‘Bij mensen zoals Jonas Geirnaert, Hugo Matthysen of mijn vader vloeit humor er snel uit. Voor normale stervelingen als ik is het hard werken’

Hebt u in deze rare tijden soms ook last om productief te blijven? Van Jens Mortier (53), reclamemaker en zoon van Onze Vader Guy, kunt u wellicht nog wat opsteken. ‘Wanneer de creatieven nieuw werk tonen, zal ik nooit zeggen: ‘Je hebt een lelijke baby gemaakt.’ Killing it softly is meer mijn werkwijze. ’’

ONTHOUD JE GRAPPEN: “Ik lees veel goede zaken over mindfulness, maar ben er zelf nog nooit in geslaagd om dertig seconden aan niets te denken. Ik vind dat ook niet erg; ik ben een workaholic. ’s Nachts word ik geregeld wakker en broed ik op ideeën. Guy (de vader van Jens en de ‘vader’ van Humo, red.) heeft dat ook. Hij schrijft zijn invallen op. Hij is al wat ouder, en het zijn er allicht ook veel meer. Ik onthoud het nog. Voorlopig toch. (lacht)

“Het leven zoals het is, is mijn voornaamste inspiratiebron. Het mooie, het leuke, het moeilijke. Iets herkenbaars een goede twist geven, daar gaat het om. De grote wereldliteratuur zoals de Humo-rubriek ‘Het gat van de wereld’ of lichte kost zoals Honderd jaar eenzaamheid van Márquez: alles kan. Bij muziek geldt ook: kiezen is verliezen. Beethoven én AC/DC staan hier op.”

GEH LOS!: “Even helemaal los gehen. Dat moet aan het begin van elke opdracht. Ik probeer geen rem op mezelf te zetten in deze gevoelige tijden, ik ga van alles, hoe flauw ook, blijven spuien. Gaandeweg, wanneer een campagne vorm krijgt, kun je altijd stapjes terugzetten. En mijn collega’s en de klanten grijpen gelukkig tijdig in. De klanten zijn wel voorzichtiger geworden. Te voorzichtig soms, vind ik. Durf en originaliteit blijven zo belangrijk. Je wilt als merk toch niet de vervelende stofzuigerverkoper zijn die aanbelt en de deur in zijn gezicht krijgt?

“Als een grap uitstekend is, moet alles kunnen voor mij. Neem de Clement Peerens Explosition. Dat is soms behoorlijk vrouwonvriendelijk maar het typetje is zo geestig dat Hugo Matthysen populair is bij mannen en vrouwen. Begrijp me goed: gendergelijkheid en diversiteit moet je hoog in het vaandel dragen. Nog van voor het een smoking hot topic werd, waren wij daar op kantoor en in campagnes al mee bezig. Equal Pay Day was onze allereerste klant, daar werken we al zestien jaar voor.”

ZEG NOOIT: WAT EEN ‘LELIJKE BABY!: “Wanneer de creatieven nieuw werk tonen, zal ik nooit zeggen: ‘Je hebt een lelijke baby gemaakt.’ Ik zal nooit iemand met de grond gelijkmaken. Killing it softly is meer mijn werkwijze. Buitenlands werk levert dan vaak nieuwe invalshoeken op.”

GEEF NA DE ZWEEP EEN IJSJE MET TWEE BOLLEN OP IBIZA: “Ik ben streng en veeleisend voor mezelf én voor mijn mensen. Wanneer je team enorm hard werkt, moet je hen te gepasten tijde verwennen. Zodra het kon tijdens de pandemie – in september vorig jaar – zijn we met de hele ploeg naar Ibiza gevlogen. Van woensdag tot zaterdag, zodat iedereen op zondag kon recupereren en op maandag aan het werk kon. Zo’n reisje geeft energie en inspiratie.

“Er werken ruim vijftig mensen bij Mortierbrigade en ruim tweehonderd in onze nieuwe groep met nieuwe expertises. Wij merken hoe zwaar de pandemie op hen weegt. De chemie tussen creatieven is onontbeerlijk, corona maakt ons metier moeilijk: op Teams of Zoom kun je geen emoties overbrengen of ontwaren bij je collega’s of klanten.

“In de eerste lockdown hebben we bewust niemand op tijdelijke werkloosheid gezet. Dat had gekund omdat veel klanten hun campagnes hadden opgeschort, maar we wilden niet dat onze mensen loon zouden verliezen of onrust creëren. Wie originele zaken wil maken, mag niet te veel zorgen aan zijn hoofd hebben.”

HUMOR IS GEEN GRAP: “Mensen zoals Jonas Geirnaert, Jan Dircksens, Jeroom, Hugo Matthysen of Guy zitten op een ander level. Bij hen vloeit de humor er relatief snel uit. Voor normale stervelingen zoals ik is het hard werken. Guy en ik – maar vooral Guy – maakten samen al bijna duizend commercials voor Humo. Vaak zit ik daar vreselijk op te zwoegen en gooit hij alles weg. Meestal terecht, geef ik graag toe. Ik mag al blij zijn wanneer hij één zinnetje of één woord behoudt. Het woord ‘Humo’ laat hij altijd staan. Da’s toch al dat!” (lacht opnieuw, extra luid)

(DM)