Cars 2

Ons hartje ging in overdrive toen wij enkele maanden geleden in het hoofdkwartier van Pixar te San Francisco de magnifieke eerste twaalf minuten uit 'Cars 2' te zien kregen (u leest er alles over in ons setverslag). Beetje voorbarig, zo blijkt nu.

Nu we de héle film onder ogen hebben gekregen - een aaneenschakeling van vervelende autoraces en geesteloze actie – kunnen we jammer genoeg slechts één conclusie trekken: stinker!

De carrosserie oogt weliswaar verbluffend mooi - op visueel vlak heeft de animatieafdeling weer enkele grenzen verlegd - maar onder de motorkap troffen wij helemaal niets aan: van de melancholie van 'Up', de poëzie van 'Wall-E', of de epische hartenklop van 'Finding Nemo' valt geen schilfer te bekennen, en zelfs de trouwste fans zullen moeten toegeven dat Lightning McQueen en Mater de sleepauto nu niet meteen de meest memorabele figuren uit de Pixar-stal zijn.

Ironisch genoeg leunt 'Cars 2' dichter aan bij de propvol actie en puberale grappen zittende animatiefilms van Dreamworks: van een stijlbreuk gesproken.

En zo markeert 'Cars 2' een soort kentering in de Pixar-geschiedenis.

Vijfentwintig jaar lang is het de studio gelukt om artistiek hoogwaardige producten af te leveren, maar aan die briljante reeks komt nu een eind. Laten we bidden dat Pixar z'n knikkers in de toekomst niet te veel gaat inzetten op sequels en spin-offs, zoals al die andere Hollywoodfabrieken.

Nie pleuje, gasten!

Bekijk de trailer »