De 7 Hoofdzonden: Bartel Van Riet
Een beetje damesslip dient omstandig gedraineerd als Bartel Van Riet (30) is komen voorbijwaaien. 'Wat een pech dat ik zo heteroseksueel als de neten ben,' grom ik tussen mijn tanden als ik hem de hand druk. Tuinman, boomchirurg en tv-persoonlijkheid in één in lome meisjesdromen infiltrerend pakket: sommige jongens zijn véél.
Bartel heeft het druk: op Ketnet is er 'Kamp X-treem', op Eén 'Groenland', en later dit jaar komt hij met 'De baard van Bartel'. En sinds Jeroen Meus een tuin heeft, duikt Van Riet ook op in 'Komen eten'. James, de 7 Hoofdzonden!
Traagheid
HUMO Drie programma's in 2013, en dan reken ik je verschijningen in 'Dagelijkse kost' nog niet mee: onmogelijk dat jij lui bent.
Bartel Van Riet «Ik ben toch vooral iemand die zich niet lang op één ding kan concentreren. Ik ben snel mijn aandacht kwijt: ik hou van jachtigheid. Ik ben dus absoluut niet lui, maar soms heb ik wel momenten waarop ik denk: 'Dju, nu heb ik toch veel tijd verkakt.' Dan heb ik een dag in mijn zetel gehangen, al dan niet met een katerke, en verwijt ik mezelf dat achteraf: 'Deze dag had ik toch nuttiger kunnen besteden.'»
HUMO Ben je geïnteresseerd in je medemens?
Van Riet «Ja. Ik praat vooral graag met mensen die iets doen wat me eigenlijk niets zegt. Je kunt boekhouden al op voorhand afserveren als saai, maar je kunt ook proberen om met een boekhouder te práten, en misschien te ontdekken dat die daar heel bevlogen dingen over te vertellen heeft. Maar: het mag niet in een steriele omgeving gebeuren. Laat me met die boekhouder babbelen terwijl we rond een vuurtje een glas drinken - niet aan zijn bureau. Het moet altijd bougeren bij mij.»
HUMO En toch trek je graag op je gemak de natuur in.
Van Riet «Fysiek vreet ik op zo'n moment niet veel uit, maar mentaal wel: mijn hoofd is dan aan het gáán. Ik krijg op zo'n moment zoveel prikkels binnen, ik word zo fundamenteel overweldigd door schoonheid, dat ik er nog een jaar van kan nagenieten. Intensiteit heeft niet per definitie iets te maken met een fysieke handeling. Ik kan uren naar iets onnozels zitten kijken. En er later nóg aan denken, die herinnering ophalen, het geluk terugroepen. Ik ben daar blij mee.»
HUMO Je hebt al een kabaske vol herinneringen verzameld?
Van Riet «Zeg gerust: een grote kabas. Ik heb er ook de juiste vrienden voor. Elke laatste donderdag van de maand zie ik mijn maten van vroeger bij de scouts in café De Max in Herentals, en dan is één anekdote genoeg om een stroom aan verhalen te laten vloeien. Wij praten niet over de zin van het leven, wij halen herinneringen op.»
HUMO Selecteer je mensen op verwondering? Laat je alleen diegenen toe die nieuwsgierigheid als fundament hebben?
Van Riet «Ik heb het moeilijk met cynische mensen, ja. Ik ben snel gelukkig, en ik snap snel waarom ik iets fijn vind. Mensen die fundamenteel negatief in het leven staan: ik kan dat niet vatten. Ik word aangetrokken door levenslustige, vrolijke mensen.»
HUMO Ben je bang dat dat argeloze ooit afgetopt raakt? Hoe meer leven, hoe minder verwondering?
Van Riet «Ja. Het ergste aan ouder worden is je naïviteit verliezen. Ik ben graag naïef. Ik vind het ongelofelijk tof om verwonderd te zijn over de stomste dingen. Als mensen mij dan van dat stoeltje duwen, dan vind ik dat jammer. Dat verwijt ik ze dan zelfs: dat ze mij uit mijn sfeertje halen. 'Blijf daar af,' denk ik dan, 'dat is van mij.'
»Maar je wordt hoe dan ook ouder en wijzer, je gaat op een andere manier denken, je wordt minder verrast. De naïviteit en de verwondering verminderen. Maar: ze gaan niet weg. En ze zullen nooit helemaal weg zijn. Ik hoop dat ik later met mijn kinderen en kleinkinderen nog altijd op dezelfde domme manier verbaasd zal kunnen zijn. Dat lijkt me een heel romantisch gegeven.»
HUMO Je bent dertig nu.
Van Riet «En daar wijd ik geen grote gedachten aan. Ik ben nog niet in de helft: 't is nog geen tijd om mijn leven te evalueren. Het enige wat me enigszins verbaast, is dat ik nu als 'meneer' word aangesproken. Menéér? In mijn hoofd heb ik mijn korte scoutsbroek nog altijd aan.»
undefined
