De 7 Hoofdzonden: Karen Damen, de rosse van K3

We laten Karen Damen (37), die het de laatste tijd erg druk heeft als jurylid in 'Belgium's Got Talent', plaatsnemen in onze biechtstoel. Het was overigens dringend, die biecht, want als we de sympathiekste van de drie K’s – én de Mayakalender waarop ze zich baseert – mogen geloven, is de kans groot dat we er binnenkort niet meer zijn.

Hoogmoed

Karen Damen «Vorige week heeft iemand mij, voor het eerst in mijn leven, een dikke nek genoemd. Dat vond ik verschrikkelijk – ik kan me geen grotere belediging voorstellen. Ik had mijn auto voor de oprit van een benzinestation geparkeerd, omdat ik snel iets in een winkel aan de overkant wou gaan kopen.

»Het duurde allemaal wat langer dan verwacht, en toen ik een kwartier later terug naar mijn auto stapte, stond de uitbater van dat benzinestation me op te wachten, omdat ik volgens hem zijn klanten had gehinderd. 'Wat denk jij wel, dikkenekske, Dat je zomaar overal mag parkeren? Maak dat je weg bent!' Waarschijnlijk was hij extra lastig omdat ik met een nogal, euh, chique wagen rij.

»Ik was totaal van de kaart. Als er íéts is dat je niet van mij kunt zeggen, is het dat ik een dikke nek heb of op andere mensen neerkijk, want dat is helemaal niet zo. Oude vrienden en vriendinnen zeggen me vaak dat ik nog altijd dezelfde Karen ben als vroeger.»

HUMO Van bekende figuren wordt vaak ten onrechte beweerd dat ze arrogant zijn. Krijg jij dat verwijt soms ook?

Damen «Nee, maar dat komt omdat ik heel extravert ben. Van mensen die wat verlegen zijn, wordt al snel gezegd dat ze zich beter voelen dan een ander. Zo heeft Gert Verhulst de naam uit de hoogte te doen, maar dat is onzin: hij is gewoon gereserveerd, zeker tegenover mensen die hij niet goed kent.

»Ik ben erg sociaal, ik babbel met iedereen. Ik ben een open boek: what you see is what you get. Je moet al van erg slechte wil zijn om mij arrogant te noemen.

»Maar ook dat heeft nadelen. Mensen pikken het bijvoorbeeld niet als ik eens een dipje heb. Als ik wat sip over straat loop en niet snel of vriendelijk genoeg reageer als iemand 'Dag Karen!' zegt, zíé ik die persoon soms denken: 'Amai, wie denkt die trut wel dat ze is.' Vroeger zou niemand dat over mij gedacht hebben, maar als je bekend bent, houdt iedereen je in het oog en moet je je altijd van je beste kant laten zien.

»Maar mij hoor je niet klagen: ik neem dat er graag bij. Ik vind het niet erg dat ik op straat word herkend en aangesproken: dit is het leven waarvan ik als kind heb gedroomd. Ik wou beroemd zijn, net als Madonna. Het zou dus een beetje flauw zijn om nu te klagen als ik om een handtekening word gevraagd in de supermarkt.

»Dat is voor mij trouwens geen reden om níét meer te gaan winkelen. De enige plek waar ik niet meer kom, is de openbare sauna. Ik ben niet preuts, maar wildvreemden die naar mij zitten te gapen om de volgende dag tegen hun vrienden te kunnen zeggen: 'Moet je nu eens weten wie ik gisteren in haar bloot gat heb gezien?' Nee, bedankt.»

undefined