Bij de Pixel 4, de nieuwe smartphone van Google is het gedaan met swipen, gebaren volstaan om je toestel te besturen
Steve Jobs leerde zijn volk swipen, nu wil Google ons leren communiceren in gebaren. Met zijn nieuwste smartphone, de Pixel 4, zal u een inkomende oproep met een nonchalante handbeweging kunnen negeren. Zijn zogenaamde gestures de weg naar meer gebruiksvriendelijke technologie?
undefined
undefined
'Door met je wijsvinger op je duim te tikken, boots je een knop na'
Tweeëntwintig seconden duurt het filmpje waarin Google de allernieuwste features voor de Pixel 4 aankondigt. We zien een jongedame in profiel die naar een smartphone kijkt. Ze ontgrendelt het scherm met haar gezicht. Nadien swipet ze door haar muziekplaylist. Swipen is hier een slecht gekozen woord. Ze beweegt haar hand voorbij het scherm waardoor de smartphone bij elke beweging een nieuw nummer afspeelt. Met andere woorden: ze bestuurt de Pixel 4 zonder hem aan te raken.
Nu zijn we al veel te ver in technologische ontwikkelingen gevorderd om dit soort spielerei met magie te associëren. Toch vinden een aantal gespecialiseerde technologiewebsites dat we die aankondigingen van Google niet moeten onderschatten. Volgens Wired licht Google met zijn aankondiging het tipje van de sluier van een touchless future. Een toekomst waarin we onze smartphone, smartwatch of Sonos niet meer moeten aanraken om ze te besturen.
En natuurlijk denkt u meteen aan die gekke nonkel die elk familiefeest demonstreert hoe hij zijn lichten aan- en uitdoet met handgeklap. De technologie van Google gaat een stapje verder. De ingenieurs van ATAP (Advanced Technologies and Projects Group van Google) bouwden een minuscule radar die elektromagnetische golven opvangt. De radar registreert de meest subtiele wijzigingen van de stralingen, waardoor de telefoon heel kleine vingerbewegingen kan herkennen.
Door met je wijsvinger op je duim te tikken, boots je een knop na. Wil je het volume van de muziek verhogen of inzoomen op een foto, beweeg dan je duim over je liggende wijsvinger (zie illustratie). Google experimenteert al sinds 2015 met de technologie, maar introduceert ze nu voor het eerst in een product dat binnenkort te koop is.
Nyi-Nyi Htun, die aan de KU Leuven de evoluties in interactie tussen mens en computer onderzoekt, volgt de innovaties in de markt op de voet.
Nyi-Nyi Htun «Het idee is niet nieuw. Zowel LG als Samsung heeft gelijkaardige functies gebaseerd op andere technologie. Maar die toestellen blijken niet voldoende accuraat te zijn. ik beni enthousiast over de aankondiging van de techreus. Ik vermoed dat de radartechnologie van Google beter op punt zal staan dan bij zijn concurrenten.»
Htun gaat ervan uit dat het bedrijf de technologie vooral wil uittesten.
Nyi-Nyi Htun «Ik zie niet echt veel voordelen van gebaren ten opzichte van touch-technologie op een smartphone. Dat voordeel is er wel voor wearables, die niet zo groot zijn. Denk aan smartwatches. Met dit soort toepassing kan je elegante producten maken en toch geen gebruiksvriendelijkheid verliezen.»
In 2016 presenteerde Google al eens een prototype van een smartwatch die je kon bedienen met subtiele handbewegingen.
Nyi-Nyi Htun «De grootste uitdaging is de radar, die is nu nog 1,3 centimeter groot. Dat stoort niet in een smartphone, voor wearables is dat aanzienlijk.»
Rest de vraag of we binnen tien of twintig jaar allemaal gesturen in plaats van swipen - al moeten we daar dan dringend een beter woord voor vinden.
Professor media-innovatie Lieven De Marez (UGent/Imec) durft er geen boude uitspraken over te doen. Hij plaatst de aankondiging van Google in een grotere evolutie.
Lieven De Marez «We zitten vandaag vast in domme interfaces.»
Voor alles wat we doen - van het aansteken van licht tot bankzaken regelen - moeten we eerst een app openen.
Lieven De Marez «Technologiespelers zijn volop op zoek om dat soort zaken intuïtiever te maken. Dat kan een combinatie worden van slimme software die je verwarming al aansteekt zodat het 20 graden is wanneer je thuis komt, spraaktechnologie zoals Alexa en Siri en gestures. De computer verdwijnt zo stilaan uit het zicht, maar niet zijn functies.»
© De Morgen
