‘De afgelopen maanden waren miserie. Ik ben blij dat ik nog leef’: 11 beklijvende verhalen over de strijd tegen kanker

Vandaag is het Werelddag tegen Kanker. Daarmee wil men de strijd tegen kanker op de internationale politieke agenda zetten. Kanker eist namelijk wereldwijd elk jaar om en bij de 8 miljoen levens. Wij bundelden voor u getuigenissen van mensen die met de ziekte geconfronteerd werden: ‘Net zoals je altijd een ex-roker blijft, blijf je voor altijd een kankerpatiënt’

Kankerkoning alcohol: ‘Een glaasje wijn per dag goed voor de gezondheid? Larie!’

Steeds meer wetenschappelijk onderzoek legt een duidelijk verband tussen alcoholgebruik en verschillende soorten kanker, maar toch weten de meeste mensen van niets. Zelfs wie het bij één of twee glaasjes per dag houdt, verhoogt zijn kansen om op een dag in het dokterskabinet een verpletterende diagnose te krijgen. Humo ging praten met patiënten die de link tussen het woekerweefsel in hun lichaam en hun liederlijke leven durven te leggen. ‘Ik had gesolliciteerd voor borstkanker zonder dat ik het doorhad.’

Dirk De Wachter na de kankerdiagnose: ‘Ik zit met de dood voor ogen, maar mijn blik op de wereld is onveranderd’

Dirk De Wachter (61) straalt wanneer hij de deur voor ons openzwaait. De psychiater die ons ongelukkig leerde zijn, doet zonder enige twijfel zijn eigen leer eer aan. Hij kreeg deze zomer een onheilstijding – kanker – en onderging een zware operatie. Maar als wij hem complimenteren over zijn verschijning, grapt hij moeiteloos dat hij tien kilo is afgevallen en dat de cortisonen zijn gelaat een mooie vulling geven. ‘De absurditeit van het leven, door Kamagurka altijd zo meesterlijk verbeeld, zul jij nooit uit het oog verliezen,’ zegt hij. ‘Maar,’ voegt hij er even later aan toe, ‘de afgelopen maanden waren miserie. Ik ben blij dat ik nog leef.’

Arno: ‘Ik leef nog, ja. Maar ik leef met een kanker, hè’

Hij was alomtegenwoordig in 2021: de plaat ‘Vivre’ en de Canvas-documentaire ‘Charlatan’ waren even ontwapenend als succesrijk. Maar achter de schermen beleefde Arno (72) zijn annus horribilis. Zijn pancreaskanker dwong hem hardhandig tot rust, twee van zijn beste vrienden stierven – één van hen was Paul Couter, zijn bloedbroeder bij Tjens Couter. Enkele weken geleden speelde hij een Radio1-sessie: ‘Ik leef vandaag en ik ben heel blij, misschien is dit het laatste concert dat ik doe en ik dank iedereen daarvoor.’

‘De kanker van mijn dochter was brute pech. En toch vond ik dat ik gefaald had als vader’

Elk kwartier krijgt een Europees gezin te horen dat hun kind die ziekte heeft. Dankzij grote sprongen van de medische wetenschap is vier op de vijf patiëntjes vijf jaar na de diagnose nog in leven. Maar de tol op kind en gezin is zwaar. Humo meet de fysieke, emotionele en financiële impact van kinderkanker. Hoe gaan families om met het noodlot? ‘Ik ken lieve, fantastische ouders bij wie de woede en frustratie vele jaren later nog blijven borrelen.’

‘Door de behandeling werd mijn lichaam kapotgemaakt. Vergiftigd. Dat draag ik van daag nog altijd met me mee’

Al 80 procent van de patiëntjes overleeft kinderkanker, maar de overlevers moeten nog zeventig jaar verder met een lichaam en ziel getekend door de ziekte en de behandeling. Hoeveel leven is er écht na kinderkanker?‘Ex‑patiënten hebben problemen met de concentratie, de vruchtbaarheid, de schildklieren, het gehoor, hart- en vaatziekten, andere kankers...’

De strijd voor een kankermedicijn: ‘Ik heb weet van twee producten die mijn zoon kunnen helpen, maar het bedrijf wil het patent niet geven’

Terwijl baanbrekend kankeronderzoek om de haverklap het nieuws haalt, blijft één groep stelselmatig in de kou staan: kinderen met kanker. Sinds 2007 zijn er meer dan 150 medicijnen voor volwassenen met kanker goedgekeurd, tegenover 9 voor kinderen. Geen wonder dat sommige families torenhoge facturen in de bus krijgen en andere naar schimmige klinieken in het buitenland trekken voor experimenten.‘Mijn zoontje kan geholpen worden met zeldzame medicatie, maar het farmabedrijf vindt het te veel gedoe om het patent vrij te geven.’

Miguel Van Damme: ‘Men dichtte mij nauwelijks 10 procent kans op genezing toe. En toch ben ik er nog’

Afgelopen zomer leek het dat Cercle-doelman Miguel Van Damme na een strijd van vijf jaar eindelijk genezen was van de ziekte, maar ondertussen ondergaat hij opnieuw chemotherapie. In augustus deelde hij met Humo nog de nieuwe hoop die had gevonden in zijn fysieke vooruitgang en zijn dochtertje dat in mei werd geboren. ‘Ik had nooit gedacht dat ik hier nog zou zitten.’

André van Duin komt op tegen darmkanker: ‘In het toilet kijken heeft mijn leven gered’

In de eerste helft van 2020 werden in ons land maar liefst 20 procent minder darmkankers vastgesteld. Dat lijkt goed nieuws, maar dat is het niet, want het betekent dat de ziekte minder vaak wordt ontdekt. Bij André van Duin (74), die dit jaar naar voren is geschoven als ambassadeur voor de Internationale Darmkankermaand door de Nederlandse Maag Lever Darm Stichting en de Stichting Darmkanker, werd de ziekte vorig jaar wél ontdekt. Of beter gezegd: de Nederlandse komiek kwam er zelf achter.

VUB-rector Caroline Pauwels over omgaan met kanker en de kunst van een mooi leven: ‘Dat ik zoveel liefde krijg, ontroert me mateloos’

Nadat Caroline Pauwels in juni 2019 te horen kreeg dat ze kanker had, verdween ze even van de radar. Maar sinds de opening van het nieuwe academiejaar is de VUB-rector weer alomtegenwoordig. ‘Ik heb de voorbije maanden al even vaak gelachen als gehuild.’

Zo gingen haar kinderen daar mee om: ‘Dat je mama kanker heeft, hoor je liever niet.’

Vier lotgenoten over het leven na en met kanker: ‘Net zoals je altijd een ex-roker blijft, blijf je voor altijd een kankerpatiënt’

Enkele jaren geleden bracht Humo bracht vier lotgenoten samen: Bart van Eldert, Danielle Pinedo, Floor Van Liemt en Sabine De Vos. Allemaal schreven ze een boek over de impact van de ziekte op hun leven, op hun kijk op de dingen én op hun omgeving.

Tieners over hun leven met kanker: ‘Ik zou genieten van liefdesverdriet. Dan heb ik dat tenminste gekend’

Als er maar één boek in uw reiskoffer past, kies dan voor ‘Jong! (en ziek)’, een bundeling pakkende getuigenissen van twaalf jongeren die vechten tegen kanker. Met het schaamrood op de wangen zult u beseffen dat u moet ophouden met zeuren over die hotelkamer die uitgeeft op een metershoge bakstenen muur, de lokale keuken of de ober die te lang op zich laat wachten met uw gin-tonic. Want bovenal leren deze pechvogels de verwende toerist: u bent verdomme een geluksvogel.