De 10 beste optredens van 2015
Een vruchtbare Pukkelpop, een breekbare bard en een handvol frisse oude knarren: ziedaar de succulente live-oogst van 2015. Herlees ook de reviews van Onze Mannen en Vrouw.
'Alleen al de manier waarop ze het podium opstapten had iets, al valt niet uit te sluiten dat er in ons hoofd van alles werd bijverzonnen: als de opwinding groot is, steekt de verbeelding vaak een handje toe.'
'Toen Sufjans stem voor de eerste keer de hoogste inschoot, wisten we meteen weer waarom we voor de zekerheid twee exemplaren van 'Carrie & Lowell' gekocht hadden.'
'Voor Williamson 'Jobseeker' inzet ('This is the last one, you cunts') excuseert de zanger zich bij de rechterhelft van de AB Box, omdat hij met zijn rug naar hen heeft staan performen. Aan het eind zit wel een echte thank you verstopt: 'Het wordt hier elke keer een beetje specialer, Brussels, so keep inviting us back in.''
'Het laatste bisnummer was 'Feels Like Home', zijn manier om 'Dank u, België' te zeggen. Maar wij zeggen: 'Dank u, meneer Newman, voor al die pracht.''
'Tame Impala had ons twee maanden geleden al de soundtrack van de zomer 2015 geschenk gedaan, ze hebben er nu met een - van kop tot kont - schier perfect optreden ook een dikke strik om gebonden.'
RICHARD HAWLEY in de Arenbergschouwburg, Antwerpen
'Met een schitterende begeleidingsgroep leende Hawley nu eens wat soul, dan weer wat rockabilly, blues of psychedelia. Maar al die stijlen versmolten moeiteloos tot een hyperpotent brouwsel dat je enkel als de Hawley Sound kan bestempelen.'
'En de Barn werd een baancafé ergens in de VS eind jaren 70, begin jaren 80. Met 'Damn the Torpedoes' van Tom Petty And The Heartbreakers in de jukebox, arcade games met Pong en Pacman, en aan de muur een grote Amerikaanse vlag met een peaceteken erop genaaid.'
'Het concert is er één van de beste winterreiziger die wij ons kunnen dromen: iemand die die vierde levensfase vanuit een heel ander gezichtspunt bekijkt dan wat wij elders horen en zien vertellen.'
KAMASI WASHINGTON in de AB Club
'Het handvol nummers dat onze favoriete veelkleurige kaftandrager in de AB bracht, en waarvoor hij werd bijgestaan door een lightversie van het muzikantenleger dat meewerkte aan 'The Epic', viel slchts met één adjectief te beschrijven - machtig.'
'Veel gevoeld in Bosje Donker. Maar weinig te vertellen, eingelijk. Beetje sprakeloos geweest.'
