Culinair: Piet aan huis
Het niet bijster gesmaakte ‘Smakelijk!’ werd onlangs vriendelijk maar kordaat naar de uitgang begeleid, maar Piet Huysentruyt zélf mocht van de VIER-bonzen blijven.
Zodoende krijgt u vanaf heden iedere weekavond ‘Piet aan huis’ op uw bord, een – ahum – breed-culinair programma waarin de vermaarde chef-kok er zich bij de modale Vlaming thuis van gaat vergewissen wat die zoal door zijn kookpot staat te roeren. Tiens, klinkt dat niet verdacht veel als iets dat we ooit al op VTM hebben gezien? Onder de nét iets catchier titel ‘SOS Piet’?
Piet Huysentruyt (kregelig) « Ik begrijp dat dus niet, hè? Iedereen springt nu weer op die ‘SOS Piet’-kar, maar met ‘SOS Piet’ heeft dit programma nu eens echt helemaal niets te maken. Ja, ik ga bij de mensen aan huis langs, maar daar houdt de vergelijking op. Ik ga die mensen niks aanleren, hè: eigenlijk zijn zij het die mij iets aanleren.
»Kijk: het idee is dat ik vier dagen bij een gastgezin logeer, en dat ik dat gezin van binnenuit beleef. Ik bekijk wat voor mensen het zijn, hoe ze met hun kinderen omgaan, wat ze eten. Op maandag, dinsdag en woensdag koken zij voor mij de gerechten die ze op iedere andere maandag, dinsdag en woensdag zouden koken; op donderdag kook ik voor hen hun lievelingsgerecht, maar dan zo’n beetje opgepimpt à la Piet. Let wel: wanneer zij voor mij koken, ga ik hen niet verbeteren. Hier en daar breng ik misschien een kleine toets van de Piet aan, oké, maar verder niks: ik kijk toe, en hou mijn mond. En zo heb ik tijdens de eerste opnames al één en ander bijgeleerd, hoor. Ik heb bereidingswijzen van klassieke gerechten gezien die ik nog nooit gezien had. Ik zou ze wellicht niet zelf gebruiken, toegegeven, maar ik vond ze wel interessant.»
HUMO Is dat niet ongelooflijk lastig voor jou, je mond houden wanneer je iemand recht voor je neus ziet flateren?
Huysentruyt «Soms is dat lastig, ja, maar dat is nu eenmaal het format. Dat, ik herhaal het nog maar eens, in praktisch niets op ‘SOS Piet’ lijkt.»
HUMO Vorig jaar zei je me: ‘Ik heb altijd gezegd dat ik nog één keer wil knallen, en dat zal ik doen ook.’ Is dit dan het programma waarmee je nog één keer zult knallen?
Huysentruyt «Ik heb zo het idee dat het dit weleens zou kunnen zijn, ja. Als ik dan toch één ‘SOS Piet’-vergelijking zou mogen maken: tot nu toe heb ik tijdens de opnames hetzelfde gevoel gehad als tijdens de opnames van ‘SOS Piet’. Ik kom thuis bij gewone Vlaamse mensen, en ik amuseer me daar kostelijk mee. In het begin zie je vaak dat de mensen nog wat schuchter zijn tegenover mij, omdat ze veel respect hebben voor ‘de Grote Sterrenchef’. Maar na een tijdje zijn ze daar vanaf, en komen ze los. En ja, dan zie je het leven zoals het is, hè?
»Bon, als het niet knalt, so be it. Dan weet ik hoe laat het is.»
HUMO Hoe laat is het dan?
Huysentruyt «Ja, daar moet ik toch geen tekeningske bij maken? Dan is het tijd voor mij om op te stappen. Maar ik ga allerminst uit van een doemscenario: ik ben er zeker van dat dit een boeiend en entertainend programma is.
»Eén week ben ik bij een brouwersfamilie te gast geweest, en op een gegeven moment kookte het bier over. Ik vond dat zodanig interessant dat ik eens wou proeven van het goedje dat daar over de rand van de ketel liep. Ik riep: ‘Likoké!’, oftewel ‘Likken is oké’, en ik ben daar gewoonweg het warme bier van de grond beginnen te likken.»
HUMO Oké Piet, ik kijk zeker.
Huysentruyt «En ’t was nog lekker ook. Jawadde!»