De duivenmelker die multimiljonair werd: ‘Wetenschappers duiken in de genen van een topduif. Ik voel er gewoon eens aan’

Gaston Van de Wouwer (76) is meer dan zestig jaar duivenmelker geweest, maar na vier zware longontstekingen besloot hij ermee te stoppen. Hij liet dit jaar zijn 445 duiven veilen en zag vooral Chinezen bieden: de veiling bracht 9,5 miljoen euro op. ‘Maar dat geld interesseert me niet. Toen ze de Brabançonne speelden omdat ik Belgisch kampioen was, deed me dat veel meer.’

Achteraan in de tuin van een doorsneefermette in Berlaar staat een duivenhok waar tot voor kort New Kim huisde, een duif met een formidabele conditie, snelheid en dito oriënteringsvermogen. Het Belgische vakblad De Duif omschrijft haar als ‘een pienter duivinnetje met uitstraling’. Een Chinese liefhebber kocht New Kim vorige maand voor het ongeziene bedrag van 1,6 miljoen euro, een orgelpunt in de carrière van Gaston Van de Wouwer. De man opent het deurtje van zijn duivenhok en toont de lege nestbakken waar hij tot voor kort zijn hoogvliegers kweekte. Eén van de kamers hangt vol met krantenknipsels. Prijzen, trofeeën, ontmoetingen met Miss België: Gaston is een legende in het wereldje.

HUMO Hoe voelt het om van de ene dag op de andere in een leeg hok te staan?

GASTON VAN DE WOUWER «Ik heb dat al lang losgelaten. Begrijp me niet verkeerd, ik heb het jaren met plezier gedaan, maar het was tijd om te stoppen. Ik heb vier keer een zware longontsteking gehad: het was niet meer verstandig om nog langer tussen de duiven te staan.

»Ik ben altijd een hobbyist gebleven. Ik gaf mijn duiven ’s morgens en ’s avonds eten en drinken, en tussendoor trainde ik ermee. Sommige duivenmelkers slapen op het dak van hun hok, bij wijze van spreken. Ze rijden ook ontelbare keren 50 of 100 kilometer ver om hun duiven naar huis te laten vliegen. Ik reed hoogstens vijf keer per jaar 5 of 10 kilometer verder om ze te trainen.»

HUMO U hebt dit jaar miljoenen verdiend, maar dat is nooit uw drijfveer geweest?

VAN DE WOUWER «Nee, ik wilde gewoon mijn onkosten terugverdienen. Een duivenmelker moet veel investeren in een hok, speciale voeding en de verzorging door de dierenarts. Ik heb destijds een hok gebouwd met recuperatiemateriaal en golfplaten, maar sommigen gooien er anderhalf miljoen euro tegenaan. Ze hebben dan een hok met camerabewaking en nemen verzorgers in dienst.»

HUMO New Kim zal de geschiedenisboeken ingaan als de duurste duivin aller tijden, maar kenners waren niet verbaasd.

VAN DE WOUWER «Ik had al een goede reputatie, want andere duiven van mij hebben flink gepresteerd in China. Maar ik weet wanneer ik een prijsduif in handen heb. Als ze twee maanden oud zijn, maak ik een selectie. Als ik ze vastneem, voel ik welke kracht er in hen schuilt. Kunnen ze 50 of 500 kilometer aan? Wetenschappers proberen nu te achterhalen welke genen een topper maken van een duif. Ik doe het door te voelen (lacht).

»De veiling van New Kim zal de prijs van een gemiddelde duif opnieuw verhogen. Vroeger was 100 euro veel geld, vandaag is 2.000 euro een fair bedrag. De sector wordt professioneler, maar dat is ook goed nieuws voor hobbyisten. Als zij een goeie duif in hun hok hebben, kunnen ze die voor veel meer geld verkopen.»

HUMO New Kim is verkocht aan een Chinese miljardair. Wat hebben ze daar met prijsduiven?

VAN DE WOUWER «Chinezen zijn gokkers. Gokken is er officieel verboden, maar het wordt gedoogd. Sinds het kapitalisme er eind jaren 70 zijn intrede deed, heeft de groeiende middenklasse zich massaal tot de duivensport bekeerd. Kapitaalkrachtige liefhebbers bouwen hokken voor duizenden duiven, het zijn echte luxehotels. En ze investeren uitsluitend in de beste bloedlijnen. Er valt ook waanzinnig veel te verdienen in de races. Bij de wedstrijden van de Pioneer Club in Peking bedraagt de prijzenpot tientallen miljoenen euro’s.»

HUMO Sinds 2012 hebben Chinezen voor meer dan 50 miljoen euro aan duiven gekocht bij het Belgische veilinghuis PIPA. Waarom zijn duiven van Belgische kwekers zo populair?

VAN DE WOUWER «We hebben een stevige reputatie. Vroeger was het duivenmelken een echte volkssport, hier in de straat had bijna iedereen een hok achteraan in de tuin. Door te selecteren op genetische kenmerken zijn er in de loop der jaren hele generaties topduiven gekweekt. Het is een exportproduct, maar we mogen natuurlijk niet al ons beste genetisch materiaal uit handen geven.»

HUMO Onlineveilingen zijn in opmars. Ook jouw prijsduif is op die manier verkocht. Hoe zenuwslopend waren die twee weken?

VAN DE WOUWER «De eerste negentig minuten begonnen een Zuid-Afrikaan en een Amerikaan te bieden tot 1,3 miljoen euro, een recordbedrag voor een Europese duif. Daarna zagen we een spectaculaire Chinese biedingsoorlog tussen bouwmagnaat Xing Wei en Guo Weicheng, een miljardair uit de farmaceutische industrie. Pas op de allerlaatste dag gingen de biedingen met tienduizenden euro’s omhoog. Om 11.05 uur was New Kim van Xing Wei voor 1,6 miljoen euro. Het was wereldnieuws, en ook wij konden het niet geloven (lacht).»

HUMO New Kim verblijft nu op een geheime locatie in België. Wat is de nieuwe eigenaar ermee van plan?

VAN DE WOUWER «Hij heeft een kweekhok in ons land. De kans is groot dat hij New Kim hier houdt, en haar laat kweken met Armando. Die heeft hij een paar jaar geleden voor 1,2 miljoen euro gekocht bij een West-Vlaamse duivenmelker. Vliegen zal ze nooit meer doen, kweken is het doel. Ze is nu 2 jaar oud en kan nog tot haar 8ste bevrucht worden. Haar 38 kinderen en kleinkinderen hebben op de veiling samen 2,15 miljoen euro opgebracht. Van een duur nageslacht gesproken.»

HUMO New Kim is gespecialiseerd in de middellange afstanden, tussen 400 en 600 kilometer. Hoe vindt zo’n beestje de weg naar huis?

VAN DE WOUWER «In de bek van een duif zit magnetiet, een magnetisch mineraal dat helpt bij de oriëntatie. De stand van de zon zou er ook iets mee te maken hebben, maar ook als het bewolkt is, vinden ze de weg naar huis. Wetenschappers hebben al onderzoeken gedaan met gps-ringetjes en dan zie je die duiven de autosnelwegen volgen. Ze nemen zelfs op- en afritten. Maar hoe ze het doen, blijft een raadsel.»

HUMO Ze noemen jou de Messi van de duivenmelkers. Heb je veel fans?

VAN DE WOUWER «Vijf jaar geleden werden mijn echtgenote Maria en ik uitgenodigd op een beurs in China. Het was de eerste keer dat we het vliegtuig namen en in zo’n poepchic hotel verbleven, waar je voortdurend op je wenken wordt bediend. ‘Allee, zie ons hier nu lopen,’ zei ik tegen mijn vrouw. Toen zag ik in de hal van het hotel een foto aan de muur hangen van mij en nog vijf andere Belgen uit de duivensector. Geen idee hoe die daar ooit beland was (lacht).

»De volgende dag trokken we naar de beurs. Zowat elke Chinees die daar rondliep, schudde mij de hand en wilde met mij op de foto. Ze maakten buigingen en overal hoorde ik mijn naam. Ik vond het zeer vervelend dat ik geen Engels spreek. Ik sta nu en dan graag in de belangstelling, maar dat was toch een heel vreemde reis.»

HUMO Krijg je geregeld zulke uitnodigingen?

VAN DE WOUWER «Ja, hoor. Zonder corona hadden we waarschijnlijk nog een paar uitstapjes gemaakt. We zijn ook eens uitgenodigd door Willy Naessens. Mijn vrouw is bang van paarden, maar ze is toch meegegaan.»

HUMO Ze zeggen weleens dat duivenmelken nefast is voor het gezinsleven. Klopt dat?

VAN DE WOUWER «Het is een asociale sport, en zeker in de topmaanden juli en augustus moet je gefocust zijn. Wij hebben nooit verre reizen gemaakt, we zijn hoogstens eens een week naar zee gegaan. Mijn vrouw zegt weleens smalend: ‘Had ik dat allemaal vooraf geweten, dan had ik hem niet gekozen.’ Gelukkig is ze gebleven. Ik moet vast nog andere kwaliteiten hebben (lacht). Ik heb veel geluk gehad dat Maria niet alleen mij, maar ook mijn hobby heeft omarmd. Toen we jaren geleden op de duivenmarkt van Lier stonden en er bussen vol Engelsen en Duitsers kwamen aangereden, was zij mijn tolk.»

HUMO Rest nog de prangendste vraag: wat ga je met de opbrengst doen?

VAN DE WOUWER «Niets! Dat geld zegt mij niets. Toen ik in 2007 kampioen van België werd en ze voor mij de Brabançonne speelden, was ik veel meer geëmotioneerd. En had ik dat geld twintig jaar geleden gekregen, dan had ik er misschien iets mee kunnen doen. Nu ben ik gewoon een tevreden man.

»Een stukje van de taart moet uiteraard nog naar de belastingen. Dat vind ik wel spijtig, want als je de lotto wint, moet je geen belastingen betalen. Soit, er zal nog genoeg overblijven (lacht).»