Concert van de week: Henry Rollins
‘Al mijn tatoeages komen uit het Reagan-tijdperk, ze beginnen er purper uit te zien en ze lopen uit. Ik zie er stilaan uit als die gast in dat schilderij ‘The Tattooist’ van Norman Rockwell.’ Henry Rollins spreekt nog eens! In Leuven en Antwerpen zal hij het microfoonsnoer rond zijn rechterarm binden. Verwacht u daarna aan overprikkeld zenuwweefsel en zíchtbaar verbrandende calorieën. Er valt twee uur lang van te genieten, tot bij het verlossende ‘Thank you, goodnight’.
Henry Rollins! Op YouTube vind je een liveopname van ‘Rise Above’ van het als een klasse 5-orkaan rockende Black Flag. Je kan niet naast een jonge, ontketende Rollins kijken. Tekstfragment: ‘We are tired of your abuse / Try to stop us it’s no use / We’re gonna rise above / rise above’.
Op datzelfde YouTube vind je een schitterend gesprek tussen Rollins en Pharrell Williams terug. Pharrell vraagt ’m bijvoorbeeld hoe hij bij Black Flag is begonnen.
Henry Rollins «Drie zangers zijn me voorgegaan. Ik woonde in Washington. Als Black Flag op tour was of gewoon langskwam in de stad, sliepen de leden bij mijn vriend Ian MacKaye (van Fugazi, red.). In 1981 stonden ze in New York. Er was ook een aftershow in een bar, waar ik hen had helpen uitladen en al had gevraagd of ze ‘Clocked In’ voor me wilden spelen. Het was een song die op dat moment uitstekend bij me paste, want ik had nog een lange rit naar huis voor de boeg, en ik moest 7 uur later inklokken op het werk bij Häagen-Dazs. Tijdens het optreden reikte Dez Cadena me doodleuk de microfoon aan. Hij vroeg of ik ‘Clocked In’ wilde zingen. Ik zong het zoals ik dacht dat het moest worden gezongen: met een hoofd dat ontploft. Daarna zei ik: ‘Bedankt, maar nu moet ik er echt vandoor.’ In de auto dacht ik: ‘Ik heb 90 seconden in Black Flag gezeten. Voelde goed! Maar seffens werken!’ De volgende dag kreeg ik telefoon: ‘Je hebt eigenlijk al auditie gedaan, dus heb je geen zin om...?’ Het was alsof ik de lotto won. Tot vandaag vind ik het een rock-’n-rollverhaal zo goed als dat van een ander.»
Pharrell Williams «Toen ik als kind skatete, waren de echte lefgozers Black Flag-fans. Ik heb veel gasten op hun gezicht zien gaan met jouw songs als soundtrack.»
Rollins «Zoals mijn verhaal aangeeft: die songs kunnen je belachelijk dapper maken. En je ook enigszins het gevoel geven dat je onkwetsbaar bent.»
Williams «Black Flag doet me aan de Miles Davis van ‘Bitches Brew’ denken: alomvattend, heel ernstig ook.»
Rollins (meer dan terecht gevleid) «Ik heb toen alles gegeven wat ik kon, het heeft zweet en bloed gekost. Ik speelde alsof elk optreden het laatste was, maar dat was voor de hele groep de minimumvereiste. Of de muziek vandaag nog werkt, da’s een andere kwestie.»
Het verhaal van Rollins’ eerste spoken word-optreden lijkt hard op het verhaal hierboven, en het is minstens even goed. In verband met de vertelavonden in ons land: we hebben twee verzoeknummers zitten die veel kans maken om in de set te belanden, en die allebei gerust een minuut of twintig mogen duren: ‘Donald Trump’ en ‘Lemmy Kilmister’.
Info en tickets woensdag 20 januari: Het Depot (Leuven) »
