurend dure merkkleding cadeau. In die gouden tijden mocht je de kledij die je droeg tijdens een presentatieopdracht nog mee naar huis nemen. Na een tijdje puilde mijn kleerkast uit met glitterkleedjes en hoge hakken. Op den duur wist ik er echt geen blijf meer mee en was ik bij iedereen aan het leuren met de nieuwste mode (lacht). Die kleding was ook totaal niet mijn ding - ik ben meer voor de minimalistische stijl. Maar mijn mama en zus hebben er hun voordeel mee gedaan.»

HUMO Hoe reageerde je omgeving op die plotse bekendheid?

DE MEYER «Mijn mama was best trots. Elk artikel dat verscheen, hield ze bij. Maar ik kom van een bescheiden thuis waar iedereen gelijk is voor de wet. Ik moest het niet in mijn hoofd halen om plots streken te krijgen (lacht).»

HUMO Je draaide mee in die illustere begindagen van VTM. De champagne vloeide rijkelijk?

DE MEYER «Er was altijd wel een reden om een feestje te bouwen: goeie kijkcijfers of een honderdste aflevering. Er werd in die tijd stevig gedronken, maar ik ging meestal naar huis op het moment dat iedereen zat werd. Ik voelde me niet thuis in dat blitse televisiewereldje. Ik ben geen tafelspringer, eerder een introvert die zich onwennig voelt in een groep. Ik kan geen sociaal wenselijke smalltalk verkopen. Meestal zat ik liever rustig thuis, wat niet goed was voor eventuele doorgroeikansen, want op die feestjes werd meestal beslist wie promotie kreeg. Dat ellebogenwerk lag me voor geen meter.

»Ik herinner me één zware uitspatting met een deel van de ploeg van 'Wie ben ik?' Het was een ongelooflijk plezierig bacchanaal in een Iepers restaurant, maar de volgende dag had ik al heel vroeg opnames en zat ik met kleine, fletse oogjes in de schminkstoel. Ik denk zelfs dat ik rechtstreeks van dat restaurant naar de opnamestudio ben gereden.»

KUSSEN IN DE GARAGE

HUMO Er zouden regelmatig ongepaste dingen gebeurd zijn op die feestjes en op de werkvloer. Ben jij ooit met grensoverschrijdend gedrag geconfronteerd geweest?

DE MEYER «Toen een producer me uit eten vroeg, voelde ik aan mijn kleine teen dat hij meer wilde. Ik had absoluut geen interesse in méér dan zijn zakelijke aandacht, maar dacht: 'Laten we zien wat hij te vertellen heeft.' Tijdens het hoofdgerecht haalde hij op totaal onsubtiele manier aan dat hij achter de hoek een studio had waar hij bleef slapen als het hem uitkwam. Ik zei: 'Amai, leuk, zeg!' Maar in mijn hoofd knetterde het: 'Jij onnozele aap. Je bent getrouwd. Ik heb je vrouw vorige week nog op een feestje gezien.' Mocht zoiets me nu overkomen, zou ik die woorden ook uitspreken, maar destijds nam je zulke dingen er als vrouw bij. Ik heb toen een dik vel gekweekt.

»Ik vond het een losse tijd, zowel voor mannen als vrouwen. Voor sommigen leek buitenechtelijk plezier of seks een manier om hogerop te klimmen of zelfs een vorm van vrijetijdsbesteding. Van betrapt worden in het kledinghokje tot staan kussen in de ondergrondse garage: het gebeurde voortdurend. Maar ik vertel hier niets nieuws, hè. Ik denk ook niet dat het eigen was aan de mediasector: mijn zus werkte toen bij een bank en zag regelmatig gelijkaardige dingen gebeuren.»

HUMO Je bent ook een paar jaar sidekick geweest van Jos Ghysen in het populaire praatprogramma 'Zondag Josdag' op VTM. Hij werd in 2012 door een voormalige assistente beschuldigd van seksueel overschrijdend gedrag. Heb jij daar ooit iets van gemerkt?

DE MEYER «Ik heb nooit, op geen enkel moment, iets gemerkt van grensoverschrijdend gedrag naar mij of naar andere vrouwelijke medewerkers. We hadden een vriendschappelijke band en ik werkte graag met hem samen. Ik genoot ervan zijn veredelde koffiedame te zijn. Hij zei altijd: 'Jij bent mijn externe brein.'

»Hij heeft me ooit wel verteld dat hij effectief een kortstondige relatie had gehad met die assistente, maar daarna besloten had om opnieuw voor zijn vrouw te kiezen. Hij heeft dus iets met haar gehad, maar van die geruchten over seksuele intimidatie geloof ik niets. Hij was een correcte, integere man en die betichtingen hebben hem ten gronde gericht.»

HUMO Heb je de impact van televisiewerk op je privéleven onderschat?

DE MEYER «Zeker. Ik was Madonna niet, maar ik heb wel vaak het gevoel gehad dat televisiewerk het einde van mijn privacy betekende. Ik voelde het effect van 'Het rad van fortuin' meteen. Van de ene dag op de andere was ik publiek bezit. Mensen in de straat deden plots veel te familiair, alsof ik hun beste vriendin was die ze in eeuwen niet gezien hadden. Anderen veroordeelden mij om de poppemie die ze dachten dat ik was. Toen waren er nog geen gsm's waarmee iedereen stiekem foto's kon nemen, maar ik lette wel op als ik uitging: niet te zot, niet te zat. Ik werd afstandelijker en bouwde een muurtje rond mij dat ik enkel in het buitenland afbrak. Op reis gaan voelde als speeltijd.»

HUMO Ging die aandacht soms verder dan geforceerde ontmoetingen op straat?

DE MEYER «Ik ben een tijdje gestalkt door een psychopaat die ook andere VTM-figuren in het vizier had. In zijn brieven schreef hij dat ik het niet verdiende om te leven. Ik ben ermee naar de politie gestapt, maar zij konden zogezegd niets doen. Ze raadden me aan om die man niet compleet af te blokken en kort maar zakelijk te antwoorden wanneer hij nog eens een brief op de post deed - dat zou hem rustig houden. Hoewel het ronduit bizar voelde om die man een antwoord te sturen, deed ik het. Uiteindelijk stopte hij met schrijven.

»En dan was er nog een gluiperd die mij overal achtervolgde. Soms stond hij zelfs voor de deur van het huis van mijn moeder, waar ik woonde. Mijn toenmalige vriend heeft hem een goeie pandoering gegeven, maar hij blééf overal opduiken. Op een avond ging ik de hal van het appartement van een vriendin binnen, en stond hij daar. Ik kon de deur snel dichtslaan, maar ik trilde van de adrenaline. We stonden bijna neus aan neus, met alleen een glazen deur tussen ons in. Opnieuw deed de politie niets. 'Heeft hij u aangeraakt?' Nee, maar moet ik eerst verkracht worden voor ik geholpen word? Uiteindelijk hebben ze hem toch opgepakt. Bleek dat hij een gigantisch stalkingdossier had. Hij verblijft al jaren in de psychiatrie.

»Ik had nooit gedacht dat televisiewerk zo'n impact zou hebben op mijn privéleven. Ik vond het dus absoluut niet erg om ouder te worden, van het scherm te verdwijnen en meer stylistenwerk te doen. De aandacht verminderde en dat vond ik zalig. Maar tot op vandaag spreken mensen mij aan met: 'Gij zijt toch die van 'Het rad', hè?' Ik blijf altijd vriendelijk, maar na al die jaren is het wel wat afgezaagd (lacht).»

HUMO Na 'Het rad van fortuin' en 'Zondag Josdag' ben je een tijdje voor VIJFtv en VT4 gaan werken. Je presenteerde onder andere het make-overprogramma 'Beautiful'. Mis je het televisiewerk?

DE MEYER «Mijn televisiejaren liggen al een hele tijd achter mij en dat vind ik best. Ik heb veel afwisselend werk mogen doen en ik kijk er met warme herinneringen op terug, maar mijn echte passie lag altijd al ergens anders. Ik werk nu voor een groot modeagentuur, doe regelmatig modereportages voor Story en organiseer privéstylings. Ik heb lang in ijltempo geleefd en veel te veel jobs gecombineerd. Nu doe ik het rustiger aan.»