Cracker - Sunrise in the Land of Milk and Honey

Cracker doet bij de meeste mensen geen belletje rinkelen. Zelfs met de titel van hun grootste hit erbij, 'Low' uit 1993, slaat het klepeltje vaak nog niet. Pas als ze het refrein horen - 'I'll be with you girl, like being low, hey hey hey, like being stone' - klinkt het: 'Ha, maar die ken ik! Dus dát is Cracker? En moet dat niet 'like being stoned' zijn?'

Cracker werd bijna 20 jaar geleden opgericht door Johnny Hickman en David Lowery, toen diens groep Camper Van Beethoven (van de nog steeds glimmend actuele klassieker 'Take the Skinheads Bowling') het even voor bekeken hield.

Om de paar jaar brengen ze koppig een cd uit; nu eens een traditioneel countryplaatje, dan weer een melodieuze stamppot van pop, rootsrock en punkgitaren. 'Sunrise in the Land of Milk and Honey' behoort tot de tweede categorie en klinkt behalve geestig, slim en aanstekelijk ook verkwikkend spontaan.

Binnenkomer 'Yalla Yalla (Let's Go)', over het machogedrag van soldaten onder elkaar, is een motherfucker van een gitaarrocksong en slaat net als 'I Could Be Wrong, I Could Be Right' een brug tussen The Smithereens en The Raconteurs. Voor 'Hand Me My Inhaler' en 'We All Shine a Light' (met John Doe van X)wordt naar Ramones-snelheid geschakeld.

Het leven is geen billenkletser, blijkt uit het titelnummer: 'dying is easy, it's living that's hard'. De liefde biedt troost in 'Darling One', dat Mark Linkous en Susanna Hoffs als coauteurs heeft en Adam Duritz als tweede stem. En er mag ook gelachen worden: 'Friends' is een hilarische countrypastiche met Patterson Hood van Drive-By Truckers. Goed gezelschap! Net wat u, samen met warm weer, koud bier en een podium met Cracker erop, nodig hebt voor de perfecte zomerdag.