De 7 Hoofdzonden volgens Jeroen Meus

Als u dacht dat de kookhype op tv nu wel stilaan over zijn hoogtepunt zou zijn: think again. Sinds vorige week is er 'Dagelijkse kost', een nieuw en dagelijks kookprogramma op Eén, net voor het journaal van zessen, gepresenteerd door Jeroen Meus (32).

Het is nog maar de vraag of Meus er zijn vtm-collega Piet Huysentruyt mee van de troon zal stoten, maar de sympathieke Leuvense chef heeft er in ieder geval veel zin in: 'Ik hoop dat we héél veel mensen bereiken, maar 'Dagelijkse kost' mag zeker geen plat kookprogramma worden. Ik heb een reputatie hoog te houden.'

Wij ontmoeten de tv-kok in Luzine, zijn eigen restaurant aan de Leuvense vaart, waar we hem bij een glas champagne en een heerlijke salade met langoustines en Mangalicaham aan een rondje 7 Hoofdzonden onderwerpen.

Traagheid volgens Jeroen Meus

Meus «Wachten vind ik tijdverlies. Als ik op de radio hoor dat er op de E19 van Brussel naar Antwerpen een file staat, rij ik liever drie uur om via Hasselt of Gent dan daar te gaan aanschuiven. Of ik ga onderweg in een café twee uur op mijn laptop werken, tot de file voorbij is. Het moet vooruitgaan, ik leef maar één keer.

»Dat wil niet zeggen dat ik soms niet eens doelbewust vertraag. Wat ik bijvoorbeeld heel graag doe, is op zondagochtend bij de bakker aanschuiven voor pistolets. Ik hou ervan om mensen te observeren, en dat kan je daar goed. Op vakantie ga ik ook graag op een bankje zitten, op de dijk of in een drukke winkelstraat, om naar de passanten te kijken. Dat is voor mij cinema, pure ontspanning. Maar: alleen in mijn vrije tijd. Ik word bloednerveus als ik aan de telefoon een minuut lang naar een fucking wachtmuziekje moet luisteren. Dan hang ik op.»

HUMO Ben jij een workaholic?

Meus «Ik vrees van wel. Ik werk gemiddeld vijftien, zestien uur per dag. Dat kan moeilijk anders met twee jobs - een restaurant leiden én televisie maken. Soms is dat ontzettend zwaar: veel stress, weinig vrije tijd, en bijna geen ontspanning.

»Ik heb aanleg voor hoge cholesterol. Sinds ik dat weet, probeer ik toch iets gezonder te leven. Ik ben bijvoorbeeld gaan sporten, onder begeleiding van een persoonlijke coach. Ik doe een paar keer per week Pilates, om mijn conditie te verbeteren en lenig te blijven. En het werkt: ik stap bomvol stress de sportclub binnen, en twee uur later ga ik als herboren weer naar huis.

»Ik moet ook op mijn eet- en drinkgewoonten letten. Vroeger vond ik het vanzelfsprekend dat ik nog een paar pinten dronk als ik 's nachts mijn restaurant sloot, of als gasten me vroegen om iets met hen mee te drinken. Ik dacht daar gewoon niet bij na, en ik besefte niet dat ik me juist daardoor vaak zo moe en zo futloos voelde. Nu drink ik alleen nog alcohol als ik daar echt zin in heb. En ik probeer me af en toe ook te beperken tot één glas - vroeger kwam van het ene glas automatisch het tweede, en van het tweede het derde. De kunst is niet: níét drinken - de kunst is: één glas drinken en je daar goed bij voelen.»

HUMO Hoe ambitieus ben jij?

Meus «Ik ga daar geen doekjes om winden: ik wil een Michelinster. Ik wil bevestiging, net zoals een schrijver de Gouden Uil wil winnen of een acteur een Oscar. Ik vind ook dat Luzine na vier jaar stilaan rijper wordt en dichter in de buurt van die ster aan het komen is. Maar je kunt daar niet naartoe koken, snap je?

»Mijn ambitie is wel gerichter geworden. Vroeger was het nooit genoeg: ik had nog maar net een restaurant en ik dacht al aan twee nieuwe. Nu wil ik vooral dat ene restaurant uitpuren en perfectioneren.»

HUMO Traagheid betekent ook: te weinig bekommerd zijn om anderen. Hoe egoïstisch ben jij?

Meus «Egoïstisch genoeg om mijn droom niet uit het oog te verliezen. Vroeger kon ik tegen niemand nee zeggen: ik ging koken op chiro- en buurtfeesten, bij verenigingen en zelfhulpgroepen, voor kankerpatiëntjes... Maar daar ben ik mee gestopt, omdat ik er gewoon geen tijd meer voor kon vrijmaken. Ik word nog bijna dagelijks gevraagd voor goede doelen, en ik voel me altijd schuldig als ik nee zeg, maar ik kan niet anders: ik moet aan mezelf denken en van mijn hart een steen maken.»

HUMO Wanneer knaagt jouw geweten?

Meus «Mijn geweten heeft lang geknaagd vóór ik de beslissing nam om 'Dagelijkse kost' te presenteren. De besprekingen met de VRT hebben anderhalf jaar geduurd, en dat is geen toeval. Met 'Plat préféré' had ik op Canvas een niveau gehaald waar ik behoorlijk trots op ben, en ik was bang dat een dagelijks kookprogramma per definitie te plat zou zijn. Uiteindelijk hebben zakelijke argumenten de doorslag gegeven. Doordat ik de volgende twee jaar 'Dagelijkse kost' ga presenteren, heb ik een financiële zekerheid die ik vroeger niet had. Daardoor heb ik een persoonlijke assistente in dienst kunnen nemen die een hoop vervelende en tijdrovende jobs van me overneemt, zodat ik weer volle bak creatief kan zijn - dat had ik de voorbije jaren toch wel wat gemist. Maar ik blijf me zorgen maken over 'Dagelijkse kost'. Mijn voelsprieten staan kaarsrecht omhoog, en dat zal nog wel een tijdje zo blijven.»

De volledige 7 Hoofdzonden van Jeroen Meus leest u in Humo 3656 van dinsdag 28 september 2010.