De 7 hoofdzonden van Slongs Dievanongs: 'Alles in deze wereld draait om die piemel die in dat vaginaatje moet'

Een klein halfuur ver in ons 7 Hoofdzonden-interview met de populaire Antwerpse rapster Slongs Dievanongs, thans coach in ‘The Voice Kids’, slaat onze interviewee plots zo ongenadig hard met haar vlakke hand op het cafétafeltje dat de koffiekopjes rinkelen op hun schoteltjes, en het bejaarde koppel aan het tafeltje naast ons zichtbaar moet bekomen van de schrik.

'Er wordt nog altijd veel te gewichtig gedaan over cannabis. De war on drugs is veel erger'

Drie keer nog zal Slongs in de loop van het gesprek op tafel slaan – de Bob Marley die de button op haar jas siert, blijft al die tijd vriendelijk lachen – en telkens doet ze dat met een verbetenheid die men niet achter de zangeres van ‘Lacht nor mij’ zou vermoeden. Het interview begon nochtans in een sfeer van peace, love en unity: wij lachten nor haar, zij lachte terug nor ons, en de positieve vibraties waren bijna tastbaar.

Slongs Dievanongs «Ha, de zeven hoofdzonden, dat is echt iets voor mij! Weet je, ik ben op zich wel een principieel iemand, maar af en toe zondig ik toch tegen mijn principes. Ik eet bijvoorbeeld heel weinig vlees – hoe langer, hoe minder – omdat ik de vleesindustrie niet bepaald een warm hart toedraag. Maar één van mijn guilty pleasures, naast de Blik en ‘Thuis’, zijn Zwan-worstjes. Ik weet ook wel dat daar van dat restvlees in zit dat met een hogedrukreiniger van die beesten hun beenderen wordt gespoten, maar af en toe kan ik het toch niet laten om een blik open te trekken. Vooral het poepeke vind ik lekker, hmmm! Ik probeer die worstjes wel altijd uit het zicht van mijn vier goudvissen op te eten, want op één of andere manier voel ik me schuldig ten opzichte van hen.

»Soms zondig ik ook omdat ik het eigenlijk goed wil doen. Onlangs had ik op mijn Twitteraccount een foto gepost waarop ik aan het shoppen ben in de Zeeman, omdat ik er trots op ben dat ik daar de meeste van mijn kleren koop, zoals de common people – ik bén de common people. Maar toen kreeg ik reacties van mensen die schreven van: ‘Ja maar, dat wordt allemaal door kinderhandjes gemaakt!’ Ik dacht: ‘Fok, ja. Misschien hebben ze wel gelijk.’ Maar wat ik me ook afvroeg: die mensen die dat erop zetten, zouden die volledig vrij van zonden zijn? Ik denk het precies toch niet.»

Hebzucht

Slongs «Ik ben lang koopverslaafd geweest, tot ik eens een artikeltje in de Libelle zag staan over de zeven types van koopverslaving. ‘Hahaha!’ dacht ik eerst, ‘hoe onnozel!’ Maar toen begon ik het te lezen: bleek dat ik alle zeven die types was! Toen is mijn frank gevallen, moet ik zeggen. Maar hij is pas helemáál gevallen toen ik een paar jaar later na een lange backpackreis terug thuiskwam, en echt gedegouteerd was van mezelf. Drie maanden aan een stuk had ik als een koningin geleefd met twee T-shirts en twee onderbroeken, maar mijn appartement was volgestouwd met het soort rommel dat je na een paar jaar weer weggooit om plaats te maken voor nieuwe rommel. Dat heeft me de ogen geopend: ik besefte dat hebzucht iets is dat ons wordt opgedrongen door de consumptiemaatschappij, door het kapitalisme. Eigenlijk heeft een mens helemaal niet zoveel nodig; hij dénkt gewoon dat hij veel nodig heeft, en dat hij zich beter gaat voelen zodra-ie iets gekocht heeft.»

Gulzigheid

Slongs « Ik ben helemaal niet gulzig, behalve als het op Chinees eten aankomt. Volgens mij heeft dat te maken met de smaakversterkers die ze daarin steken: die werken zodanig op mijn neurotransmitters dat ik niet meer kan stoppen met eten. Ik krijg dan altijd een heel dierlijk oergevoel, zo van: ‘Grrrr, afblijven, dat bakje is van mij!’»

HUMO Durf je weleens veel te drinken?

Slongs «Ja, maar niet té veel. Ik ben graag loecht, maar niet graag überdronken. Waggelen zul je me bijvoorbeeld nooit zien doen: bij de eerste tekenen van evenwichtsverlies stop ik met drinken. Een strawberry daiquiri of twee: heel graag, maar veel meer hoeft het voor mij niet te zijn.»

HUMO Gebruik je drugs?

Slongs «Ik gebruik geen drugs.»

HUMO Ook geen weed?

Slongs «Nee.»

HUMO Nooit gedaan?

Slongs (blaast) «Welja, wie niet? Och, weet je, ik vind dat er nog altijd veel te gewichtig wordt gedaan over cannabis. Een jonge gast die naar de directie of het secretariaat van zijn school stapt omdat hij te veel joints rookt en ermee wil ophouden, wordt doorgaans al meteen gestigmatiseerd: hij moet met een therapeut gaan praten, en zijn ouders moeten ingelicht worden, en als hij niet oppast zal hij een verloren jongere worden, en weet ik veel wat. Komaan, zeg!

»Nee, weet je wat ik veel erger vind? De war on drugs. Als je naar de States kijkt, hoeveel mensen daar in de gevangenis zitten voor een jointje: are you kidding me? Da’s toch waanzinnig? Ik las pas iets over een alleenstaande moeder uit Texas die acht jaar had gekregen voor een joint. Acht jaar! (Slaat – de eerste keer – op tafel) Mensen, uit welke eeuw komen jullie? Wie de fok zijn jullie om dat gezin uiteen te sleuren vanwege een joint? Eén op de vier kinderen leeft onder de armoedegrens: misschien moeten jullie daar eerst iets aan doen? Kinderen met lege brooddozen vind ik precies toch nog íétsje erger dan iemand die thuis eens een jointje paft. Trouwens, je zou in de toiletten van het parlement eens met je vinger over een wc-deksel moeten gaan: ik denk dat je ervan zou opkijken hoeveel wit poeder je mee hebt.»

'Als ik het niet zou kunnen verdragen dat Natalia mooiere benen heeft dan ik, zou ik het daar toch constant keimoeilijk hebben?'

undefined

Traagheid

HUMO Zou jij werken als het niet hoefde?

Slongs «Tuurlijk. Althans: ik zou me nuttig maken in de maatschappij. Niet dat ik heelder dagen soep zou gaan uitdelen aan de armen of zo, maar ik heb al periodes gehad dat ik wat minder omhanden had: die tijd gebruikte ik dan om een klapke te doen met Francine van 82 wanneer ik haar op straat tegenkwam. Of om mijn kasten eens uit te mesten en alle kleren naar het Leger des Heils te brengen.

»Ik denk: als we niet de hele tijd bezig zouden moeten zijn met de ratrace en met de survival of the fittest, dan zouden we onze verborgen talenten beter kunnen ontwikkelen. De mens is niet lui van nature, hè? Eigenlijk zijn wij allemaal bezige bijtjes, die niet graag stilzitten. Waarom zijn veel mensen dan toch lui, en doen ze nog het liefst niks? Omdat ze voor de kost dingen moeten doen die ze niet graag doen: daar worden ze moe van.»

HUMO Zo had ik het nog niet bekeken.

Slongs «Stel dat er geen struggle for life meer zou bestaan, en wij dus allemaal meer tijd zouden hebben om dingen te doen die we graag doen: dat zou volgens mij een goeie zaak zijn voor de maatschappij in haar geheel. Ik denk dat er dan minder competitiviteit en hebzucht zou heersen, en de mensen normaler met elkaar zouden omgaan. En daarom ben ik dus een voorstander van het basisinkomen voor iedereen.»

HUMO Hoe groot mag dat inkomen zijn?

Slongs «Een euro of duizend, genoeg om je vaste kosten mee te betalen. Wie niet wil werken, kan er misschien net van overleven, maar de meeste mensen zullen er iets kleins bijdoen, iets tofs, om wat extra centjes mee te verdienen.»

HUMO Waar komt die 1.000 euro vandaan?

Slongs «Ik ben niet degene die dat goed kan uitleggen, maar ik weet dat er studies over zijn gedaan, en dat het wel degelijk mogelijk is. Als je iedereen een basisinkomen geeft, heb je bijvoorbeeld geen overkoepelende organen zoals vakbonden en de VDAB meer nodig: die spaar je dus al uit.

»Het goeie aan een basisinkomen is ook dat je niet meer gedwongen wordt om te gaan werken voor een baas die je uitbuit, en die je op ieder moment kan ontslaan: jij hebt die baas eenvoudigweg niet meer nodig! Dat zou toch fantastisch zijn? Als je nu kijkt: bij Philips worden er mensen buitengegooid omdat het bedrijf minder winst maakt. Maar ze maken dus nog altijd winst! Maakt toch geen sense? Die mensen hun leven hangt daarvan af, hè!

»Nee, de macht moet terug bij het volk komen, zo denk ik erover. De politiekers zouden onze vertegenwoordigers moeten zijn, maar dat is allang niet meer het geval: de grote bedrijven leiden de wereld. Weet je dat 60 procent van de Fransen tegen het bombarderen van Syrië heeft gestemd? En wat doen die Fransen? Syrië bombarderen! (Slaat op tafel) Where’s the democracy in that?»

Gramschap

Slongs «Ik heb een opvliegend karakter: dat is mijn Grieks bloed, denk ik. Ik ben gewoon... hevig. Een dramaqueen, tot en met. Achteraf praat ik dan weleens over mezelf in de derde persoon: ‘Slongske had het weer, zenne.’

»Een paar maanden geleden had ik op café een heftige discussie met een vriend van mijn vader. Een man die, laten we zeggen, van een andere politieke strekking is dan ik, maar dat wist ik toen nog niet. We hadden het erover dat er tegenwoordig veel mensen zijn die geen werk vinden, en hij gaf daar zijn mening over: ‘Iedereen kan er raken als hij wil. Er zijn genoeg jobs, de mensen moeten niet zeveren.’ ‘Klopt niet,’ zeg ik. ‘Door de automatisering zijn er alsmaar minder jobs, terwijl we met alsmaar meer mensen zijn. We zitten in een trechter, en we moeten dus op een ander systeem zien over te stappen’. Maar dat was dus allemaal onzin volgens hem: ieder voor zich, de rest valt uit de boot. Ja, dan word ik dus furieus, hè. (Slaat op tafel) Man, ik heb me zó kwaad gemaakt! Wenend ben ik dat café uitgelopen, omdat ik het niet meer aankon. Ik snap dat echt niet: hoe kan iemand zo gevoelloos zijn tegenover andere mensen, zo weinig bereid om ook maar één stap vooruit te denken?»

HUMO Ben jij net zo kwaad geworden toen je over die aanslagen in Parijs hoorde?

Slongs «Ja, natuurlijk. Maar wat me nog veel kwader maakt, is dat we destijds Irak zijn binnengevallen onder valse voorwendselen. Er wáren geen weapons of mass destruction: Tony Blair en George Bush zeggen dat nu gewoon zélf. En die mannen moeten niet naar het tribunaal in Den Haag, en vliegen niet in de bak? (Slaat op tafel) Daar word ik kwaad van, verdorie!»

HUMO Maar die terroristen in Parijs...?

Slongs «Welja, iedereen is maar bezig over die paar terroristen, maar ik vind dat we toch ook het grotere plaatje moeten durven te zien. Pas op, ik ga die aanslagen hier niet minimaliseren – ronduit verschrikkelijk – maar weet wel dat ISIS gecreëerd is door het Westen. Ze zijn opgeleid in CIA-kampen, ze hebben hun fondsen van het Westen gekregen, ze hebben hun wapens van het Westen gekregen. Heel de wereld draait om de verkoop van wapens, en wie verkoopt de meeste wapens, denk jij? Amerika, Frankrijk en Rusland. En die zitten allemaal in het spelleke! Dus voor die landen is het wel belangrijk dat het oorlog is, natuurlijk. Hun fabrieken draaien nu volle bak: da’s wat geld in het laatje, hoor!»

HUMO Voor die fabrieken misschien, maar toch niet voor die landen?

Slongs «Oorlogen worden gecreëerd om wapens te verkopen: dat is niet iets wat ik verzonnen heb, hè, schat?

»Weet je wat ik denk? Dat radicalisering voortkomt uit het feit dat er te weinig aandacht wordt gegeven aan de mens in se. ’t Is een teken aan de wand: we zouden ervoor moeten zorgen dat de mens weer op de eerste plaats komt te staan, en niet de grote bedrijven. Als die minder te koeken hebben en er genoeg is voor iedereen, waarom zou iemand dan nog radicaliseren?»

Afgunst

Slongs «Eén van de grootste geschenken die ik mezelf ooit heb gegeven, is het vermogen om blij te zijn voor andere mensen, zonder de minste afgunst. Vroeger kon ik stikjaloers zijn op vrouwen die knapper of talentvoller waren dan ik, want in onze cultuur word je als meisje grootgebracht met het idee dat je mooi en tof en lief moet zijn voor een man, en dat alle andere meisjes concurrenten zijn. Maar zo rond mijn 20ste ben ik mezelf beginnen te deconditioneren aan de hand van een boekje van de dalai lama. Den dalai leerde me: als jij een mooie stoel ziet, dan ga je toch niet afgunstig zijn op die stoel? Je gaat dan zoiets hebben van: ‘Amai maat, wat een fokking grave stoel! Zeg, en dat leer, dat past er perfect bij! En zo schoon vormgegeven ook!’ Zo moet je dat dus ook doen bij mensen die je benijdt.

»Neem nu Coely, die Antwerpse rapster: da’s een heel getalenteerde griet, die ongeveer op hetzelfde moment als ik is doorgebroken. Ofwel kun je jaloers op haar zijn, ofwel kun je zeggen: ‘Amai maat, hoe graaf is dat! Twee chickies uit Sint-Andries, alle twee hiphoppers, en ze breken alle twee tegelijk door!’ Zo probeer ik dat dus te bekijken. Hetzelfde met Natalia, met wie ik in de jury van ‘The Voice Kids’ zit: heb jij haar bénen al eens gezien? Maat, die raakt hier niet binnen! Stel je nu eens voor dat ik afgunstig zou zijn; dat ik het niet zou kunnen verdragen dat zij mooiere benen heeft dan ik. Dan zou ik het toch constant keimoeilijk hebben in ‘The Voice Kids’?»

HUMO Toen ik je in juni interviewde in het kader van ‘Tussen hemel en hel’, liet je de naam Natalia vallen als één van je favoriete onenightstands.

Slongs «Ja, jij hebt dat uit mij gesleurd, en dat werd natuurlijk weer gretig uit z’n context gerukt door kranten en nieuwssites.»

'Ik weet dat alle lesbische vrouwen in Vlaanderen ervan overtuigd zijn dat ik van hun kant ben, maar met de hand op het hart: ik ben very not gay''

HUMO ‘Ik vind haar een tijger,’ zei je, ‘echt een bom van een wijf.’ Hebben jij en Natalia het daar nog over gehad in de coulissen van ‘The Voice Kids’?

Slongs «Heel kort, ja. En ze vond dat wel grappig.

»Dat gezegd zijnde: ik weet dat alle lesbische vrouwen in Vlaanderen ervan overtuigd zijn dat ik van hun kant ben, maar dat ik het zelf nog niet besef. Maar met de hand op het hart: ik ben very not gay. En Natalia trouwens ook niet.»

Onkuisheid

HUMO In juni zei je me dat je al heel lang zonder partner door het leven gaat. Heb je er intussen al eentje gevonden?

Slongs «Nee.»

HUMO Ben je op zoek?

Slongs «Ook niet. Heel vaak komen liefdesrelaties neer op het zoeken van bevestiging, maar ik heb op dit moment in mijn leven niemand nodig die me bevestigt. Goed, voor hetzelfde geld wil ik over twee jaar niks liever dan een partner vinden, maar op dit moment in mijn leven ben ik tevreden met mijn leven als single.»

HUMO Hoe kom je aan je trekken?

Slongs «Hoe ik aan mijn trekken kom? Je móét helemaal niet aan je trekken komen, zelfs als man niet. Je hoort weleens zeggen dat een man de inhoud van zijn zak geregeld moet lossen, omdat dat gezond zou zijn, maar in de tantraleer is het precies omgekeerd: daar gaat het juist over alles binnenhouden. Nee, ik denk dat we in onze verdorven westerse maatschappij volledig neffest de boot aan het koeken zijn wat seksualiteit betreft. Als je hier geen tweeënhalf keer per week seks hebt, dan ben je abnormaal: zo staat het in de Flair, hè? Maar dat is dus echt nonsens. Ik heb het daar al met verscheidene vrouwen over gehad, en we zijn het allemaal eens: hoe minder je het doet, hoe minder je het mist.»

HUMO Kijk je weleens naar porno?

Slongs «Nee, ik vind dat walgelijk. Platte seks tussen mensen die ik niet aantrekkelijk vind, met lichamen die niet lijken op dat van mij – nergens een sprietje haar: nee, bedankt. Oké, ik ben een voyeur, zoals iedereen dat wel in meer of mindere mate is. Toen ik een tijdje terug in Cuba voorbij een raam kwam, en hoorde dat achter de luiken een koppeltje bezig was, bleef ik wel even luisteren, natuurlijk. Maar dat is gezonde nieuwsgierigheid.

» Ik vind dat we te veel met seks bezig zijn: alles wordt daardoor gecorrumpeerd. Het klópt gewoon niet meer, vind ik. En het gekste is nog dat ik de laatste tijd aan de lopende band schampere opmerkingen krijg omdat ik in ‘De vaginamonologen’ meespeel. Alles in deze wereld draait om die piemel die in dat vaginaatje moet, maar o wee als je er een toneelstuk over wil brengen. Want dan gaat het van: ‘Is dat nog wel relevant, zo’n feministisch stuk?’ Maat, Douwe Egberts wordt verkocht met een filmpje waarin een koppel op de bank ligt te vrijen. Maar ik mag niet over een vagina praten, want dat is niet relevant? Serieus blijven, hè.»

HUMO Van wie krijg je die schampere opmerkingen?

Slongs «Van mannen. Letterlijk élke man doet daar lacherig over. Deze week waren er twee maten komen kijken, en na afloop kwamen ze nog een babbeltje slaan. Zei er eentje: ‘Ik vond het heel tof, Charissa, maar er kwamen wel wat weinig penissen aan bod.’ En die méénde dat dus, hè? Ik zeg: ‘Ja, wat wil je? Foefklap is foefklap.’»

Hoogmoed

Slongs «Ik denk niet dat ik erg hoogmoedig ben, maar bij mensen die me niet zo goed kennen, kan ik af en toe wel zo overkomen. Op sommige dagen kan ik heel zeker zijn van mezelf en van mijn standpunten – iets té zeker misschien, want in discussies sta ik dan echt niet open voor andere meningen, en sla ik op tafel om mijn eigen mening erdoor te drukken. Achteraf besef ik dan meestal wel dat ik te ver ben gegaan, en dan bied ik mijn excuses aan. Pas op, ik doe wel mijn best om mijn zelfverzekerheid af en toe wat te temperen. Wie geen twijfel toelaat, vervalt in megalomanie. En dat is het toppunt van hoogmoed.

»Maar nu ik er zo over nadenk: hoogmoed is op zich natuurlijk een heel vieze eigenschap, al denk ik toch dat we ’m allemaal een beetje hebben. Wij voelen ons toch allemaal beter dan die terroristen? En ik voel me toch ook beter dan bepaalde politiekers die weer voor 300 miljoen aan nieuwe wapens willen kopen? En je moet ook niet vragen waar de goeie verkoopcijfers van roddelbladen als TV Familie, Blik, Story en Dag Allemaal vandaan komen: de mensen kopen dat om zich beter te voelen dan degenen die erin staan. Als Rihanna cellulitis heeft, dan voel ik mij beter dan Rihanna, want ik heb er geen.»

HUMO Hoogmoed is ook: ijdelheid. Ben jij ijdel?

Slongs «Ha ja, mijn sterrenbeeld is leeuw: ik ben dus trots, en ik sta graag in de belangstelling. En ook wat mijn uiterlijk betreft ben ik ijdel, net zoals iedereen. Ik heb trouwens gemerkt dat bij mij heel veel afhankelijk is van mijn haar. Heb ik een bad hair day, dan werkt niks.»

HUMO Wat is ’t vandaag?

Slongs «Een good hair day (lacht). Nog een geluk: zo dadelijk komt de fotograaf.»