Brüno

De formule is ondertussen bekend: de Engelse komiek Sasha Baron Cohen hijst zich in zijn nieuwste vermomming, stapt op het vliegtuig naar de U.S. of A. en zet vervolgens zoveel mogelijk nietsvermoedende Amerikanen - onder wie af en toe ook een beroemdheid - voor aap terwijl hij zijn gezicht in een ijzeren plooi houdt. In 'Brüno' verruilt hij de soepsnor en het goedkope maatpak van zijn Kazachstaanse succesnummer voor de strings en hotpants van Brüno, net als zijn stuntelende reporter een typetje dat hij in 'Da Ali G Show' introduceerde.

Brüno is blond, dom, zo gay als de neten en presentator van het ultrahippe 'Funkyzeit mit Brüno' op de Oostenrijkse tv, 'het meestbekeken late night modeprogramma in alle Duitstalige landen, behalve Duitsland'. Wanneer hij met een velcrokostuum een modeshow in Milaan in de war stuurt, wordt de flamboyante presentator echter ontslagen en rest hem maar één optie: naar Amerika trekken met de ambitie 'de grootste gay superster sinds Arnold Schwarzenegger' en 'de beroemdste Oostenrijker sinds Adolf Hitler' te worden.

Wat volgt is in essentie een remake van 'Borat', met dit keer een andere outsider die als een marsman met een raar accent in Amerika rondloopt, al heb je de indruk dat Cohen en regisseur Larry Charles dit keer wel héél hard hun best moesten doen om aan voldoende materiaal te geraken. Ze gaan het soms nogal ver zoeken (ook letterlijk, met een uitstapje naar het Midden-Oosten zowaar), veel meer dan bij 'Borat' bestaat twijfel over de waarachtigheid van bepaalde scènes en de toon is ook opvallend grover, met een cascade aan dildo-, holocaust- en abortusjokes, vrolijk dansende fallussen, nogal expliciete Kugelsack & Arschwitz-humor en een paar stunts waar je met open mond naar zit te kijken. En met tranen van het lachen, want we zouden het nog bijna vergeten: Baron Cohen blijft natuurlijk een geniale komiek. In 'Brüno' gaat hij overigens zo ver dat het bijna een wonder mag heten dat hij het er levend, de Kugelsack nog netjes op zijn plaats, vanaf heeft gebracht. Respekt!

Extra's: Een uitstekende commentaartrack van Baron Cohen en Charles, waarin ze veel prijsgeven over hun guerrillatactieken, een interview met één van Brüno's slachtoffers en ruim een halfuur weggelaten scènes (inclusief het na de dood van Michael Jackson ijlings weggeknipte fragment met LaToya) die zo goed en grappig zijn dat je je afvraagt waarom ze de eindversie niet hebben gehaald.

Bekijk een videofragment

undefined