Car Seat Headrest, Container e.a. (Big Next Weekend, Dok Gent)
Dok, de gezelligste offshoresite van Gent, mocht dit weekend de hekkens openen voor de derde editie van het Big Next-stadsfestival. Het concept is intussen bekend: ruikt een artiest niet veelbelovend, dan geraakt die er niet in. Hoe veelbelovend ruikt? Een mix van nieuwe voiture, okselzweet en Kevin De Bruyne.
Dag 2 van het Big Next Weekend is zompig en grijs. Maar ‘you have no right to be depressed’, want op de affiche staan gitaar galore, gevaarlijke techno en catchy Chicago house. Winner winner chicken dinner!
Car Seat Headrest (Box) ***1/2
Bij zware rockbands als Yak maken we er doorgaans geen punt van als we live de teksten niet verstaan; daar voeren gitaren het hoogste woord. Maar als Will Toledo, de jonge snaak achter Car Seat Headrest, iets te zeggen heeft, willen we het verdomme horen.
Want Toledo’s laatste, ‘Teens of Denial’, is een complete Lonely Planet van tienertrubbels. Je vindt er stemmingen die balanceren tussen humor en depressie, gêne en relativisme, angst en overmoed. En hormonen, dat ook.
Dubbel spijtig dus dat al die rijkdom verzuipt in de wrange akoestiek van Dok. ’t Zal wel voor een deel aan zijn mompelende bariton liggen, maar verder zijn de krakkemikkige omstandigheden to blame.
Goeie bal dus om een band mee te nemen. Die kleedt zich naar een coming of age-film uit de late jaren 90. De wacko gitarist (Ethan Ives), bijvoorbeeld: hoge Dr. Martens, een afgewassen T-shirt met het originele ‘Doom’-logo,en een fel krullende wildgroei op de kruin. Maar spélen dat die knul doet. Een man made machine is hij, met een aandoenlijke crush op de gouwe ouwe gitaarhelden. Tijdens de snel lallende akkoorden op‘Vincent’ vervaagt zijn rechterhand tot een waas, en het klinkt geweldig. Ook tijdens het megaharde hamerwerk op ‘Bodys’ blijft hij elk accent perfect aanslaan.
Voorts loopt Car Seat Headrest over van de grote, lofi Weezer-hooks. ‘Fill in the Blank’moet het hier doen zonder de blazers, maar klapt dubbel op heerlijk gespierde riffs. En dat refrein - ‘You have no right to be depressed!’ - blijft langer hangen dan de werknemers bij Dovy Keukens. ‘1937 State Park’ is dan weer de perfecte soundtrack voor de warrige high school-jaren van die knul uit ‘Boyhood’. Nog eentje? ’Drunk Drivers/Killer Whales’ kun je horen wanneer je buur met de vuisten tegen de andere kant van je muur bonkt. Niet omdat jij stiller moet zijn, maar omdat bij hem het nihilisme bitter opwelt.
Car Seat Headrest: het steeds noodzakelijkere bewijs dat er in de Verenigde Staten nog intelligent leven te ontdekken valt.
Container (Kantine) ***1/2
Container komt niet van de afvalbakken, wel van een computerterm waar wij geen snars van begrijpen. Veel maakt het allicht niet uit: de geluiden die Ren Schofield uit z’n Groovebox pulkt, zijn trashy as hell. Schofield grossiert in techno met vlagen noise, en omgekeerd. Of nog: razend spannende don’t blink or you die-muziek.
Tussen moddervette drum kicks in horen we allerhande elektronisch schroot: pistons op verschillende kruissnelheden, een papierversnipperaar, een droog zeemvel op een ruit. Schofield plugt kabels uit en in, slaat op z’n samplebak - ték! - en doet iets onbestemds met een kartonviltje. Wanneer hij de beat twee tellen lang smoort, snijdt hij iedereens adem af. En dan gaat hij de jungle in. Ook hier geen doorslagjes of gemeenplaatsen: Schofield kapt z’n eigen pad wel.
En verder
We hebben het opgezocht: Yak kan staan voor cocaïne, cognac of kots. Maar niets van dat, deze Londense heren hadden gewoon het dier in gedachten toen ze hun bandnaam kozen *** Alles wat je zegt ben je zelf? Welaan dan: een trio glamoureuze koebeesten, afkomstig uit Jack Whites Third Man Records-stal. One two three fluim, en we zijn vertrokken voor een halfuur frenetieke blauweplekkenrock *** Is het Donald Duck op paddo’s? Darth Vader met helium? Neen, ’t is Maoupa Mazzocchetti, met kleurrijke fusion-electro-tjingeltjangel en een zware stemvervormer *** In de Box levert een lichtblauwe parka ondertussen verdienstelijk werk op de keys. Jessy Lanza heeft het frisjes, maar haar knikkende beats blijven cooler dan de stand op de thermometer *** Salut, wij kruipen onder ons dekentje.