De 20 Onmisbaarste van Arno

Jonge TTT-vrienden, u weet niet waar te beginnen in de ondertussen zeer omvangrijke collectie plaatjes van Arnold Charles Ernest Hintjens (Oostende, 1949)? Humo komt u te hulp met een handige iPod-lijst met twintig absoluut aan te raden Arno-tracks, en wel hiero. En avant la musique!

undefined

14 van de 20 nummers zijn beschikbaar op iTunes

undefined

1. 'Ants in My Tea' (Charles et Les Lulus)

Helemaal rond de accordeon van Ad Cominotto gebouwde prachtsong waarin het beste uit de Arabische muziek, een Frans chanson en een stonede blues verwerkt zijn.

2. 'Bathroom Singer' (Arno)

Typisch geval van Hintjens' muzikale surrealisme, dat hier klinkt alsof enkele halfbeschonken leden van een fanfare een reggaesong proberen te coveren. De tingelingeling zorgt voor de finishing touch.

3. 'Elle adore le noir' (TC Matic)

Op de tango geënte, uiterst zorgvuldig opgebouwde zwanenzang van TC Matic.

4. 'Funky You're Not' (Arno)

Pakkende hommage aan Dirk Schoufs, de bassist van Vaya Con Dios die iets te veel in de rock-n-rollmythe geloofde en dat niet overleefde. Zowel de versie op Idiots Savants' als die op Live at the Jet' is uitmuntend.

--5. 'Gimme What I Need' (Tjens Couter)

Snedig hoogtepunt uit de pre-TC Matic-periode. De single zat volgens de legende destijds in de jukebox van CBGB's in New York. En anders had hij erin móéten zitten!

6. 'Hot Head' (Arno & The Subrovnicks)

Arno heeft wel vaker Captain Beefheart gecoverd, maar dit is waarschijnlijk de allerbeste. Bonus: de nogal fantastische mondharmonicasolo - één van zijn meest onderschatte talenten.

7. 'Je ne veux pas être grand' (Arno)

Wij ook niet, Arno, wij ook niet.

--8. 'Knowing Me, Knowing You' (Arno)

Arno's versie van Adamo's 'Filles de bord de mer' is één van de vaste livehoogtepunten, maar op plaat was deze cover nog verrassender en straffer: een klassieke popsong van Abba eerst compleet kaalstropen en vervolgens binnenstebuiten keren om er een blues van te maken, da's niet minder dan een tour de force.

--9. 'L'amour n'est pas avec moi' (TC Matic) en 10. 'La vie est une partouze' (Arno)

Nog twee gevallen van de blues, stijl Arno. Het feest is gedaan, de cafébaas heeft de stoelen al op de tafels gezet, het bier is verschaald en je lief is zonet met een ander vertrokken: die sfeer.

--11. 'Le Java' (TC Matic)

Eén van de hoogtepunten uit onze favoriete TC Matic-plaat, L'Apache'. Moderne, dansbare, Europese rock van wereldklasse.

12. 'Meet the Freaks' (Arno)

Genadeloos mokerende metalen blues. De studioversie is opgenomen met The Subrovnicks, maar luistert u ook eens naar de versie op 'Live in Brussels': de stiltes tussen Geoffrey Burtons gitaaruitbarstingen zijn even spannend als de kopstootriff zelf.

--13. 'Middle Class & Blue Eyes' (TC Matic)

Fantastische, allerlei beelden oproepende songtitel, en een al even spannende, ongrijpbare song. TC Matic op z'n top.

14. 'Mon Sissoyen' (Arno)

Arno's ode aan zijn zizi, onweerstaanbaar voortgestuwd door het ritme van de roffelende drums en - briljant idee! - de Gilles van Binche.

15. No Job, No Rock' (Charles & The White Trash European Blues Connection)

De smerigste lap vuilnisbakkenrock uit de smerigste Arno-plaat. Niet voor broekventen.

16. 'Oh la la la' (TC Matic)

Alternatief volkslied. Bruikbaar in radio-, festival- en fuifverband. Meezingbaar van 7 tot 77 jaar.

17. 'Putain Putain' (TC Matic)

De meest onwaarschijnlijke hit uit de vaderlandse pop- en rockgeschiedenis: de gitaar van Jean-Marie Aerts hakt, piept en giert, Rudy Cloet laat zijn drums klinken alsof hij op een omgekeerde metalen vuilnisbak zit te meppen, de bas van Ferre Baelen gaat alle richtingen uit behalve degene die je zou verwachten, en Arno's tekst bestaat uit aan elkaar geplakte kreten in drie talen (genre 'Allez allez, circulez / Avec ton cul de pédé' of ''k Hem e kleintje mo 'k skiet verre'). En o ja: bij wijze van solo wordt daar de Eurovisiehymne doorheen gespeeld. Compleet krankzinnig en briljant tegelijkertijd.

--18. 'Que Pasa' (TC Matic)

Vijf Vlaamse Primitieven op hun primitiefst: als elke muzikant bij de opname van dit nummer één noot minder had gespeeld, had er behalve Arno's dadaïstische oneliners niks op deze plaat gestaan.

19. 'Tango de la Peau' (Arno)

Hitsig stukje wereldmuziek waarin de uiterst fascinerende vraag Maman, maman, quand était la dernière fois / que tu as fait l'amour avec papa?' verwerkt zit.

20. 'Whoop That Thing' (Arno)

Arno begeeft zich richting dansvloer, voortreffelijk bijgestaan door de geweldige Reggie, de meest funky der Arno-madams (als u hiervan houdt: zoek vooral ook 'Honky Tonk' eens op).

(godb)