Bekijk: Foo Fighters geven bijzonder emotioneel afscheidsconcert van drummer Taylor Hawkins

Zaterdagavond namen Foo Fighters afscheid van hun drummer Taylor Hawkins. Dat gebeurde tijdens een emotioneel eerbetoon van zes uur lang in het Wembley Stadium van Londen. Zo’n 400.000 mensen keken mee op YouTube, konden misschien al zijn opvolger aanschouwen. “Deze man maakt deel uit van de Foo-familie.”

Hieronder de video waarin Shane, de 16-jarige zoon van Taylor Hawkins, plaatsneemt achter het drumstel

“It’s times like these you learn to love again”, hoorde je Dave Grohl zachtjes snikken om tien uur ’s avonds. Die woorden leken meer dan ooit recht uit het hart getapt. De frontman slaagde er niet langer in om zijn tranen nog te verbijten.

Aan het begin van de avond kreeg je al in de smiezen dat Grohl vroeg of laat zou breken op het podium. Zijn stem wankelde al toen hij het eerbetoon aan zijn maatje Taylor Hawkins inleidde als “a gigantic fuckin’ night for a gigantic fuckin’ person”. In die breekbare speech gaf hij ook mee dat “niemand anders dan Taylor je kon laten lachen, dansen of zingen. Dus zing en dans en lach en huil en fuckin’ schreeuw zo luid dat hij ons kan horen.” Vooraleer u ons ervan zou verdenken de ‘F-bom’ gratuit te gebruiken: die krachtterm werd op het podium nog frequenter in de mond genomen dan de naam van de dierbare overledene.

Liefde en vriendschap waren andere woorden die genereus in elke speech zouden terugkomen. Taylor Hawkins was een allemansvriend in de muziekwereld, en dat merkte je alleen al aan de indrukwekkende gastenlijst. Zo kende de eerste van twee avonden een line-up met leden van Queen, Oasis, Metallica, Led Zeppelin, AC/DC en Queens of the Stone Age. Sir Paul McCartney trad dan weer aan als verrassingsact. En tussendoor mochten beroemdheden als Billie Eilish, Elton John, Stevie Nicks van Fleetwood Mac en leden van Guns N’ Roses hun liefde voor de betreurde drummer belijden in een vooraf opgenomen filmpje.

Het uitverkochte concert in Wembley Stadium in Londen was de eerste keer dat de band zonder Taylor Hawkins speelde. De drummer overleed in maart op vijftigjarige leeftijd. Toen werd hij dood aangetroffen in een hotelkamer in Colombia, waar de Foo Fighters op tournee waren. Tot vandaag is de doodsoorzaak niet bekend. In zijn lichaam werden opioïden, marihuana en antidepressiva aangetroffen. Het is niet zeker dat die drugs ook tot zijn dood hebben geleid, maar Hawkins worstelde in het verleden wel met zware verslaving. Die leidde in 2001 tot een bijna fatale overdosis heroïne, waarna hij twee weken in coma lag.

De charismatische drummer had de grootste parelmoeren glimlach in de rock-’n-roll, maar in zijn schedel huisden ook heel wat demonen. In Wembley werd evenwel alleen gefocust op zijn innige vriendschappen, passie voor muziek en liefde voor zijn familie. Er was plaats voor verdriet, maar meer nog voor vreugde, waardering en aanbidding van een muzikant met wie zowat iedereen een bromance leek te onderhouden. De drummer werd tijdens de avond zelfs plechtstatig omschreven als ‘rock reverend’. Het werd ei zo na een zaligverklaring: zo vaak struikelden collega-artiesten over complimenten, loftuitingen en appreciatie.

Celebrity drum-estafette

In Wembley was je ook getuige van een celebrity drum-estafette, waarbij Travis Barker van Blink-182, sessielegende Josh Freese, virale sensatie Nandi Bushell, Roger Taylor van Queen, Stewart Copeland van The Police, Lars Ulrich van Metallica en de onwaarschijnlijke Bowie-drummer Omar Hakim de sticks aan elkaar doorgaven. “Als je eens kon zien hoeveel fuckin’ drumstellen er in de coulissen staan”, grinnikte Grohl. “Het is net je lokale muziekwinkel.”

Maar boven alles was dit eerbetoon een familieaangelegenheid. Zo nam Hawkins’ zestienjarige zoon Shane overtuigend de plaats in van zijn vader tijdens ‘My Hero’. En ook Dave Grohls dochter Violet mocht aantreden, met covers van Jeff Buckley en de versie van ‘Valerie’ van Amy Winehouse. Josh Homme van Queens of the Stone Age kreeg dan weer even het gezelschap van zijn zoontje, nadat hij ‘Yellow Brick Road’ van Elton John naar zijn hand had gezet.

Nog opmerkelijker was de komst van Rufus Taylor, zoon van Queen-drummer Roger. Die maakte een superieure beurt tijdens ‘One of These Days’ en ‘Best of You’ van Foo Fighters. Door Grohl werd hij nadrukkelijk voorgesteld als “iemand van de Foo-Familie”, wat het vermoeden van imminente adoptie wekte. Hielden de Fighters stiekem open auditie op het podium? Een rist van getalenteerde drummers passeerde de revue, maar met Rufus - die vandaag in The Darkness speelt - zouden ze zowaar een doppelgänger van Taylor Hawkins kunnen inlijven. De twee delen niet alleen naam en blonde surferlook, deze Taylor gaf de vellen ook nog eens een pandoering met dezelfde aan dionysische waanzin grenzende bezetenheid van Hawkins.

Grohl vocht andermaal tegen de waterlanders toen hij zich afvroeg wat Taylor gevonden zou hebben van een avond die gevuld was met zijn helden Rush, Van Halen, Stewart Copeland en Queen. Die laatste groep kreeg niet toevallig een ereplaats in de line-up. Gitarist Brian May blikte met ‘Love Of My Life’ terug op het Freddie Mercury-tributeconcert dat dertig jaar geleden op dezelfde locatie plaatsvond. “We namen in 1992 afscheid van Freddie met deze song”, zei hij. “Maar ik weet zeker dat hij heel blij geweest zou zijn dit nummer te gebruiken om Taylor te eren”.

Queen was de eerste groep die Hawkins ooit live zag, toen hij tien was. Tijdens concerten van Foo Fighters smokkelde hij vaak een ode aan Queen in de set. Meer nog: ‘Somebody to Love’ was het allerlaatste nummer dat hij live speelde, tijdens een show in Argentinië eerder dit jaar.

Voordat hij de show met een uitgeklede versie van ‘Everlong’ uitgeleide deed, hoopte Grohl dat we de liefde van alle artiesten op het podium hadden gevoeld. “Omdat we het ook van jullie kant voelden, alle liefde voor Taylor vanavond.”

(DM)