Cloud Nothings - Cloud Nothings
Kortademigheid, een verhoogde hartslag, trillende handen en een hoge temperatuur: voor die uiterst aangename staat van opwinding zorgt het titelloze debuut - we rekenen de compilatie vroege probeersels 'Turning On' niet mee - van Cloud Nothings
, het pseudoniem van de negentienjarige Amerikaan Dylan Baldi
.
Die begon een paar jaar geleden in de kelder van zijn ouders rammelende, maar altijd melodieuze punkrockliedjes in te blikken, waarna zijn naam al snel over de tongen ging in de blogosfeer.
Om zijn liedjes live te brengen, heeft hij een handvol vrienden rond zich verzameld, maar 'Cloud Nothings'
heeft hij, net als zijn vroege probeersels, alleen ingespeeld. In een studio ditmaal, maar zo te horen de goedkoopste die hij kon vinden.
Dat stoort niet, want het ongepolijste geluid past perfect bij de vinnige, vurige, vaak virulente songs van Cloud Nothings over teenage angst en hartenbre(e)k(st)ers.
Baldi toont zich duidelijk geïnspireerd door de melodieuze Britse en Amerikaanse punk van een decennium of drie geleden, zoals The Undertones
('Nothing's Wrong'
, 'Heartbeat'
), The Replacements
('Not Important'
) en één keer zelfs The Ramones
('Rock'
).
Voeg daar nog een dosis Guided by Voices
('Should Have'
) bij en een toefje zeer prille R.E.M.
('You're Not That Good at Anything'
), en je hebt misschien niet het origineelste recept uit het grote muziekkookboek, maar wel een uiterst aanlokkelijk.
En goed gedoseerd bovendien: elf songs in achtentwintig minuten. 'Cloud Nothings' op endless repeat: wij noemen dat teenage kicks right through the night.
