Dan maar hun klinkers verkocht: VRWRK

Hoeveel Belgische bands hebben een psychiater en een psycholoog als spilfiguren? Ik ken er maar één: VRWRK, voorheen Vuurwerk. Thieu Seynaeve (de psychiater) en Jergan Callebaut (de psycholoog) beoefenen hun beroep in het Londen van na de brexit, want dat bleek toch een aangenamere omgeving dan het Molenbeek van na de lockdown. Er kwam zelfs een debuutplaat van: ‘On the Outside’. ‘Brussel heeft ons lang geïnspireerd, maar we hadden het gevoel dat we alles uit die stad hadden gehaald.’

'Onze nieuwe zanger heeft met zijn maten al ons geld opgefeest!'

Voor ze de klinkers van hun groepsnaam afschudden, verspreidde Vuurwerk zich als een lopend hipstervuurtje door allerlei socialemediakanalen, met remixes voor Balthazar en Bon Iver. Intussen is het een heuse band met eigen songs, een behoorlijke livereputatie (zie hun sets afgelopen zomer op Werchter en Pukkelpop) én een soulvolle Londense frontman in de figuur van Salem Khazali. VRWRK, dus.

Thieu Seynaeve «We zijn anderhalf jaar geleden van Molenbeek naar Londen verhuisd. Eigenlijk voor de muziek, maar we hebben een voltijdse job nodig om de huur te kunnen betalen. Ik werk als psychiater in een ziekenhuis.»

Jergan Callebaut «En ik heb mijn psychologenpraktijk vaarwel gezegd om in Londen als onderzoeker aan de slag te gaan. Ik werk in een start-up die zich met artificiële intelligentie bezighoudt. We hebben een mooi appartement gevonden in Haggerston, tussen Shoreditch en Dalston, groot genoeg om onze studio in te bouwen. Het oorspronkelijke plan was om onze plaat in Londen af te werken, maar uiteindelijk hebben we ze helemaal opnieuw gemaakt. Ik denk wel dat we de muziek én onze jobs nodig hebben om in balans te blijven. Het ene is creatief, chaotisch en onvoorspelbaar, het andere is zeer gestructureerd.»

Seynaeve «Ons beroep heeft ook een invloed op onze muziek: er zit bijvoorbeeld veel menselijkheid in onze elektronica. En de teksten gaan nogal eens over zaken als projectie – dingen van jezelf in iemand anders zien. Maar stel dat we over een paar jaar van onze muziek kunnen leven, dan zouden we daar zeker geen neen tegen zeggen.»

HUMO Jij hebt ooit gewoond en gewerkt in Kigali, Rwanda. Sluipt zo’n ervaring in je muziek?

Seynaeve «Ik heb er maar drie maanden gewoond, maar dat was een zeer intense periode – ik werkte als gynaecoloog in een volksziekenhuis waar gemiddeld twaalf keizersnedes per dag werden uitgevoerd. Heavy, ik ben toen ineens tien jaar ouder geworden en mijn naïviteit kwijtgespeeld. En ik héb die ervaring muzikaal gebruikt, jawel: bij mijn terugkeer maakte ik heel donkere tribal techno. Maar als er nu Afrikaanse invloeden worden binnengebracht in VRWRK, dan is dat enkel door Salem, die Afrikaanse roots heeft.»

Callebaut «Al spreekt hij dankzij ons ook al een aardig mondje Nederlands. Hij kan zelfs perfect nummers van Bazart nazingen (lacht).»

HUMO Salem Khazali’s stem, accent en soul geven de songs op ‘On the Outside’ in ieder geval een onmiskenbaar Londense touch. Hoe was het om aan nummers te werken in volle brexittijd?

Callebaut «De Londense sound is altijd al redelijk bepalend geweest voor ons geluid: The xx, Four Tet...»

Seynaeve «Net na het referendum heerste er een rare sfeer, maar intussen is dat toch weer gekalmeerd. De brexit zit zeker níét in de plaat. Voor ons was Londen in de eerste plaats een machtige stad, waar er superveel te ontdekken viel – onze muziek werd er vanzelf lichter van, optimistisch zelfs. Als Four Tet ’s namiddags het bericht post dat hij over een uurtje z’n nieuwe plaat afspeelt in een pub bij ons om de hoek, dan snellen we daar natuurlijk heen – om daarna ook nog een praatje te maken met één van onze muzikale helden. Om maar te zeggen: in Molenbeek, waar we vroeger woonden, gebeurden zulke dingen niet.

»In Molenbeek hebben we op het laatst ook een donkere periode meegemaakt. Dat had te maken met onze privésituatie: we waren allebei gestopt met werken om onze plaat af te maken. Alleen raakte ze maar niet af, zeer frustrerend... Bovendien heerste er na Parijs en de lockdown ook een andere sfeer in Brussel: minder toeristen, minder Vlamingen die naar de hoofdstad kwamen...»

Callebaut «Er kwamen ook geen nieuwe cafés en dergelijke meer bij... Dat onstuimige gevoel van een paar jaar eerder, toen we met VRWRK begonnen, was wég. Brussel is zeer belangrijk geweest voor VRWRK, de weemoed van die stad heeft ons geluid erg bepaald, maar we hadden het gevoel dat we er alles uit hadden gehaald.»

Seynaeve «Dan spreken we alleen voor onszelf, hè. Als je de hiphop van Roméo Elvis en zijn kompanen hoort, dan merk je dat het wel degelijk nog kan, in Brussel wonen en optimistische muziek maken.»

HUMO Iets zegt me dat Soulwax en 2ManyDJs een voorbeeld voor jullie waren. Ook zij gingen enkele jaren geleden in Londen wonen, om maar iets te zeggen.

Seynaeve «Zij zijn absoluut muzikale helden, ja. We kennen hen niet persoonlijk, maar de platen ‘Most of the Remixes’ en ‘Nite Versions’ en hun film ‘Part of the Weekend Never Dies’ waren onze muzikale opvoeding. De Dewaeles wezen ons de weg naar de synths. En ze waren ook internationaal, want ze waren gelinkt aan heel die New Yorkse DFA-sound. In die scene was ‘Echoes’ van The Rapture dan weer een belangrijke plaat voor me: elektronica op een funky, rockende manier. Maar ik ben misschien nog het meest van al opgegroeid met Goose. Letterlijk: in het café aan het station van Kortrijk waar zij repeteerden, zat ik beneden aan de bar. Ik denk dat Mickael (Karkousse, red.) daar toen zelfs nog pinten heeft staan tappen. En Bert (Libeert, red.) heeft op onze plaat een paar synths ingespeeld. Daar waren we heel blij mee. Onze roots blijven dus wel belangrijk.»

HUMO De clip voor ‘Hearts Beating in Sync’ beleefde z’n première op de trendy website The Fader. Rond VRWRK hing van meet af aan een hipsteraura. Stoort dat, of...

Seynaeve «... zijn we zélf hipsters? (lacht) Een zeer intieme vraag. Niemand wil zichzelf hipster noemen, maar we behoren wél tot de hipstergeneratie, dat valt niet te ontkennen. En dat uit zich in onze DIY-aanpak, we zoeken het liever allemaal zelf uit. En we zijn ook graag wat kunstig, op een lichte manier. Dat maakt van ons wellicht hipsters in de ogen van sommigen.»

HUMO Van een ietwat geheim-zinnig remixerscollectief zijn jullie intussen uitgegroeid tot een groep, mét frontman. En jullie krijgen goeie liverecensies.

Seynaeve «Behalve van Humo. Nee, grapje (lacht). Vroeger maakten we muziek voor kleine, donkere clubs en, gingen we optreden met visuals, maar waren we evengoed al een livegroep. Op een gegeven moment kwam er een drummer bij, nu ook een toetsenist en een zanger: die brotherhood, díé is nieuw. En dat groepsgevoel is nu misschien nog het belangrijkste van alles: met je crew backstage aankomen, soundchecken, en tijdens het concert een gevoel van eenheid proberen te creëren met je publiek.»

HUMO Hoe zouden jullie je relatie met Max Colombie van Oscar And The Wolf omschrijven? Onder het pseudoniem Climb X bracht hij met jullie in 2015 de track ‘Wakening’ uit. Klopt het dat jullie hem destijds introduceerden in de elektronica?

Seynaeve «Max speelde zo’n vier, vijf jaar geleden nog bij VRWRK als gastzanger, maar hij had toen ook al Oscar And The Wolf. Daarna is hij met die groep indrukwekkende dingen gaan doen. Elektronica hangt al jaren in de lucht, ik denk niet dat wij hem op dat pad hebben gezet. Het is nu veeleer omgekeerd: hij is onze mentor geworden, we kijken echt op naar hem. Ik denk dat hij zijn sound al had gevonden op het moment dat wij nog volop naar de onze aan het zoeken waren. En hij heeft ook het succes gevonden. Dat is voor ons, zijn vrienden, heel leuk om aan de zijlijn mee te maken.»

HUMO Die clip van ‘Hearts Beating in Sync’ toont jonge mensen die feesten, drugs gebruiken, rondhangen – kortom: jong zijn. Jullie leven?

Callebaut «Niet helemaal. De song gaat over de gevoelens die we ervaren hebben na een relatiebreuk, wanneer je vaak ook je vrienden herontdekt. Ook Salem kwam net uit een relatie, dus dat klopte allemaal. Het zit zo: we hebben Salem een pak geld gegeven om een videoclip te maken, en hij heeft dat gebruikt om z’n eigen vriendenkring in beeld te brengen. Ze hebben gewoon al ons geld opgefeest (lacht).»

‘On the Outside’ van VRWRK is uit bij Universal.

VRWRK speelt op 25 oktober in de AB in Brussel.