Cactussen, wiet en rock-'n'-roll: Wallace Vanborn zat in de woestijn met Chris Goss

Queens Of The Stone Age-producer Chris Goss heeft een zwak voor Gentse bands: twintig jaar geleden zat hij achter de knoppen tijdens de opnames van Soulwax’ ‘Leave the Story Untold’, onlangs kreeg hij Wallace Vanborn – het trio dat de Main Stage van Pukkelpop opent – over de vloer. De vloer van de mythische Rancho de la Luna-studio (zie de Queens, Arctic Monkeys en Daniel Lanois) in de al even mythische Joshua Tree-woestijn in Californië, dan nog. En diosdank: wij mochten mee!

Wallace Vanborn had Goss drie jaar geleden al eens een mail gestuurd om hun album 'Lions, Liars, Guns & God' onder handen te nemen, maar een antwoord bleef uit. ‘Negen kansen op tien heeft Chris die mail toen nooit onder ogen gekregen,’ vertelt drummer Sylvester Vanborm. ‘Bij zo’n dingen komt altijd wat geluk kijken. Je moet de juiste band op het juiste moment zijn.’

HUMO Chris, was Wallace Vanborn de juiste band op het juiste moment?

Goss «O, ja! Ze waren bovendien de intelligentste band die ik in lange tijd had gehoord. Hun demo’s zaten vol energie en klonken erg ruw – ze hadden het gezond verstand gehad om er zélf nog niet te veel aan te prutsen – maar je kon horen dat ze perfect wisten waar ze met elk nummer naartoe wilden, dat ze de songs allemaal al tientallen keren hadden gerepeteerd én dat het uitstekende muzikanten zijn. They sounded like a motherfucker! Ze hadden alleen nog iemand nodig om de puntjes op de i te zetten, opdat ze met hun muziek een zo groot mogelijk publiek zouden bereiken.»
HUMO Je staat bekend om jouw spontane en ongepolijste aanpak. Jack White vertelde dat hij zijn recentste plaat voor de verandering eens niet op twee weken tijd wilde opnemen. Hij heeft er zes maanden aan geprutst.
Goss «Oké, maar Jack heeft daar het geld voor. Hoe graag ik deze kerels ook zie, ze kunnen mij geen zes maanden betalen (lacht). Ik ben er sowieso niet van overtuigd dat je een betere plaat kunt maken door er langer aan te werken. Economy is good for rock ’n’ roll. Als je met een groepje mensen overeenkomt om gedurende een paar weken elke seconde van elke dag in een plaat te steken, komt er een unieke energie vrij. En die gaat verloren als het te lang duurt. Muziek maken moet een kort en intens spel zijn, geen maandenlange opdracht. Laat dat geklooi maar over aan de labels, die een strategie moeten uitdokteren om de plaat aan de man te brengen.»