De band-babysit: zeven Belgische tourmanagers getuigen over hun métier

'Als je wilt weten hoeveel drugs en hoeren er in de backstage verscholen zitten, zal ik je moeten teleurstellen.' Tourmanagers dragen het principe what happens on tour, stays on tour nog steeds hoog in het vaandel, maar wat gaat er achter de sensationele soep schuil? Voorbij de glitter, glamour, seks, drugs én rock-'n-roll schoof Humo aan tafel bij zeven tourmanagers.

Aanschouw het geklaag en gejubel van Iven Deduytschaver (Bazart, Oscar & the Wolf, Charlotte De Witte, Glints), Laetitia Lamotte (Goose, Channel Tres, Digitalism), Tom Van Saet (Triggerfinger, Kovacs, Daan, Jasper Steverlinck), Tim Vanhaecke (foto boven, Zwangere Guy, Tourist LeMC, Eefje de Visser, J Bernardt), Didier Baert (Balthazar, Warhaus), Gilles Bouttens (Black Box Revelation, Equal Idiots, Shht, Rhea) en Roel Lambrechts (blackwave.).

HUMO Een tourmanager, dat is toch de oppas van de artiest, of niet soms?
Lamotte «Al lachende zeggen we soms wel eens dat tourmanagement verandert in mamagement. Als je kijkt naar de verantwoordelijkheden van een ouder ten opzichte van hun kinderen, komt dat wel overeen: begeleiden, in toom houden, communiceren...»
Baert (34) «Het babysitten is slechts een fractie van de job. De bandmanager bakent een parcours af – 'Dit jaar gaan we naar dat continent' – waarna de boeker de juiste zalen of festivals aanspreekt. Zij leggen dan een aanbod op tafel, waarop er met de manager wordt onderhandeld. Zodra die knoop is doorgehakt, schiet ik in gang.»

'Als je toekomt op Sziget Festival, kan je er niet van uitgaan dat ze daar weten dat de toetsenist geen kaas eet.'

Lambrechts (34) «Je krijgt ook niet zomaar een A4'tje in je handen geschoven waar alle info op staat. Je moet er zelf achteraangaan: uurschema's in het oog houden, catering regelen, interviews inplannen, hotels boeken,... Soms zijn zelfs de bandleden zich daar niet van bewust. Wanneer je toekomt op Sziget Festival, kun je er niet van uitgaan dat ze daar weten dat pakweg de toetsenist geen kaas eet.»
Deduytschaver (37) «Ook niet te onderschatten: wij moeten ook soms op psychologisch vlak instaan voor de groep. Je moet een – min of meer – professioneel sfeertje scheppen als tourmanager. Men mag niet merken dat je drie dagen lang kwade mails hebt moeten sturen voor die ene parkingpas.»
HUMO Hoe zijn jullie in de stiel verzeild geraakt?
Deduytschaver (foto onder) «Ik werkte eerst als online advertiser bij Microsoft, maar besefte al vlug dat ik niet jaren op de E40 in mijn bedrijfswagen telefoon wilde krijgen over kwesties die mij eigenlijk niet interesseren. Nadat mijn departement werd opgedoekt, ging ik vrijwillige productie doen bij concertzalen en -organisatoren in Vlaanderen. Zo raakte ik in contact met Milow, daarna met Selah Sue, om dan pas bij Oscar & the Wolf, Bazart, en die hele familie als een van hun tourmanagers aan de slag te gaan.»

Bouttens (22) «Het is voor mij allemaal begonnen bij Steak Number Eight als kennis van de groep. Ik wou graag eens mee op de baan gaan, en viel in als chauffeur. Stilaan hielp ik mee met andere bands uit die bende, zoals Wallace Vanborn, om dan mijn eerste volwaardige job als tourmanager voor Kapitan Korsakov te vervullen. Intussen studeerde ik muziekmanagement aan hogeschool PXL, en besefte ik al snel dat tourmanagement dé job voor mij was.»
Van Saet (45) «Voor mij begon het allemaal als 15-jarige snotter bij The Wolf Banes, de toenmalige groep van Paul Van Bruystegem (bassist bij Triggerfinger, red.). Hun drumtechnieker was ziek, en omdat de manager ook in Duffel woonde en wist dat ik een beetje drumde, klopte hij aan bij mijn ouderlijk huis. Natuurlijk ging ik in op zijn voorstel om een weekend mee te gaan. Sindsdien ben ik tourmanager. Ik heb nog nooit een 'normale' job gehad.»

'Je moet zorgen dat artiesten muziek kunnen maken, niet dat die muziek moet aansluiten bij jou'

HUMO Op tournee gaan is voor vele artiesten dé droom, net zozeer als het een fantasie is voor fans. Maar is het zo rooskleurig als men denkt?
Van Saet «Goh, de tourmanager máákt het rooskleurig. Die blokt het meeste gedoe dat op de groep afkomt af. Al het palaver uitbannen is part of the job. Maar ik zorg daar niet alleen voor: de hele crew draagt zijn steentje bij.»
Lamotte «Voor mensen die niet houden van verandering, moet het inderdaad de hel zijn. Je bent constant onderweg en ontmoet andere mensen waar je mee móét samenwerken.»
Lambrechts «Blackwave. speelde dit jaar op Sziget om half één 's nachts, maar van het zwijn uithangen was er geen sprake. Een kwartier na het einde van hun set stond er een busje klaar om ons naar het hotel te brengen. Eenmaal aangekomen, nam iedereen een douche, sommigen dronken een pintje, maar om kwart over drie waren we weer onderweg naar de luchthaven. En geen eerste klas, hè (lacht).»
Baert «Ik merk dat er enorm hard geknokt moet worden bij Belgische bands, als ze het echt willen maken. Je kunt eigenlijk met niets anders bezig zijn dan met je muziek. Balthazar gaat bijvoorbeeld al vijftien jaar mee en ádemt muziek. Maar ook als die te lang touren, zijn ze kapot.

'Als ik me niet kan vinden in de muziek, weiger ik diplomatisch. Je kunt dan toch niks vertegenwoordigen, denk ik dan?'

»Ik heb het meegemaakt in 2012, toen ik acht maanden door de Verenigde Staten trok met Black Box Revelation. De campagne van de 'My Perception'-plaat maakte dat we naar de VS mochten (de band dook onder meer op in de befaamde talkshow van David Letterman, red.), maar daar moesten we ook heel intensief touren. Met als gevolg dat ze het jaar daarop totaal uitgeperst waren, ook al stonden er nog een jaar lang optredens gepland in de rest van de wereld. Maar dat was fini, hè. Die waren uitgespeeld.»
HUMO Artiesten zijn soms maanden tot jaren weg van huis. Heeft jullie job een gelijkaardige impact op je privéleven?
Baert «Dat het je mentaal continu in de ban houdt, daar heb ik het de laatste tijd wel moeilijk mee. Maar het is eigen aan de job. De machine staat voor de tourmanager nooit stil.»
Van Saet «Een show is een show, ook mijn familie weet dat. Al is het Kerstmis of mijn verjaardag.»
Vanhaecke «Thuis zullen ze dat beamen (lacht). Je geeft er inderdaad veel voor op, maar het blijft een passie: of ik nu oververmoeid of ziek ben, ik ga met plezier werken. Da's een enorme luxe: niet iedereen trekt er elke dag met een goed gevoel op uit.»
Lambrechts «De klassieke opsplitsing tussen week en weekend bestaat voor mij al enige tijd niet meer. Op het einde van de zomer besef ik vaak dat ik mijn vrienden amper heb gezien. Maar in de plaats daarvan wordt de crew je vriendengroep van de zomer.»
HUMO Vervaagt de scheidingslijn tussen werk en privé dan niet?
Lambrechts (foto) «Momenteel groeit die hechtheid met de mannen, maar ik behoud ook liever wat professionele afstand. Op het einde van de rit moet je kunnen stoppen met zeveren en doelen vooropstellen. Je bevindt je altijd in een zone tussen de band, de licht- en geluidstechnieker, maar ook tussen hen en het personeel van de concertzaal of het festival. Dan is een onafhankelijke positie interessant. Anderzijds moet je overeenkomen en eens goed kunnen lachen.»
Deduytschaver «Ik zou het eerder als een grotebroerrelatie zien dan als een bedrijfshiërarchie. Enerzijds is de tourmanager een goede vriend, anderzijds wrijft die de artiest eens over zijn bolleke om te zeggen: Doe maar normaal, hè, jongen.»

'Het moet plezant zijn voor iedereen. De artiest mag eigenlijk niet merken dat je drie dagen lang kwade mails hebt moeten sturen voor die ene parkingpas.'

Bouttens (foto) «De positie van de tourmanager leent zich snel tot een nauwe relatie met de muzikanten en de crew. Je leert elkaars slechtste kanten kennen en maakt samen de meest intense momenten mee – van ochtendhumeur tot nachtelijke escapades. Nu eens heb je de tijd van je leven, dan weer is het super lastig en heeft iedereen een kort lontje. Als apathische tourmanager lijkt het mij zeer moeilijk om de artiesten dan op hun gemak te stellen.»
Lamotte «Eén van de voornaamste taken bestaat er ook in om de artiesten een beetje tegen zichzelf te beschermen. Op sommige momenten wordt er van je verwacht dat je grenzen stelt voor anderen wanneer zij dat niet meer kunnen.»
HUMO Is het tourleven in de afgelopen jaren veranderd?
Vanhaecke «Twintig jaar geleden had je misschien veel meer rock-'n-roll, artiesten die zich de pleuris zopen voor het optreden, terwijl de muzikant van vandaag gewoon wil presteren. Wat er na afloop van het optreden gebeurt, is wel – nog steeds – een ander paar mouwen.»
Bouttens «Aangezien ik zelf nog jong ben en met voornamelijk jonge bands werk, gaat het tourleven natuurlijk gepaard met jeugdig enthousiasme. Voor die artiesten gaat het vaak ook om hun eerste keren on the road. Een band die al overal is geweest, gaat er anders mee om.»
Lambrechts «Ik merk ook een andere tendens op. De mannen van blackwave. – ook jonge gasten – zitten in de backstage met twee achter een laptop beats te maken in plaats van de bloemetjes buiten te zetten.»
Deduytschaver «De backstage is tegenwoordig de saaiste plek op een festival! Die concentratie is er ook dankzij jullie en sociale media. Alles wordt geregistreerd, elke scheve schaats komt meteen online. Een recensie kan een artiest de grond in boren, en daarbij hoeft het niet altijd over de muziek te gaan.»
HUMO Moet de artiest je muzikaal liggen om mee samen te werken?
Van Saet (foto) «Absoluut! Ik heb al aanbiedingen gehad waarbij ik het 'toevallig te druk heb'. Als ik me niet kan vinden in de muziek, weiger ik diplomatisch.»

Vanhaecke «Ik vind het essentieel om als tourmanager fan te zijn van de muziek van de artiest in kwestie, al zal dat niet voor iedere tourmanager zo zijn.»
Lamotte «Ik vind absoluut van niet. Ik heb al gemerkt dat de vijf bands waarvoor ik heb gewerkt enorm verschillend zijn. Ik heb wel ondervonden dat een artiest voor mij met hart en ziel moet bezig zijn met zijn werk. Ik kan naar een heavymetalband gaan kijken – een genre dat ik zelf nooit zou opzetten thuis – en toch door hun passie gegrepen zijn. Voor zulke bands werk ik graag.»
Lambrechts «Je moet als tourmanager zorgen dat ze muziek kunnen maken, niet dat die muziek aansluit bij jou. Ik heb liever plezante artiesten dan plezante muziek. Je werkt dan ook met de mensen, niet met de muziek op zich. Al heb ik persoonlijk wel chance met blackwave. (lacht). »
Bouttens «Het muziekgenre is zeker niet de enige doorslaggevende factor. Maar met een band waar je honderd procent achter staat, werk je intensiever. Toch draait het – inderdaad – vooral om de mensen waarmee je samenwerkt, zowel band als crew.»
Deduytschaver «Als je de luxe hebt om de twee te hebben: tof! Maar het is niet omdat ik de bands waarmee ik werk thuis niet zo vaak opleg, dat ik ze daarom niet apprecieer. Maar pas op: it grows on you. Op den duur leef je mee met die show. Als ik zie wat het doet met de mensen, met het publiek, dan maakt mij dat niet uit.»
Lees via onderstaande tags hoe alle bands het ervanaf brachten op de festivals.
Foto Deduytschaver: Robin Alysha Clemens
Foto Lambrechts: Egle Hannya
Foto Bouttens: Noor Vandendriessche
Foto Van Saet: Kristina Kazarina