‘Dat ze maar eens goed verkracht moeten worden’: vrouwen over de Twitter-bagger die ze dagelijks incasseren
Vrouwelijke politici en journalisten krijgen op Twitter elke 30 seconden haat naar hun hoofd geslingerd. Dat blijkt uit onderzoek van Amnesty International naar 300.000 tweets gericht aan 778 vrouwen. “Misbruik van die aard belemmert de vrije meningsuiting”, klinkt het. Drie op Twitter actieve Vlaamse vrouwen getuigen.
Samira Atillah: ‘Soms ben ik bang dat het niet alleen bij woorden blijft’
“Ik heb ondertussen een dikkere huid gekregen”, zegt mensenrechtenactiviste Samira Atillah. Ze heeft geleerd dat mensen online meer noten op hun zang hebben dan in de echte wereld.
Zo sprak iemand haar op Twitter ooit aan als ‘bruin geitje’, in de veronderstelling dat Atillah Marokkaanse roots had. “Ik ben nog nooit in Marokko geweest. Ik heb die man toen opgezocht, zijn telefoonnummer gevonden en hem opgebeld met de boodschap dat hij boos mag zijn op me, maar dat ik ook voor hem op de barricades sta. Hij heeft toen zijn excuses aangeboden.”
Ze beseft maar al te goed dat ze op sociale media zelf stevig kan uithalen. “Maar de intimidatie in reacties zal er absoluut niet voor zorgen dat ik voorzichtiger zal zijn. Ook al ben ik soms bang dat het niet alleen bij woorden blijft. Wanneer ik ergens ga spreken, zorg ik altijd dat er een man met me meegaat.” Er werd haar op Twitter al meermaals een ruwe verkrachting toegewenst.
Sinds kort test Atillah online een nieuwe strategie uit: humor. “Dat lijkt te werken. Laatst plaatste ik een meme waarin werd gelachen met het feit dat mensen die tegen het VN-migratiepact waren niet eens wisten wat er in stond. Zelfs mensen die normaal bikkelhard reageerden, konden daarmee lachen.”
— Samira Atillah (@MmiraSam) 10 december 2018
Valerie Van Peel: ‘Ik heb al meer dan eens gedacht om Twitter vaarwel te zeggen’
Valerie Van Peel (N-VA) heeft een haat-liefdeverhouding met Twitter. Ze overwoog al een paar keer om het sociale medium vaarwel te zeggen. “Soms loop ik slechtgezind rond door Twitter. Ik word constant geconfronteerd met persoonlijke aanvallen, terwijl ik er zelf op let genuanceerd te blijven. We moeten opnieuw leren om van mening te verschillen zonder dat het tot een soort persoonlijke haat leidt.”
Ook zij heeft via Twitter al eens te horen gekregen dat ze maar eens goed verkracht moet worden. Aan zulke reacties hecht Van Peel geen waarde. Die blokkeert ze meteen. “Ik weet eigenlijk niet of ik als vrouw meer bagger over me heen krijg dan mijn mannelijke collega’s.”
Toch wil dat zeker niet zeggen dat er voor de politica geen grenzen zijn. Zo gebruikten trollen Van Peels kinderen in een poging om haar persoonlijk te raken. “Daarmee overschrijd je de absolute grens. Het probleem is dat het heel moeilijk is mensen te verplichten om zulke berichten offline te halen.”
Anouk Torbeyns: ‘Ik deblokkeer profielen opnieuw omdat ik wil zien wat mensen over me zeggen’
In haar columns heeft Anouk Torbeyns, freelancejournaliste voor Charlie Magazine, het geregeld over racisme. Echt platte racistische of seksistische bagger blijft nog binnen de perken. Zij wordt vooral moe van de voorspelbaarheid van reacties op Twitter. “Ik krijg bijvoorbeeld vaak te lezen dat ik een racist ben omdat ik Vlamingen als racisten zou afschilderen. Het gaat dan meestal niet om één bericht, maar om een hele hoop. Dat kruipt soms in de kleren.”
In een interview met Belgen met Afrikaanse roots hadden Anouk Torbeyns en haar collega het ook over het beleid van ex-staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA). Die passage werd op Twitter uitgelicht en naar Torbeyns getweet met het verwijt dat ze insinuerende vragen stelde. “Maar wie zegt dat ik die vragen had gesteld? En waarom werd mijn mannelijke collega, die ook actief is op Twitter, er niet over aangesproken?”
Het gebeurt vaak dat mensen op Twitter geen zin hebben om een inhoudelijke discussie aan te gaan en het liever op de vrouw of de kleur spelen. “Alsof ik als vrouw of persoon met een kleur per definitie niets interessants te vertellen heb.” Wanneer een discussie echt uit de hand loopt, blokkeert Torbeyns accounts. “Maar ik deblokkeer ze nadien opnieuw omdat ik uiteindelijk wel wil zien wat mensen over me zeggen.”