Billen Bloot: de taxichauffeur
'Hoeren zijn dankbare klanten. Ze nemen zelfs de taxi om sigaretten te gaan kopen, en dan geven ze je 30 euro fooi.' Hans D., taxichauffeur met de billen bloot.
De taxichauffeur. Van Nieuwkerken-Waas tot New York staat hij paraat om koffers en fooien in ontvangst te nemen. Maar hij is ook ambassadeur van stad en streek, informatiebron voor gemakzuchtige journalisten in het buitenland, deus ex machina in dienst van Hollywood. Springt de held uit het raam, terwijl de kogels hem om de oren fluiten? Mister cab driver staat klaar om hem met gierende banden te ontzetten.
Een enkele keer is hem op het witte doek een hoofdrol gegund, zoals in het meesterlijke 'Taxi Driver' van Martin Scorsese waarin Robert De Niro een aan lagerwal geraakte marinier speelt die taxi gaat rijden (bekijk het filmpje met het legendarische 'Are you talkin' to me?' op de volgende pagia). Zo zijn er wel meer: het beroep oefent een magische aantrekkingskracht uit op losers allerhande, van failliete cafébazen over gewezen bajesklanten tot schrijvers met writer's block. Niet zo Hans D. (40), al twintig jaar taxichauffeur in Antwerpen. Het gaat slecht met de stiel, maar hij kan zich geen ander leven voorstellen.
***
HANS D. «De waarheid is dat het steeds moeilijker wordt om een fatsoenlijke boterham te verdienen. Neem nu de nieuwe taximeters die de Vlaamse regering sinds 1 juli verplicht: een grap van 3.000 euro. Dat levert me geen klant extra op, maar het zorgt er wel voor dat ze ons voortaan van a tot z kunnen controleren. Van Deurne-Zuid naar de Groenplaats, van Berchem-station naar Wijnegem Shopping Center: iedere rit staat erin. Bij de afrekening spuwt de meter een ticket met alle gegevens erop. Praktisch voor de klant? Ja, maar ook voor de fiscus.»
HUMO Bang voor controle?
HANS D. «Nee, maar ze moeten redelijk blijven. Als we vroeger met een klant een vaste prijs afspraken, konden we buiten de meter rijden. Nu is dat onmogelijk. Terwijl iedereen weet dat een taxi zonder zwarte inkomsten niet leefbaar is!»
***
HUMO Hoeveel taxi's rijden er in Antwerpen rond?
HANS D. «Officieel vierhonderddertig, ofwel één per duizend inwoners. Te veel om iedereen goed zijn brood te laten verdienen, maar dat is de politiek van 't Stad. Een paar jaar geleden is één of andere schepen tot de constatering gekomen dat er te weinig taxi's waren, nadat hij op een avond langs Berchem-station was gepasseerd en er geen enkele had zien staan. Belachelijk, want voor die ene keer zijn er twintig avonden waarop er een rij van hier tot ginder staat aan te schuiven.»
***
HUMO Hoe raak je aan een vergunning?
HANS D. «Door je op een wachtlijst van de stad in te schrijven. Dan krijg je ze gratis, maar je moet wel een paar jaar geduld oefenen. Sneller gaat het als je een vergunning koopt van een chauffeur die ermee stopt. In theorie is die handel strak geregeld: je kan geen vergunning verkopen die je gratis hebt gekregen, en een zelfstandige met een eenmanszaak mag zijn vergunning helemaal niet verkopen. Maar dit is België, er is altijd een achterpoortje. Ik ben een zelfstandige met een eenmanszaak, maar mijn vergunning zit netjes in een bvba. Geen enkel stadsreglement kan mij verbieden mijn bvba te verkopen, toch?»
HUMO Wat moet zo'n vergunning kosten?
HANS D. «15.000 tot 25.000 euro. Het hangt ervan af hoe dringend je ze nodig hebt, en waar je ze voor wilt gebruiken.»
HUMO Om taxi mee te rijden natuurlijk. Wat anders?
HANS D. «Ook de onderwereld is erin geïnteresseerd, want taxi's zijn ideaal om misdaadgeld wit te wassen. Die mannen rijden zogezegd zonder meter en vullen een fictief rittenblad in, waarmee de fiscus de recette kan controleren. Op die manier wassen ze per shift makkelijk 300 tot 500 euro wit. Met de nieuwe meters wordt dat wel moeilijker.
En vergunningen zijn om nog een andere reden gegeerd: om coke en andere drugs te vervoeren. Ik ken chauffeurs die alleen 's nachts rijden en bakken geld verdienen, terwijl ze maar een paar ritten per shift doen. Daar moet geen tekening bij, zeker?»
U leest het volledige interview in Humo 3661 van 02-11-2010
