Coraline

Ga met uw pagadders (of met uw hartenlapje, of gewoon alleen) zeker eens kijken naar 'Coraline', een erg mooie, van pure magie tintelende, op het fantasyboek van Neil Gaiman gebaseerde stopmotion-animatiefilm van Henry Selick, de man die ons in de jaren negentig al wist te betoveren met 'James and the Giant Peach' en 'The Nightmare Before Christmas'.

De elfjarige Coraline kijkt altijd een beetje boos, maar daar heeft ze goeie redenen voor: ze woont sinds kort in een van gigantische spinnenwebben vergeven landhuis, ze mist haar vriendjes, en ze wordt door haar ouders zowat aan haar lot overgelaten. Via een achter het behang verborgen deurtje verzeilt het eenzame meisje in een parallelle wereld, waar haar ouders wél aandacht hebben voor haar, waar ze de heerlijkste maaltijden krijgt voorgeschoteld en waar de bloemen in de tuin bársten van de kleuren. Toch lijkt er iets niet in de haak: in de oogkassen van haar andere vader en moeder prijken sinistere zwarte knopen...

Het verbluffend mooi ogende 'Coraline' voert je mee naar de meest feeërieke regionen van de verbeelding, maar heeft bij vlagen ook iets weg van een donkere angstdroom. Sommige beelden zijn echt heel griezelig - die stekelachtige vingers van de andere moeder: brrrrrrrr! - maar dat vonden wij er net goed aan: wat een verademing om eindelijk eens een Amerikaanse animatiefilm te zien die durft te breken met het stilaan verstikkende, vooral door Dreamworks gehanteerde alles-moet-leuk-en-grappig-zijn-dogma. Dromen, sprookjes, en kinderverhalen móéten een beetje macaber zijn - vraag maar aan Hans en Grietje.

Bekijk de trailer