Comedy: Het holst van de lach: Klaas van der Eerden
Klaas van der Eerden (° Waterland, 1975) mag als het levende bewijs gelden dat Nederland en Vlaanderen uit elkaar groeien: tien tegen één dat u nog nooit van deze monter door het leven stappende allround cabaretier gehoord hebt, hoewel hij bij onze noorderburen al jaren garant staat voor uitverkochte schouwburgen en dvd-boxen.
Acht zendt vanavond Van der Eerdens recente onemanshow ‘Breedbeeld’ uit, en vrijdag treedt hij op in het Antwerpse Fakkelteater: een kort kennismakingsgesprek leek ons niet overbodig.
Klaas van der Eerden «In het jaar ‘98 studeerde ik in Amsterdam, toen ik met vrienden een avondje naar Toomler ging, het bekende comedycafé. Ze hielden daar een gongshow: één voor één betraden stand-uppers in spe het podium om een paar grappen te verkopen, en wanneer de gong luidde, moesten ze eraf voor de volgende. Ik vond het niveau bedroevend, en ik zei tegen mijn vrienden: ‘Dat kan ik beter.’ Overmoedig door de pilsjes die ik ophad, heb ik me diezelfde avond nog ingeschreven voor de volgende ronde, twee weken later. Knikkende knieën natuurlijk toen ik op moest, maar het ging zo goed dat ik na tien minuten nog altijd niet was weggegongd. Ik zei: ‘Sorry, mensen, maar ik heb maar tien minuten materiaal,’ waarop het publiek begon te scanderen: ‘Doorgaan! Doorgaan!’ Toen heb ik dus een improvisatie uit mijn mouw moeten schudden, wat nog lukte ook. Zo ben ik doorgestoten tot de finale, die ik won van een aantal semiprofessionele komieken. Ik heb wel nog eerst mijn diploma gehaald, maar daarna ben ik voltijds als komiek verdergegaan.»
HUMO Je zult het je niet beklaagd hebben.
Van der Eerden «Nee, eigenlijk heb ik van meet af aan veel succes gehad, met als voorlopig hoogtepunt Lowlands 2004. Drie dagen op rij stond ik daar in een tent op te treden, en op de derde dag werd er extra beveiliging ingehuurd om de enorme toeloop in goede banen te leiden. Op het einde werd ik zelfs uitgeroepen tot beste act van het festival, vóór Faithless, N.E.R.D. en The White Stripes. Daar kom ik nooit meer overheen, vrees ik (lacht). Al heb ik zelden te klagen over lauwe reacties, hoor. Het publiek krijgt bij mij de kans niet om zich te vervelen, omdat ik om de vijf minuten iets anders doe: een stukje conference, een typetje, een streepje muziek... Ik speel niet alleen piano, zoals de meeste cabaretiers, maar ik kan ook rappen en beatboxen – vergelijkbaar met wat Alex Agnew bij jullie doet. Alleen speelt Alex Agnew geen dwarsfluit, wat ik in al mijn shows doe.»
HUMO Van welke komieken hou jij?
Van der Eerden «Hm... (Denkt na) Weet je, ik zal je anders de beste grap vertellen die ik ooit van een collega-komiek heb gehoord. Eentje van Arie Koomen, de helft van het comedyduo Arie & Silvester. Arie heeft in Rotterdam ‘ns een podium betreden in een T-shirt van Ajax: een regelrechte provocatie in de stad van aartsrivaal Feyenoord, en de zaal – negenhonderd man – stond behoorlijk op z’n kop. ‘O, sorry,’ zegt Arie, terwijl-ie naar z’n T-shirt kijkt, ‘dat was helemaal niet de bedoeling.’ Hij duikt de coulissen in, en komt even later weer op in het uitshirt van Ajax (lacht). Toen heb ik eerst hard moeten lachen, en daarna zei ik bij mezelf: ‘Jammer dat ik ’m niet zelf bedacht heb.’»
