De blijde blootschap: Cathérine Moerkerke

Cathérine Moerkerke hees zich voor het eerste seizoen van ‘CATHéRINE’ al in een legeruniform, een voetbaltenue en een pluimen-in-kontpakje. Voor de opener van seizoen twee hoefde ze niet lang voor haar kleerkast te staan.

De VTM-coryfee trekt namelijk naar naturistencamping Athena, en when in Rome...

HUMO Zagen de heren en dames naturisten jou graag komen met een cameraploeg in je zog?

Cathérine Moerkerke «In het begin voelde ik me ongemakkelijk toen we volledig gekleed binnenkwamen. En sommigen riepen wel: ‘Allee, wanneer zien we uw tetjes?’ (lacht) Maar over het algemeen viel het superhard mee: iedereen vond het normaal dat ik daar niet meteen naakt zou rondlopen. Daar moet je in groeien. De meesten van hen kwamen als kind al mee op vakantie met hun ouders, voor hen is dat normaal. Voor een buitenstaander ligt dat wel even anders.

»Ik vond ook dat we alles op de juiste manier in beeld moesten brengen. Het mocht geen goedkope reportage worden: ‘Kijk eens naar al die blote mensen!’ Het moest relevant zijn, niet plat of voyeuristisch.»

HUMO Vanwaar je fascinatie voor naturisme?

Moerkerke «Ik begreep het fenomeen niet goed. Ik dacht altijd: wat heb je daar in godsnaam aan? Zo in je blootje willen rondlopen in een weids landschap, dat snap ik nog wel – om één te worden met de natuur of zo. Maar om pinten te drinken in een plastic stoel voor je caravan? Dat is toch wat raar.»

HUMO Veel mensen zullen bij naturisme ook denken: daar zullen ze nogal wat afvogelen.

Moerkerke «Dat kreeg ik het vaakst te horen als ik mensen vertelde dat ik op een naturistencamping zou gaan filmen. Als je met een hele bende in je blootje in een beperkte ruimte zit, dan moet je wel op elkaar kruipen. Dat dácht ik dus, maar nu kan ik wel bevestigen dat het een vooroordeel is. Daar is geen énkele vorm van lust te bekennen (lacht).»

HUMO Was je al die blote lijven snel gewoon?

Moerkerke «Eigenlijk wel. Als iedereen bloot rondloopt, vergeet je dat op den duur. Het viel je pas op als het ’s avonds wat killer werd en mensen wel iets aantrokken: dan herkende ik ze amper nog: och ja, dat is díé mevrouw (lachje).

»Een jonge kerel wees mij er overigens zeer terecht op dat je doorgaans contact zoekt met mensen die een beetje dezelfde kledingstijl hebben als jij. Maar als niemand kleren aanheeft, zoek je contact met iederéén.»

HUMO Laat ons niet langer in spanning: heb je daar zelf in je nakie rondgewandeld?

Moerkerke «Aan het zwembad en onder de douche, ja. Daar was toen ook veel volk – ze waren er een beetje op aan ’t wachten: doet ze het of doet ze het niet? (lacht)»

HUMO En is het een aanrader?

Moerkerke «Ik kan niet zeggen dat ik ervan genoten heb. Het was vooral heel oncomfortabel. Als je op je gemak, zelfbewust bloot bent, zal dat wel elegant zijn, maar ik moest echt tegen mezelf zeggen: ‘Nu ga ik het doen.’ Met als gevolg dat ik daar rondliep als een gepluimd kieken (lacht).

»Nu, de mensen van de camping vonden het wel tof – en niet evident – dat ik het gedaan had. En ze begrepen heel goed dat het niet mijn ding was. Hun redenering was: je moet het zelf niet leuk vinden of begrijpen, zolang je óns maar begrijpt.»