‘Beer’ is een taboedoorbrekend pareltje

De virale meme ‘What the actual fuck, Canada?’ rond de cover van ‘Beer’ wekte de controversieelste titel in de Canadese canon in 2014 uit een 38-jarige winterslaap. Dat het taboedoorbrekende pareltje uit 1976 ook in de lijst ‘Boeken waarop Canadezen trots zijn’ pronkt, zegt veel over de controverse én de bewondering. Waar de bestiale liefde in ‘King Kong’ en in David Garnetts ‘Vrouw of vos’ platonisch blijft, choqueert Engel met plastisch beschreven vrijpartijen tussen de 27-jarige Lou, een vrouw die voor het Historisch Instituut op een verlaten eilandje de bibliotheek van wijlen kolonel Cory moet archiveren, en een tamme bruine beer die sinds jaar en dag bij de familie Cory verblijft. Van een ‘mens bemint dier’-verhaal verwacht je antropomorfische levenslessen of Reinaertse zedenpreken, maar zo expliciet als de seks is, zo ingehouden is de boodschap. Wel is het een moderne fabel die met afgemeten vertelkracht de belegen romantiek ironiseert, rurale en urbane contrasten aanscherpt en een eenzame vrouw portretteert die worstelt met schuldgevoel en een lage eigendunk.

Met een viervoeter die in het minnespel zichzelf helemaal aan Lou geeft als alternatief voor stereotiepe mannen die vrouwen veelal nemen, zet deze bezielde roman voorgoed zijn klauwen in onze seksuele moraal.