Children of Men

Kijk aandachtig naar de openingsbeelden van de futuristische roadmovie 'Children of Men': u verneemt niet alleen dat de Verenigde Staten anno 2027 door nucleaire oorlogen van de kaart zijn geveegd, en dat er door de luchtvervuiling nergens meer kinderen worden geboren, maar ook dat Brussel en Antwerpen in brand staan (molotovcocktails op de Meir!).

Alleen Engeland is voorlopig van de totale anarchie gespaard gebleven, maar het land is herschapen in een hallucinante oorlogszone: terroristen blazen overvolle cafés in hartje Londen op, fascistische flikken drijven asielzoekers bijeen in kooien, tot de tanden bewapende moslimstrijders marcheren in dichte drommen door de getto's terwijl ze 'Allah Akhbar!' brullen. Ja, dit is 2027, maar soms voelt het alsof je naar een journaalfragment uit Guantánamo of Molenbeek zit te kijken. De hoop van de mensheid ligt in handen van Theo Faron (Clive Owen), een aanvankelijk apathische droogstoppel die het laatste zwangere meisje op aarde naar veiliger havens tracht te smokkelen en daarbij hulp krijgt van een sympathieke hippie (Michael Caine zorgt voor een sprankeltje humor) en nog enkele andere, niet altijd even betrouwbare figuren. Naast de merkwaardige knipoogjes naar Pink Floyd - dat zwevende varken! - zorgen vooral de grauwe look en de grimmige toon van deze akelig realistische sciencefictionprent voor een versnelde polsslag. Regisseur Alfonso Cuarón, die met 'The Prisoner of Azkaban' al tekende voor de donkerste 'Harry Potter', moet duidelijk niets hebben van de door de MTV-cultuur gedicteerde flitsmontages die de meeste hedendaagse actiefilms - van 'The Island' tot 'Pirates of the Caribbean' - visueel ondraaglijk maken, en kiest onverbiddelijk voor een rauwe vérité-aanpak: de actietaferelen bijvoorbeeld filmt hij met een handgehouden camera, zodat het lijkt alsof je zélf met Theo meerent (hoogtepunt: Theo die zich een weg baant tussen vechtende soldaten terwijl de camera in real time meeschommelt). Cuarón zal het zelf nooit hardop zeggen, dus zeggen wij het in zijn plaats: 'Children of Men' is de strafste sf-thriller sinds 'Blade Runner'.