Charlotte Vandermeersch: ‘Zou het niet spannender zijn om een vrouw als onenightstand te kiezen?’

Het interview zit er net op wanneer gelauwerd actrice Charlotte Vandermeersch (38) het bericht ontvangt waar ze al enkele dagen nagelbijtend op zit te wachten: het bod dat zij en manlief Felix Van Groeningen hebben uitgebracht op een villa in Merelbeke, is aanvaard. O, beste lezer, wat wij ervoor over zouden hebben om nog één keer die hemelse glimlach te mogen aanschouwen! Maar ter zake.

CHARLOTTE VANDERMEERSCH «Op mijn 23ste, toen ik nog maar net met Felix samen was, heb ik een moment beleefd dat de hemel op aarde benaderde. Ik was alleen op reis in Brazilië, en na een dagenlange boottocht op de Amazone, diep in het regenwoud, arriveerde ik op de plek waar Dirk Van Dijck (acteur bekend van ‘Het eiland’ en ‘Eigen kweek’, red.) destijds woonde. Vijf dagen lang ben ik vervolgens zijn gast geweest: onvergetelijk. Ik sliep in een houten paalwoninkje, waar enkel wat gaas voor de ramen hing: ’s nachts hoorde ik dus alle geluiden van de jungle. Beangstigend, maar tegelijk ook overweldigend mooi. Ik voelde me één met alles, diep ontroerd ook dat er op aarde nog zoiets puurs bestond. Al besefte ik uiteraard wel dat het aards paradijs dat ik daar aantrof, deels een illusie was: voor mensen die daar wonen, is het leven erg hard.

»Oprecht in de hemel op aarde geloven, vind ik moeilijk: alles heeft een lichte en een donkere kant. Maar hoe kinderen helemaal kunnen opgaan in een ‘hemel’, daar geniet ik van. Daarnet nog, toen ik Rufus naar de kleuterschool bracht, werd er een springkasteel opgeblazen in het midden van de speelplaats. Rufus keek er even naar en zei dan: ‘’t Is feest vandaag in de wereldbol’. Hier feest, overal feest: dat soort heerlijke logica maakt mijn dag goed.»

HUMO Hoe stel je je het aardse inferno voor?

VANDERMEERSCH «Ik was zelf nog een puber toen al die jonge meisjes door Marc Dutroux in een hok werden opgesloten, en maandenlang werden uitgehongerd en misbruikt. Dat er mensen bestaan die zoiets doen: ik kon dat destijds niet bevatten, en nu eigenlijk nog altijd niet. Als actrice heb je de neiging om je met al je verbeeldingskracht in te leven in andere mensen, ook al omdat je weet dat alles wat menselijk is, voor een deel ook in jou zit. Maar dat soort extreme toestanden maakt het moeilijk. Op dit moment in mijn leven probeer ik te aanvaarden dat er mensen op deze wereld rondlopen die baby’s penetreren, om maar iets te noemen, dat dat deel is van het mens zijn. Vroeger kon ik me daar weleens in verliezen; dat probeer ik nu dus niet meer te doen.»

HUMO Lees je graag?

VANDERMEERSCH «Ja, maar ik ben één van die mensen die vinden dat een dag te weinig uren heeft om alles te doen wat ze zouden willen doen. Waaronder dus meer lezen. Al lees ik natuurlijk wel vaak een boek in functie van mijn werk. In de tweeënhalf jaar dat Felix en ik aan ‘Le Otto Montagne’ hebben gewerkt, heb ik het gelijknamige boek (van Paolo Cognetti, red.) minstens drie keer herlezen. En gisteren stuurde Anke Blondé me een boektitel door, ‘Dit is mijn moeder’ van Tommy Wieringa, met de vraag of ik het niet eens wilde lezen ter inspiratie: in het najaar speel ik een moeder in een televisieserie die zij zal regisseren. Ik ga het vanmiddag kopen, dan lees ik het volgende week op vakantie.»

HUMO Wat bezorgt je intellectueel genot?

VANDERMEERSCH «Podcasts. Ik heb onlangs de hele ‘Napoleon’-reeks van Johan Op de Beeck beluisterd: een wereld is voor me opengegaan. Ik heb gelachen én gehuild.»

HUMO Gehuild?

VANDERMEERSCH «Ja, gij! Zo ontroerend wat die Napoleon allemaal heeft gedaan. Zoals die keer dat hij door een list wist te ontsnappen uit zijn ballingsoord Elba, en aan wal ging in Zuid-Frankrijk. Hij komt een regiment soldaten tegen die nog onder hem hebben gediend, maar voor wie hij nu de vijand is. Wat doet hij? Hij stapt naar voren en zegt simpelweg: ‘Me voilà’. Daarop hebben die soldaten de wapens neergelegd, en zich bij hem aangesloten. Wauw!»

HUMO Wat beschouw jij als het toppunt van kunst?

VANDERMEERSCH «Valt muziek ook onder kunst? Want dan kies ik voor Nick Cave. Ik bewonder hem al lang, en die bewondering is met de jaren alleen maar toegenomen. Als je de recensies ook leest van de concerten die hij tegenwoordig geeft! Nick Cave weet zijn publiek op te tillen, te verheffen, méér te laten zien dan dat er feitelijk te zien is: dat ontroert me mateloos.

»Niet dat ik ons met Nick Cave wil vergelijken, maar Felix en ik hebben dat ook in ‘Le Otto Montagne’ proberen te doen. En afgaand op de reacties is ons dat ook gelukt: mensen zeggen me dat er iets mysterieus in de film zit, iets dat je niet kunt vastpakken. Een stilte tussen de regels, die een bepaald ontzag in zich draagt tegenover het leven, de natuur en de mens.»

HUMO Proficiat nog met die juryprijs op het Filmfestival van Cannes.

VANDERMEERSCH «Dank je.

»Een film maken is vooral héél veel werk: dan is het wel prettig om op het einde een mooie jurk aan te trekken, je haar te laten doen, en zo’n glamourmomentje mee te maken. Enfin, dat vond ik toch – Felix vond het twee seconden leuk en wilde dan naar huis (lacht).»

HUMO Waar situeert zich jouw culinaire top?

VANDERMEERSCH «Een goeie vijf jaar geleden ben ik erachter gekomen dat ik een traagwerkende schildklier heb, door één of andere auto-immuunziekte: toen ben ik van de ene op de andere dag dus compleet anders moeten gaan eten, zonder gluten en zo. Een geluk bij een ongeluk: juist op dat moment ben ik voor een halfjaar naar Los Angeles verhuisd, omdat Felix er ‘Beautiful Boy’ ging draaien. Daar is een wereld voor me opengegaan: in L.A. is er een waanzinnig groot aanbod aan wat ik maar ‘alternatief’ eten zal noemen. Toen heb ik voor het eerst echt goed beseft dat je echt geen vlees- of melkproducten nodig hebt om een heerlijke maaltijd te bereiden.»

HUMO Drink je graag iets bij die vlees- en melkloze maaltijd?

VANDERMEERSCH «Iets te graag, zelfs (grinnikt).

»Toen we in Italië onze film aan het draaien waren, leek het wel iedere avond après-ski. Het waren stresserende dagen, hè? Wanneer we dan ’s avonds in onze Airbnb arriveerden, met blozende wangetjes van een hele dag in de bergen te zitten, dronken we toch al snel drie of vier glazen wijn bij het eten. Veel te veel, natuurlijk, want na dat vierde glas sta je zowat op je kop van de zattigheid. Op het einde van die periode voelde ik: ‘Man, ik heb een detox nodig’. Wat ik ook gedaan heb, maar inmiddels zijn die goeie voornemens al weer ferm verwaterd. Ik heb het al lastig genoeg om alleen in het weekend te drinken. Gelukkig is mijn alcoholgebruik nooit een echt probleem geworden, in die zin dat ik nooit heb gedronken omdat ik me niet goed voelde. Het is en blijft een verzetje.»

HUMO Hoe ben jij tot het opperste lichamelijke genot te brengen?

VANDERMEERSCH «Door een goeie massage, het liefst aan de uiteinden: handen, voeten, hoofd. En door seks. Het hoofd staat er niet altijd naar, maar ik heb geleerd dat als je lijf bereid is om zich te ontspannen, het sowieso leuk wordt.»

HUMO Laat me raden wie je favoriete onenightstand is: Nick Cave?

VANDERMEERSCH «Haha, nee, met Nick zou ik geen seks hoeven te hebben. Hij heeft me na een optreden in de Arenberg ooit eens een kus vol op de wang gegeven: dat volstond.

»Nee, ik wist dat deze vraag zou komen, en dus heb ik gisteren een tijdje naar mannen zitten zoeken. Maar toen bedacht ik me ineens: zou het niet spannender zijn om een vrouw te kiezen? Ik wist ook meteen wie: Léa Seydoux.»

HUMO De Franse actrice?

VANDERMEERSCH «Ja! Zo’n sensuele vrouw. Toen Felix in Hollywood zat, wilden veel actrices hem ontmoeten omdat ze ‘The Broken Circle Breakdown’ een goeie film vonden. Eén van die actrices was zij. ‘Ze deed me aan jou denken’, zei Felix me achteraf. ‘Qua lijf en zo’. Ik vond dat zalig: ‘Echt? De max!’

»Dus ja: als dat voor jou oké is, zou ik mijn onenightstand willen delen met Felix, en er een vrijheid-blijheid-totaalervaring van maken. Als Léa ervoor openstaat, tenminste. Ik zou haar eens moeten bellen.»