Cherchez la femme: Caroline De Clercq, vrouw van Gouden Schoen Sven Kums
‘Mijn man is mijn grootste passie,’ zegt Caroline De Clercq (25). We zijn enkele uren voor de uitreiking van de Gouden Schoen en van zenuwachtigheid is geen sprake.
'Sven zal nooit uitsluitend voor het geld kiezen. Van alleen maar naar je bankrekening kijken word je niet vrolijk'
We zijn in Dilbeek, op de grens met het Pajottenland, nog net in het zicht van de hoofdstad. Vandaar ook het sappige accent van haar echtgenoot Sven Kums, eigenlijk een Brussels ketje. Het voorbije jaar gaf hij met zijn wonderlijke passes zoveel glans aan onze competitie, dat zijn Gouden Schoen gerust als een overwinning van het voetbal beschouwd mag worden. Mevrouw Kums onderhoudt me meteen over hun eerste ontmoeting, nu zes jaar geleden.
Caroline De Clercq «Ik dacht dat hij Franstalig was, ik schatte hem ook tien jaar ouder. Ik kende hem niet, ook al zijn we allebei van Dilbeek afkomstig en hebben we op dezelfde school gezeten. Zijn moeder, een lerares natuurwetenschappen, is zelfs nog mijn klastitularis geweest. Het is allemaal begonnen met een vriendin die een verjaardagsfeestje hield en iedereen een opdracht gaf. Mijn taak was: ‘Nodig een bekende sportpersoonlijkheid uit’. Iemand sprak over een voetballer uit de buurt die bij de nationale beloften speelde. Ik wilde er geen tijd in steken en dacht: ‘Prima, laat hem maar komen, mij maakt het niet veel uit.’ Op dat feestje zijn we voor de eerste keer aan de praat geraakt.»
HUMO Sloeg de vlam meteen over?
De Clercq «Nee. Ik vond hem wel sympathiek, maar een voetballer zag ik niet zitten. Ik dacht: ‘Die mannen willen toch elke week een ander vriendinnetje.’ Nochtans was ik wel geïnteresseerd in voetbal, Anderlecht was mijn ploeg. Op festiviteiten van de club traden we al eens op met het dansteam waarin ik zat – dansen is mijn grootste passie, ik geef nog altijd les. Maar een voetballer aan de haak slaan zei me niks. Mijn vriendin, die van het verjaardagsfeestje, wél. Die zei altijd: ‘Kom, we gaan naar de Carré.’ Maar een discotheek is echt niks voor mij. Ik ben misschien ouderwets, maar het gaat toch enkel om kijken en bekeken worden: iedereen jaagt er op zijn prooi.
»Toen we met Gent kampioen werden, werden we in de Carré uitgenodigd. Ik weet nog hoe we ons met alle spelersvrouwen – we zijn een hechte groep vriendinnen geworden – vooraf zaten om te kleden. Nu heb ik een nogal klassieke kledingstijl, sexy decolletés zijn niet aan mij besteed. Ik héb ook geen grote borsten of lange benen, ik moet daar allemaal niet mee uitpakken. Maar toen ik die avond opkeek, zag ik alle vrouwen in een kort zwart, nauw aansluitend jurkje staan, met blote rug en schouders. Ik dacht: ‘Zie mij hier, ik ben de non van het gezelschap.’ Ik wilde meteen naar huis om iets anders aan te trekken. Sven heeft echt op mij moeten inpraten: ‘Komaan, schat, je kunt het!’»
HUMO Dus de clichés over voetbalvrouwen kloppen?
De Clercq «Goh, voor een deel wel. Ik ben alleszins geen babe – dat ligt mij niet, ik zou het ook niet willen zijn. Ook van de spelersvrouwen van Gent kun je zoiets niet zeggen. Als je spreekt over een typische voetbalvrouw, denk ik meteen aan Annelien Coorevits, de vrouw van Olivier Deschacht. Voor haar heb ik de grootste bewondering: ze is sympathiek, heeft een stabiele relatie en zorgt goed voor haar man. Ze zegt ook nooit onnozele dingen en ze ziet er altijd goed uit – ze hoeft er niet eens moeite voor te doen, terwijl ze toch al twee kinderen op de wereld heeft gezet. Al heeft ze geen borstvoeding gegeven, dat vond ik wel jammer.»
HUMO Omdat je winkelverantwoordelijke bent bij Boops-’n-Burps in Dilbeek, één van de vijf borstvoedingswinkels van Roeline Ham, de zus van ‘De ideale wereld’-presentator Otto-Jan. Hoe ben je daar terechtgekomen?
De Clercq «Mijn zus Julie is vroedvrouw en werkte er vóór mij. Wat ze daar deden, sprak me enorm aan. Ik zat eerst in de marketing, maar daar werd ik niet echt vrolijk van. En ik stond ook nog eens uren in de file, wat slecht is voor het milieu. Dat is iets wat me bezighoudt: ik rij al sinds mijn 18de in hetzelfde kleine autootje, iedereen lacht me ermee uit. Maar ik wil die enkel inruilen voor een elektrische wagen. Ik had ook gezien hoe mijn zus door haar job was opengebloeid en hoe ze er altijd met veel passie over sprak. En dan is er nog de persoonlijkheid van Roeline: toen ik haar voor het eerst ontmoette, had ik een echt wow-moment. Ze is een zakenvrouw, maar met een missie: ze wil zoveel mogelijk vrouwen helpen om borstvoeding te geven. Dat inspireert me enorm.»
HUMO Waarom geloof je in haar idealen?
De Clercq «Als je het verschil kent tussen borstvoeding en poedermelk, en de bijbehorende industrie, is dat een heel eenvoudige vraag. Het is als kiezen tussen verse soep of instantsoep: dan kies je toch altijd voor het eerste? Ik zeg niet dat poedermelk je kind doodziek of ongelukkig maakt, maar veel mama’s beginnen niet aan de veel gezondere borstvoeding, omdat ze zich niet goed informeren. Het is een kwestie van begeleiding, en wij bieden die. In deze job vind ik alles waar ik naar zocht, ook het idealisme.»
undefined
'Kums droeg zijn Gouden Schoen op aan zijn neef, profvoetballer Gregory Mertens, die vorig jaar overleed als gevolg van hartfalen. Caroline: 'We denken aan hem en aan z'n gezin.'
HUMO Zelf heb je nog geen kinderen.
De Clercq «Sven en ik willen heel graag kindjes, maar ik timmer nog aan mijn carrière en ik ben heel gedreven. Ze zeggen dat je biologische klok moet beginnen te tikken en bij mij tikt ze nog niet (lacht). Sven komt uit een heel warm nest en nu zijn zus een kindje heeft, kan het niet rap genoeg gaan. Misschien nog dit jaar, we zien wel.»
HUMO Waarom is Sven de man van je leven?
De Clercq «Hij heeft alles! Als ik daar vroeger over nadacht, wilde ik vooral dat ik mijn man de allerknapste vond, maar dat de rest van de wereld dat niet zou zien. Nu ja, hij heeft wel wat vrouwelijke aandacht, maar ik zie het in elk geval niet en ik moet het ook niet zien (lacht).»
HUMO Mag hij alleen naar de Carré?
De Clercq «In geen geval! We gaan trouwens nooit apart weg, we zijn ook helemaal geen uitgaanstypes: Sven is graag thuis, en ik ook. We hebben het gezellig samen. Iedereen die hem op televisie ziet, denkt: ‘Amai, die is nogal serieus.’ Maar hier is hij ongelofelijk grappig: hij zingt en doet dansjes, ik zeg vaak dat ik het eens zou moeten filmen. Hij is echt zalig, en ongelofelijk lief: Sven zorgt gewoon goed voor mij.»
HUMO Michel Louwagie beschreef hem in Humo onlangs als de perfecte schoonzoon: intelligent, beleefd, geen oorringen of tattoos…
De Clercq «Dat is hij ook (lacht). Trouwens, tattoos wil ik zeker niet. Ik weet dat veel voetballers er vol mee staan, maar dat zijn andere types. Sven kreeg onlangs zo’n hiphop-pet van Adidas. Als hij die opzet, denk ik: ‘Allee, dat is toch echt uw stijl niet.’ Maar ik laat hem dan maar doen. Mijn vriendin heeft een tattoo, terwijl het zo’n mooi meisje is. Op onze trouw vorig jaar heb ik haar gezegd: ‘Er staat iets op uw voet, bedek dat eens.’ (lacht)»
undefined
HUMO Was het een klassieke trouw?
De Clercq «Ja, heel traditioneel. Het feest heeft maar tot twee uur ’s nachts geduurd, onze gasten kenden ons. Ik geloof sterk in de waarden van het huwelijk. Sven wilde na twee jaar al kindjes, waarop ik meteen: ‘Ho maar, vriend, eerst trouwen, hè!’ (lacht) We zijn ook voor de kerk getrouwd: voor mij was dat belangrijk, voor Sven misschien iets minder.»
HUMO Ben je gelovig?
De Clercq «Eigenlijk wel. Op vakantie zullen we altijd een kerk binnengaan om een gebedje te doen en een kaars te branden. Eén keer per jaar gaan we ook naar Scherpenheuvel, om dank te zeggen voor alles wat we hebben en te vragen om onze familie te beschermen. Het is gewoon even tot rust komen. Of je dat nu in de yogales of in een kerk doet, maakt mij niet uit. Ik sta wel niet op regels, ik vind dat je daar vrij mee mag omgaan. Ik ben ook gedoopt en heb al mijn communies gedaan, ben ook naar een katholieke school geweest. Al die liedjes zingen: ik vond dat supertof.»
HUMO Je bent dankbaar voor wat je hebt. Je bent je bewust van het succesverhaal dat Sven aan het schrijven is.
De Clercq (knikt) «Het gaat fantastisch, maar ik blijf op mijn hoede. Ik weet dat zoiets niet blijft duren: geen enkel mensenleven gaat alleen maar in stijgende lijn. Wij hebben vorig jaar een donkere periode meegemaakt, met het overlijden van Svens neef Gregory (profvoetballer Gregory Mertens overleed op 30 april 2015 als gevolg van hartfalen, red.). Dan begrijp ik wel dat mensen zeggen: ‘Is er wel een God?’ Wij horen in de winkel ook verhalen van mama’s die hun kindje verliezen. Het relativeert het voetbal en de leuke periode die we nu meemaken. Misschien kennen we in onze relatie ook ooit een moeilijk moment, worden we wakker en stellen we vast dat we niet meer verliefd zijn? Er zijn veel koppels die uit elkaar gaan: mijn ouders, mijn grootouders – al drie generaties na elkaar.»
HUMO Wil je het beter doen?
De Clercq «Ik vind het heel jammer dat mijn ouders niet genoeg geprobeerd hebben om samen te blijven. En ik wil het mijn eigen kinderen niet aandoen. Omdat Sven uit zo’n warm nest komt, voel je dat hij bereid is hard te werken aan een gezin. Weet je, Sven heeft geleidelijk aan mijn hart veroverd. Ik zie hem nog zitten in het begin, met die glimlach op zijn gezichtje. Hij was heel timide en moest lachen omdat ik altijd zoveel praat. We hebben veel raakpunten, en daarom passen we ook zo goed bij elkaar. Zo houden we allebei van musicals, we zijn trouwens net terug van New York, waar we op Broadway ‘Fiddler on the Roof’ hebben gezien. Zalig! Ik vind het een complete kunstvorm: acteren, dans, zang en dan die prachtige decors en kostuums. Het was een prachtige reis, ook al duurde ze maar een weekje.»
undefined
'Of Sven alleen naar de Carré mag? In geen geval!'
HUMO Mochten jullie van Hein Vanhaezebrouck niet langer wegblijven?
De Clercq «Ook de winkel moest open met de solden, dus het kwam goed uit. We hebben alles te voet gedaan, elke dag 25 kilometer gestapt. Dat is ook relatietherapie, hoor. Daar besef je dat je in België in een rush leeft, op vakantie kun je nog eens echt met elkaar praten. We hebben in New York ook vaak moeten lachen omdat we altijd hetzelfde denken. Zonder overleg wisten we wat we die dag wilden bezichtigen, spontaan gingen we dezelfde richting uit. Ja, ik ben echt heel content met mijn man (glundert).»
Spinnen!
HUMO Toen Sven in 2011 in Nederland ging voetballen, bij SC Heerenveen, heb je niet getwijfeld om hem te volgen.
De Clercq «Nee, ook al was ik maar 20 en zat ik in mijn laatste jaar communicatiemanagement. Ik heb dan via een spoedprocedure een Erasmusbeurs aangevraagd, zodat ik in Amsterdam verder kon studeren.
»Die twee jaar in Nederland waren heel verrijkend, een geweldige levenservaring. In het begin denk je nog dat thuis alles het beste is, maar al snel kwamen we erachter dat Nederlanders ons op veel vlakken voor zijn. Het eerste jaar woonden we nog tussen Heerenveen en Amsterdam, in een mooi huis vlak aan het water. Maar daardoor zat het binnen ook vol met spinnen, en daar zijn zowel Sven als ik doodsbang voor. Ken je de behoeftepiramide van Maslow? Wel, als de veiligheid niet voldaan is, kan je niet verder. En wij zaten daar dus de hele tijd met angst. Het jaar nadien zijn we naar Heerenveen verhuisd en werd het echt fantastisch. Ze hadden ons gewaarschuwd dat Friezen gesloten en onvriendelijke mensen waren, maar ze hebben ons net met open armen ontvangen. Als club is Heerenveen een hechte familie, en dat gevoel herkende ik meteen bij AA Gent.»
HUMO Is het waar dat Hein Vanhaezebrouck die cultuur heeft geïnstalleerd?
De Clercq «Ja, Hein is een echte familieman. Helemaal in het begin hebben we een boottocht gemaakt om elkaar te leren kennen. Kort daarop hebben we met de vrouwen afgesproken om een taartje te gaan eten. Je zit elk weekend samen, en dan is het leuker als je elkaar kent en niet gewoon voorbijloopt. Het klikt enorm tussen de vriendinnen van de spelers, wij gaan elke week met plezier naar het voetbal. En als iemands man geblesseerd is, leven we allemaal mee.»
undefined
HUMO Ook als die in het oog van de storm staat, zoals Benito Raman?
De Clercq «We proberen zijn vriendin Eline te helpen, ja. Het is ongelofelijk hoe zij hem steunt, want ze hebben al hun ups-and-downs gehad.»
HUMO Wat voor iemand is Hein Vanhaezebrouck?
De Clercq «Echt, die man is geniaal! Ik heb dat altijd gevonden, al toen Sven samen met hem bij Kortrijk zat. Toen hij hoorde dat Hein trainer van AA Gent werd, wilde hij er meteen naartoe. Ik dacht: ‘Zo ga je nooit een prijs pakken, kies toch voor Club Brugge of Anderlecht.’ Voilà, over zulke zaken zeg ik dus niks meer (lacht). Nee, Hein wordt absoluut niet overgewaardeerd.»
HUMO Terwijl hij al heilig is verklaard.
De Clercq «En terecht. Ik sta volledig achter zijn aanpak: als je hard werkt, word je beloond. Laat je het afweten, dan is hij heel streng. Hij weet echt alles en zegt ook vaak hoe je iets moet doen. Zoals onlangs, toen we een cursus van een diëtiste kregen. Omdat ze zoveel wedstrijden spelen en ze snel moeten kunnen recupereren, leerden we welke maaltijden we thuis moesten koken. Hein zei me: ‘Je moet tonijn klaarmaken.’ Wel, de volgende dagen stond hier tonijn op tafel, hè. Ik twijfel geen seconde aan wat hij zegt.
»Hij laat zijn spelers wel afzien op training, hoor ik dikwijls. En nadat ze kampioen waren geworden, zei hij de volgende dag al – terwijl iedereen nog in volle euforie verkeerde – dat er volgend seizoen nóg harder gewerkt zou worden en niemand zeker van zijn plaats zou zijn. Zo stonden ze meteen weer met hun voetjes op de grond. Voor de buitenwereld en de pers lijkt hij soms arrogant, maar dat is hij niet. En ook zijn echtgenote is een heel lieve vrouw.»
HUMO Hoort zij ook bij het kransje?
De Clercq «Ja, ze wordt altijd meegevraagd, maar ze heeft ook haar gezin, dus meestal past het niet.»
Terreur in Dilbeek
HUMO Hoe is het om met een topsporter samen te leven?
De Clercq «Ik hou van die levensstijl: we eten gezond en we gaan vroeg slapen. Bij een blessure vind ik het interessant om te weten welke aanpak de beste is. In topsport hangt het van veel factoren af. Sven zegt vaak dat de grootste talenten het niet gehaald hebben. Tja, je mag ook niet de drang hebben om veel uit te gaan en alle vrouwen te willen versieren.»
HUMO Is dat niet meer een kwestie van discipline?
De Clercq «Nee, dat is ook geluk hebben. Volgens mij is dat de aard van het beestje, en sommige mensen kunnen die discipline gewoon niet opbrengen. Maar je kunt ook gewoon brute pech hebben en iets breken. Ik zeg het soms tegen Sven: ‘Besef goed dat je na een serieuze blessure misschien gewoon zal moeten gaan werken, hoor.’»
HUMO Sven is altijd een uitmuntende voetballer geweest, alleen bleef de erkenning uit. Zat hij daarmee?
De Clercq «Nee, zo zien wij dat niet. Hij heeft net veel geluk gehad met het parcours dat hij heeft afgelegd. Overal heeft hij iets opgestoken: in Kortrijk heeft hij Hein leren kennen, in Nederland werd hij assertiever en bij Zulte Waregem leerde hij van Davy De fauw hoe je een goede kapitein moet zijn. Het is een weg die je niet kunt uitstippelen. En de trainer moet het in jou zien. Er waren er ongetwijfeld die het niet in Sven zagen.»
HUMO Zoals destijds bij Anderlecht.
De Clercq «Dat heeft hem net deugd gedaan. Het heeft hem doen beseffen: ‘Ik ben niet goed genoeg en als ik het wil maken, dan moet ik harder werken.’ Sven kan dat aan, hij doet daar iets mee.»
HUMO In Nederland hadden jullie heimwee naar Brussel. Zijn jullie zo verknocht aan de hoofdstad?
De Clercq «Ja. Al die verschillende culturen, al die verschillen op zo’n kleine oppervlakte, dat vind ik charmant. We houden van onze streek, de groene rand van Brussel is ook zo mooi. We zijn echte Belgen, mijn hart bloedt als politieke partijen zeggen dat ons land gesplitst moet worden. Ook die terreurdreiging raakt me, terwijl ik me nooit onveilig heb gevoeld in Molenbeek. Ik ga er altijd mijn slippers kopen, voor 5 euro (lacht). Ook de jurkjes zijn er goedkoop – met de spelersvrouwen van Gent zijn we er vorig jaar gaan winkelen. Sommigen voelden zich toen wel niet op hun gemak. Veel mensen kennen Brussel niet, in West-Vlaanderen zien ze de stad als één groot getto. En toen Gent in de Champions League tegen Lyon speelde, had ik alle vrouwen hier uitgenodigd. Een paar mochten er niet komen van hun man. Naar Dilbeek, hè.»
undefined
'Over Gent-coach Hein Vanhaezebrouck: 'Die man is geniaal! Ik heb dat altijd al gevonden, al toen Sven met hem bij Kortrijk zat. En hij is ook een echte familieman.'
HUMO Beseffen jullie dat iedereen door het succes zal uitzwermen, waarschijnlijk naar het buitenland?
De Clercq «Ja, we hebben het er vaak over. We dachten vorig seizoen al dat de groep uit elkaar zou vallen – in het voetbal kan alles supersnel veranderen. Sven en ik houden ons hart vast voor wat er zal komen. Je kunt een verkeerde beslissing nemen en bij een andere club op de bank verzeilen. Mentaal is dat heel moeilijk, we hebben het meegemaakt bij Heerenveen: in zijn derde seizoen kwam hij niet veel meer aan spelen toe. Hij was zo ontgoocheld dat hij geen vertrouwen meer kreeg, en ik schrok ervan hoe snel hij daar weg wilde. Op zulke momenten leer je dat andere dingen belangrijker zijn. We brachten meer tijd door met elkaar, we gingen zelfs stijldansen. Hij heeft er veel uit geleerd: ik zie hem nooit uitsluitend voor het geld kiezen en naar een lucratieve competitie trekken. Van alleen maar naar je bankrekening kijken word je niet vrolijk.»
undefined
'Een voetbalcarrière is mooi, maar zeker niet alles. Ons leven hangt er niet van af'
HUMO Er plakt een prijs van 20 miljoen euro op zijn hoofd.
De Clercq «Zoveel? In die grootteorde van getallen reken ik niet. Ik geloof ook niet dat je met een grote transfer je leven veiligstelt. Ik vind het bekrompen om zo te denken, voor ons zijn andere waarden belangrijk. Een thuis kunnen creëren, bijvoorbeeld. Ik weet niet eens hoeveel Sven verdient. Hij heeft zijn loon geleidelijk aan opgebouwd, net als zijn carrière.»
HUMO Ik las dat zijn volgende club wat jou betreft gerust een Spaanse mag zijn.
De Clercq «Voor de zon, ja, maar het zal er misschien moeilijker zijn om werk te vinden dan in Engeland of Duitsland. Maar als zich een mooie kans voordoet om naar het buitenland te gaan, zullen we die niet laten schieten. Alleen al om nog eens zo’n ervaring te kunnen meemaken.»
HUMO Ben je bereid er je geweldige job voor op te offeren?
De Clercq «Ja. Ik doe mijn werk ongelofelijk graag, maar mijn man komt altijd op de eerste plaats.»
Duivelse Wilmots
Het loopt al tegen zes uur, als Sven Kums in jogging de kamer komt binnengewandeld. Hij is net terug van de kapper en krijgt goedkeurende blikken van zijn echtgenote. Er is allemaal geen haast bij, en ook bij hem is er geen spoor van enige nervositeit. Al vermoedde hij dat het daarnet op de radio de hele tijd over hem ging. Ook een speech heeft hij niet voorbereid. ‘Ach, je kunt er toch niks aan veranderen,’ klinkt het, terwijl hij tegen zijn schoonmoeder zegt dat hij zijn hemd zelf wel zal strijken. Bij Caroline lopen foto’s binnen van de andere spelersvrouwen, poserend in hun avondjurk. Als ze hoort dat er meer dan duizend genodigden zullen zijn, lijkt ze de boel te willen afblazen. ‘Dit is niks voor ons,’ zucht ze. We hebben het nog even over de transfer en over de Rode Duivels.
Sven Kums «Ik ben totaal niet met een transfer bezig, ik zie wel wat er op mijn pad komt. Ook een selectie voor de nationale ploeg heb ik niet in de hand: je kunt alleen maar je best doen en hopen dat je erbij bent.»
HUMO Volgens Vanhaezebrouck moet jij altijd in de selectie zitten, maar voor Marc Wilmots ben je geen certitude.
De Clercq «Ik ben teleurgesteld als hij er niet bij is, maar ook niet meer dan dat.»
Kums «Voor mij is de club belangrijker. Je bent er een heel jaar samen en je leeft naar dezelfde doelen toe. Maar ik zou wel heel trots zijn als ik voor mijn land zou mogen spelen.»
HUMO Zou je het moeilijk hebben om mee te gaan naar het EK in Frankrijk en geen minuut te kunnen spelen?
Kums «Ja.»
De Clercq «Dan kan hij met mij mee op vakantie naar Azië, daar verlang ik al jaren naar. Maar kun je nee zeggen tegen een selectie voor het EK? Al zou het wel jammer zijn om dan de hele dag doelloos op je hotelkamer te moeten zitten.»
HUMO Lijkt Azië jou ook iets?
Kums «Ik volg (lacht).»
HUMO Ben je altijd zo op je gemak?
Kums «Ja. Straks misschien wat minder, maar zeker voor een wedstrijd ben ik nooit nerveus. Ik vind het zelfs vreemd als ploegmaats stress hebben. Misschien is dat wel mijn grote kracht.»
undefined
'Na de eerste ronde, waarin hij pas op de tiende plaats eindigde, geloofde ik er niet meer in. Ik vond het gênant dat de pers zich zo had vergist (lacht)'
HUMO Caroline, heeft Sven jou verbaasd met zijn recente prestaties?
De Clercq «Ja, enorm.»
Kums «Echt?»
De Clercq «Ik dacht: het is allemaal wel tof dat je kampioen bent geworden, maar je moet niet gaan denken dat je ook in de Champions League goed zult spelen. Ongelofelijk, eigenlijk. Ik dacht dat het die eerste wedstrijd goed ging omdat ze zo gemotiveerd waren, maar daarna bevestigden ze elke match opnieuw. Nu is hij zelfs verkozen voor het Champions League-elftal. Je wordt wel strenger. Als hij in de competitie eens niet goed speelt, zeg ik: ‘Bol, blijven werken, niet denken dat het al binnen is.’ Maar ik had nooit gedacht dat dit allemaal ons te beurt zou vallen.»
Een dag later, na een bewogen avond, staat Caroline alweer in de Boops-’n-Burps-winkel in Dilbeek.
De Clercq «De Gouden Schoen voelde toch aan als een verlossing. Na de eerste ronde, waarin hij pas op de tiende plaats eindigde, geloofde ik er niet meer in. Ik vond het gênant dat de pers zich zo had vergist (lacht). Maar vanmorgen bij het ontbijt hadden we wat tijd en zeiden we tegen elkaar: ‘Dit is toch echt fantastisch!’ Het begon door te dringen.»
HUMO De Gouden Schoen wonnen jullie met Gregory Mertens in gedachten.
De Clercq «We hebben een foto op Twitter gepost. Tijdens zijn speech zou het Sven niet gelukt zijn om erover te praten. Zoiets hoeft ook niet voor een groot publiek gezegd te worden, zo’n show is ook maar entertainment. Maar we denken wel aan hem en zijn gezin.»
HUMO Hoe moet het nu verder?
De Clercq «Sven zei gisteravond op de terugweg dat het hem enorm deugd deed dat iedereen zo blij was voor hem. Hij wil graag met AA Gent praten, om te zien of de verwachtingen overeenkomen. Als je appreciatie voelt, blijf je misschien beter waar je zit.»
HUMO En wordt het ooit nóg beter voor jullie?
De Clercq «Zolang we elkaar graag zien, zal ons leven geweldig zijn. Je weet, ik ben altijd een beetje bang voor wat er na de euforie komt. Een voetbalcarrière is mooi, maar zeker niet alles. Ons leven hangt er niet van af.»
