De winnaarsroes van Bilal El Khannouss
Bilal El Khannouss: ‘Op berichten van meisjes reageer ik niet: je weet nooit wat hun bedoelingen zijn’
In nauwelijks acht maanden tijd schoot de ster van Bilal El Khannouss (deze week 19) flink de hoogte in. De middenvelder van Racing Genk scoort en laat scoren, strooit met beslissende passes en speelde met Marokko de halve finale van het WK. Hij moet straks de duurste Belgische transfer aller tijden worden, maar vedetteneigingen zijn hem vreemd, zo blijkt als hij totaal ontspannen op de bank ploft. ‘Ik voelde me niet naar waarde geschat bij Anderlecht, en dat maakte me boos.’
HUMO Je speelt al een heel seizoen op een ongelofelijk hoog niveau, maar scoorde onlangs pas je eerste goal, in de match tegen Anderlecht.
BILAL EL KHANNOUSS «Het was een mooi moment. Angelo Preciado gaf de bal voor, Joseph (Paintsil, red.) probeerde te trappen maar miste, Ally (Samatta, red.) miste ook. Ik stond op de juiste plek. De bal kwam voor mijn voeten en ik joeg ’m tegen de netten.»
HUMO En je dacht: eindelijk!
EL KHANNOUSS «Ja. En ook: hopelijk wordt-ie niet afgekeurd (lacht).»
HUMO Zoals tegen KV Oostende.
EL KHANNOUSS «Inderdaad. Maar gelukkig niet. Nu gaan we voor de volgende.»
HUMO Is de ban gebroken? Bij de jeugd ben je nooit een topschutter geweest, maar toen je bij de beloften eenmaal begon te scoren, was je opeens vertrokken.
EL KHANNOUSS «Dat had meer te maken met mijn positie op het veld. In de jeugd heb ik op veel posities gespeeld: linksbuiten, rechtsbuiten, op het middenveld, en zelfs in de spits. Maar de laatste jaren speelde ik vooral op de nummer zes, en dan raak je bijna niet voor het doel. Ik voel me ook geen spits – ik sta niet graag te wachten op de bal. Ik ben een creatieve speler. Ik wil vrijheid. Ik heb me altijd een nummer 10 gevoeld, op die positie kun je het spel zelf in handen nemen.»
HUMO Je eerste doelpunt scoorde je uitgerekend tegen je ex-club Anderlecht. Dacht je toen niet even: ha!
EL KHANNOUSS «Sowieso. Ik heb tien jaar bij de jeugd van Anderlecht gespeeld. Toen ik er op mijn 5de begon, droomde ik ervan profvoetballer te worden. Maar die droom heb ik niet daar, maar hier bij Genk kunnen waarmaken.»
HUMO Dat doelpunt was ook welgekomen na al het gezeur over je statistieken.
EL KHANNOUSS «Inderdaad! Daar gaat het de dag van vandaag héél veel over in het voetbal. Terwijl je toch zíét dat ik vaak het verschil maak en veel pre-assists (de beslissende pass voor de assist, red.) geef? Maar ja, pre-assists tellen niet mee in de statistieken. Ach, ik trek me toch niks aan van wat er wordt verteld buiten de kleedkamer en de club.»
HUMO Houdt je vader je statistieken bij.
EL KHANNOUSS «Maar nee! Mijn ouders hebben altijd gezegd: ‘Voetbal is een spelletje, amuseer je!’ Ze hebben me altijd gesteund, maar tegelijk lieten ze voelen: als je morgen wilt stoppen, is het ook goed. Dat geeft rust in mijn hoofd.»
HUMO ‘The journey continues,’ schreef je op Instagram na je doelpunt.
EL KHANNOUSS «Ja, een carrière is een beetje als een reis. We reizen zo ver we kunnen, maar wat de eindbestemming is, weten we niet.»
HUMO Je hebt de laatste acht maanden een ongelofelijk traject afgelegd.
EL KHANNOUSS «Inderdaad. Vorig jaar speelde ik nog bij de U18! Maar in de laatste wedstrijd van het vorige seizoen kreeg ik voor het eerst een kans bij de eerste ploeg, tegen KV Mechelen. De nieuwe coach (Wouter Vrancken, red.) gaf me alle vertrouwen en na de blessure van Luca Oyen stond ik vanaf de match tegen Standard in de basis. Ik heb me meteen laten zien: ‘Kijk, ik kan het!’»
HUMO En na de halve finale van het WK met de Marokkaanse nationale ploeg was de hele wereld onder de indruk van jouw kunnen.
EL KHANNOUSS «Wat ik in Qatar heb meegemaakt... Daar heb ik geen woorden voor. Op je 18de in de halve finale van een WK staan, wie kan dat zeggen? En dan nog met Marokko, het eerste Afrikaanse land dat zo ver raakt op een wereldkampioenschap! Dan schrijf je geschiedenis, hè. Dan ben je een held in je land. Het is vreemd als je opeens in de kleedkamer staat met je idolen. Hakim Ziyech, bijvoorbeeld. Met hem heb ik nu een goeie band – hij heeft een beetje dezelfde speelstijl als ik.»
HUMO Toen je bij de U16 speelde, zei technisch directeur Dimitri de Condé al: ‘Bilal moeten we houden. Hij is de nieuwe Ziyech.’
EL KHANNOUSS «Echt? Dat wist ik niet. Ik lees geen kranten. Ik wil zo weinig mogelijk negatieve energie.»
HUMO Wanneer hoorde je dat je die halve finale van het WK mocht spelen?
EL KHANNOUSS «De ochtend zelf. Maar de avond ervoor had ik al een hint gekregen. De kapper was langsgekomen in het hotel.»
HUMO De kapper?
EL KHANNOUSS «Ja, die komt altijd naar het hotel de dag voor de wedstrijd.»
HUMO Huh? Is het voor zo’n wedstrijd belangrijk dat je haar goed zit?
EL KHANNOUSS «Natuurlijk! Die match komt over de hele wereld op tv!
»We werden alle twintig geknipt. Ik was één van de laatsten, dus het was al laat toen ik terug naar mijn kamer liep. Op de gang zei de bondsvoorzitter tegen me: ‘Ga maar snel slapen, want het kan zijn dat je morgen moet spelen.’ Al was het pas tijdens het ontbijt de volgende ochtend dat de bondscoach me bij zich riep: ‘Bilal, kom eens effe.’ Dus ik naar hem toe. ‘Ben je er klaar voor? Wil je spelen?’ ‘Waarom ben ik anders hier, coach!?’ ‘Durf je wel?’ vroeg hij toen. ‘Natuurlijk!’ heb ik geantwoord.»
HUMO En toen?
EL KHANNOUSS «Ben ik me gaan klaarmaken. Een beetje stretchen, rust in mijn lichaam brengen en daarna gewoon het veld op.»
HUMO Iedereen stond ervan versteld hoe complexloos je speelde.
EL KHANNOUSS «Goh ja, het is máár voetbal. Het blijft gewoon dat spelletje waar ik het daarnet al over had. Het is plezier maken.»
HUMO Ja, maar je zegt ook altijd: ‘Ik ben een winnaar.’
EL KHANNOUSS «Dat ben ik ook. Als ik op training een duel verlies, word ik boos. En dat ik na Qatar even geen hele wedstrijden mocht spelen, beviel me ook niet. Ik had een probleem met melkzuur in mijn spieren, omdat ik niet intens had kunnen trainen in Qatar. Ik raakte sneller vermoeid. Maar dat is verleden tijd. Ik loop weer zonder problemen 10 à 12 kilometer per wedstrijd.
»Het allerbelangrijkste blijft dat je geniet op het veld. Er is al genoeg druk rond het veld – van de media en supporters – dus het brengt niks op als je ook nog eens jezelf onder druk gaat zetten. Ik denk niet: help, er zitten 60.000 supporters in het stadion. Nee, ik heb er gewoon altijd zin in en wil mezelf laten zien.»
HUMO Sterk dat je dat kunt op jouw leeftijd.
EL KHANNOUSS «Ik ben altijd omgegaan met mensen die ouder waren – met mijn neven die tien jaar ouder zijn en met mijn broer die al 25 is. Daardoor was ik snel matuur.»
PAPA KOOKT
HUMO Je vrienden Adame en Yassin zeggen: ‘Bilal had al van kleins af aan veel zelfvertrouwen, omdat hij op het pleintje van Strombeek altijd al de beste was.’
EL KHANNOUSS «Haha, ja. Ik heb op de pleintjes gespeeld in Brussel.»
HUMO Ben je trots op je Brusselse roots? Toen je werd opgeroepen voor de nationale ploeg, moest je zoals alle andere spelers een lied zingen. Ik begrijp niet waarom je koos voor een nummer van de Franse rapper Jul, en niet voor een Brusselse rapper. Zwangere Guy, bijvoorbeeld.
EL KHANNOUSS «Wie? Wacht, ik geloof dat ik die al eens heb gezien (pakt zijn telefoon). Ah ja, hij, maar die gast loopt in shirts van Anderlecht! No way dat ik iets van hem ga zingen (lacht).»
HUMO Hebben je vrienden Yassin en Adame gelijk? Heb je zelfvertrouwen getankt op die pleintjes?
EL KHANNOUSS «Telkens als ik aan de bal was, kwamen er drie à vier tegenstanders op mij af, maar dan nog kwam ik erlangs. Maar ik weet niet of dat mij zelfvertrouwen heeft gegeven. Ik heb dat altijd gehad. Ik heb het van mijn ouders gekregen.»
HUMO Je broer kreeg dat vertrouwen ook, maar hij maakte het niet als voetballer, terwijl hij ook goed was.
EL KHANNOUSS «Mijn broer is een héél goeie voetballer, perfect tweebenig, technisch sterk, maar hij heeft euh… iets minder discipline. Hij kampt ook met wat overgewicht. Hij speelt nog wel, maar gewoon om te chillen met zijn vrienden. Hij geniet graag. Ik was anders. Ik ging vroeger al ’s ochtends om zes uur lopen.»
HUMO ‘Bilal wist al heel snel: ik wil het maken,’ zei Yassin ook. Lijk je daarin meer op je moeder of je vader?
EL KHANNOUSS «Op mijn moeder. Mijn broer lijkt meer op mijn vader.»
HUMO Je moeder runt drie schoonmaakbedrijven.
EL KHANNOUSS «Ja, en ze is mijn mental coach. Elke ochtend stuurt ze me: ‘Good luck met je training.’ En daarna vraagt ze nog hoe het is geweest. Mijn moeder is mijn dagelijkse steun. Haar familie is ook meer voetbalminnend. Mijn vader deed aan thaiboksen en karate.»
HUMO ‘Ik ben zijn psycholoog en zijn vader kookt,’ vertelde je moeder in een radiointerview tijdens het WK.
EL KHANNOUSS «Klopt. Mijn vader maakt heerlijke tajines. Hij was dakwerker, maar kan niet meer werken wegens rugproblemen. Hij heeft veel voor me gedaan. Toen ik bij Anderlecht speelde, vloog hij mee naar een toernooi in Tokio, en reed hij in z’n eentje naar Denemarken. Hij kookt nu zelfs nog soms voor me, hier in Genk. Maar meestal doe ik het zelf. Ik kan niet zo goed koken als hij, maar heb wel altijd goed opgelet als hij in de keuken stond.»
HUMO Wanneer heb je de steun van je moeder het hardst nodig gehad?
EL KHANNOUSS «Toen ik van Anderlecht naar Genk ben gegaan. Dat eerste jaar op internaat, op 100 kilometer van huis zonder mijn ouders. Dat was moeilijk voor mij. En voor mijn ouders, zeker voor mijn moeder. Elke zondag huilde ze haar ogen uit wanneer ik moest vertrekken. Het leek wel alsof ik naar de gevangenis ging (lacht).»
HUMO Je zei net dat je er van kleins af aan van droomde om profvoetballer te worden, maar onlangs liet je in een gesprek vallen dat je pas dacht dat je het zou halen toen je bij Genk bij de beloften speelde. Toen pas?
EL KHANNOUSS «Ja. Als je 12 bent, kun je wel dromen van een voetbalcarrière, maar je weet niet wat er kan gebeuren – voor hetzelfde geld raak je geblesseerd en is het einde verhaal. Pas toen ik bij de beloften zat, realiseerde ik me: nu ben ik nog maar één stap verwijderd van een profcarrière. Het besef kwam toen: ik kan het echt halen.»
HUMO Ik kan bijna niet geloven hoe weloverwogen je bent. Ben je wel uit je lood te slaan? Is er iets dat je boos maakt?
EL KHANNOUSS «Onrechtvaardigheid. Ik haat het als je niet op de juiste manier behandeld wordt. Als je iets verdient, maar men het je niet geeft. Dan word ik heel boos.»
HUMO Hier heb je net een fijn nieuw contract en een flinke loonsverhoging gekregen.
EL KHANNOUSS (lacht breed) «Jaaaa, ge-nie-ten!»
HUMO Genk wil van jou de duurste Belgische transfer aller tijden maken.
EL KHANNOUSS «Naar het schijnt (grijnst). Charles De Ketelaere heeft het record nu. AC Milan betaalde 35 miljoen aan Club Brugge. Als Genk straks voor mij nog meer krijgt, is dat mooi.»
HUMO En dan zal Anderlecht zuur kijken.
EL KHANNOUSS «Dat denk ik ook. Ze zouden het geld nu goed kunnen gebruiken.»
HUMO Wat is er eigenlijk misgegaan toen jij er speelde? Blijkbaar voelde je je er niet naar waarde geschat.
EL KHANNOUSS «Inderdaad. En dat maakte me boos. Volgens mij was ik bij de jeugd altijd bij de besten. Maar na de U12 vertrokken de jongens met wie ik speelde, zoals Zeno Debast, naar een hogere leeftijdscategorie. Ik mocht niet mee. Bovendien belandde ik geregeld op de bank, zonder dat ik daar een reden voor kreeg. Daar werd ik gek van.»
HUMO Ik heb gehoord dat er op een gegeven moment een probleem was met stiptheid.
EL KHANNOUSS «Hoezo? Bedoel je dat ik soms te laat was bij het busje dat ons oppikte? Als er files zijn, kun je niet altijd op tijd zijn. Daar hadden ze geen begrip voor. Nu woon ik op 5 minuten van het stadion. Ik moet hier elke dag om halftien zijn, maar kom altijd al tien minuten vroeger. Als dat de reden was om me bij de U15 niet te laten spelen, pfffft. Ach, eigenlijk ben ik blij met hoe het allemaal gelopen is.»
HUMO Jij bent zelf gaan aankloppen bij Genk.
EL KHANNOUSS «Ja. Genk had net kampioen gespeeld met de eerste ploeg én de beloften én de U19 én de U17. Dus ik dacht: zij doen het goed, daar wil ik heen. Ze hadden me al eens gevraagd toen ik bij de U10 en de U11 speelde, maar toen zat ik nog goed bij Anderlecht en wilde ik thuis nog niet weg. Ik ben toen samen met mijn ouders gaan praten met Koen Daerden en Roland Breugelmans van de jeugdopleiding, over het project dat ze me konden aanbieden en de schoolopleiding die ik kon volgen – dat laatste vonden mijn ouders heel belangrijk. Ik studeer af in juni.»
HUMO In wat?
EL KHANNOUSS «TSO Topsport. Als ik ga voortstuderen, kan ik kinesist worden.»
APPIE
HUMO Er zijn hier nog een paar ex-Anderlecht-spelers die het nu goed doen, zoals Mike Trésor en Anouar Ait El Hadj.
EL KHANNOUSS «Ja, Mike heeft zowat hetzelfde meegemaakt bij Anderlecht. Hij is even naar Nederland uitgeweken en dan hier terechtgekomen. Anouar heeft wel in het eerste elftal mogen spelen, maar is daarna ook aan de kant geschoven. Tja, je kunt natuurlijk ook niet het talent van elke speler goed inschatten. Maar er zijn wel heel veel voorbeelden Er zijn ook nog Orel Mangala en Roméo Lavia, die nu in de Premier League spelen. Het is jammer. Anderlecht verdient beter dan hoe ze er nu voor staan.»
HUMO En weer ben ik verbaasd hoe verstandig je alles opneemt. Speelt je geloof ook een rol in die mentale kracht?
EL KHANNOUSS «Zeker. Het geeft rust als je weet dat uiteindelijk toch alles in Gods handen ligt.»
HUMO Motiveert dat? Lijkt Hij soms niet onrechtvaardig?
EL KHANNOUSS «Dat denken spelers die twee maanden hard hebben getraind en dan boos zijn, omdat ze niet worden opgesteld. Zo werkt het niet. Misschien speel je over vijf jaar in de Champions League. Je moet vertrouwen hebben en geduld oefenen.»
HUMO Maar neem nu je vriend Abdelhak ‘Appie’ Nouri die bij Ajax speelde. Het is ter ere van hem dat je met nummer 34 speelt. Hij won in Nederland de Gouden Stier en kreeg vlak daarna een hartstilstand die blijvende hersenschade veroorzaakte.
EL KHANNOUSS «Appie… ik was net nog met hem aan het bellen. Kijk, God schrijft op voorhand je pad, en wat Appie is overkomen hoort erbij. Als je zijn familie spreekt, merk je ook: ze accepteren het. God heeft het gewild, het leven gaat door en gelukkig is hij er nog. Voor hetzelfde geld was hij er niet meer. Ze zijn dankbaar dat dát niet is gebeurd.»
HUMO Op je Instagram post je soms foto’s van je jezelfterwijl je God dankt.
EL KHANNOUSS «Omdat er veel jonge gasten naar mij opkijken. Ik probeer hun mee te geven wat, volgens mij, de basis van het leven is: dat je dankbaar moet zijn voor wat je krijgt – wat het ook is. En dat je keihard moet werken om je doelen te bereiken.»
HUMO De Marokkaanse ploeg bad voor elke match samen.
EL KHANNOUSS «Ja, er was ook een imam in onze spelersgroep, Zakaria Aboukhlal, die nu voor Toulouse speelt.»
HUMO Ik kan me voorstellen dat zo’n gebed samen een bijzondere kracht geeft.
EL KHANNOUSS «Ja, daarna voel je een intense eenheid in de ploeg. Maar dat had ook te maken met de filmpjes die de coach ons liet zien van Marokkaanse mensen die in moeilijker omstandigheden leven dan wij – een oude man die op straat stond te dansen toen we ons voor de halve finale kwalificeerden, of een gehandicapt meisje dat rechtsprong. ‘Dáár doe je het voor,’ zei de trainer, ‘voor die mensen. Jullie zijn hun helden.’ Dat gaf ons allemaal het gevoel: en nu gaan we tot op het bot! Onze aanvoerder Saïss stapte erna zelfs met een hamstringblessure het veld op. Sofyan Amrabat had tot ’s nachts met een rugblessure in het ziekenhuis gelegen, maar speelde toch een geweldige match. Ik ben me er heel erg van bewust dat ik niet alleen voor mezelf speel. De federatie had ook de familie van alle spelers naar Qatar laten overkomen. We aten vaak samen. Dat geeft ook een gevoel dat je er niet alleen voor staat.»
DURE KLEREN
HUMO Je grootvader heeft je triomf in Qatar niet meer mogen meemaken. Het was deels voor hem dat je voor de Marokkaanse ploeg koos, hoewel je ook voor België kon uitkomen.
EL KHANNOUSS «Hij heeft me mijn hele carrière gevolgd en werd gek als ik scoorde – hij was zo emotioneel! Hij wilde inderdaad graag dat ik voor de Marokkaans ploeg zou spelen.
»Hij is vanuit Marokko naar België gekomen. Hij heeft hier hard gewerkt om voor onze familie de basis te leggen waarop wij hebben kunnen voortbouwen. Dat wilde ik eren. Het is jammer dat hij er niet meer is.»
HUMO Hij heeft niet kunnen zien hoe de zoon van Eden Hazard na de match tegen België trots jouw shirtje aantrok. Weet jij hoe hij dat shirt in handen heeft gekregen?
EL KHANNOUSS «Neen! Ik vermoed dat onze teammanager het aan zijn Belgische collega heeft gegeven en dat Hazard het toen heeft gekregen. Mooi, hè. Onwerkelijk ook. De grote Hazard, van Chelsea en Real Madrid, naar wie ik zo heb opgekeken.»
HUMO Iedereen is aan het speculeren waar jij straks terechtkomt. Manchester City en Napoli zijn al komen kijken. Je zou om alle opties open te houden ook al Spaans aan het leren zijn. En Ajax wil je ook al heel lang.
EL KHANNOUSS «Ja, al van toen ik met de U12 van Anderlecht een match tegen Ajax speelde en na twee minuten een doelpunt à la Dennis Bergkamp maakte. Zijn vader heeft mijn vader toen gebeld om te zeggen: ‘Jouw zoon doet mij denken aan hoe Appie speelde.’ Zo zijn we ook in contact gekomen met Appies broer Mohamed. Ik heb hen allebei uitgenodigd voor het WK en na de halve finale heb ik hun mijn truitje gegeven.»
HUMO Het enige nadeel van je succes, zeggen je vrienden, is dat ze niet meer rustig samen met jou een hapje kunnen gaan eten.
EL KHANNOUSS «Vooral in Marokko is het erg. Daar kan ik echt geen stap zetten zonder herkend te worden. In Brussel ook. Daar wonen veel mensen met Marokkaanse roots en wil iedereen met mij een videootje maken om door te sturen naar de familie. Dat stoort wel als je aan het eten bent. Daarom kiezen we dan maar vaker voor take-away en eten we op een parking.»
HUMO Gevraagd naar het moeilijkste aan je succes, heb je eens geantwoord: ‘Mijn geld in mijn zak houden en het niet uitgeven aan mooie kleren en het trakteren van mijn vrienden.’
«Weet je, ik ben nooit iets tekortgekomen, heb altijd alles gekregen wat ik wilde, maar ja, dan krijg je ineens een heel mooi loon en moet je slim zijn en uitkijken. Denk maar aan hoe Ronaldinho met zijn geld is omgegaan. Hij heeft niks meer. Alles uitgegeven aan feesten en wedden. Ik koop weleens een dure jas en neem mijn vrienden wat vaker mee uit eten, maar ik zie erop toe dat het binnen de perken blijft.»
HUMO Je vrienden zeiden dat je met je geld ook waterputten helpt bouwen.
EL KHANNOUSS (knikt) «We hebben met de nationale ploeg ook gevangenissen en weeshuizen bezocht. Dan besef je pas hoe goed je het hebt. Ik wil mensen helpen. Soms met kleine dingen. Dan ga ik voor een dakloze een broodjeszaak in. Wat kost je dat? 5 euro. Maar voor die man maakt het een verschil. Ça c’est la vie.»
HUMO Moet je de vrouwen al van je lijf slaan?
EL KHANNOUSS «Ik krijg wel wat aandacht, ja, maar ik kijk uit. Als je ziet wat Achraf Hakimi van PSG is overkomen (hij werd door een meisje dat hem via Instagram aansprak beschuldigd van verkrachting, red.). Ik reageer niet op berichten van meisjes, want je kent de bedoelingen van die mensen niet. En, trouwens, ik ben nog maar 18. Laat mij maar gewoon voetballen en genieten van het leven.»
Union – KRC Genk
Eleven Sports, zondag 14 mei, 18.30
