De Gouden Uil Jeugdliteratuurprijs: de winnaar!
Of die hardnekkige aswolk voor enige desoriëntatie gezorgd heeft, is niet geweten. Feit is dat de Gouden Uilen dit jaar op onverwachte schouders zijn neergestreken: zopas waren Cees Nooteboom (De Gouden Uil Literatuurprijs 2010 voor ''s Nachts komen de vossen'), Ditte Merle (De Gouden Uil Jeugdliteratuur voor 'Wild verliefd'), Tom lanoye (De Gouden Uil Prijs voor de Lezer voor 'Sprakeloos') en Marita De Sterck (De Gouden Uil Prijs van de Jonge Lezer voor 'De hondeneters') aan het feest.
Ditte Merle: 'Wild verliefd' (The House of Books)
De auteur: Ditte Merle (1951) debuteerde in 1985 met 'De rat', een boekje dat paste in de educatieve serie 'Mini Informatie'. Een jaar later publiceerde ze een verzameling verhalen over dieren, en hop: een schrijverschap-in-volle-vaart was geboren. Merle, die zich specialiseerde in alles wat ook maar enigszins richting fauna en flora zweemt en ook hoofdredacteur was van een natuurtijdschrift, zou de volgende vijfentwintig jaar het ene boek na het andere afscheiden. De sleutelwoorden: speels - educatief - wondere wereld van de natuur.
Het begin: 'Hoe wordt een muis gemaakt, een worm, een kikker? In oude boeken staan mooie recepten. Een beetje van dit en een snufje van dat en na een tijdje heb je een dier.'
Het slot: 'Over 500 jaar zullen de mensen die dan leven zich verbazen over óns. Hoe wij denken over het seksleven van dieren. Over wat wij nu weten en vooral níét weten. Ze verbazen zich over ons zoals wij ons verbazen over de mensen van 500 jaar geleden, in de tijd van kapitein Pinzón en zijn niesende opossum.'
Daartussenin: een boeiende, gevarieerde, wat geromantiseerde en vaak erg verrassende serie inkijkjes in het seksleven van onze vrienden de dieren. Over 'flirten en flikflooien', 'minnaars met trucjes' en 'stevige seks'.
De vraag: of dat wel mag, zo open en bloot over dierenseks schrijven?
Ditte Merle «Kinderen kunnen, met dank aan internet en televisie, seks niet langer ontlopen, en een taboe is het ook al niet meer. Kinderen zijn geïnteresséérd in het seksleven van dieren: het onderwerp is perfect bespreekbaar.»
De passie: altijd weer dieren.
Merle «Die liefde is ontloken toen ik op een boerderij in Friesland ging wonen, moet koeien, kippen en ganzen. Later, als onderwijzeres, kreeg ik veel vragen van kinderen die met kleine dieren kwamen aanzetten. Kon ik vaak niet op antwoorden, en dus besloot ik er een boekje over te schrijven.»
Het idool: Ditte Merle wordt wel 's als het aimabele nichtje van Midas Dekkers beschouwd. Of ze daar zelf zo'n beetje blij mee is?
Merle «Het is een eer om in één adem met Midas genoemd te worden, maar ik kan niet zeggen dat ik de mosterd echt bij hem heb gehaald. Al spelen we natuurlijk duidelijk wel op hetzelfde veldje: dat van de leuke, onderhoudend vertelde natuurboeken.»
Het citaat: 'Poezen zijn krols. Honden zijn loops. Varkens ruizig of berig. Geiten ritsig. Koeien tochtig. Paarden hengstig. Konijnen hitsig of rams. Ze hebben er allemaal zin in. Love is in the air!'
De pittige passages: gaan over de lengtes van de piemels (blauwe vinvis: 250 centimeter!), hermafrodiete slakken, natte slurfzoenen, bloeddorstige sprinkhanen, homoseksuele pinguïns en een vissensoort waarbij lange tijd alleen maar vrouwtjes gevonden werden.
De pers: 'Iedereen die het tot de verbeelding sprekende seks(dieren)boek 'Wild verliefd' van de geprezen non-fictieauteur voor kinderen Ditte Merle openslaat, zal het met Henry Miller eens zijn en met hem concluderen dat het hele leven om seks draait.' (De Groene Amsterdammer)
Het juryrapport: ''Liefde is niets anders dan een boogiewoogie van de hormonen.' Henry Miller wist het al en niemand zal dat na het lezen van het dierenseksboek 'Wild verliefd' nog betwisten. Ditte Merle levert een uniek literair non-fictieboek af over het fascinerende seks- en liefdesleven van een honderdtal diersoorten: leerrijk én verrassend, prikkelend én humorvol. Kortom, een boek op het lijf geschreven van al wie de Kamasoetra saai vindt.'
De troef: het onderwerp, of wat dacht u?
De handicap: 'Wild verliefd' is niet echt opwindend vormgegeven.
