De films die u deze week moet zien (24 tot 30 mei)
Q2, VRIJDAG 24 MEI, 20.35
ACTIE De vierde Bondfilm, waarin Sean Connery álles belichaamt dat swinging was in de swinging sixties. Zie hem koeltjes een slechterik aan een boom spietsen met een harpoengeweer, zonder zelfs zijn zonnebril af te zetten! De onderwaterscènes waren spectaculair voor die tijd en de titelsong van Tom Jones werd iconisch.
CAZ, VRIJDAG 24 MEI, 20.40
KOMEDIE Hilarische slapstickkomedie met Leslie Nielsen als stuntelende flik Frank Drebin, die per ongeluk een plan op het spoor komt om de Queen te vermoorden. Clevere parodie op de oude films noirs, waarin Nielsen een feilloze pokerface bewaart, zelfs wanneer hij een levensgroot condoom over zijn hoofd trekt.
CANVAS, VRIJDAG 24 MEI, 21.30
DRAMA Ken Loach maakte van zijn 25ste film alweer een bevlogen sociaal drama, waarin hij het opneemt voor de slachtoffers van de vrije markt. Deze keer volgt hij de lotgevallen van een bijna 60-jarige arbeider, die na een hartaanval zonder werk zit en probeert een uitkering te bemachtigen.
BBC 1, ZATERDAG 25 MEI, 18.45
ANIMATIE Intelligente en geestige Pixarfilm waarin de emoties van een neerslachtig pubermeisje met elkaar in de clinch gaan. Een gedurfd concept, dat voor jonge kinderen wellicht niet evident zal zijn, maar het wordt zo toegankelijk en gevoelig uitgewerkt dat het Pixars beste film in jaren oplevert.
VIER, ZATERDAG 25 MEI, 23.00
HORROR Meta-horrorfilm van Wes Craven, die tegelijk een slasher én een parodie op dat genre is. Een moordenaar in een masker gebaseerd op Edward Münchs ‘De Schreeuw’ belt zijn slachtoffers op met de vraag: ‘What’s your favorite scary movie?’ Tot in den treure geïmiteerd en geparodieerd, maar nooit geëvenaard.
NPO 2, ZATERDAG 25 MEI, 23.35
DRAMA Catherine Deneuve speelt een jeugdrechter die samen met een maatschappelijk werker probeert om een jeugddelinquent op het rechte pad te houden. Regisseur Emmanuelle Bercot is nog geen nieuwe zus van de Dardennes, maar haar film heeft wel een groot hart en authentieke acteerprestaties.
BBC 2, ZONDAG 26 MEI, 15.35
MUSICAL Musicalklassieker van Leonard Bernstein en Jerome Robbins, over rivaliserende bendes in New York. Een beetje gedateerd – vooral de blanke acteurs die Puerto Ricanen moeten spelen, komen nu wat pijnlijk over – maar de muziek staat nog steeds als een huis. Het is wachten op Steven Spielbergs remake in 2020.
CAZ, MAANDAG 27 MEI, 20.40
THRILLER Philip Seymour Hoffman speelde zijn laatste grote rol als pafferige Duitse geheim agent in deze sfeervolle spionagethriller van Anton Corbijn. Hij moet uitzoeken of een Tsjetsjeense moslim die opduikt in Hamburg al dan niet een terrorist is. Dat levert niet zozeer vuurwerk op, als wel een gestage, wurgende suspense.
BBC 2, MAANDAG 27 MEI, 0.00
KOMEDIE-DRAMA Ontwapenende coming of age-komedie, met James McAvoy als een arbeiderszoon die in 1985 begint te studeren aan de universiteit van Bristol en zichzelf wil bewijzen door deel te nemen aan de quiz University Challenge. Een warme film, gemaakt met veel affectie en prima gedragen door McAvoy en Rebecca Hall.
CAZ, WOENSDAG 29 MEI, 20.40
ACTIE Vijf jaar lang moest Keanu Reeves om geld bedelen zodat hij zijn regiedebuut kon maken en toen hij dan eindelijk uitkwam, ging er geen hond kijken. Toch best jammer: deze martial arts-prent heeft inhoudelijk niet veel te bieden, maar de actiescènes – ongeveer 90 procent van de speelduur – zijn best indrukwekkend.
NPO 3, DONDERDAG 30 MEI, 20.55
POLITIEK Michael Moore is terug. De linkse relschopper, die ooit volle zalen lokte met ‘Bowling for Columbine’ en ‘Fahrenheit 9/11’, was de voorbije tien jaar wat van de Europese radar verdwenen. Films als ‘Sicko’ en ‘Where to Invade Next’ waren zelfs niet of nauwelijks bij ons te zien. Met dit vlammend anti-Trumppamflet staat hij er weer helemaal. Opvallend is dat Trump eigenlijk helemaal niet de hoofdrol speelt: Moore zoekt uit hoe het kan dat een cynische charlatan zo’n groot deel van het volk heeft kunnen overtuigen. Zo besteedt hij veel aandacht aan een geval van massale loodvergiftiging in zijn hometown Flint in Michigan. Moore probeer soms wat te veel verhaallijnen in leven te houden, maar brengt ze netjes samen in een oprecht ontroerende eindsequens. Gepassioneerde cinema.
