Concertreview: Tom Walker op Rock Werchter 2018

Baard, wollen mutsje, double denim en een paar stevige bottines: op het eerste gezicht leek Tom Walker te kampen met een ernstig geval van singer-songwriteritis.

Weer zo’n kerel die je wil doen geloven dat hij eerst met zijn blote handen een hert heeft gedood, om er daarna een hartverscheurende ballad over te schrijven? Zo’n man of the woods-type dat tegenwoordig zelfs Justin Timberlake wil zijn? Viel wel mee. Bij nader toehoren klonk hij in ‘Cry Out’ meer als een bluesrocker op steroïden - eentje die zijn vrij klassieke nummers injecteerde met stuwende EDM-synths en dancebliepjes.

Gevolg: elke song piekte al na ongeveer één minuut, van de bleekschetenpoging-tot-r&b ‘My Way’ via de klap-maar-mee-werkmansblues van ‘Angels’ tot het therapeutische, bombastisch afgesloten ‘Rapture’ en de ongevaarlijke radiorock-met-dancebreak. Die vroege climaxen deerden overigens niemand: in het publiek zagen we zowel dad dancing als heen en weer wiegende paardenstaarten, ook als er in de songs niet veel meer gebeurde dan een herhaling van eerdere zetten.

undefined

Ed Sheeran voor de blokes

Op Werchter ontpopte Tom Walker zich als een soort Ed Sheeran waar de blokes niet voor gaan lopen. Oké, de zeven songs die hij speelde, klonken allemaal nogal voorspelbaar en braaf, maar de kerel nam je wel in, met zijn stem die net zo roestbruin klonk als zijn baard eruitzag. En met zijn tomeloze enthousiasme: hij stond geen seconde stil, glimlachte haast de hele tijd en kon niet genoeg zeggen hoe graag hij daar was – ook al leek hij zijn kledingkeuze in die snikhete KluB C elke minuut een beetje meer te betwijfelen

Het slot van zijn show zag je vanaf de kerktoren van Werchter komen aanwaaien: Walker speelde zijn grootste hit: het honderd miljoen keer and counting gestreamde ‘Leave a Light On’. En ja, natúúrlijk vroeg hij iedereen om hun smartphonelichtjes omhoog te houden en keek je vervolgens uit op een indoor sterrenhemel. Niettemin: mooi moment.

Nu alleen maar hopen dat hij nog eens wat ergere dingen meemaakt dan een tourbusje dat zonder benzine valt – hij had daardoor bijna z’n afspraak op Werchter gemist, vertelde hij. En dat hij daarover het soort doorleefde songs schrijft dat echt bij zijn gegroefde stem past.

'Op Werchter ontpopte Tom Walker zich als een soort Ed Sheeran waar de blokes niet voor gaan lopen'