'Cordon': Nabil Mallat, van de straat naar het tv-scherm

Adil El Arbi en Bilall Fallah, twee Hollywoodgangers die mogen terugkeren, zagen vijf jaar geleden acteertalent schemeren in Nabil Mallat (28), een jongen die zich in die tijd dienstig maakte in een Antwerpse kledingzaak.

'Toen ik nog niet op tv kwam, was ik een Marokkaan. Nu ben ik een BV'

Nadat hij in zijn woonplaats Gent, in een café op de Vrijdagmarkt, zijn skateboard heeft geparkeerd, en vóór het virus dat racisme heet ter sprake komt, vraag ik welk genoegen hij aan het spelen van Idriss beleeft.

Nabil Mallat «Om te beginnen vind ik het interessant om iemand in uniform te spelen. Als ik dat gevechtstenue van de para’s aantrek, voel ik me meteen sterker, machtiger. Ik schrik er zelf van. Zo’n kogelvrij vest, die beenholster... Het geeft me zelfs een licht superheldengevoel. Ik ben een enorme fan van superhelden: ik zou er dolgraag één spelen, ooit, met superkrachten en al (lachje).»

HUMO Idriss is een gewetensvolle mens. Hij deugt in een wereld die niet alleen geïnfecteerd is, maar ook verloederd en corrupt.

Mallat «Voor één keer heeft een allochtoon een soort van heldenrol, wat niet uitzonderlijk zou mogen zijn.

»In ‘Image’ speelde ik een bendeleider: een stereotiepe rol voor een allochtoon, maar in die film ging het om street credibility, om de reflectie van het leven dat je vandaag in een grote stad om je heen ziet. Als het project en de regisseur goed zijn, kan het me niet zoveel schelen dat een rol stereotiepe trekjes heeft. Wat niet wil zeggen dat ik stereotypen goedkeur: gebeurt er iets waar de televisieploegen op afkomen, dan komen autochtone ooggetuigen goed uit hun woorden. Zie je een allochtone ooggetuige, dan is dat heel vaak iemand die nauwelijks Nederlands spreekt. Hoe komt dat? Ik ken hopen allochtonen die goed Nederlands spreken.»

undefined

'Eindelijk heeft een allochtoon een soort van heldenrol'

HUMO Denk je dat daar kwaad opzet achter schuilt?

Mallat «Ik beschuldig niemand, maar ik stel vast dat de Nederlandse, Franse en Engelse media anders omgaan met migranten. Nu ja, die landen hebben ook meer ervaring met migratie dan België.»

HUMO Zo’n 6 procent van de Belgische bevolking is moslim. Dat is al bij al weinig.

Mallat «Terwijl de media hier voortdurend de indruk wekken dat er veel meer moslims zijn. Als een autochtoon vreselijke misdaden begaat, dan is hij een psychopaat, maar als een moslim hetzelfde doet, dan heeft dat altijd met religie te maken.»

HUMO En IS heeft niets, maar dan ook niets met religie te maken?

Mallat «IS heeft alles met misbruik van religie te maken. Het zijn psychopaten die een sekte zijn begonnen.»

HUMO Er zitten in het zogenoemde kalifaat wel heel veel psychopaten bij elkaar, hè?

Mallat «Er zijn maar één à twee personen die precies weten waar de sekte mee bezig is. De rest volgt hen. Er zijn op deze aardbol heel veel individuen die geen kant meer op kunnen. Als je ten einde raad bent en iemand tegenkomt die zegt: ‘Ik heb de oplossing voor jou’, dan gá je naar Syrië. Die gasten hebben geen idee wat hun daar te wachten staat. Ze weten niet eens wat ze er precies moeten dóén. Hun enige houvast is: ‘Ik word gesteund.’ Als één Belgische Marokkaan iets uitvreet, dan krijgt de hele Marokkaanse gemeenschap in België de schuld.

»Ik zal je iets vertellen wat typisch is voor de algemene mentaliteit: toen Adil El Arbi ‘De slimste mens’ won, kreeg hij een sms’je van een Vlaams meisje: ‘Goed dat je gewonnen hebt, en bedankt. Nu mag ik met een Marokkaan thuiskomen.’»

Urbi et arbi

HUMO Terug naar het acteren. Je bent van de ene op de andere dag acteur geworden. Voelt dat ondertussen al als een beroep aan?

Mallat «Als je me naar mijn beroep vraagt, moet ik intussen ‘acteur’ zeggen. Het is op dit ogenblik het enige waar ik aan denk. Het enige wat ik echt wil doen.»

HUMO Je werkt ook in de bouw. Wat doe je daar precies?

Mallat «Alles. Een acteur moet alles kunnen, hè? (lacht) Serieus, al m’n hele leven kan ik snel iets aanleren – wat voor baantje ik ook kreeg, binnen de kortste keren had ik het helemaal in de vingers. Maar zeggen dat ik acteur ben, voelt nog altijd een beetje pretentieus aan. Terwijl ik me toch meer en meer acteur voel, vooral dankzij de acteurs met wie ik samenwerk. Ik heb niet het gevoel dat ik tekortschiet, maar uiteraard heb ik me al afgevraagd: ‘Kan ik het wel?’ Al mijn hele leven ga ik met artiesten om: muzikanten, rappers, dansers. Die gasten zeiden me: ‘Jij moet ook iets artistieks gaan doen,’ maar ik wist niet precies wat. Ik kon wel een beetje meedoen met die gasten, een beetje zot doen, en dat was het dan. Dat ik niet wist wat ik wilde, maakte me heel onrustig.»

undefined

'In 'Cordon': 'Zeggen dat ik acteur ben, voelt nog altijd een beetje pretentieus aan.'

undefined

HUMO Waar droomde je van toen je een jaar of 16 was?

Mallat «Ik wilde een jaar naar Brazilië gaan om daar capoeira te leren. Daarna wilde ik hier capoeirales geven. Ik ben impulsief. En een kameleon: waar ik ook kom, ik pas me makkelijk aan mijn omgeving aan. Ik kon en kan me ook overal amuseren, maar ik was wispelturig op die leeftijd: de ene dag was het capoeira, de volgende basketbal. Ik ben met school gestopt toen ik 17 was en heb dus de middelbare school niet afgemaakt. Wat jammer is, want je moet tegenwoordig toch op z’n minst een middelbareschooldiploma hebben. Ik heb veel geluk gehad dat Adil en Bilall een acteur in me zagen.»

HUMO Wat stond je tegen aan de school?

Mallat «Niets. Ik had het destijds moeilijk op persoonlijk vlak; door omstandigheden kwam ik niet meer aan studeren toe. Ik ben nog altijd kind, en boys will be boys, hè? Vandaar dat ik op mijn skateboard naar dit interview ben gekomen (lacht). Ik heb wel altijd gewerkt, zelden van een uitkering geleefd.»

HUMO Je vader, die vroeg overleden is – hij was 54 – kwam uit Libanon en je moeder is Marokkaanse. Ze zijn allebei moslim, maar waren er culturele verschillen tussen hen?

Mallat «Er is natuurlijk een verschil tussen het Midden-Oosten en Afrika, maar ze waren in de eerste plaats een koppel, een eenheid. Maar mijn vader sprak algemeen Arabisch en mijn moeder een Marokkaans dialect. De tweede taal van mijn vader was Engels, die van mijn moeder Frans. Ze verhielden zich tot elkaar als een Nederlander tot een Vlaming: de culturele verschillen waren niet onoverbrugbaar.»

HUMO Wat was er essentieel in je opvoeding?

Mallat «Het sociale aspect. En mijn ouders hebben een wereldburger van me gemaakt. Daar ben ik ze dankbaar voor. Mijn vader sprak acht talen, mijn moeder spreekt er vijf. Vader is eerst naar Canada geëmigreerd, waar hij naar petroleum heeft geboord. Daarna is hij in België een restaurant begonnen. ’t Was allemaal niet gemakkelijk. Ga maar eens naar een land waar je niets of niemand kent, in de hoop op een betere toekomst voor jou en je kinderen. Mijn ouders hadden maar één doel voor ogen: werken om ons een fatsoenlijke toekomst te kunnen bieden. Migratie betekende voor die eerste generatie ook: je nergens meer thuis voelen. Niet in je geboorteland en niet hier. Maar goed, stilaan zijn de grote steden in Europa echte multiculturele wereldsteden aan het worden, wat beter is voor iedereen.»

HUMO Hoe belangrijk was religie in je opvoeding?

Mallat «Van groot belang. Maar niemand is perfect. Als ik zeg dat ik moslim ben, gaat men er vaak van uit dat ik elke vrijdag naar de moskee ga en me strikt aan de vijf zuilen van de islam houd. Terwijl ik nooit aan een christen zou vragen of hij wel elke zondag naar de mis gaat. De meeste mensen die zich negatief uitspreken over de islam, weten er vaak bitter weinig over. Ze weten bijvoorbeeld niet dat de vrouw numero uno is in ons geloof. Mannen mogen volgens de Koran geen zijde en geen goud dragen – dat mag enkel in de hemel – maar vrouwen mogen dat wel.»

HUMO Als we het voorrecht om op aarde zijde en goud te dragen even buiten beschouwing laten, is de vrouw in de islam dan niet onderworpen aan de man?

Mallat «Niet volgens de islam waarmee ik ben opgevoed. De vrouw staat op een voetstuk, er zijn geen respectabeler mensen dan vrouwen. Maar ik zei het al: ik ben niet perfect. Ik heb losse vriendinnetjes gehad, en seks voor het huwelijk, maar het geloof is er voor mij in eerste instantie om me van mijn fouten bewust te worden. In mijn ogen is er geen enkel geloof dat uit zichzelf strikt is, het zijn de mensen die het geloof strikt maken.»

HUMO Wat heb jij concreet aan je geloof?

Mallat «Het brengt me innerlijke rust. Ik bid vijf keer per dag – er zijn dus vijf momenten per dag waarop ik nadenk over goed en kwaad. Alle andere gedachten moeten daarvoor wijken. Is dat niet mooi? Het gebed is voor mij ook een soort verwerkingsproces, waarna ik denk: ‘Oké, nu kan ik weer verder.’ Gebeurt er iets wat me heel kwaad maakt, dan kalmeer ik tijdens het gebed.»

Shoppen in Molenbeek

HUMO Hoe sta je tegenover ongelovigen? Kafirs?

Mallat «Haat of ‘ergens tegen zijn’ is voor mij nooit een oplossing geweest. Dus: leven en laten leven.»

HUMO Je vindt ongelovigen dus niet meteen verachtelijk addergebroed.

Mallat «Welnee. ’t Is hun keuze, en wie ben ik om me daarmee te bemoeien? Veel gelovigen hebben het niet door, maar geen enkele religie geeft een mens het recht om over andere mensen te oordelen.»

HUMO Heb je in je kennissenkring ooit van iemand gedacht dat hij of zij aan het radicaliseren was?

Mallat «Iedereen is weleens radicaal, hè? Neem nu gezondheidsfreaks, die de honinglepel niet durven af te likken uit angst voor slechte suiker. Dat is in mijn ogen radicaal gedrag.»

HUMO Je weet best wat ik met ‘radicaliseren’ bedoel.

Mallat «Is je geloof verdiepen radicaliseren? Ik heb een hekel aan het begrip ‘geradicaliseerde jongeren’, dat de media te pas en te onpas gebruiken. Syriëgangers kun je niet over één kam scheren: ieder jongetje is met andere bagage vertrokken, en om een andere reden. Er zijn ook veel jonge gasten naar Syrië vertrokken om hun broer te gaan zoeken. Ze komen terug en worden meteen opgepakt. Als mijn broer naar Syrië zou vertrekken, dan reis ik hem met plezier achterna – nu ja, niet ‘met plezier’, maar ik heb wel mijn leven voor hem over. Er is niets belangrijker dan familiebanden. En familiebanden zijn voor mij niet alleen bloedbanden: ook mijn beste vriend is als een broer voor mij. En mijn zus is dan weer mijn beste vriendin.»

undefined

'Als mijn broer naar Syrië zou vertrekken, dan reis ik hem achterna – ik heb mijn leven voor hem over'

undefined

HUMO Is je vriendenkring multicultureel?

Mallat «Enorm. Het Offerfeest heb ik bij mijn zus thuis met mensen van wel zeven verschillende nationaliteiten gevierd, en niet allemaal moslims, hè. De beste vriendinnen van mijn zus heten Maite en Femke: niet bepaald voornamen uit de moslimcultuur. Ze dragen geen hoofddoek.»

HUMO Je zus wel?

Mallat «Ook niet.»

HUMO Bestaat er volgens jou een moderne islam die zich heeft aangepast aan het leven in de westerse democratieën in de 21ste eeuw?

Mallat «De Koran, en ook de Thora en de Bijbel, zullen nooit veranderen en mógen ook niet veranderen. Wat wel verandert, is de interpretatie van die boeken. Maar als ik beweer dat er een ‘moderne islam’ is, dan wordt dat een statement, en dan heb ik iets gecreëerd wat niet gecreëerd zou mogen worden, want ik ben God niet.»

HUMO Ik vind de scheiding van kerk en staat, of tussen moskee en staat, nog steeds geen slecht idee. Jij?

Mallat «Ik spreek me daar liever niet over uit.»

HUMO Nu ik het er toch over heb: vind je de scheiding van kerk en staat acceptabel?

Mallat «Ja, dat één bepaalde religie geen leidraad mag zijn in beleidsmateries, daar ben ik voorstander van. Maar dat zou niet doorgetrokken mogen worden naar de burgers van het land. Iedere persoon zou zijn godsdienst ten volle moeten kunnen belijden, zowel voor als achter het loket. Neutraliteit vragen aan de burgers is een grens te ver. Waarom zouden moslima’s geen hoofddoek mogen dragen in het bedrijfsleven of in de administratie? ’t Gaat om het brein dat onder die hoofddoek zit.»

HUMO Is godsdienst niet veeleer een privéaangelegenheid? Iets wat, zeker in het openbaar, van een zekere discretie is gediend?

Mallat «Als mijn moeder, die een hoofddoek draagt, hier naast me zou zitten, zou jij dan het gevoel hebben dat ze je op één of andere manier hindert?»

HUMO Aangezien ik me niet blindstaar op hoofddoeken, zou ik wellicht een prettig gesprek met je moeder proberen aan te knopen, dat ik dan in dit interview zou integreren.

Mallat «Ze is een topvrouw! Een hoofddoek belet een vrouw niet om intelligent, sportief en interessant te zijn. En dan hebben we het nog niet over de boerkini gehad. Als ik met een jeans aan de zee in loop, is dat dan verboden?»

HUMO Nee, en ook de boerkini is niet verboden, tenzij om hygiënische redenen in openbare zwembaden.

Mallat «Er gaan stemmen op om de boerkini helemaal te verbieden. En dan die moslima in Nice die zich moest uitkleden van de politie, in het bijzijn van haar kinderen. Ze droeg niet eens een boerkini!»

HUMO Ik kan me voorstellen dat de plaatselijke politie, in de nasleep van die afschuwelijke massamoord op de Promenade des Anglais, een tikje nerveus was en daardoor ook iets ijveriger te werk ging dan gewoonlijk.

Mallat «Ja, maar wat heeft de boerkini daarmee te maken? En gaan we blijven reageren door moslims nog meer te viseren? Zo wordt de kloof alleen maar groter en spelen we IS in de kaart.»

HUMO Ik denk aan de algemene woede en wraaklust die na zo’n slachting de kop kunnen opsteken: die zijn, net als de slachting zelf, weinig subtiel.

Mallat «Het liefst zou ik mijn kinderen opvoeden op een plek waar alle culturen, rassen en religies samen-komen. Het is hoog tijd om bewuste wereldburgers te creëren.»

HUMO Daar zit iets in. Sommige autochtonen vrezen de ‘islamisering’ van West-Europa. Wat stel jij je bij die specifieke angst voor?

Mallat «Kijk, in de ogen van IS ben ik een product van het goddeloze Westen: ik zit dus in hetzelfde schuitje als de autochtonen, maar dat hebben velen van hen helaas niet door. Wij zijn hier, in West-Europa, om sámen te leven! Maar wat is de realiteit? Ik word hier al mijn hele leven als ‘Marokkaan’ gezien, en vandaag ben ik BV – ik ben bekend en ineens, na al die jaren, ben ik ook ‘Vlaming’! En als de Belgische nationale ploeg speelt, met al die verschillende nationaliteiten en religieuze overtuigingen erin, on est tout à coup tous ensemble.

»Voor mij hoeft dat niet. Laat mij dus maar een Bekende Vreemdeling zijn (lachje). Nog niet zo lang geleden was België een onbekend land; nu kent de hele wereld Molenbeek! En dat zou de gevaarlijkste plek op de aardbol zijn. Terwijl Molenbeek voor mij de plaats is waar ik het liefst boodschappen doe. Ik koop er de lekkerste dingen en ik amuseer me er rot, en niet noodzakelijk omdat ik van Marokkaanse afkomst ben.»

HUMO Je woont in Gent. Zou je ook in Molenbeek kunnen wonen?

Mallat «Ja. Ik voel me er veilig. Kijk, in Antwerpen-Centraal zie je tot de tanden gewapende paracommando’s – meestal zijn ze met z’n tweeën – en één station verder, in Berchem, heb ik nog nooit één militair gezien, terwijl daar evenveel volk aankomt en vertrekt. Ik voel me trouwens meer bedreigd dan beschermd door die para’s.»

gemiddelde Stefaan

HUMO Op welk gebied heb jij je ooit gediscrimineerd gevoeld?

Mallat «Ik ben niet door discriminatie getekend, maar ik weet wel dat ze altijd in de lucht hangt. Dat begint al in de kleuterschool. Een kleuter van buitenlandse origine wordt door een blanke kleuter ‘vuile bruine’ genoemd. En de blanke juf legt aan de allochtone kleuter uit waarom die blanke kleuter hem een ‘vuile bruine’ heeft genoemd: ‘Je huid is donkerder, hè.’ Alsof je moet begrijpen dat iemand je ‘vuile bruine’ of erger noemt. Wat kun je tegen discriminatie ondernemen? Niets.»

HUMO Ze is anders wel bij wet verboden in België.

Mallat «Als je iemand die je ‘vuile makak’ heeft genoemd, voor de rechter sleept, dan is het zijn woord tegen het jouwe.

»Wat discriminatie betreft zie ik op lokaal vlak wel verbetering, terwijl ik de indruk heb dat racisme en xenofobie op Europese schaal juist toenemen. Maar ik volg de politiek niet meer. Er zijn zoveel acute, puur menselijke problemen dat het politieke gedoe eromheen me geen zak meer kan schelen. In Aleppo vallen duizenden doden, in Jemen verhongeren kinderen op straat. Er zijn miljoenen mensen op de vlucht die hun land nooit meer zullen terugzien. En het ziet er niet naar uit dat de politiek daar snel verandering in kan brengen. Integendeel.»

undefined

'Ik voel me meer bedreigd dan beschermd door de para's op straat.'

HUMO Heeft het feit dat je in films en op de televisie verschijnt al iets veranderd in je leven?

Mallat «Veel. Het is verbazend hoe anders mensen ineens worden als ze je herkennen van film en tv. Als ik vroeger een appartement wilde huren en aan de telefoon mijn naam zei, kreeg ik te horen: ‘Hebt u een vast inkomen? Kunt u mij uw loonstroken van de laatste drie maanden voorleggen?’ Als acteur is mijn inkomen wisselvallig, en ik héb niet eens maandelijkse loonstroken, maar nog niet zo lang geleden heb ik een appartement kunnen huren door de huisbaas de trailer van ‘Image’ te laten zien. Het was meteen in orde! Zo gemakkelijk was het nog nooit gegaan – in het verleden had elke verhuurder wel een slechte ervaring gehad met iemand van mijn afkomst, en dat was dan dé reden waarom ik het appartement niet kreeg.»

HUMO Waren je ouders van plan om hier de rest van hun leven te blijven toen ze naar België kwamen?

Mallat «Dat ik weet ik niet. Het is nooit ter sprake gekomen, en ik heb het hun nooit gevraagd. Ik weet wel dat ze van meet af aan niet hebben stilgezeten. Mijn moeder is 61 en pendelt elke dag van Antwerpen naar Brussel, waar ze gouvernante générale is in het Novotel Brussels Centre Tour Noire. Mijn ouders zijn alleszins nooit naar België gekomen om hier van de sociale zekerheid te profiteren.»

HUMO Waar denk jij aan als je het begrip roots hoort?

Mallat «Aan de hiphop- en neosoulband The Roots! (lacht) Ik ben in België geboren, maar de eerste vijf jaar van mijn leven heb ik in Marokko doorgebracht, bij mijn grootouders in Tanger. Mijn ouders wilden, zoals zoveel migranten, vooral zo hard mogelijk werken en veel sparen in België. Ze hadden dus nauwelijks tijd voor ons. Ze hebben hun kinderen vooral om economische redenen naar Marokko gestuurd.»

HUMO In je prilste jaren zag je je ouders dus haast niet.

Mallat «Nee. Moederlijke affectie moest ik bij oma zoeken, en dat was geen probleem. Ik heb nog scherpe herinneringen aan mijn tijd in Tanger, want in die eerste vijf levensjaren ben je een spons, je slorpt van alles op, uiteraard ook de taal. Maar als ik nu Arabisch spreek in Marokko, horen ze dat ik Europees ben.

»Van mijn Libanese kant weet ik veel minder. Dat komt natuurlijk door de oorlog, die er ook voor gezorgd heeft dat mijn Libanese familie verspreid is geraakt. Ik ben nog niet in Libanon geweest, maar ooit zal het ervan komen.

»Ik ben veel tegelijk, en dat is oké. Hier word ik nog steeds een buitenlander genoemd, en in Marokko vóél ik me een buitenlander. Hier ben ik opgegroeid, ik ken de Vlaamse cultuur minstens even goed als de gemiddelde Stefaan. Eigenlijk ben ik een Stefaan met een pikant extraatje: een beetje harissa. Ik heb mijn afkomst nooit als een handicap gezien, maar als een surplus, ook al krijg je als Marokkaan vaker het deksel op je neus dan de gemiddelde Stefaan. Maar dat is voor mij nooit een reden geweest om het op te geven.»

HUMO Is er ook iets goed aan België?

Mallat «Heel veel. Er is een goede sociale zekerheid en er zijn goede ziekenhuizen. In vergelijking met andere westerse landen zijn er meer mogelijkheden om een fatsoenlijk leven te lijden. Er heerst nog veel kansarmoede in België, maar er zijn wel instanties die hulp bieden.»

undefined

Geen gezicht

HUMO Je ligt mee aan de basis van HAKUNA, een castingbureau dat gespecialiseerd is in allochtone acteurs en figuranten.

Mallat «We zochten niet in de eerste plaats naar allochtone acteurs en figuranten, maar vooral naar mensen met street credibility, die in de film en op de televisie het beste het straatleven van vandaag reflecteerden. Daar zitten dus ook figuren vol tattoos tussen, en mensen met maar twee tanden. Als ik naar Vlaamse tv-drama’s kijk, heb ik nog altijd de indruk dat heel België blank is. Een serie waarin je in en rond het Centraal Station van Antwerpen uitsluitend blanken ziet, is totaal ongeloofwaardig. Ik wil de volle 6 procent moslims in films en op tv zien, en niet 1,2 procent – die dan nog meestal uit slechteriken bestaat. De 4,8 procent goede moslims zie je nooit. Maar intussen heb ik me uit HAKUNA teruggetrokken. Er is heel veel administratie mee gemoeid, en dat is niets voor mij. Maar er is nog een andere en veel belangrijker reden: ik moest rollen waar ik zelf zin in had, vaak aan iemand anders geven. Casting agent en acteur tegelijk zijn is moeilijk. De codes van die twee disciplines komen niet overeen. Ik moest een keuze maken. En ik doe niets liever dan acteren.»

HUMO Aan welke acteurs spiegel je je?

Mallat «In mijn jeugd was ik dol op Bruce Lee en Jackie Chan, maar intussen beschouw ik die twee niet langer als acteurs: acteren is meer dan een combinatie van martial art en acrobatiek. Ik weet ondertussen ook dat elke acteur anders is en anders acteert, zodat je eigenlijk niet kunt zeggen wie de beste is. Denzel Washington, Leonardo DiCaprio, Ryan Gosling, Woody Harrelson, Matthew McConaughey: allemaal topacteurs, maar je kunt ze niet met elkaar vergelijken. Een goede acteur acteert zo persoonlijk dat het geen zin heeft om je aan hem te spiegelen.»

HUMO Hoe probeer je nu aan de bak te komen als acteur?

Mallat «Ik doe auditie. En ik heb ook al spraaklessen genomen. Tot nog toe heb ik genoeg gehad aan wat ik uit mezelf kan, of beter: aan wat anderen vinden dat ik kan.»

HUMO Hoe ver reikt je ambitie als acteur?

Mallat «Het liefst zou ik in een goede Hollywoodfilm spelen.»

HUMO Je vrienden Adil El Arbi en Bilall Fallah zitten al in Hollywood.

Mallat «Ze hebben daar een pilot voor een serie gedraaid. En ze komen terug voor een filmproject waarin ik ga meespelen. Ik mik ook op Frankrijk – ik spreek vloeiend Frans en Engels. Ik wil de wereld zien, en ook eens iemand van een andere afkomst spelen. Ik heb weleens te horen gekregen dat ik ‘mijn gemeenschap’ moet vertegenwoordigen, dat ik er ‘het gezicht’ van moet zijn. Maar hoe zou één gezicht dat kunnen? Hoe zou één Vlaamse acteur de autochtone Vlamingen kunnen representeren? Wat een onzin. Het is de gemeenschap zelf die ‘de gemeenschap’ moet vertegenwoordigen.»

HUMO Wat was tot nog toe de gelukkigste tijd van je leven?

Mallat (lange stilte) «Die moet nog aanbreken. Als ik ooit vader word misschien. Er is niets dat je gelukkiger maakt dan je eerste kind, denk ik.»