'Constant lol trappen': in het remspoor van De Romeo's

Het is een spreidstand die herinneringen oproept aan Kim Clijsters in haar hoogdagen: Bart Aerts, gedegen ‘Terzake’-journalist, heeft zowaar een documentaire over het angstwekkend populaire hoempagezelschap De Romeo’s gedraaid. Zou hij soms een stiekeme fan zijn?

Bart Aerts «Nee, maar ik vond het verhaal van De Romeo’s de moeite waard. Als je weet dat ze al bijna vijftien jaar bezig zijn, en ieder jaar zo’n 250 optredens afwerken voor gemiddeld 1.000 toeschouwers – dat is toch een maf cijfer? En het mogen dan veertigers zijn – Chris Van Tongelen is zelfs al 48 – het zijn en blijven kleine jongens, die constant met elkaar lopen te dollen. Nu, ik merk ook wel dat veel mensen hun neus voor hen ophalen, maar het valt niet te ontkennen dat ze overal waar ze komen voor ambiance zorgen.»

HUMO Geef toe: een echt, aanwijsbaar talent hebben ze niet. Tenzij misschien het talent om zonder talent veel geld te verdienen.

Aerts «Zij weten zelf ook wel dat ze niet de allerbeste zangers zijn; ze geven dat grif toe. Maar ’t zijn onmiskenbaar erg bedreven entertainers, die er toch maar in slagen om al vijftien jaar het moordende tempo waarin ze door Vlaanderen touren vol te houden. Tot vijf keer per weekend treden ze op! Hun geheim, als je het mij vraagt, is het plezier dat die mannen met elkaar maken, de lol die ze constant trappen. Om maar één voorbeeld te geven: er zit een scène in waarin Davy en Gunther Chris Van Tongelen een bir trekken (broek in reet, red.). Goed, we moeten daar niet flauw over doen: dat het hun geen windeieren legt, zal ook wel een serieuze motivatie zijn. Ze draaien een jaaromzet van rond het miljoen.»

HUMO En dan nog die film en die frikandel die eraan zitten te komen: het houdt niet op!

Aerts (lacht) «Tja, de frituur is voor die mannen vaak de enige optie om nog iets te eten, hè? Zo moet het idee voor hun eigen frikandel ontstaan zijn.»

HUMO Dit nog: een paar weken geleden werd jij op een huiszoeking getrakteerd naar aanleiding van vermeende perslekken in de zaak van de kasteelmoord. Zijn de dienstdoende agenten ook op De Romeo’s gestoten?

Aerts «Wel degelijk, ja: op een bepaald moment vonden ze een harde schijf met ruwe beelden van de documentaire. Ze hebben me dan gedwongen om dat af te spelen: zo zat ik dus om zeven uur ’s morgens met vier agenten te kijken naar een loeihard afgespeeld ‘Viva De Romeo’s’. Dat was, achteraf bekeken, het enige grappige aan die hele affaire.»