Cherchez la femme: Haydee Nackaerts (29), mevrouw Stany Crets

'Stany en ik kunnen heel goed praten. Als hij thuis is, tenminste.' gelukkig kwam Humo op de koffie.

Stany Crets heeft net vernomen dat 'Debby & Nancy's Happy Hour' 1.482.000 kijkers heeft gehaald: het zet hem en zijn Haydee - een naam die vráágt om uitbundigheid - aan tot spontaan hoerageroep. Het gaat goed met het echtpaar Crets, in het werk én in de liefde. Zeven jaar zijn ze al samen. Eind 2005 kregen ze een zoon, Jack, en een halfjaar later trouwden ze. En dat voor een man die niet zat te wachten op kinderen, en nog minder op een boterbriefje.

HUMO Waarom is het makkelijk om van Stany te houden?

undefined

HAYDEE NACKAERTS « Omdat ik me meteen totáál op mijn gemak voelde bij hem. Ik ben ook als een blok gevallen voor dat stoere Jerommekes-uiterlijk.

» Stany is heel gedreven, én verstandig. Ik volg een cursus fotografie, en na les drie zit ik nog steeds te prutsen met al die knopjes aan de camera. Stany neemt een kwartier de handleiding vast en kan mij haarfijn uitleggen hoe alles in mekaar zit. Hij is een paar jaar geleden niet voor niets Slimste Mens geworden (lacht).»

HUMO Jullie hebben mekaar leren kennen achter de schermen van één van zijn tv-programma's.

undefined

NACKAERTS « Ik studeerde aan het RITS en liep stage bij 'Raf en Ronny'. Voor ik het wist, zat ik naast Stijn Coninx en was ik stand-in voor Peter (Van den Begin, red.) en Stany. Ik voelde me een kleine vis die mee mocht zwemmen met de groten.

» Het klikt meteen met Stany, maar geen haar op mijn hoofd dacht aan een relatie. Hij evenmin, denk ik. Hoewel, één keer heeft hij - weliswaar bij wijze van bedankje - tegen me gezegd: 'Haydee, wie met jou mag trouwen is de gelukkigste man ter wereld.'»

HUMO Wanneer is hij gaan beseffen dat hij die man weleens kon zijn?

undefined

NACKAERTS « Dat heeft nog even geduurd.

» Ik was al afgestudeerd toen ik hem op café tegen 't lijf liep. Ik had kaartjes gewonnen voor de film, en ik vroeg of hij niet mee wilde. Hij wilde, dus wij samen naar 'American Beauty' van Sam Mendes, in de Metropolis.

» De volgende ochtend moest ik heel vroeg naar Praag: ik zou daar assisteren bij een kortfilm. De plaats van afspraak was vlak bij Stany's huis, dus ik mocht van hem crashen op zijn zetel. Ik weet niet of dat vooruitzicht een rol heeft gespeeld, maar ons gesprek die avond liet niets aan de verbeelding over. Op het eind hebben we gekust, en daarna zijn we - apart, weliswaar - gaan slapen.

» In Praag liep ik rond met grote kriebels en kleine hoop. Uiteindelijk heb ik hem gebeld: of hij 't leuk zou vinden als ik, eenmaal terug in België, even zou langskomen. Hij vroeg wanneer mijn trein aankwam. Toen ik uitstapte, stond hij op het perron te blinken. Van pure opwinding ben ik over mijn eigen koffers gestruikeld, maar 't is alsnog in een immense omhelzing geëindigd. Vanaf dat moment waren we een koppel.»

HUMO Waren jullie meteen heel close, of hebben jullie 't rustig aan gedaan?

undefined

NACKAERTS « We zijn er meteen ingevlogen. Die nacht ben ik blijven slapen, en daarna nog eens en nog eens en nog eens. Ik woonde in Leuven, maar daar kwam ik algauw nog maar sporadisch. Na zes maanden vroeg Stany of ik niet bij hem wilde intrekken, en ik zei 'ja'. Zomaar, heel straf. Van sterrenbeeld ben ik een Weegschaal: ik kan enorm twijfelen en ik had vroeger altijd heimwee naar huis, maar zo'n belangrijke beslissing nam ik zonder na te denken. De chemie, blijkbaar.»

HUMO Toen was jij 22 en Stany 35. Bepaalde dat de verhoudingen?

undefined

NACKAERTS « Hij was alvast niet de wijze oude man die me bij het handje nam (lacht). Maar hij heeft wel mijn wereld verruimd. Hij heeft mij sushi leren eten, om maar iets héél belangrijks te noemen.

» Ik denk dat ik dankzij hem steviger in mijn schoenen sta. Vóór ik Stany kende was ik onzeker, en vroeg ik veel bevestiging. Hij is niet het type dat me voortdurend loopt te bewieroken, maar net daardoor ging ik vanzelf meer in mezelf geloven. Al heeft dat ook met mijn werk te maken.»

HUMO Je bent scriptgirl op de set van tv-series en films. Wat houdt dat precies in?

undefined

NACKAERTS « Simpel gezegd: ik doe de boekhouding van de set. Ik moet onder meer de continuïteit bewaken. Stel, een acteur speelt een scène buiten, en heeft zijn sjaal op een bepaalde manier geknoopt. Als hij in de volgende take weer binnenkomt, moet hij die sjaal op exact dezelfde manier dragen - terwijl die take misschien op een heel andere dag gedraaid wordt. Die dingen in de gaten houden, da's mijn verantwoordelijkheid.

» Verder assisteer ik de regisseur, houd ik alles bij voor de montage en maak ik een productierapport: als er iemand gevallen is of er gaat iets kapot, meld ik dat.

» Ik doe het ontzettend graag, maar ik maak lange dagen en ik moet elk kwartier alert zijn. Als ik thuiskom, ben ik kapot.»

HUMO Je bent freelancer, da's een onzeker bestaan.

undefined

NACKAERTS « Eigenlijk druist dat totáál in tegen mijn natuur, maar in de praktijk gaat het al zeven jaar goed. Ik heb veel fijne projecten mogen doen: 'De parelvissers', 'Sedes en Belli', 'Stille waters', maar ook films als 'De indringer' van Frank Van Mechelen en Studio 100-projecten als 'K3 en het gouden medaillon' en 'Piet Piraat'. Die kinderfilms vind ik heerlijk om te doen: met al die special effects is het toch een beetje Hollywood. Eén van de K3-meisjes wil honderd taarten, en dat blikken we dan taart per taart in: twee seconden draaien, volgende, en dat wordt dan enorm versneld. In de film ziet het er prachtig uit.

» Maar de beste herinneringen heb ik aan 'Raf en Ronny'. Het was mijn eerste project, misschien lag het daaraan, maar dat heeft veel indruk op me gemaakt.»

HUMO Toch heb je sindsdien nooit meer met Stany samengewerkt.

undefined

NACKAERTS « Ik wil gevraagd worden om wat ik kan, niet omdat mijn vriendje de ster is.

» Er zijn ook praktische redenen. Werken voor 'Debby en Nancy', bijvoorbeeld, is goed voor negen betaalde zaterdagen. Diezelfde periode kon ik kiezen voor 'Emma', en zij boden me een contract van vier maanden. Makkelijke keuze. Geld is niet alles, maar 't speelt toch enigszins een rol.»

Lees het volledige interview in Humo 3468