'Coach' Stijn Van der Stockt neemt afscheid van de Britten: 'Iedereen is er ad rem'

Vorig seizoen peilde een reporter van ‘Iedereen beroemd’ de stemming in het land van Trump door dwars door de Verenigde Staten te fietsen, dit jaar wordt anglofiel Stijn Van der Stockt (u bekend als ‘de coach’, als antropoloog Sir Alistair en van het al even vermakelijke ‘Pagina niet gevonden’) naar Groot-Brittannië uitgestuurd.

Stijn Van der Stockt «Voor alle duidelijkheid: ik doorkruis het land niet met de fiets, dat zou bij mij niet zo goed uitpakken, denk ik (lacht). Omdat zij ervoor gekozen hebben ons te verlaten, gaan we afscheid nemen van de Britten en al hun leuke eigenaardigheden, die we heel hard gaan missen. Vooral ik, omdat ik een grote liefhebber ben van Groot-Brittannië.»

HUMO Wanneer is je liefde voor het land ontstaan?

Van der Stockt «Al heel vroeg, met de platen van The Beatles en Pink Floyd van mijn vader. En aan de universiteit is die liefde verder gegroeid toen ik met een paar maten ‘Monty Python’, ‘A Bit of Fry and Laurie’, ‘That Mitchell and Webb Look’ en andere geweldige Britse comedy verslond.»

HUMO Je bent vooral voor hun humor gevallen?

Van der Stockt «Die is natuurlijk ook fantastisch. Ik heb trouwens iets van mijn bucketlist kunnen schrappen: ik heb meegespeeld met The Cambridge Footlights, de legendarische humorstal waaruit Stephen Fry en Hugh Laurie komen. We mochten niet mee op het podium, maar we hebben in de tuin van het theater samen met de huidige generatie Footlights wat improsketches gespeeld. Voor hetzelfde geld zaten daar een paar toekomstige topkomieken bij, hè.

»Verder nemen we ook afscheid van de heel typische Britse dingen, zoals het theeritueel. En van The Rolling Stones: we zijn in Dartford geweest, de geboorteplaats van Mick Jagger en Keith Richards. Maar we nemen toch vooral afscheid van veel gewone Britten op straat.»

HUMO Hoe staan die ondertussen tegenover de brexit?

Van der Stockt «De meeste mensen die we daar hebben ontmoet waren tégen. Sommigen vertelden ons dat ze enkel voor de brexit hadden gestemd omdat ze hun soevereiniteit terug willen. Het was geen stem tegen Europa of tegen de Europeanen. Ze hebben vooral het gevoel dat ze niet genoeg controle hebben over hun eigen instellingen en wetten. Kortom, over hun eigen land.»

HUMO Maakt de gewone Brit zich zorgen over de gevolgen van een harde brexit?

Van der Stockt «Dat is ook weer zo geweldig aan hen, ze nemen het ongeloofijk Brits op. Zoals het in ‘Time’ van Pink Floyd klinkt: ‘Hanging on in quiet desperation is the English way’. Met een zekere ironische, lankmoedige afstandname.»

HUMO Het blijft in ieder geval een uniek volkje.

Van der Stockt «Het is ook geweldig om daar televisie te maken. In België zijn de spitsvondige mensen dungezaaid. In Groot-Brittannië is bijna iedereen ad rem. Echt ongelooflijk. Iedereen lijkt wel op het vinkentouw te zitten om een mopje te maken. Als er één ding is wat deze rubriek kan doen, is het de Britten zelf nog meer laten schitteren dan de presentator.»

HUMO Pink je eind maart een traantje weg als Groot-Brittannië écht de Europese Unie verlaat?

Van der Stockt «Ik vrees de dag dat onze belangrijkste partner in de Europese Unie Duitsland wordt (lacht). Anderzijds neem ik het ook wel op zoals de meeste Britten zelf: we zien wel wat er komt. En ondertussen kunnen we er maar beter eens mee lachen.»