Bozar Electronic Arts Festival: Atom TM & Robin Fox

Er vallen gerust tien dwingende redenen te bedenken waarom u naar het vierdaagse Bozar Electronic Arts Festival zou moeten afzakken (Apparat! Amatorski! Biosphere! Factory Floor! Het verjaarfeestje voor twintig jaar Planet Mu! Fris getapte drieëndertigers!), maar eentje lichten we er graag voor u uit: ‘Double Vision’ van Uwe ‘Atom TM’ Schmidt en Robin Fox, een liveshow waarin – ja: wat valt er te beleven, eigenlijk?

Uwe Schmidt «Ik zou zeggen: bekijk het filmpje met de making-of, maar ga vooral niet denken dat we één of andere onnozel lichtspektakel bij de muziek serveren, want dat is het absoluut níét (lacht). Robin en ik husselen namelijk geluid, beeld én lasers door elkaar tot een driedimensionele show, maar dat kun je nooit perfect vatten in beelden.»

'Sinds het succes van Señor Coconut weet ik dat ik gewoon mijn eigen invallen moet volgen'

HUMO Valt het ergens mee te vergelijken? De piramide-act van Daft Punk bijvoorbeeld? De kooi van Flying Lotus? De ‘ISAM’-show van Amon Tobin? Of de driedimensionele livesets van Kraftwerk?

Schmidt «Nee. Of liever: ik vertrek nooit van iets dat anderen me hebben voorgedaan. Niet dat de shows van de artiesten die jij opnoemt me niet interesseren, maar ik probeer in alles mijn eigen maatstaf te zijn. Ik had Robin jaren geleden zijn strak gesynchroniseerde geluid-en-beeldshow zien spelen op een festival in Australië, en ik vond zijn aanpak heel inspirerend; ik wist dat het tussen ons zou klikken. Een groot deel van ‘Double Vision’ ligt vast, maar er zitten ook heel wat geïmproviseerde passages in – dat houdt het allemaal fris en spannend. In hoeverre we daarmee concurreren met andere shows houdt me totaal niet bezig.»

HUMO Het internet is een godsgeschenk voor een einzelgänger als jij: je brengt gewoon uit wat je wil uitbrengen en hoeft met niemand rekening te houden.

Schmidt «Het klopt dat ik graag in mijn eentje werk: als kind speelde ik ook al het liefst alleen in de zandbak, ik werd altijd ongemakkelijk als ik door andere kinderen werd omsingeld (lacht).

»Ik heb in 1994 mijn label Rather Interesting opgericht omdat ik het beu was dat het zo lang duurde om platen uit te brengen. Een maand tussen het maken en uitbrengen, daar kon ik mee leven, maar met een traditionele platenfirma duurde het soms een jaar. En dan gebeurde het dat ik interviews moest geven over een plaat waarvan ik eigenlijk vergeten was hoe ze klonk. Dankzij het internet kan mijn publiek me bijna in realtime volgen, en dat zint me wel.»

HUMO Het internet heeft er wél voor gezorgd dat muziek uit alle tijdperken permanent beschikbaar is. Kun je dan als muzikant nog wel nieuwe horizonten opzoeken? Of zit er niks anders op dan recycleren en nieuwe combinaties verzinnen?

Schmidt «Aha, interessant. Je kunt erover zeuren dat de klassieke tijdlijn van de muziekgeschiedenis is weggevallen, en dat iemand die met het internet is opgegroeid vaak geen idee heeft dat pakweg techno ooit níét heeft bestaan. Anders gezegd: het lijkt weleens alsof alle muziek er altijd is geweest. Maar ik vind dat net ongelofelijk spannend: je moet jezelf voortdurend pushen om die nieuwe grenzen op te zoeken. Wat dat betreft ben ik een aanhanger van Karlheinz Stockhausen, die ooit zei dat elektronische muziek per definitie de intentie moet hebben om compleet nieuwe paden te betreden. Om toch iets concreets te noemen: dankzij de almaar voortschrijdende technologie kunnen we vandaag frequenties aanboren die twintig jaar geleden ondenkbaar waren – denk maar aan die zogenaamde infrabassen. Kortom: mogelijkheden zat!»

HUMO De allerbekendste van je naar schatting zestig pseudoniemen is nog immer Señor Coconut, waaronder je seventiesnummers van onder anderen Kraftwerk in een latinjasje goot. Uitstekend gedaan én hilarisch, maar zoals je later uitvoerig benadrukte was het alles behalve een grap.

Schmidt «’t Was gewoon een speels ideetje om die Latijns-Amerikaanse klanken en patronen te combineren met typisch westerse songs. Ik deed het omdat ik er lol aan beleefde, en verder dacht ik er helemaal niet over na. Mijn toenmalige platenfirma zat met de handen in het haar, want ze wisten helemaal niet hoe ze dat in de markt moesten zetten: ‘Maar... er bestaat niet eens een categorie voor dit soort muziek!’ (lacht) Ik dacht: ‘Dit wordt nooit opgepikt.’ En ik begon met veel zin aan wat anders. Maar het werd wél opgepikt, en hoe. Sindsdien weet ik dat ik gewoon mijn eigen invallen moet volgen, de rest heb je toch niet in de hand. (Denkt na) Muziek gaat over een moment: je luistert ernaar en het doet je iets, of het laat je helemaal koud. Van alle kunstvormen is muziek de meest directe, omdat ze rechtstreeks in je reptielenbrein ingrijpt: ’t is de voornaamste reden waarom ik in 2015 nog altijd zo graag muziek maak.»

HUMO Komm bald wieder!

Beluister 'HD' van Atom TM integraal hieronder, of bezoek 's mans site:

undefined