Celtic - Anderlecht: hoe rebels is doelman Matz Sels?

Hij ging, hij zag, en hij kwam terug. In plaats van met Newcastle de sprong naar de Premier League te maken, stemde Matz Sels (25) afgelopen zomer in met een terugkeer naar de Belgische voetbalvelden. Maar ook bij Anderlecht is de doelman die successen oogstte met AA Gent en er met Hein Vanhaezebrouck zijn toenmalige trainer terugvindt, niet zeker van zijn plaats. Nu eens vist híj tegen Bayern München, PSG of Celtic de ballen uit het net, dan weer Frank Boeckx. Maar Sels is een man met een doel: ‘Het zou een eer zijn om mee te gaan naar het WK, zelfs als derde keeper.’

'In de modder duiken vond ik altijd al het mooiste. Mijn moeder iets minder: zij deed mijn was'

HUMO Je begon aan het seizoen als titularis. Hoe ben je in deze situatie verzeild geraakt?

Matz Sels «Dat begon onder de vorige trainer (de in september ontslagen René Weiler, red.). Ik speelde een goede wedstrijd tegen Gent, en een week later zat ik op de bank. Waarom? Dat moet je aan hem vragen, mij heeft hij geen uitleg gegeven. Ik hield de ploeg recht: het bleef 0-0. Als je een fout maakt, valt die keuze nog te begrijpen. Maar nu?»

HUMO Ook onder Hein Vanhaezebrouck verandert je situatie niet: nu eens speel jij, dan weer Frank Boeckx.

Sels «Tja, wat wil je dat ik zeg? (lacht) We hebben veel bereikt samen: mijn respect voor Hein is groot, en ik denk dat het wederzijds is. Maar hij zet voort waar Weiler mee is begonnen. Hij roteert, niet alleen met zijn veldspelers, maar ook met zijn doelmannen. Volgens mij doet hij dat wegens de snelle opeenvolging van wedstrijden. In de beker zijn we al uitgeschakeld, het lost zich dus vanzelf wel op. In mijn voordeel, of dat van Frank: dat weet ik niet.»

HUMO De onderlinge concurrentie aanwakkeren om het beste uit iedere doelman te halen: werkt het zo?

Sels «Ik heb dat niet nodig om het beste uit mezelf te halen.»

HUMO Je kwam naar Anderlecht om te spelen, en zo je plek in de selectie voor het WK in Rusland veilig te stellen.

Sels «Bij Newcastle speelde ik alles samen vijftien wedstrijden. Dat is niet veel. Ik had kunnen blijven en er de concurrentie aangaan, maar ik schatte mijn speelkansen bij Anderlecht hoger in. Voorlopig maak ik me geen zorgen, er komen nog genoeg wedstrijden. Maar het klopt dat ik door naar hier te komen mijn WK-kansen gaaf wilde houden. Dat had Roberto Martínez me ook gezegd: dat ik zéker moest spelen, en dat hij dat bij Newcastle niet meteen zag gebeuren.

»Nu, zelfs áls ik speel bij Anderlecht, geeft me dat niet de zekerheid dat ik erbij zal zijn. Maar door bij Newcastle te blijven en wéér op de bank te verzeilen, maakte ik zeker geen kans.»

HUMO Bij de Rode Duivels lig je in de weegschaal met Koen Casteels, die titularis is bij Wolfsburg in de Bundesliga.

Sels «Als ik de play-offs kan spelen, en we worden kampioen, dan verandert dat alles. Laten we elkaar op het einde van het seizoen opnieuw spreken. Want, eerlijk: op dit moment denk ik nog niet te veel aan dat WK. Ik moet wedstrijden spelen, góéde wedstrijden. Ondanks die beurtrol is me dat al aardig gelukt. De rest volgt wel.»

HUMO In het beste geval word je derde keeper. Thibaut Courtois en Simon Mignolet zijn ongenaakbaar.

Sels «Je moet toch een béétje realistisch zijn: ik kan toch niet verwachten te spelen zolang Courtois bij Chelsea zit? Maar zelfs als derde keeper is het een eer om erbij te zijn.

»Ik betreur maar één ding: dat ik twee jaar geleden niet mee mocht naar het EK in Frankrijk, ondanks een fantastisch seizoen met Gent. Ik zat in een flow, en iedereen vond dat ik er aanspraak op maakte. Maar de bondscoach (Marc Wilmots, red.) had gezegd dat hij aan zijn drie vertrouwde keepers zou vasthouden: ik wist wat ik kon verwachten. Ik heb het snel achter mij kunnen laten, dat leer je met het ouder worden. Je moet altijd door. Een carrière is zoals het leven: het gaat met ups en downs. Ik heb Newcastle meegemaakt, en nu die beurtrol, maar misschien wordt het nog een mooi verhaal.»

HUMO Anderlecht huurt je voor een jaar van Newcastle, zonder aankoopoptie.

Sels «Dat vond ik goed zo. Stel dat ik hier mijn WK-selectie afdwing, dan kan ik misschien een nieuwe stap zetten. Anderlecht zat op dat moment ook nog met Mile Svilar (de talentvolle keeper die uit onvrede over zijn speelkansen naar Benfica trok, red.) en wilde zijn toekomst niet blokkeren.»

HUMO Svilar is weg nu. Verandert dat jouw situatie?

Sels «Dat weet ik niet. Er is nog niet over gesproken.»

HUMO Is je terugkeer naar België, na amper één jaar in het buitenland, er één met de staart tussen de benen?

Sels «Zonder dat WK was ik in Engeland gebleven. Ik heb bij Newcastle gewoon het tikkeltje geluk gemist dat je nodig hebt in één van je eerste wedstrijden: een penalty stoppen, of in de 90ste minuut nog een belangrijke redding verrichten. Dat is me niet gelukt. Het is niet gelopen zoals verwacht, maar ik blijf erbij: het niveau in Engeland is niet te hoog gegrepen voor mij.»

HUMO Je kreeg al vroeg de Newcastle-supporters tegen na enkele foutjes.

Sels «Simon en Thibaut kunnen ervan meespreken: in Engeland vinden ze elk doelpunt de fout van de keeper, en dat zorgt voor veel negativisme. Maar volgens mij heb ik geen enkele blunder begaan – bekijk al mijn wedstrijden maar. Op die ene na dan, waar ik de bal verspeel en een strafschopfout bega. Maar dat was in de voorbereiding, in een wedstrijd zonder inzet.»

HUMO Je verdween uit de ploeg nadat je half onder een hoge bal was doorgegaan, waardoor Aston Villa gelijkmaakte.

Sels «Dat was geen blunder. Ik heb mezelf niets te verwijten.»

HUMO Bij de supporters had je het toen helemaal verkorven. Prompt sloot je ook je Twitter-account af.

Sels «Mensen mogen over mij zeggen wat ze willen, maar als ze mijn familie bedreigen, gaat het te ver. Ik heb meteen mijn account geblokkeerd.

»Het was niet altijd even leuk. Nieuw land, nieuw huis, nieuwe manier van voetballen. Allemaal dingen waaraan ik me moest aanpassen, maar waarvoor ik de tijd niet kreeg. Ik zat ver van vrienden en familie, en was op mezelf en mijn vriendin aangewezen. Haar steun was heel belangrijk, ik ben blij dat zij er was.»

HUMO ‘Hij was niet klaar voor het Engelse voetbal’, werd gezegd.

Sels «Ik kan je verzekeren: in Engeland, en zeker in de Championship (zoals de Engelse tweede klasse heet, red.), wordt er meer gebotst dan gevoetbald. Keepers worden er niet beschermd, scheidsrechters fluiten maar zelden: ‘Doorspelen!’ Ik heb wedstrijden meegemaakt waarin er bij een hoekschop drie spelers rond mij kwamen staan. Het is makkelijk om te zeggen: ‘Hij is niet goed op hoge ballen,’ maar als je wordt afgeblokt, kún je gewoon niet uitkomen. In België maak je zoiets niet mee. Maar goed, ik heb eruit geleerd: ik weet nu hoe ik mezelf moet beschermen, en hoe ik met één vuist het luchtduel kan aangaan.»

HUMO Was Newcastle de juiste keuze na twee succesvolle seizoenen met Gent? Het speelde in de Engelse tweede klasse, flirtte jarenlang met degradatie uit de Premier League, en nu staat het ook te koop.

Sels «Ik heb er geen spijt van. Ik wilde meegroeien met de club en promoveren naar de Premier League. Maar het probleem is dat de supporters – elke thuismatch zit het stadion vol met 55.000 toeschouwers – nog altijd terugdenken aan de periode met Philippe Albert (die er van 1994 tot 1999 speelde, red.) en zich een titelkandidaat wanen. Maar dat is nostalgie! De budgetten hebben ondertussen zo’n vlucht genomen dat Newcastle niet meer kan wedijveren met de topclubs. Ik kwam na de degradatie bij Newcastle terecht, in een volledig nieuwe, bij elkaar gekochte ploeg. We namen een slechte start, met één op negen, waarna er enkele spelers zijn geslachtofferd. Daar was ik er één van. Uiteindelijk werden we tóch nog kampioen in tweede klasse en speelt Newcastle nu in de Premier League. Maar daar hebben ze het nu opnieuw moeilijk.»

undefined

'Bij Newcastle miste ik een tikkeltje geluk. Ik blijf erbij: het niveau in Engeland is niet te hoog voor mij'

HUMO Besprak je je uitleen-beurt met de coach, Rafael Benítez?

Sels «Niet echt. Hij stuurt me af en toe wel een bericht, en hij volgt mijn prestaties. Dat is positief, maar voor hetzelfde geld is Benítez er over enkele maanden niet meer.»

HUMO Je bent iemand die niet over zich heen laat lopen. Als jonge doelman van Lierse weigerde je het contractvoorstel van de Egyptische eigenaar Maged Samy. Dat getuigt van lef.

Sels «Zoiets doe je niet alleen, natuurlijk. Zonder steun van de mensen rond mij had ik dat niet gekund. Als je ziet waar Lierse nu staat, ben ik blij dat ik toen niet heb bijgetekend. Lierse was geen stabiele club, we speelden elk seizoen tegen de degradatie. Ik wilde wel blijven, maar op voorwaarde dat ik tegen een gelimiteerd bedrag weg kon in geval van degradatie. Die clausule kon er voor Samy niet in: hij wilde veel geld van mij maken. Hij is iemand die geen tegenspraak kan verdragen, en hij verbande mij naar de B-kern. Gelukkig had ik nog maar één jaar contract: zo kon AA Gent me tijdens de winterstop wegplukken voor weinig geld. Samy was gekrenkt in zijn eer, maar wat hij deed, was kapitaalsvernietiging. In elke relatie moet je geven en nemen. Jammer dat het zo is moeten lopen, maar ik ben er wel beter van geworden.»

HUMO Je stond een halfjaar aan de kant. Niet ideaal voor een jonge speler in het begin van zijn carrière.

Sels «Die maanden in de B-kern van Lierse waren de zwaarste uit mijn carrière. Maar ik ben keihard blijven werken. Ik heb nooit zoveel getraind als toen, soms tot vijf uur per dag, vaak in mijn eentje. Uiteindelijk ben ik er sterker uit gekomen. Daar hoef ik niemand voor te bedanken: ik heb het zélf gedaan. Omdat ik wist: als ik maar hard genoeg werk, word ik ooit beloond. Dat is ook gebeurd: ik werd kampioen met Gent, en ik speelde Champions League. Terwijl sommigen bij Lierse tegen mij zeiden: ‘Wat heb jij eigenlijk al bewezen?’ Dan is het toch niet slecht uitgedraaid, vind ik.»

HUMO Wat is het voorlopige hoogtepunt uit je carrière?

Sels «Mijn allereerste wedstrijd met Gent – tegen Kortrijk, voor de beker – was misschien niet de belangrijkste, maar wel de mooiste. Ik stopte de beslissende penalty. Wat ik toen voelde, na al die moeilijke maanden: dat is onbeschrijflijk. Tegen Lyon in de Champions League stopte ik er ook één, in de 90ste minuut zelfs, maar toch voelde dat anders. Die gestopte strafschop tegen Kortrijk heeft me gelanceerd bij Gent. Dát tikkeltje geluk, dát moment waarbij je als nieuwe speler meteen iedereen achter jou krijgt, heb ik helaas niet gekend in Newcastle.»

Geen faalangst

HUMO Wat is het mooie van keepen?

Sels «In de modder duiken! (lacht) Zeker bij kleinere clubjes zijn de velden niet altijd een biljartlaken. In de winter betekent dat gegarandeerd slijk! Goed, mijn moeder vond al die was waarschijnlijk iets minder leuk, maar ik genoot ervan. Zelfs nu nog, als het geregend heeft, is er niets zo plezant als een goeie keeperstraining. Het enige waar je op moet letten is dat je niet te lang stilstaat, want dan vat je kou.

»Ik was vroeger altijd bezig. Buiten ravotten, tot het donker was. Uren heb ik gevoetbald, ook met mijn broer die vier jaar ouder is, op een stuk grond naast ons huis. Vaak met de hele buurt. Dat is anders nu: klein mannen komen niet meer buiten zoals wij vroeger, die zitten op hun iPad te turen.»

HUMO Een doelman is een eenling: hij maakt deel uit van de groep, maar staat er door zijn aparte positie op het veld ook wat buiten.

Sels «Een eenling ben ik niet: ik heb graag mensen rond mij. Maar het is wel een moeilijke positie, misschien wel de moeilijkste van allemaal. Maak je een fout, dan betaal je dat cash. Zolang je jong bent, wordt dat niet uitvergroot, maar als het je job wordt, verandert dat. Dan is elke fout dodelijk. Het mág niet meer.»

HUMO De angst om onder een bal door te gaan, of een verkeerde keuze te maken: herken je dat?

Sels «Niet echt. Negatieve gedachten lokken onheil uit. Ik probeer altijd positief te denken. Dat helpt echt. Je kunt je er ook in trainen, door je negatieve gedachten om te keren: ‘Ik ga hem wél pakken!’ Vooral bij strafschoppen werkt dat. Ik heb er in ieder geval al redelijk wat gepakt op die manier. Belángrijke penalty’s.»

undefined

undefined

'Veel voetballers kunnen over weinig anders dan voetbal praten. Ik wil studeren, uit die cocon breken.'

HUMO Wanneer is het allemaal begonnen voor jou?

Sels «Heel vroeg al. Op mijn 6de ben ik beginnen te voetballen bij Kontich. Mijn vader was er hulptrainer van de eerste ploeg, en elk weekend stond mijn hele familie daar langs het veld: mijn nonkels, mijn beide bompa’s, iederéén. Als klein bazeke keek ik enorm op naar hun keeper: ‘Ik wil worden zoals hij!’ Een beetje raar misschien, want meestal zetten ze degene die niet kan sjotten in de goal. Maar zo was het niet bij mij: ik wilde het graag zélf. Die keeper van Kontich – zijn naam ben ik al lang vergeten – was mijn eerste idool. Later keek ik op naar Iker Casillas. Dat iemand als 16-jarige kon debuteren in doel bij Real Madrid: wauw!»

HUMO Heeft je vader geprobeerd om je op andere gedachten te brengen?

Sels «Ja, maar hij maakte geen schijn van kans (lacht). Ik was vastberaden. Ik begrijp het wel: er zijn andere posities waarin je meer tot een held kan uitgroeien dan tussen de palen. Maar uiteindelijk wil je als ouder toch altijd dat je kind doet wat het graag doet.

»Ik heb een goede band met mijn ouders. Ze zijn gescheiden toen ik 15 was: dat was een moeilijke. Nog altijd vind ik het heel jammer. Op zondagmiddag allemaal samenkomen in het ouderlijk huis en pistolets eten: dat is er niet meer bij. Vandaag heb ik dat thuisgevoel meer bij mijn vriendin dan bij mijn ouders. Op mijn voetbal heeft het weinig invloed gehad, maar ik ben er wel anders door naar het leven gaan kijken. Ik wil het anders doen later, maar of dat lukt, weet je nooit.»

HUMO Lang ben je niet in Kontich gebleven.

Sels «Na twee jaar al werd ik door Lierse opgepikt. Hun opleiding behoorde op dat moment tot de top drie van het land. Romelu (Lukaku, red.) zat er ook. Hij was een jaar jonger dan ik, we hebben nooit samengespeeld.»

HUMO Je ging naar de topsportschool in Wilrijk.

Sels «Dat was nodig als ik wilde doorgroeien in het voetbal: de combinatie met de humaniora in Lier werd te zwaar. Ik schakelde over op een iets minder zware studierichting. Toen ik 17 was, mocht ik bij de eerste ploeg van Lierse meetrainen. Maar derde keeper bij Lierse, dan bén je nog niks, hé. Mijn ouders stonden erop dat ik mijn school afmaakte. Trouwens, ook daarna heb ik nog even verder gestudeerd. Via thuisstudie: marketing en een opleiding vastgoedmakelaar. Zolang ik bij Lierse speelde, ging dat. Maar toen ik de stap naar AA Gent zette, en er midweekwedstrijden bij kwamen, ben ik ermee gestopt.»

HUMO Wel knap: een voetballer die zich intellectueel wil blijven ontwikkelen.

Sels «Nog altijd bekruipt de gedachte me om die draad weer op te pikken, maar het voetbal is mijn job en ik verdien er mijn geld mee: dat mag ik niet op het spel zetten door er iets bij te nemen waardoor ik – al is het maar 5 procent – minder goed ga presteren. Ik leid een uniek leven, veel mensen zouden in mijn schoenen willen staan. Dus heb ik besloten om alles op het voetbal te zetten. Maar dat ik na mijn carrière één of andere studie aanvat: dat staat vast. Het zal niet makkelijk zijn, na tien jaar te hebben stilgelegen, maar ik hoop dat ik ook na mijn carrière nog iets kan betekenen in de maatschappij. Ik wil niet in een zwart gat vallen. Je leest wel eens over voetballers die erin tuimelen. Ooit gaf iemand me de biografie van Robert Enke (de ex-keeper van Barcelona die in 2009 uit het leven stapte, red.). Ik heb het boek nooit gelezen en gaf het weg aan een ploegmaat. Maar zijn lot zet wel aan tot nadenken. Tegenwoordig ben ik in andere boeken bezig. Vooral over economie.»

HUMO Marketing, economie, vastgoedmakelaar: geld houdt je bezig, zo te zien.

Sels «Niet alleen geld. Politiek, economie, buitenland: van alles een beetje. Ik wil kunnen meepraten als ik afspreek met mijn maten van vroeger. Want dat heb je wel in het voetbal: je zit in een cocon. Veel voetballers kunnen over weinig anders dan voetbal praten. Zodra er een ander onderwerp wordt aangesneden, stokt het gesprek. Dat wil ik niet: ik wil kunnen meepraten over waar andere mensen in geïnteresseerd zijn. Mezelf ontwikkelen en uit die cocon breken. Stel dat je na je carrière niet in het voetbal actief kan blijven, en je weet niets van de wereld: begin er maar aan, hè.»

HUMO Slotvraagje: waar komt die z in je voornaam vandaan?

Sels «Ik ben genoemd naar Mats Wilander. Niet dat mijn ouders iets met tennis hebben, maar ze vonden het een mooie naam. Is dat niet met een z? Nu je ’t zegt: ik ben al een paar Mats’en tegengekomen, en dat schrijf je altijd met een s. Misschien vonden mijn ouders dat te gewoon? (lacht)»