De clown en de snoodaard: Jeroom en Jonas Geirnaert, de slimste jury ter wereld

Als het welslagen van een ‘Slimste mens’-aflevering in de eerste plaats afhangt van wie er in de jury zit (onze theorie), dan kan het donderdag in de grote finale amper mislopen: de geoliede comedytandem Jonas Geirnaert en Jeroom zal voor de laatste keer dit seizoen alles uit de kast halen om de twitterende goegemeente op stang te jagen.

'Als persoon kunnen we elkaar niet uitstaan, maar onze hersenen zijn de beste maatjes'

Jeroom «Je zou denken dat een mens een gat in de lucht springt wanneer hij te horen krijgt dat hij in de finale-aflevering van ‘De slimste mens’ mag zetelen. Maar tussen ons gezegd en gezwegen: ik vind de halve finales veel leuker om te doen. Daar lúísteren de kandidaten tenminste nog een beetje naar je mopjes, terwijl ze in de finale vooral stijf van de zenuwen zitten te wachten tot je klaar bent met je onzin, zodat Erik de volgende quizvraag kan stellen. En het publiek bestaat ook altijd weer uit bloedfanatieke supporters: je zit die mensen aanhoudend te ambeteren, en dat voel je.»

Jonas Geirnaert «Voor mij was het de eerste finale, en als habitué had Jeroom me al enigszins voorbereid op dat gegeven. Aangezien de finale gisterenavond al is opgenomen, kan ik ook bevestigen dat er iets van aan was: het wás moeilijker dan anders om de mensen aan het lachen te krijgen. Wel gelukt, hoor.»

Jeroom «Jonas en ik hadden enkele uren voor de finale nog een grap over Charles Darwin zitten bedenken waarvan we beiden dachten: ‘Mijn God, dit is ’m. Hier hebben we een waar diamantje beet.’ Maar nadat Jonas ’m verteld had, viel er een doodse stilte, terwijl in de verte een droeve kerkklok hoorbaar was. Zo’n mop wordt dan uit de definitieve montage geknipt, waardoor al je werk voor niets is geweest. Het lot van de clown.»

Geirnaert «Mogen we ’m in Humo anders niet een tweede kans geven?»

[LOGIN_SCREEN]

HUMO Ik luister.

Geirnaert (schraapt de keel) «Wat heel weinig mensen weten, is dat Charles Darwin als jongeman ooit in z’n eentje een wetenschappelijke expeditie heeft ondernomen, dat zijn boot gestrand is op een eiland met een apenkolonie, en dat hij daar een middeltje heeft uitgevonden om apen te laten praten. Zes maanden heeft hij vastgezeten op dat eiland, met alleen die apen als gezelschap, en toen hij uiteindelijk bericht kreeg dat ze hem kwamen halen, heeft hij nog de hele nacht doorgewerkt aan een middeltje om die apen te laten zwijgen.»

HUMO Badoem-tsjing!

Jeroom «Zie je: daarom proberen we er dus altijd zoveel mogelijk moppen in te steken. Als er dan eens met ééntje niet gelachen wordt, blijven er nog genoeg andere over om de aflevering te vullen.»

Geirnaert «Het eerste jaar dat ik in de jury zat, sloeg de angst me om het hart wanneer een grap koud op de stenen viel: ‘Oei, ze lachen niet! Wat nu gezongen?’ Maar ondertussen weet ik dat het op zo’n moment vooral de kunst is om het publiek te laten weten dat je ’t zelf ook maar een flauwe vond: zo zorg je ervoor dat de sfeer niet tot het vriespunt daalt na twee of drie moppen die niet marcheren.»

Jeroom «Vorig seizoen had ik een mop die ik tot vijf of zes keer toe heb gebracht, en die telkens faalde. Ze ging over de Berlijnse Muur en Elton John, dus iedere keer wanneer er een vraag gesteld werd over Britse muziek, of over de Tweede Wereldoorlog, of over Duitsland, of over homoseksualiteit, of over wat dan ook dat van ver met die twee thema’s te maken had, schraapte ik de keel en sprak ik Erik aan – je zag ’m dan denken: ‘Fuck, daar heb je ’m weer.’ ‘Zeg Erik,’ zei ik dan, ‘weet jij wat Elton John en de Berlijnse Muur gemeen hebben?’ – (zucht) ‘Neen, Jeroom, geen idee’ – ‘Over beide zijn veel jonge mannen gekropen, die nadien laf in de rug werden geschoten.’ Een solide mopje, vind ik nog altijd: nooit begrepen waarom het niet aansloeg.»

Geirnaert «Het omgekeerde gebeurt ook weleens. Zo word ik nog altijd geregeld aangesproken op die vogelimitaties van twee jaar geleden, waarover ik op voorhand nochtans het ergste gevreesd had. Maar ’t zat mee: Erik schoot in een zelfs voor zijn doen buitengewoon heftige lachkramp, en ook de kandidaten en het publiek leken het erg lollig te vinden. ’t Is nu het derde of het vierde jaar dat ik in de jury zit, en ik kan nog altijd niet inschatten waarmee het publiek zal lachen en waarmee niet.»

HUMO Wat was het voor een seizoen, vonden jullie?

Jeroom «Geen idee, ik heb amper gekeken.»

Geirnaert «Ik eerlijk gezegd ook niet.»

Jeroom «Je zit al een hele week aan ‘De slimste mens’ te werken; het laatste wat je dan wilt, is ’s avonds nog naar een aflevering kijken. Ik moet dus altijd aan de redactie vragen wie er nog in zit. Zelfs tíjdens het spel kijk ik amper: dan zit ik altijd details te noteren, ingevingen van het moment. Als ik thuiskom en Elodie vraagt me wie is afgevallen, dan weet ik dat vaak niet eens.»

HUMO Over Elodie gesproken: onlangs verkondigde jij in ‘De slimste mens’ dat je voor de tweede keer vader zou worden. ‘Een échte primeur: zelfs Elodie weet het nog niet.’ Voor de goeie ord…

Jeroom (onderbreekt) «Je gaat me niet vertellen dat jij dat ook maar één seconde geloofde.»

HUMO ’t Was nogal onduidelijk, vond ik.

Geirnaert «Je bent niet de enige: gisteren vertelde iemand van de communicatiedienst van SBS me dat ze al meerdere telefoontjes had gekregen van journalisten met de vraag of het waar was.»

Jeroom «Iedereen begon te applaudisseren toen ik dat gezegd had, en Joke Emmers gaf me zo’n vertederde blik van ‘Goh, proficiat, ik ben zo blij voor je!’ ‘Shit,’ dacht ik, ‘nu moet ik hier mijn clou nog vertellen.’ ’s Avonds ben ik drie uur onder de douche gaan staan, omdat ik me een verrader voelde die misbruik had gemaakt van de oprecht warme gevoelens die me te beurt waren gevallen.»

Geirnaert «Terecht.»

Jeroom «Enfin, eens en voor altijd: het was een mopje. De laatste plek waar ik zoiets zou verkondigen, is in een tv-studio voor een publiek van bijna een miljoen mensen. Sowieso is alles wat ik in ‘De slimste mens’ uit mijn nek lul, totaal verzonnen. Mijn opa, bijvoorbeeld, is in ‘De slimste mens’ al zo’n 45 keer gestorven, en hij heeft ook al minstens zoveel jobs gehad: hij is bij het Duitse leger geweest, heeft de Mount Everest beklommen, heeft het apenkot van de Zoo verzorgd… Misschien ontgoochelend, maar dat is dus allemaal niet waar: het zijn grápjes.»

HUMO Jonas, wat vond jij Jerooms beste grap van dit seizoen?

Geirnaert «Jeroom had er een heel goeie over Bartel Van Riet, de boomchirurg: ‘Als hij een chirurg is, dan is mijn kuisvrouw een stofprofessor.’»

HUMO En wat vond jij Jonas’ beste, Jeroom?

Jeroom «Jonas vertelde een keer dat hij online een winkelmandje had willen kopen, maar dat de snoodaards van die webwinkel hem er twee wilden aansmeren: toen hij wilde afrekenen, zag hij namelijk dat ze in zijn winkelmandje nóg een winkelmandje hadden gestoken. Dat is klassieke Jonas Geirnaert-humor: grappig, schattig en slim, en met een hoog metagehalte.»

HUMO Moeten we het hier nog hebben over die zuurgooiergrappen?

Geirnaert «Voor mij is dat een afgerond hoofdstuk. Ik stoorde me eraan dat het zo opgeklopt werd in een bepaalde krant, en ik heb een weerwoord geschreven dat op de Humo-website is gezet: dat volstaat.»

Jeroom «Een prachtig stuk, vond ik. Als Jonas zich nu eens zo goed zou kleden als hij kan schrijven.»

Geirnaert (lacht) «Voor de finale was ik nochtans net als jij deftig in smoking gestoken. Het voelde alsof er ieder moment iemand op me af kon stappen om een bestelling te plaatsen.»

HUMO Jullie zijn twee volslagen verschillende mensen, maar werken toch al heel wat jaren samen, onder meer aan Het Gat van de Wereld.

Geirnaert «Inmiddels komen we zeer goed overeen, al weet ik nog dat het in het begin soms stroef verliep: Jeroom kan nogal nors en sarcastisch overkomen. Het heeft even geduurd – een jaar of vijf om precies te zijn – voor ik doorhad dat dat niet kwaad bedoeld was.»

Jeroom «Ik weet eigenlijk niet of Jonas en ik wel zo verschillend zijn. Hij is natuurlijk voor de PVDA en ik voor Porsche, maar au fond staan we op dezelfde manier in het leven, en hebben we min of meer hetzelfde soort humor. Jonas en ik hebben volgens mij ook compatibele hersenen: als hij een voorzet geeft, weet ik al waar hij naar toe wil, en vul ik aan. Als persoon kunnen we elkaar niet echt uitstaan, maar onze hersenen zijn de beste maatjes.»

Geirnaert (ontroerd) «Dat pakt me, Jeroom. En wees gerust: ik kan jou ook niet uitstaan.»