Concertreview: Strand Of Oaks op Pukkelpop 2017
Als dat geen record was: Tim Showalter van Strand Of Oaks slaagde erin om een volledig concert met een kamerbrede glimlach af te werken. Wij werden er zowaar vrolijk van.
undefined
Bekijk de Secret Session van Strand of Oaks
Op de Secret Sofa met Strand of Oaks
undefined
Even dachten we: is die dekselse Showalter ineens linkshandig geworden of hoe zit dat? Bleek de man gewoon met zijn rug naar het publiek te staan, door het felle tegenlicht enkel zijn silhouet zichtbaar. Toen hij zich omdraaide, het licht nu frontaal op zijn gezicht, zagen we zijn glimlach, en die zou daar een concert lang niet weggaan.
Showalter had er zin in, strooide met complimenten, maakte grapjes, hield warme pleidooien voor togetherness. Meervoud, ja. Toen hij er na de vierde song al voor de derde keer de mond van vol had, begon hij zelf ook in de gaten te krijgen dat het misschien wat veel was. ‘I know I say that a lot,’ klonk het verontschuldigend. ‘But I mean it. It’s all about rock ‘n’ roll, music and being together’. Waarop hij ‘Radio Kids’ uit z’n kooi liet. Eén van de handvol breed uitwaaierende rockmokers die Showalter op zijn conto heeft. ‘Goshen 97’ is er nog zo één, aangekondigd als een ‘a slow song’. Ja, de rekel had er plezier in, maar dat hadden we al eens gezegd. In herhaling vallen, werkt aanstekelijk. In ‘Goshen 97’ verwerkte hij een tekstueel grapje: de regel ‘singing Pumpkins in the mirror’ werd vervangen door ‘seeing PJ Harvey in the mirror’. Op het moment dat Strand Of Oaks zijn ziel stond leeg te spelen, stond PJ Harvey in de Marquee, recht tegenover de Club.
Veel ingetogen momenten bevatte de set van Strand Of Oaks niet, wel veel lange, wilde en opwindende instrumentals. ‘JM’, Showalters ode aan zijn veel te vroeg gestorven collega Jason Molina, doorgaans dienend als rustpunt midden in de set, werd dit keer voor het laatst bewaard. ‘This one’s for you,’ besloot Showalter. ‘I don’t know what I did in my life to deserve Belgium’. Het eindigde met crowdsurfen. Bij Pukkelwet verboden. Maar wetten en praktische bezwaren vermochten niets tegen Showalter en een Strand Of Oaks in grote doen. Blij!
Het publiek
Lachte op het einde bijna even hard als Tim Showalter
