Chokri Mahassine over 30 jaar Pukkelpop: 'Ik was een buitenbeentje: een Marokkaan aan het hoofd van de jeugdbeweging, mét een hoger diploma'

Pukkelpop-organisator Chokri Mahassine geeft uitzonderlijk toch een interview, dat hij vervolgens onmiddellijk aanwendt om zijn ultieme betrachting uiteen te zetten: ‘Ik wil mijzelf overbodig maken.’

Ik ga op interview en neem mee: een razend interessant stuk (titel: ‘We spent £30,000 on the waste’) uit The Guardian, over de economics van muziekfestivals. Een zenuwslopende evenwichtsoefening op een slappe koord, zo blijkt, tussen glorieuze triomf en roemloos bankroet. De kosten zijn zo hoog en de inkomsten zo onzeker, schrijft The Guardian, dat meer dan één organisator weleens een potje gaat zitten janken op één van zijn eigen toiletcabines.

'We hadden een eigen lokaaltje dat we hadden gekregen van het leger: de Pukkel. Geen al te smakelijke associatie, maar het moest jong en negatief zijn: dat was de tijdgeest.'

Chokri Mahassine houdt het vooralsnog droog, en wanneer ik hem terugvoer naar 1985 – het festival vond toen nog plaats op het veld van voetbalclub Excelsior Heppen – haalt hij zelfs een brede grijns boven.

HUMO U was 25 in 1985: noemde u uzelf een festivalpromotor?

Chokri Mahassine (wegwerpgebaar) «Nee, nee, nee: ik was een dopper. Dat was de tijd van de grote jeugdwerkloosheid, hè: no future. Na de middelbare school was ik landbouwwetenschappen gaan studeren aan de Rijksuniversiteit Gent. Ik wilde de woestijn vruchtbaar maken, maar was gebuisd (lacht). Dan ben ik naar de normaalschool gegaan: in 1983 ben ik afgestudeerd als leraar wetenschappen-zedenleer. Ik heb dan een tijdje bij de ziekenkas gewerkt, maar daar ben ik buitengegooid: dat was niks voor mij, ik was met heel andere dingen bezig. In 1981 had ik met mijn vrouw een jeugdbeweging opgericht: de Humanistische Jongeren Leopoldsburg. Die bestaan nog altijd, en spelen nog altijd een belangrijke rol binnen Pukkelpop. We organiseerden ook concerten. Eerst klein, dan groter, en dan nóg groter. Arbeid Adelt!, The Scabs, TC Matic. We hadden een eigen lokaaltje dat we hadden gekregen van het leger: de Pukkel. Geen al te smakelijke associatie, nee. Maar het moest jong en negatief zijn, dat was de tijdgeest. De zwartjassen waren aan het bewind (lacht).»

HUMO Ik probeer het mij voor te stellen: de jonge Marokkaanse Belg Chokri als goth.

Mahassine «Ik was zelf geen zwartjas, was sowieso altijd een buitenbeentje: een Marokkaan aan het hoofd van de jeugdbeweging, mét een hoger diploma. Zedenleer, bovendien: ongezien. Het mocht dan wel de tijd van no future zijn, we waren ondernémend. We keken naar Torhout-Werchter en Seaside, en dachten: ‘Waarom organiseren wij zelf eens niet iets, buiten, van ’s morgens tot ’s avonds?’ De voorzitter van de voetbalclub heette ons graag welkom. De eerste Pukkelpop was een succes. Het weer was goed, er kwamen 2.500 mensen opdagen.»

HUMO No future, maar niettemin stond met Jah Music dartele reggae op de affiche.

Mahassine «We wilden feestelijk afsluiten.»

HUMO Ik bespeur op de affiche van 1985 metal, met Ostrogoth, maar tevens new wave, EBM en synthpop. Dat was me daar een eclectische bedoening.

Mahassine «Avant-garde, veel alternatiever dan Torhout-Werchter. Men vond dat eigenaardig in die tijd. Eigenlijk kwam alleen Seaside, in De Panne, in de buurt van wat wij deden.»

HUMO Wie beweert dat de festivalscene lange tijd conservatief was, is een praatjesmaker?

Mahassine «‘Dé festivalscene’ bestaat niet, dat is zoals ‘dé Marokkanen’. In 1988 hadden wij Three Wise Men staan. Hiphop, toen: stel u voor! Ze waren maar met twee, trouwens: één van de Three Wise Men had zijn vliegtuig gemist (lacht).»

HUMO Maar toch: conservatisme. Recent ontstond consternatie toen Glastonbury Kanye West als headliner aankondigde.

Mahassine (knikt) «Het kot was te klein. Festivals zijn niet conservatief, een deel van het publiek is dat wel. Je moet er als organisator rekening mee houden, maar tegelijk moet je de bakens verzetten, want het publiek zal dat niet doen. Toen wij eind jaren 80 de Faith No Mores, Nick Caves en Nirvana’s introduceerden, vonden de zwartjassen dat not done. Midden jaren 90 hebben wij een podium voor dancemuziek toegevoegd: de Dance-Hall. Opschudding! Toen we dj’s introduceerden, was het weer hommeles. Iedereen beschouwt het festival als zíjn festival, maar – ik prent het mijn medewerkers elke keer in: ‘Je bent geen eigenaar van het festival, je maakt er deel van uit.’ Ik verzet me luid tegen generaties die zeggen: ‘Pukkelpop is Pukkelpop niet meer.’ Ik zeg: ‘Het ligt zeker niet aan Pukkelpop, dus misschien ligt het aan u.’»

HUMO Houdt u zich zelf nog bezig met de programmatie?

Mahassine «Ja, natuurlijk. Dat is nog altijd mijn hoofdtaak: ik ben elke dag aan het programmeren. Maar het gaat niet meer zoals in 1985, toen ik alles zelf deed. Nu is het teamwork. Eppo (Janssen, red.) en ik sturen aan, maar de jonge garde staat klaar. Programmeren is een complex samenspel, want de agents en de bookers hebben ook contacten en bieden ons ook dingen aan. Je moet weten wie wanneer tourt. Wat het budget zegt. Een zeer moeilijke puzzel: we zijn nu al bezig met de eerste namen voor 2016.»

'Als Eppo of iemand anders iets suggereert, ga ik luisteren. Wat ik niet gehoord heb, komt niet op de affiche'

HUMO Er staan ongeveer 3 miljard artiesten op de affiche. Kent u ze allemaal?

Mahassine «Nu wel, natuurlijk. Als Eppo of iemand anders iets suggereert, ga ik luisteren. Ik heb het voorbije jaar minstens 1.500, misschien zelfs 2.000 acts beluisterd. Ik vind het vanzelfsprekend dat ik de muziek die we programmeren, beluister. Wat ik niet gehoord heb, komt niet op de affiche.»

Vijftig keer duurder

HUMO In 1985 was u liefhebber, nu bent u ondernemer.

Mahassine «Ja. Het mag raar klinken voor een socialist, maar ik ben niet tegen ondernemers. Wel tegen egoïsten die alleen met zichzelf bezig zijn.»

HUMO Bent u ook manager?

Mahassine «Laat het uit, zeg.»

HUMO Rollen de termen ‘ebitda’ en ‘KPI’s’ weleens uit uw mond?

Mahassine «Ik moet weleens dat soort vergaderingen leiden, ja, maar wij noemen de dingen liever bij de naam. En we denken nog na over de zíél van het festival. Maar Pukkelpop is inderdaad een grote onderneming geworden. We werken ook heel bedrijfsmatig, want het gaat om veel geld: we draaien een omzet van 20 miljoen euro per jaar.»

HUMO De ticketverkoop is goed voor een groot deel van die 20 miljoen euro omzet. Elk jaar opnieuw onderwerp van hitsige controverse: de ticketprijzen.

Mahassine «Vorig jaar hebben we de prijzen niet verhoogd, dit jaar wel (een dagticket kost nu 95 euro, een combiticket 199, red.). Sommige mensen vinden dat een lastige discussie, ik niet: het daagt ons uit. Dat is normaal: sommigen reageren negatief, anderen positief.»

HUMO Wie reageert nu positief op hogere ticketprijzen?

Mahassine «Mensen die vergelijken. Reading en Leeds hebben een vergelijkbare affiche, maar zijn een pak duurder dan wij. Maar goed: het is niet mijn ambitie om de goedkoopste te zijn, wel om te blijven bestaan. Dat is gelukt, en we hebben al veel kansen gehad om níét te blijven bestaan.»

HUMO Bent u het eens met The Guardian: is de festivalbusiness economisch gezien eigenlijk niet levensvatbaar?

Mahassine «De kleinste vergissing en een paar duizend man minder kan het einde betekenen. Vijfduizend man: daar ligt het breekpunt.»

HUMO Dat betekent dat de kostenstructuur zwaar is.

Mahassine «Loodzwaar. Zeker híér: de Belgische festivals worden veel duurder georganiseerd dan elders.»

HUMO Zo gaat het chauvinistische cliché.

Mahassine «Maar het is ook zo. Wij zijn de maatstaf.»

'Passie is belangrijker dan boekhouderskwaliteiten'

HUMO Zou u niet meer kunnen verdienen als u de maatstaf wat liet zakken?

Mahassine «Nee. het is net andersom. Onze visie kost geld, maar ze rendeert op termijn. Mensen komen graag naar Pukkelpop omdat wij investeren. In opvang. In infrastructuur. In veiligheid. Dat gaat niet over duizenden euro’s, maar over honderdduizenden en miljoenen. Als wij inbinden op kwaliteit, komen we daar één jaar mee weg, maar het jaar nadien vertaalt dat zich meteen in de ticketverkoop.»

HUMO Zoals de organisator van het Britse Festival Number 6 zegt: als festivalorganisatoren goede zakenmensen waren, zouden ze geen festival organiseren.

Mahassine (grinnikt) «Passie is belangrijker dan boekhouderskwaliteiten.»

HUMO U zou in een andere sector misschien méér kunnen verdienen.

Mahassine «Ik weet niet waar ik aan de bak zou kunnen komen. Nergens, denk ik. Enfin, misschien intussen wel, met mijn ervaring.»

HUMO Een bekend verhaal, intussen: de steeds stijgende appearance fees die bands aanrekenen, ter compensatie van de immer achteruitkachelende platenverkoop. Men zegt: maal drie, in tien jaar tijd.

Mahassine «Bij sommige is het maal tien gegaan, zelfs maal twintig. Bij andere: maal één komma twee.»

HUMO Als ik namen vraag, geeft u die natuurlijk niet.

Mahassine «Nee. Wat ik wil zeggen: de kostenstructuur is niet drie, niet tien, maar vijftig keer zo groot als vijf jaar geleden. Dat komt niet alleen op het conto van de bands. Wij kijken de hele tijd om ons heen: ‘Waar kunnen we verbeteren?’»

HUMO Headliners: een schaars goed, en door het spel van vraag en aanbod bepaald prijzig geworden. Rock Werchter en Graspop hebben hun agenda omgegooid om Foo Fighters en Faith No More te kunnen strikken. U zit dit jaar niet dik in de headliners, een échte blockbuster ontbreekt.

Mahassine «Dat klopt, maar doe nu niet alsof wij elk jaar alleen maar knallers op de affiche hebben. Het is simpel: er zijn geen honderd headliners. Natuurlijk wil ik Foo Fighters en Queens Of The Stone Age, maar ik kan ze moeilijk zelf maken, hè? En op de keper beschouwd: wie zijn die zogenaamde headliners? Groepen uit de jaren 90, stuk voor stuk. Een festival moet op zichzelf sterk staan, en wij investeren liever in de headliners van de toekomst. Dat is altijd onze sterkte geweest. Een band als alt-J moet een headliner kunnen worden zoals The xx dat twee jaar geleden was. The War On Drugs zal blijven boomen. Royal Blood hebben we dit jaar niet, maar ook dat is de toekomst. Young Thug: hiphop, en binnen de twee jaar gegarandeerd een co-headliner.»

HUMO U maakt ze groot, en nadien mogen ze goede sier gaan maken op Rock Werchter?

Mahassine «Dan is dat maar zo. Wij willen een labo zijn. Een headlinerfabriek.»

HUMO Klopt het verhaal dat u te lijden hebt onder de hausse op de Amerikaanse festivalmarkt, waardoor Amerikaanse acts, zoals Frank Ocean, thuisblijven?

Mahassine «Frank Ocean vind ik nu niet het grootste gemis, want die hebben we al een paar keer gehad, maar wij hadden bijvoorbeeld Run The Jewels op de affiche staan, en die hebben er uiteindelijk voor gekozen om thuis te blijven. Maar overschat dat niet: in de jaren 90 hadden wij ook last van Lollapalooza.»

HUMO Dat was peanuts vergeleken bij de wildgroei van vandaag.

Mahassine «De festivalscene kwam daar inderdaad moeilijk van de grond, maar ze hebben hun ogen hier goed de kost gegeven. Maar ik heb toch de indruk dat festivals daar vooral leven bij gratie van beleving. Ze zetten in op Snapchat en dergelijke: met muziek heeft het niet veel meer te maken.»

HUMO Dat treft: ik stond net op het punt om mijn gezonde tegenzin opzij te zetten en dat modewoord #beleving op tafel te gooien. De hashtag moet suggereren dat ik helemaal hands-on ben.

Mahassine «Wij zetten nog altijd in op muziek, maar wij hebben die beleving mee uitgevonden.»

HUMO Een vriend was onlangs voor het eerst sinds lang op Rock Werchter, en keerde lichtjes van zijn melk terug: ‘Het krioelt er van de mensen met poloshirts, Docksides en roze pullovers.’ Het festivalpubliek is veranderd.

Mahassine «Maar nee, gij. Het is breder geworden.

»Hoe oud is die vriend van u? En waar heeft hij gelogeerd?»

HUMO Hij nadert de 40, en hij logeerde op Rockvillage. Waarvan ik nu even de copywriter citeer: ‘Een stijlvol alternatief voor hotel of camping tijdens Rock Werchter.’ Ik klets er nog een buzzword bovenop: glamping. Fluiten cava, jacuzzi’s en chalets in plaats van lauwe pils en werptentjes.

Mahassine (wuift) «Rockvillage is geen initiatief van de organisatie, ik hoor dat de meeste mensen die daar logeren zelfs geen festivalticket hebben.»

HUMO U hebt geen headliners en toch verkoopt u met sprekend gemak uit. Is de fameuze slagzin van Jeroom – ‘Tettenman, hij gaat níét voor de muziek’ – bewaarheid geworden?

Mahassine «Mensen komen voor een groot stuk voor de beleving, ja. Tomorrowland is op twee minuten tijd uitverkocht, zonder dat één naam bekend is. Mensen willen erbij zijn, punt. De muziek is daarom niet minder belangrijk: bij ons weten de mensen ook dat de programmering oké zal zijn. Maar je moet altijd aan die verwachtingen blijven voldoen. Er zijn festivals die één jaar onder de verwachting zijn gebleven, en dat een jaar nadien cash betaald hebben. Een festival is maar zo sterk als de editie van het jaar voordien. Daarom blijven we erop inzetten. De kern blijft muziek, maar dat is niet meer voldoende. Wat vóór, na en tussen de bands gebeurt, is ook belangrijk.»

HUMO Nog beleving, van sanitaire aard: op Werchter zijn de wc’s tegenwoordig uit porselein opgetrokken.

Mahassine «Natuurlijk. Bij ons ook: hygiëne en comfort zijn belangrijk.»

HUMO Het staat een eind van de plastic chemische toiletten van weleer...

Mahassine (wuift) «Die mobiele wc’s waren niet charmant, het was het enige wat op de markt was. Dat zijn die investeringen waar ik het over had. Dat kost geld, maar het publiek vindt dat belangrijk. Nog niet zo lang geleden gingen mensen gemiddeld drie jaar naar festivals: nu zes, of zelfs negen jaar. Omdat het comfort groter is. Er zijn porseleinen wc’s. Er is wijn. Er zijn restaurants. Als je jonge mensen en vrouwen wilt aantrekken, moet je denken aan de toiletten, aan de ontvangst en aan de catering.»

HUMO U bent bezig, met andere woorden, met ‘het monetiseren van de festivalganger’?

Mahassine «Absoluut, ik heb daar geen probleem mee.»

HUMO De oude muziekliefhebbers, las ik in The Guardian, vormen de grondslag van het festival, maar de glampers brengen meer geld in het laatje.

Mahassine «We hebben dit jaar negen verschillende podia en nog veel meer genres. We hebben altijd ingezet op randanimatie: ons publiek is van nature divers. We hebben er altijd voor gezorgd dat veel meer mensen graag naar festivals komen. Wij gaan anders met ons publiek om dan andere festivals, de betrokkenheid is nog veel groter.»

HUMO Pukkelpop heet, volstrekt conform de tijdgeest, ook ecologisch en groen.

Mahassine «Ecologie is enorm belangrijk. Het is één van de belangrijkste pijlers van het festival.»

HUMO Tevens een aardige marketingpitch.

Mahassine «Grote evenementen moeten het goede voorbeeld geven. We hebben in samenwerking met VITO, Eneco en UCLL een nieuwe site ontwikkeld, een festival binnen het festival. Er komt een nieuw podium, en de site zal 100 procent duurzaam zijn en – dat is althans de bedoeling – zelfbedruipend qua energievoorziening. Een controletoren zal dat energiegebruik monitoren en sturen. Als we toch extra stroom van buitenaf nodig hebben, zal het 100 procent groene stroom zijn.»

'In 2010 brak een donkere periode aan. Toen verloren we onze onschuld'

HUMO Beleeft u eigenlijk nog veel plezier aan Pukkelpop?

Mahassine «Maar ja, gij. Tienduizenden jongeren uit de bol zien gaan: daar doe ik het voor.»

HUMO Niet voor het geld?

Mahassine «Zonder geld krijg je dit niet geregeld, natuurlijk. Het is een miljoenenbusiness die ik moet ondergaan. Ik wil het goed doen, een gezond bedrijf blijven. Ik ben verantwoordelijk voor tien medewerkers die ik niet in de kou wil laten staan. En natuurlijk word ik er zelf niet slechter van. Dat zou er nog aan moeten ontbreken: het is mijn job.»

Pukkelpop 3.0

HUMO Met uw permissie vat ik de voorbije vijf jaar kort samen. In 2010 stierf een geluidstechnicus van Black Rebel Motorcycle Club in uw backstage. Hetzelfde jaar verhing Charles Haddon van Ou Est Le Swimming Pool zich op de parking van het festival. In 2011 brak de storm van de eeuw los boven uw festivalterrein – met vier jaar rechtsgang tot gevolg. Het waren niet bepaald de prettigste jaren uit uw leven.

Mahassine «Dat is zo, het mag stilaan gedaan zijn. In 2010 brak een donkere periode aan. Toen verloren we onze onschuld, en kwam er een einde aan het ombekommerde good life.»

HUMO Bent u erdoor veranderd?

Mahassine «Jazeker. (Denkt na) Ik heb nog altijd contact met gewonden en nabestaanden. Dat zijn de grootste fans van Pukkelpop. We steunen die mensen nog elke dag via het steunfonds.»

HUMO In april heeft de raadkamer u definitief buiten vervolging gesteld. Een hele opluchting?

Mahassine «Natuurlijk zijn we opgelucht, en het lag ook in de lijn van de verwachtingen. Alhoewel: in de eerste weken konden we niet goed inschatten hoe het zou lopen, we hadden nog nooit zoiets meegemaakt. Op den duur trek je alles in twijfel, ook jezelf. Ik ben enorm blij dat het voorbij is, al was het maar voor mijn medewerkers. En voor mijn moeder: zij heeft er enorm van afgezien. Mijn hele familie, trouwens.

undefined

»Wat ik geleerd heb: je hebt niet alles in de hand. En wat je niet in de hand hebt, moet je zo goed mogelijk managen. We hebben gedaan wat we moesten doen, we hebben uitdrukkelijk níét gedaan wat we hadden moeten doen om de pers te plezieren.»

HUMO Nu klinkt u vaag.

Mahassine «Men heeft ons onder meer verweten dat we op de avond van de storm niet snel genoeg gecommuniceerd hebben. Ik ben later dat jaar bekroond tot festivalpromotor van het jaar: dat wil toch zeggen dat we het niet zo slecht hebben gedaan? Ik wens het niemand toe, maar als 2011 zich zou herhalen, zou ik níéts anders doen. Natuurlijk: we zijn vier jaar verder, we zijn geëvolueerd en we hebben alles wat veiliger kon nog veiliger gemaakt, maar de strategie zou dezelfde zijn. Er is nooit paniek geweest, de evacuatie – van 60.000 mensen – is ordentelijk verlopen. Men verweet ons zelfs dat de gsm-netwerken uitvielen, terwijl dat natuurlijk niets met ons te maken had: wij waren zélf slachtoffer. Wij proberen nog altijd om daar iets aan te doen. En eerlijk: ik vind dat sommige operatoren nog altijd achterblijven, ondanks de aankondigingen. Als er weer iets gebeurt, is er niet genoeg bandbreedte: er is tot vandaag géén afschakelplan.

'Ik heb nog altijd contact met gewonden en nabestaanden van 2011. Dat zijn de grootste fans van Pukkelpop.'

»Ik word sindsdien overal uitgenodigd om te komen spreken. Ik heb dat meestal geweigerd, ik wil niet de deskundige gaan uithangen, maar ik voel veel erkenning: ‘Ze hebben gedaan wat ze konden.’ Dat is overigens ook gebleken uit het onderzoek van drieënhalf jaar. Intussen is ook alle schade vergoed. Wie een ticket had, is ook vergoed. Gespreid over enkele jaren, maar wie dat wilde, heeft van die 155 euro 150 euro teruggekregen, in de vorm van eet- en drankbonnen.»

HUMO Daar kwam ook weer gerommel van, want wie die terugbetaalprocedure opstartte, kreeg telkens te lezen: ‘Weet u wel héél zeker dat u uw geld terug wilt?’

Mahassine «Wij vonden: ‘Je hóéft dat niet te doen.’ Daar is kritiek op gekomen, ja, en dus hebben we het weggehaald. 80 procent van de bezoekers heeft zijn geld gerecupereerd. Dit jaar is de eerste schuldenvrije editie sinds 2010: ik ben blij dat we de bladzijde kunnen omdraaien. Pukkelpop heeft een toekomst, en dat was vier, vijf jaar geleden niet zo zeker. Daarom is het een dubbele feesteditie. Omdat 30 jaar te oud klinkt voor een festival als Pukkelpop, zetten we er een puntje tussen: Pukkelpop 3.0.»

Een plaats voor Steve

HUMO U lag de voorbije jaren onophoudelijk onder vuur. U zou niet adequaat gehandeld en gecommuniceerd hebben op de dag van de storm zelf. Dan bleek dat u zichzelf in 2009 – twee jaar voor de storm – een royaal dividend had uitgekeerd. En dan zwijg ik nog over het curieuze verhaal over de verkoop van het festivalterrein aan de stad Hasselt.

Mahassine «Allemaal zaken die uit de context zijn gelicht door mensen die het, euh niet per se goed met ons voorhebben. Ik wil er niet te veel over uitweiden, alles is al gezegd en geschreven en sommige dingen krijg je niet uitgelegd.»

HUMO Het was niet vanzelfsprekend om dit interview te organiseren: bent u achterdochtig geworden?

Mahassine «Natuurlijk. We hebben ook vijf jaar aan een stuk bakken kritiek over ons heen gekregen.»

'Het is mijn ultieme betrachting om mezelf overbodig te maken'

HUMO Men kan journalisten toch niet verwijten dat ze hun job doen? Zoals: kritische vragen stellen?

Mahassine «Natuurlijk niet, maar er zijn grenzen overschreden: men speelde op de man, niet op de bal. Men heeft ons beschuldigd van de raarste zaken, ongefundeerd, op basis van speculaties en veronderstelde bedoelingen, maar achteraf heeft níémand gezegd: ‘Oké, sorry, we zaten fout.’ Daarom zijn we gestopt met communiceren, we kregen het toch niet uitgelegd: ‘Fuck it. We don’t need this shit.’ Niet simpel, want we zijn één van de weinige festivals die vergroeid zijn met een gezicht. Zie jij ooit de organisatoren van Tomorrowland? Nee, nooit. Dat is geniaal. Maar Chokri is Pukkelpop, en Pukkelpop is Chokri. Dat is organisch gegroeid, ooit was dat plezant en nuttig. Maar sinds 2010 proberen we dat af te bouwen. Ik ben 55 jaar: ik kan me niet voorstellen dat ik over tien jaar nog het gezicht ben van Pukkelpop. Het is mijn ultieme betrachting om mezelf overbodig te maken. Niet alleen als gezicht, ook als schakel in de organisatie. Ik heb geen opvolger, nee, de organisatie is teamwork.»

HUMO Op 2 april volgde nog meer slecht nieuws: die dag stapte Steve Stevaert uit het leven. Een goeie vriend.

Mahassine «Ja. Dat is waar. Hij is een goeie vriend. (Snel) Geweest.»

HUMO Hebt u dat al een plaats kunnen geven?

Mahassine «Dat lijkt me onmogelijk. Het is nog maar een paar maanden geleden: het is te vroeg. Ik heb verdriet – zoals iedereen die een dierbare kwijtraakt. Steve was bekend bij de mensen en de media, maar ik ben de voorbije jaren nog andere mensen kwijtgeraakt, er zijn nog dingen gebeurd: ook op privévlak waren het moeilijke jaren. Maar daar wil ik het allemaal niet over hebben. Ik wil dat niet gebruiken.»

HUMO Stevaert was niet alleen een vriend, ook een partijgenoot.

Mahassine «Maar ik wil het ook niet over Steve hebben. Niet omdat het over Steve gaat, maar ik heb ook niet gepraat over mijn vader, mijn vrouw of gelijk wie. Ik heb niet de gewoonte om over andere mensen te spreken. Privé is privé.»

HUMO Er blijft niet veel over van Stevaerts reputatie na de artikelenreeks in Het Laatste Nieuws. Voelt u dan niet de aandrang om zijn politieke erfenis veilig te stellen?

Mahassine «Het klopt niet dat Steve alleen maar populaire dossiers naar zich toe trok, dat hij alleen leuke beslissingen nam. Hij heeft veel moeilijke beslissingen genomen: denk maar aan de flitspalen en de zonevreemde woningen die hij heeft laten afbreken. Dat beeld klopt niet, maar meer kan en wil ik er niet over zeggen.»

HUMO ‘Ex-politicus’ staat achter uw naam te lezen op Wikipedia.

Mahassine «Ah ja, ik ben vorig jaar gestopt.»

HUMO Is die bladzijde definitief omgeslagen?

Mahassine «Ja. Niet dat ik niet meer nadenk over de maatschappij, over armoede en over de Noord-Zuidproblematiek, maar mijn actieve engagement is afgelopen.»

HUMO U was Vlaams parlementslid. Men heeft u verweten dat u er niet vaak genoeg was.

Mahassine «Tijdens de eerste twee legislaturen, tussen 1999 en 2009, heb ik schitterende dingen kunnen doen. Ik heb de eerste pop- en rockacademie van Vlaanderen opgericht, veel rond onderwijs gedaan, en ervoor gezorgd dat de payroll van de Vlaamse overheidsbedrijven een evenredige afspiegeling van de maatschappij is.»

HUMO Zat die rol u als gegoten?

Mahassine «Ja, maar niet voor heel mijn leven. Tijdens de laatste legislatuur was het op. Het was mijn bedoeling om in 2009 al te stoppen, maar ik heb me laten overhalen om er nog één legislatuur bij te doen: één te veel, dat geef ik toe. Ik wilde het niet meer, en Pukkelpop begon ook te veel energie te vreten. Zeker na 2010. Ik ben er trouwens van overtuigd dat veel kritiek op 2011 politiek geïnspireerd was.»

HUMO Had u dan niet beter ontslag genomen, om uzelf en het festival te beschermen?

Mahassine «Ik wilde geen ontslag nemen, want ik had niks te verbergen: dat was de reflex. Achteraf gezien was het misschien niet de verstandigste, maar op zulke momenten speelt mijn rechtvaardigheidsgevoel op. Ik blijf.»