'De Album 100': de 10 Platen Die Zijn Leven Veranderden

17 mei is Hemelvaartsdag en dus ook de dag waarop u mijmerend van weemoed naar 'De Album 100' op Studio Brussel zult luisteren. De radiomarathon van de allerbeste platen ever wordt dit jaar aan elkaar gepraat door Siska Schoeters en Tomas De Soete.

Behalve StuBru-boegbeeld is Tomas De Soete ook parttime dj, drummer bij het lofi-groepje Autopilot en drie jaar geleden nog saboteur van Humo's Rock Rally met de grapgroep Pussy Shaved Like Hitler. Omdat we hier bij Humo altijd uiterst vergevingsgezind zijn geweest: de tien platen die het leven van Tomas De Soete veranderden.

undefined

undefined

Roxy Music: 'Flesh + Blood'

TOMAS DE SOETE « Mijn allereerste plaat, gekregen van de toenmalige vriendin van mijn vader. Mijn pa luisterde vooral naar Frans chanson, voor hem is er na Brel niet veel meer gebeurd dat de moeite waard is. Daardoor ben ook ik een ongelofelijke Brel-fan, maar dat is de enige muzikale bagage die ik van thuis heb meegekregen.

» Maar het lief van mijn pa had een stapel oude lp's die ze niet meer wou beluisteren, en die heeft ze aan mij gegeven. Er zaten platen van de Ramones tussen, en ook de eerste van The Kids, en dat vond ik allemaal wel oké, maar 'Flesh + Blood' van Roxy Music vond ik echt mooi. Alleen al de hoes is om gek van te worden: schaarsgeklede, zongebrande speerwerpsters...

» Toen Roxy Music vorig jaar op T/W Classic stond, ben ik gaan kijken. Dat was misschien voor oude ballen - wat verderop zag ik Jan Hautekiet staan mijmeren (lacht) - maar ook voor mij was het pure betovering. Ik ben gewoon een ongelofelijke Roxy Music-fan. Later heb ik ook hun andere platen gekocht, maar ik betrap mezelf erop dat ik 'Flesh + Blood' nog dikwijls opleg. En iedere keer weer denk ik: shit, da's toch een goede plaat. Mét een geweldige hoes.»

undefined

Madonna: 'Like a Prayer'

DE SOETE « De allereerste plaat die ik ooit heb gekocht, met mijn eigen spaarcenten, in de Music Man in Gent. Eigenlijk vind ik 'True Blue' - waar 'Live to Tell' op staat - beter, maar 'Like a Prayer' had die hoes. Ik had en heb de neiging platen te kopen om de hoes, en ik vond die blote buik toen zó verschrikkelijk sexy. De plaat was ook geparfumeerd, je kan de patchoeli op mijn exemplaar nog ruiken. Bij het titelnummer hoorde een redelijk geile videoclip waarin Madonna een zwarte priester kust. Toen voelde ik vanalles marcheren, begonnen er een aantal sappen te werken.

» Nu leg ik 'Like a Prayer' nooit meer op, en Madonna zegt me ook niet meer zoveel. Ik vond 'Music', de plaat die ze met Mirwais maakte, heel straf, maar die laatste met Stuart Price, daar had ik veel meer van verwacht; die single met de Abba-sample vond ik zelfs compleet ernaast. De maxi van 'Like a Prayer' pak ik weleens mee als ik ga draaien op fuiven, maar de plaat hou ik thuis. Netjes in een plastic hoes, zodat het parfum niet vervliegt.»

undefined

Sonic Youth: 'Dirty'

DE SOETE « Mijn puberplaat. Een maat van mij had de cd gekocht en die voor mij gekopieerd op cassette. Ik had nog geen geld om cd's te kopen, meer zelfs: ik had nog geen cd-speler!

» Ik had nog nooit van Sonic Youth gehoord, dus de eerste keer dat ik 'Dirty' hoorde, wist ik niet wat er gebeurde. Wat een geluid dat daar uitkwam! Ik vind 'm nog altijd heel straf. Het openingsnummer '100%', 'Sugar Cane'... allemaal schone nummers, topplaat. Jaren later heb ik 'Dirty' op cd gekocht, en daar ging een zekere teleurstelling mee gepaard. In de binnenhoes van de cd van mijn maat zat een gortige foto van seks met teddyberen, maar mijn exemplaar uit de afprijsbakken had die foto niet.

» Ik ben toen ook naar andere platen van Sonic Youth op zoek gegaan, maar 'Dirty' is puur jeugdsentiment. In 1993 mocht ik voor het eerst naar Torhout: met The Black Crowes, Sugar, Faith No More en Sonic Youth, een topjaar. Ik weet nog dat ik helemaal vooraan stond, met stof in al mijn lichaamsopeningen en voor me Sonic Youth op het podium: een magisch moment.»