Concertreview: Delv!s (AB Club)
Baaw-chicka-wah-waaw! Ooooh yeahhh! Delv!s leverde in de AB Club een verrukkelijk pleidooi voor boterzachte ontucht.
Lees ook: 'Bal der debutanten: Coely en Delv!s zijn klaar voor de wereld' »
Veel Delv!s-muziek kennen we nog niet: er is de jaren oude single ‘Tell Me’, en er is ‘Come My Way’, het Michael Jackson-eerbetoon dat ons bij elke luisterbeurt opnieuw op spastische wijze door de kamer doet huppelen. Maar verder? Delv!s’op til staande ep – dé officiële start van zijn oeuvre – is pas voor april. Een gebrek aan gekend materiaal bleek evenwel geen bezwaar: de Club was uitverkocht en iedereen was maar wat blij om zijn bekken op welhaast Herbertiaanse wijze richting podium te gooien. Er hing Soul in de lucht.
Dat Niels Delvaux – mister Delv!s – goeie smaak heeft, wisten we al: op een door hem gecureerde playlist staan onder meer ‘Pusherman’ van Curtis Mayfield, ‘If I’m in Luck I Might Get Picked Up’ van Betty Davis én het prachtige ‘Inspiration Information’ van Shuggie Otis. Als je naar Niels luistert, leer je nog iets bij. Het schoolreisje van vanavond ging langsheen drie decennia Afro-Amerikaanse paringsdans: smoothe singer-songwritersoul uit de jaren 60 (Otis Redding), freaky funk uit de jaren 70 (Funkadelic) en propere jaren 80-R&B (Wacko Jacko). Als het even kon allemaal samen in één wild op en neer gaand nummer.
Tracktitels kennen we nog niet, maar wij hoorden een plakkerige ballad (‘Every single day I will give you my love’) waar R. Kelly wel raad mee zou weten, een spacey funkspektakel rond een centrale vraag die iedereen zich al wel eens stelt (‘Can you give it to me?’) en een Curtis Mayfield-achtige ode aan moeders overal ter wereld – sexy moeders. ‘Tell Me’ werd een jamsessiemet James Brown en zijn oude backingband The J.B.’s. De lui die Niels meehad, waren niet van dát niveau – welke begeleidingsgroep wel? – maar toch bijná en tilden alle songs een niveau of drie hoger: een trompet, een trombone, een gitaar, een toetsenbord, een basgitaar, een drumstel én een zangeres; samen geeft dat muziek die ademt, briest en lééft.
Nog goeie vondsten: tijdens de uitstekende Nina Simone-cover (altijd riskant nochtans) van ‘Ain’t Got No/I Got Life’ weerklonk voor de gelegenheid opeens zo’n onmogelijk uit de tweede helft van de jaren 60 weg te denken Al Kooper-orgeltje uit het keyboard, zo eentje à la Booker T. & The MG’s. En op een bepaald moment omgordde Delv!s zélf een gitaar, om een soort gitarensymfonie te beginnen met allemaal over elkaar gedrapeerde, mysterieuze klanken: cool. De teksten? Die leken op het eerste gehoor voornamelijk te gaan over een penis, en hoe die zo snel mogelijk weg te stoppen in een kokertje naar keuze. It’s about love, baby.
Collega’s vergeleken Delv!s ooit met Bruno Mars en Jamiroquai, maar dat gaat niet op. Delv!s hengelt niet naar poparena’s en Spotify-clicks. Delv!s weet amper wat een tweet is: hij is een ouderwetse vakman die zijn publiek in de ogen moet kunnen kijken, een Bill Withers voor jonge grieten in plaats van oude omaatjes. En daarom hébben wij ‘m ook zo graag.
In New York is er een beroemde club, de Café Wha?, waar Bob Dylan zijn eerste stapjes in het folkcircuit zette. Echt gezellig is die niet meer: als toerist word je er door onvriendelijke lijfwachten naar binnen geduwd en als sardientjes opeengepakt. Twee consumpties minimum, verplicht. Big business dus.Maar elke dinsdag kan je er wel gaan kijken naar één van de beste funkbands van de stad, die dan gekke outfits aandoet en nummers covert van Prince en van Stevie Wonder. Welnu, dáár zouden Delv!s en zijn band goed gedijen, in van die kleine Amerikaanse clubjes waarvan de bakstenen muren al wat hebben meegemaakt, waar het zweet van berooide sessiemuzikanten tegen het plafond heeft geplakt en waar John Coltrane ooit nog een spuit heeft gezet in de wc.
Als ze bij de AB het concept van een huisband zouden overwegen, dan hoeven ze niet verder te zoeken dan de jongens die vanavond op de planken stonden. Dan zijn wij er dinsdag terug. Baaw-chicka-wah-waaw!
Het moment
‘AWEL WIJ ZIJN VIJF JAAR GELEDEN NE KEER-‘ Een goed oplettende toeschouwer vond het intieme bisnummer waarin Delv!s, alleen met akoestische gitaar, zijn ziel blootlegde hét ideale moment om enkele vakantieherinneringen op te halen, tot groot genoegen van de rest van de zaal.
Quote
‘This one is for all the ladies out there!’ Geef toe, Niels: dat waren ze allemáál.
Tweet
