Daar zijn de Grijze Wolven weer: hoe extreemrechtse Turken in België en Europa infiltreren

Rellen in Rotterdam, agressie in Brussel: de Turken hebben zich serieus geroerd de afgelopen maanden. ‘Waar geweld is, zie je de Grijze Wolven,’ zegt de Nederlandse journalist Mehmet Ülger. Dat bleek nog maar eens eind maart, toen Turken drie Koerden neerstaken aan de Turkse ambassade in Brussel.

'Turken die de westerse waarden omarmen, krijgen af te rekenen met terreur, bedreigingen en geweld'

Op 10 april van vorig jaar organiseerde de Turkse jongeren-vzw Enderun een betoging tegen terreur in Gent. In de krant De Morgen werd de vzw voorgesteld als een organisatie die ijvert voor ‘educatie, integratie en empowerment’. Boven die tekst: een foto van de betogende Turkse jongeren. Allemaal hadden ze hun rechterhand in de lucht, met de pink en de wijsvinger omhoog. En de manifestatie bleek uiteindelijk ook helemaal niet gericht tegen de islamterreur, maar tegen de Koerden.

Iedereen heeft de mond vol van de ‘inclusieve maatschappij’, maar niet iedereen in de islamitische gemeenschappen is daarin geïnteresseerd. Nogal wat islamieten kiezen voor religieuze, politieke, sociale en economische segregatie. In de diaspora hangen steeds meer Turken de ideeën van Recep Tayyip Erdogan aan: ze gaan voor een hard Turks nationalisme, een agressieve islam en vijandigheid tegenover de Europese samenleving en haar waarden. Daarin worden ze aangejaagd door fanatieke religieus-politieke Turkse bewegingen die een ongezonde greep op de Turkse gemeenschappen in Europa hebben gekregen. De Diyanet, het religieuze ministerie van Erdogan; de islamistische beweging Milli Görus; en de fascistische Grijze Wolven werken de integratie van de Turken in Europa tegen en poken de haat tegen de Europese samenleving op.

Superieur ras

‘Ik wil niet dat de Turkse problemen worden geïmporteerd in België,’ zei premier Charles Michel begin maart. Maar dat gebeurt al meer dan vijftig jaar: de Grijze Wolven zitten in België sinds de grote migratiegolven van de jaren 60 van de vorige eeuw en de oprichting in 1969 van de MHP, de Partij van de Nationalistische Beweging die werd opgericht door de in 1997 gestorven Alparslan Türkes. Hij gaf de beweging van de Grijze Wolven op die manier een politieke vertegenwoordiging. Türkes, die twintig jaar na zijn dood nog altijd de Grote Leider of Führer wordt genoemd, vond het noodzakelijk dat de Grijze Wolven nadrukkelijk aanwezig waren in de Turkse diaspora in Europa. Omdat de veelal ongeschoolde migranten uit Aziatisch Turkije een makkelijk slachtoffer vormden voor linkse organisaties, en – vooral – omdat hij zijn deel wilde van het vele geld dat jaarlijks vanuit de diaspora in Europa naar Turkije vloeit.

undefined

'Waar geweld is, zie je de Grijze Wolven'

Net als Erdogan ijveren de Grijze Wolven voor de Turan, een nieuw Ottomaans kalifaat dat reikt van de Balkan in Europa over Turkije en Centraal-Azië tot in de autonome Chinese regio Sinkiang. Alle volkeren die tot het superieure Turkse ras behoren, zouden daar ondergebracht moeten worden, ver van hun vele vijanden: joden, christenen, Armeniërs, Grieken, communisten, vrijmetselaars, zionisten, de staat Israël, de Europese Unie, het Vaticaan, de Verenigde Staten, enzovoort.

Het nationalisme van de Grijze Wolven is extreem raciaal, net zoals dat van de nazi’s in Duitsland. Eens Turk, altijd Turk. Ook al woont je familie al een eeuwigheid in het buitenland, je blijft onderworpen aan het vaderland en het moedervolk. En de volksverraders in de Turkse getto’s die zich daar niet naar voegen en de gehate westerse waarden omarmen, krijgen af te rekenen met scheldkanonnades, internetterreur, bedreigingen en geweld.

In het begin waren de Grijze Wolven vooral extreme nationalisten: de nadruk lag op ras, en niet zozeer op religie. Maar dat is in de loop der jaren veranderd. Een aantal afsplitsingen van de roedel hebben ervoor gezorgd dat een zeer onverdraagzame vorm van de islam een steeds grotere rol is gaan spelen in de ideologie van de Grijze Wolven.

undefined

'1 tot 2 procent van de Turken in de Lage Landen is militant actief bij de Grijze Wolven en dus bereid om geweld te gebruiken'

De Turkse baba’s

Naast dat alles hebben de Grijze Wolven ook iets met criminaliteit: ze leven al tientallen jaren in perfecte symbiose met de georganiseerde misdaad. Sinds de jaren 60 van de vorige eeuw controleren de baba’s, de innig met de Turkse autoriteiten en geheime diensten verbonden peetvaders van de Turkse maffia, de smokkel van morfine en heroïne uit Afghanistan naar Europa via de Balkanroute. En ook al is het gebruik van heroïne in Europa afgenomen, toch blijven Rotterdam en Gent twee belangrijke eindpunten van die Balkanroute. Turkse criminelen slaan er hun heroïne op tot ze die naar Groot-Brittannië kunnen rijden, waar de winsten veel groter zijn. En van in het prille begin waren de Grijze Wolven, die zich verder ook met mensensmokkel, sweatshops en afpersing bezighouden, betrokken partij.

De Grijze Wolven schuwen daarbij het geweld niet. De geschiedenis van de groepering hangt aaneen van de bloedige manifestaties, rellen, pogroms, racistische moorden en maffia-afrekeningen. Ook voor politieke huur- en sluipmoorden – vaak in samenwerking met het militaire regime in Turkije – draaiden ze hun hand niet om. De slachtoffers waren linkse politici en militanten, academici, studenten, journalisten, Armeense en Koerdische drugstrafikanten en zakenlieden die de Armeense en Koerdische zaak financieel steunden. In Turkije krijgt een deel van de leden al jaren een militaire en politieke opleiding in zogenoemde commando-eenheden. In 1981 probeerde Grijze Wolf Mehmet Ali Agca paus Johannes Paulus II te vermoorden, en met duizenden namen de Grijze Wolven als vrijwilligers deel aan de Eerste en Tweede Tsjetsjeense Oorlog, waarin ze aan de kant van de Tsjetsjeense jihadisten tegen de Russen vochten.

De Grijze Wolven sloegen voornamelijk toe in Turkije, maar ook in Europa pleegden ze sluipmoorden en zijn ze al tientallen jaren betrokken bij politieke en raciale agressie. In 1994 vielen honderden Grijze Wolven een vreedzame Koerdische mars in Brussel aan; in 1998 staken ze het Koerdisch Instituut, het Koerdisch Cultureel Centrum en een Assyrisch lokaal in Brussel in brand; in 2000 zetten Grijze Wolven een revolver op de slaap van een Nederlandse journalist tijdens een bijeenkomst in de toenmalige Grenslandhallen in Hasselt; in 2005 gooiden ze in Brussel brandbommen naar de kantoren van een pro-Koerdische partij; in 2006 troepten ze opnieuw met honderden samen in Sint-Joost-ten-Node en probeerden ze daar Koerdische gebouwen in brand te steken; nog een paar maanden later sloegen ze na een verboden betoging de onafhankelijke Turkse journalist Mehmet Koksal in elkaar. Enzovoort.

undefined

undefined

'Natuurlijk zijn de Grijze Wolven niet gematigd geworden. Het zijn racisten en fascisten die geweld propageren' Mehmet Ülger

Salonfähige wolven

Veertig jaar lang was iedereen het erover eens: de Grijze Wolven zijn gevaarlijk, moeten gecontroleerd en bestreden worden. Maar vandaag lijkt dat anders te liggen. Politici met veel Turken in hun kiesdistrict draaien om de Grijze Wolven als om een hete brij. In maart zei CD&V-burgemeester van Genk Wim Dries dat hij er geen enkele moeite mee heeft dat de Grijze Wolven hun ideologie via manifestaties en bijeenkomsten in zijn stad verspreiden.

In Nederland beweren sommige sociologen dat de Grijze Wolven en de MHP ‘hun militante activisme’ hebben losgelaten en ‘salonfähig’ zijn geworden, en ook in België zijn er zulke wetenschappers. Dries Lesage, bijvoorbeeld, een politicoloog verbonden aan de UGent, heeft al een paar keer gezegd dat de Grijze Wolven gematigd zijn geworden.

De meeste Europese inlichtingendiensten zijn daar echter minder van overtuigd. In Frankrijk houdt de DCRI, de binnenlandse veiligheidsdienst, de Grijze Wolven nauwlettend in de gaten. Hetzelfde gebeurt in Nederland, waar de roep om een verbod op de schermorganisaties van de Grijze Wolven en de MHP steeds luider klinkt. In Duitsland heeft vooral de aan België grenzende deelstaat Nordrhein-Westfalen veel last van Turkse wolven – 2.000 verspreid over 70 verenigingen. De lokale inlichtingendienst houdt hen nauwlettend in de gaten, omdat ze ‘racistisch en antipluralistisch zijn’.

Ook de Nederlandse journalist Mehmet Ülger gelooft niet dat de Grijze Wolven getemd zijn. Nadat hij in 1997 een boek over de organisatie had uitgebracht, moest hij onderduiken omdat hij met de dood bedreigd werd. Maar hij is de Wolven blijven volgen.

Mehmet Ülger «Natuurlijk zijn de Grijze Wolven niet gematigd geworden. Wat een onzin! Aan hun ideologie is niets veranderd. Het gaat om racisten en fascisten die geweld propageren. Ze verkopen nog altijd Adolf Hitlers ‘Mein Kampf’ in Turkse vertaling, hè. En elk jaar opnieuw zijn ze verantwoordelijk voor rellen in Nederland en België. Hoe kun je dat ontkennen? Waar geweld is, zie je de Grijze Wolven.

»Het klopt wel dat ze de afgelopen jaren minder bij sluipmoorden betrokken zijn. Maar dat kan elk moment weer veranderen, als de gelegenheid zich voordoet. Je ziet dat nu al in Turkije. Een deel van de Grijze Wolven – de zoon van Türkes, bijvoorbeeld – steunt het regime van Erdogan; een ander deel verzet zich ertegen. Mogelijk vallen de Grijze Wolven binnenkort uit elkaar en krijg je één groep die kiest voor het regime en een andere die opnieuw volop naar de wapens grijpt.»

HUMO Hoe groot is de invloed van de Grijze Wolven in de Turkse gemeenschappen in de Lage Landen?

Ülger «Die is aanzienlijk. De Grijze Wolven zijn altijd bijzonder actief geweest in Europa. Ze beschikken hier over goed georganiseerde netwerken van verenigingen, stichtingen en vzw’s en installeren hun mannetjes in Turkse organisaties die niet direct van hen afhangen. Via het verenigingsleven hebben zij de Turkse gemeenschappen in Europa in hun greep gekregen.»

Humo Hoeveel Turken voelen zich verbonden met de Grijze Wolven?

Ülger «In Nederland hebben ze een grote aanhang: 8 à 9 procent van de Turken sympathiseert met hun fascistische en racistische ideologie. En 1 tot 2 procent is militant actief bij de Grijze Wolven en dus bereid geweld te gebruiken. Op een half miljoen Turken zijn dat dus 40.000 sympathisanten en 8.000 militanten. Dat is niet niks.»

Humo En in België?

Ülger «Dat weet ik niet, maar ik zie geen enkele reden waarom het bij jullie anders zou zijn.»

In België schat men het aantal Turken op 175.000. Dat zouden dan 15.000 sympathisanten voor de Grijze Wolven zijn, en 3.000 militanten. Begin 2017 waren die prominent aanwezig op Turkse pro-Erdogan-manifestaties die steevast uitliepen op geweld. Er werd gedreigd met het in brand steken van de lokalen en huizen van Turken die niet veel ophebben met Erdogan. En op 30 maart waren er rellen in Brussel, voor de Turkse ambassade, waar drie Koerden werden neergestoken en anderen werden toegetakeld met messen en ijzeren staven. En op alle foto’s van de gebeurtenissen zag je Turken poseren met de Grijze Wolven-groet.

Politicoloog Dries Lesage weigert te antwoorden op de vragen van Humo.

'Eens Turk, altijd Turk. Ook al woont je familie al een eeuwigheid in het buitenland'

Zang & dans

Het Europese hoofdkwartier van de Grijze Wolven, de Federatie van Turks-Idealistische Verenigingen, bevindt zich in het Duitse Frankfurt.

Er bestaan op dit moment drie tendensen binnen de Grijze Wolven. De dominante is de groep die in België wordt vertegenwoordigd door het centrale, in Brussel opgerichte Verbond der Turkse Verenigingen België, ook wel Belgiça Türk Federasyon genoemd. In maart organiseerde die BTF een politieke meeting in Gent. De Wolven, met aan het hoofd BTF-voorzitter Omer Zararsiz, lieten hun meeting, mét Wolvenvlaggen en foto’s van Türkes, plaatsvinden in een gebouw van de stad dat wordt uitgebaat door Minus One, een vzw die afhangt van de stad Gent. Het is daar verboden propaganda te verspreiden of politieke meetings te houden. Maar in de zaal voor jongerenevenementen stonden die dag oude mannen fanatiek de Wolvengroet te brengen.

Hoe is het mogelijk dat de Grijze Wolven dit ongestoord konden doen? ‘De Jeugddienst en Minus One werden bedrogen,’ zegt de Gentse groene schepen van Onderwijs, Opvoeding en Jeugd Elke Decruynaere. ‘Ze werden misleid door de vzw’s Özburun en Ergenekon.’ Die twee Turkse jeugdclubs zijn door de stad Gent erkend, en de eerste is één van de drie vzw’s voor de jeugd die z’n manifestaties in de zaal van Minus One mag houden.

Elke Decruynaere «Ze zeiden dat het om zang, dans en voordracht ging. Özburun legt nu de schuld bij de BTF. Ze beweren dat de Federatie hen voor de gek heeft gehouden.»

Maar waarom gaat Özburun om met de BTF? En hoe proper is Özburun zelf? De vzw is lid van de Turkse Unie, een overkoepelende organisatie die wordt gesubsidieerd door de Vlaamse overheid en afdelingen heeft in Limburg, Brussel, Antwerpen en Gent. De voorzitter van die Turkse Unie is Rifat Can, een man die in het verleden al in verband werd gebracht met een Turkse scheurpartij van MHP, de politieke arm van de Wolven. Die scheurpartij is de extreemrechtse en islamistische BBP, de Grote Eenheidspartij die in Turkije betrokken is bij politiek geweld. Can wordt gezien als de vertegenwoordiger van de Europese poot van die BBP, een groep die vaste klant is op de congressen van de Grijze Wolven in Europa. Betekent dit dat de Turkse Unie een schermvennootschap is van de Grijze Wolven? Niet noodzakelijk. Maar het bewijst wel hoe de Grijze Wolven het verenigingsleven van de Turkse gemeenschappen naar hun hand zetten.

Op het hoofdkwartier van de Turkse Unie in Beringen zegt men niet te weten waar ik het over heb. Ze hameren erop dat de Turkse Unie een neutrale organisatie is, en ze ontkennen elk contact met de Grijze Wolven. Dat de vzw Özburun, een lid van de Turkse Unie, die contacten duidelijk wél heeft, lijkt er niet toe te doen. En nee, ik mag meneer Can niet bellen.

Humo Mevrouw Decruynaere, de vzw Özburun heeft de stad Gent misleid. Bovendien is ze gelieerd met dubieuze organisaties. Is dat voldoende voor het stadsbestuur om de overeenkomst op te zeggen?

Decruynaere «Die is niet opgezegd. Maar we hebben de vzw erop gewezen dat ze zich niet aan de regels hebben gehouden. Ze hebben politieke propaganda gevoerd en dat zal geen tweede keer gebeuren.»

Humo Bovendien wordt Özburun gesubsidieerd door uw kabinet.

Decruynaere «Het gaat om een simpele werkingssubsidie. Die is niet erg groot: 2.416 euro.»

Humo Maar u subsidieert dus wel een organisatie die flirt met fascisten?

Decruynaere «Ik heb aan de burgemeester gevraagd om een onderzoek te openen naar de banden tussen Özburun en de Grijze Wolven.»

undefined

undefined

'Turkse betogers in Gent. 'Ik heb aan de burgemeester gevraagd om een onderzoek te openen'' Schepen Elke Decruynaere

De Vlaamse Wolf

De Grijze Wolven beschikken over een resem regionale en lokale vzw’s, in Antwerpen, Hoboken, Gent, Maasmechelen, Eisden, Genk, Marchienne, Verviers, enzovoort. De Grijze Wolven gebruiken die vzw’s, die meestal worden vermomd als culturele of sociale verenigingen, ook om Belgische politici om de tuin te leiden.

In december 2008 was er een politiek schandaal toen bleek dat toenmalig minister van Inburgering en huidig burgemeester van Lanaken Marino Keulen (Open VLD) een bijeenkomst van de Grijze Wolven en de MHP in zaal Anatolia in Genk had bijgewoond. En er waren nog meer politici die dag: Turkse mandatarissen van de SP.A, toenmalig schepen en huidig burgemeester van Genk Wim Dries, en Genks CD&V-schepen Ali Caglar, ook een lid van de Turkse Unie. Onlangs kwam hij opnieuw in opspraak omdat hij in de kranten had verklaard dat het onder Erdogan veel beter gaat met de persvrijheid en vrijheid van meningsuiting in Turkije. Hilal Yalçin, een CD&V-er die nu OCMW-voorzitter is in Beringen, was graag van de partij geweest, maar kon niet. Ze liet zich verontschuldigen.

Keulen probeerde zich ervan af te maken door te beweren dat hij niet wist dat de Grijze Wolven fascisten waren. Hij kon dat maar moeilijk geloven, ‘want anders waren die andere politici daar toch ook niet geweest’.

Nu, bijna tien jaar later, was het opnieuw zover. Met een mooie affiche werd het evenement op 24 maart aangekondigd. Bovenaan stonden de namen van de organisatoren: de Belgiça Türk Federasyon, het hoofdkwartier van de Grijze Wolven in Brussel, en de plaatselijke afdeling Eisden Ülkü Ocagi. Twee mensen zouden komen spreken op de infoavond: de grote baas van de Grijze Wolven in België, Ömer Zararsiz, en de burgemeester van Maasmechelen, CD&V’er Raf Terwingen. Wat doet een devoot katholiek als Terwingen op zo’n bijeenkomst?

Raf Terwingen «Ik ben daar op verzoek van mijn partijgenoot Mustafa Uzun, gemeenteraadslid in Maasmechelen en binnenkort ook schepen, naartoe gegaan. Ik heb er geen toespraak gehouden. Ik heb gewoon heel praktisch geantwoord op vragen, over het slachten van schapen, en over problemen met bouwvergunningen. Er is niet over religie of politiek gepraat.»

Humo Kent u de Belgiça Türk Federasyon en Eisden Ülkü Ocagi?

Terwingen «Ja, dat zijn Turkse verenigingen zoals er zoveel zijn in Limburg.»

Humo Het zijn mantelorganisaties van de fascistische Grijze Wolven en de MHP.

Terwingen (stilte) «O, dat wist ik niet. Als ik dat had geweten, was ik er natuurlijk niet naartoe gegaan. Nogmaals, ik heb dat gedaan omdat Mustafa Uzun me het vroeg.»

Humo Vind u het normaal dat een mandataris van de CD&V op goede voet staat met zulke organisaties?

Terwingen «Meneer Uzun lijkt mij een moderne Turk die zich niet laat meeslepen in religieuze affaires.»

Uzun bevestigt dat Terwingen op zijn verzoek naar die bijeenkomst is gegaan.

Mustafa Uzun «Dat fascisme en racisme was misschien vroeger zo, maar toch zeker niet in onze gemeente. Als gemeenteraadslid en toekomstig schepen hou ik afstand van alles wat niet in onze samenleving thuishoort.»

Mustafa Uzun schreef vorig jaar op Facebook: ‘Jullie vlamingen denken dat jullie allemaal een ander de democratie kunnen voorlezen. Schamen jullie zich een beetje niet hypocrieten? Wie van jullie heeft het lef om mij hier te kunnen vertellen wat er in CONGO is gebeurd en dan Erdogan een dictador noemen (...)’

In Europa hebben de Grijze Wolven zich gespecialiseerd in het aan zich binden van politici. Ze laten hun leden infiltreren in bestaande politieke partijen. Vooral de socialisten en Groen hebben dat probleem. Zo is het voormalige Antwerpse provincieraadslid Mesut Yücel al verschillende keren een vertegenwoordiger van de Grijze Wolven genoemd. Yücel begon bij Groen, liep dan over naar de socialisten en is sinds 2012 lid van Open VLD, waar Annemie Turtelboom hem meteen onder haar vleugels nam. In 2014 stond Yücel nog op de lijsten van Open VLD in Berchem.

Vreemd genoeg laten de meeste partijen betijen, óók als ze met de harde feiten geconfronteerd worden. In de afgelopen jaren is enkel de Limburgse politicus Ahmet Koç afgerekend op zijn oproepen tot geweld in naam van Allah en Erdogan. Hij werd uit de SP.A gezet door voorzitter John Crombez. Hij is nu van plan zelf een partij te beginnen.